Арфаграфічны слоўнік

М.П.Лобан
М.Р. Суднік
Арфаграфічны СПОЎНІК
6-е выданне, дапоўненае
і ўдакладненае
Мінск «Народная асвета» 1990
ББК 81.2 Бел-4 Л 68
Пад рэдакцыяй акадэміка АН БССР КК. Атраховіча (Кандрата Крапівы)
Словарь содержнт более 15 тысяч слов, которые могут вызвать трудностн в напнсанвп.
В отдельных реестрах даны «трудные» в орфографнческом отношеннн фамнлнн, лнчные нмена н географнческне названня.
Лобан М. П., Суднік М. Р.
Л 68 Арфаграфічны слоўнік.— 6-е выд., дап. і ўдаклад.— Мн.: Нар. асвета, 1990.— 256 с.
ISBN 5-341 -00373-Х.
Лобан Н. П., Судннк М. Р. Орфографнческнй словарь.
Слоўнік змяшчае больш за 15 тысяч слоў, якія могуць выклікаць цяжкасці пры напісанні.
У асобных рэестрах дадзены «цяжкія» ў арфаграфічных адносінах прозвішчы, асабовыя імёны і геаграфічныя назвы. 4602030000—043
Л 154—90 ББК 81.2 Бел-4
М 303(03)—90
ISBN 5-341-00373-Х
© М. П. Лобан, М. Р. Суднік, са змепамі, 1990
ПРАДМОВА ДА ШОСТАГА ВЫДАННЯ
Арфаграфічны слоўнік з’яўляецца дапаможнікам па беларускай мове, які вызначае правільнае напісанне найбольш цяжкіх у арфаграфічных адносінах слоў і іх форм. Тэарэтычнай асновай гэтага выдання служылі правераныя 30-гадовай практыкай «Правілы беларускай арфаграфіі і пунктуацыі», якія былі распрацаваны ў поўнай адпаведнасці з «Удакладненнямі і частковымі зменамі беларускага правапісу», зацверджанымі Пастанован Савета Міністраў БССР 11 мая 1957 года.
Дадзенае, шостае выданне Арфаграфічнага слоўніка рыхтавалася праз 7 гадоў пасля выхаду ў свет пятага. Перыяд хоць і невялікі, але па сваёй значнасці прыкметны. Менавіта ў гэтыя гады распачалася рэвалюцыйная перабудова грамадства, дэмакратызацыя ўсяго ўкладу жыцця ў краіне, дзякуючы чаму чалавек пастаўлен у цэнтр увагі, а яго асобе забяспечваюцца неабмежаваныя магчымасці духоўнага росквіту, гарантуецца свабода шырокага карыстання роднай мовай, якой цяпер нададзен статус дзяржаўнай мовы. Важную ролю ў гэтай сувязі набывае павышэнне ўзроўню валодання пісьмовай культурай.
Адным з магчымых шляхоў ажыццяўлення гэтых задач з’яўляецца стварэнне адпаведных дапаможнікаў па беларускай мове для ўсіх, хто ёю карыстаецца. 3 арыентацыяй на аказанне пасільнай дапамогі ў вырашэнні адзначаных задач і рыхтавалася дадзенае выданне Арфаграфічнага слоўніка.
У структурных адносінах яно мала чым адрозніваецца ад пятага. У ім чытач знойдзе: асноўныя правілы беларускага правапісу; лексічны раздзел, што ўключае словы, якія могуць выклікаць цяжкасці пры
напісанні; раздзел геаграфічных назваў свету, часткова дапоўнены і дэталізаваны, у прыватнасці вызначаны сталічныя гарады і паказаны дзяржавы, да якіх яны адносяцца (Капенгаген— сталіца Каралеўства Данія; Нікасія — сталіца Рэспублікі Кіпр)\ гэта дэталізацыя мае на мэце садзейнічаць актыўнаму засваенню не толькі правільнага напісання, але і афіцыйнага наймення дзяржаў свету і іх сталіц. Затым ідзе раздзел прозвішчаў, якія на пісьме часта перадаюцца неаднастайна, у сувязі з чым патрабуюць уніфікацыі; нарэшце, структуру шостага выдання завяршае раздзел «Асабовыя імёны», які знаёміць чытачоў з дакументальнай формай асабовых імён і правільным іх напісаннем. Для зручнасці карыстання ў Слоўніку асобна даюцца мужчынскія імёны і асобна жаночыя.
Усяго Слоўнік ахоплівае звыш 15 тысяч слоў сучаснай беларускай літаратурнай мовы. Частковае абнаўленне лексічнага саставу ў гэтым выданні зроблена за кошт тых слоў, якія атрымалі пашырэнне і набылі асаблівую актуальнасць у наш час у сувязі з перабудовай і новым палітычным мысленнем (аграпром, галоснасць, дэмакратызацыя, інфарматыка, канфрантацыя, плюралізм, экалогія і інш.).
Як даведнік арфаграфічнага прызначэння Слоўнік дае адно, прызнанае правільным, напісанне слова і не дапускае арфаграфічных варыянтаў. Што да варыянтаў словаўтваральных, вымаўленчых, стылістычных, то яны ў Слоўніку адлюстроўваюцца (напр.: выгараць і выгарваць, мігцённе і мігацённе, разнакблерны і рдзнакалярбвы). У асобных выпадках, калі правільнае напісанне блізкіх па вымаўленню слоў залежыць ад іх значэння, Слоўнік выкарыстоўвае гэты крытэрый, напр.: абвінавачаны (прызнаны вінаватым) і абвінавачваны (той, хто абвінавачваецца).
Паколькі ў беларускай арфаграфіі націск адыгрывае ролю своеасаблівага крытэрыю правільнага напісання, ён паслядоўна ставіцца над кожным рэестравым словам, за выключэннем аднаскладовых слоў і слоў з літарай ё, якая ў беларускай мове не пад націскам не ўжываецца. У складаных жа словах, апрача асноўнага, ставіцца і пабочны націск, які служыць паказчыкам нарматыўнага словаўжывання і вымаўлення, напр.: ддбрасусёдскі, самаакўпнасуь, тэрмадынаміка.
Адметную рысу шостага выдання Слоўніка складае сістэмна пададзеная сельскагаспадарчая лексіка, асабліва тая, што абазначае назвы палёў, з якіх сабраны ўраджай (аўсяніійча, бульбянішча, вічанішча, гарохавішча, жытнішча, ільнянішча, капуснішча, ячнішча і інш.).
Шырока тут прыводзяцца і назвы розных відаў спорту, якімі цікавіцца сучасная моладзь. У такіх назвах паслядоўна вызначаюцца канчаткі роднага склону, паколькі менавіта ў гэтым склоне часта дапускаюцца адступленні ад граматыкі (баскетбол — баскетбола, тэніс — тэніса, хакей — хакея).
Рэгламентуецца ў гэтым выданні напісанне такой значнай групы слоў, якой з’яўляюцца назвы страў і пітва. Належачы да катэгорыі рэчыўных назоўнікаў, яны захоўваюць у родным склоне канчаткі -у, -ю (амлет — амлету, шніцэль —■ шніцэлю; булён — булёну, халаднік —■ халадніку; квас ■— квасу, ліманад — ліманаду і інш.). Разам з тым Слоўнік звяртае ўвагу на другую групу слоў, якая таксама мае дачыненне да рэчыўных назоўнікаў, аднак адрозніваецца ад першай групы канчаткамі -а, -я ў родным склоне. Да гэтай групы адносяцца розныя кандытарскія вырабы, што ўспрымаюцца як асобныя адзінкі, паштучна (кекс — кекса, каравай — каравая, торт — торта і інш.).
У сувязі з тым што за апошнія гады некаторыя замежныя дзяржавы ў працэсе развіцця зазналі змены не толькі ў грамадска-палітычным ладзе, але і ў сваіх назвах, спатрэбілася ў Слоўніку даць новыя назвы такіх дзяржаў. Цяпер чытач замест Рэспублікі Астравы Зялёнага Мыса знойдзе Рэспубліку Каба Вэрдэ; замест Рэспублікі Бераг Слановай Косці — Рэспубліку Котд'Івуар; замест Верхняй Вольты — Буркіна Фасо; замест Гвінейскай Народнай Рэвалюцыйнай Рэспублікі. — Гвінейскую Рэспубліку, а замест Паўднёвай Радэзіі — Рэспубліку Зімбабве.
Пры падрыхтоўцы шостага выдання Арфаграфічнага слоўніка ўлічаны слушныя заўвагі чытачоў, а таксама замацаваныя практыкай перыядычнага друку напісанні асобных слоў і форм. Перш-наперш прыведзена ў адпаведнасць з афіцыйнымі найменнямі арфаграфія слоў амудар'інскі, сырдар'інскі, тайваньскі, цяньцзіньскі, гаміньдан, гаміньданавец, ЮНЭСКА і інш.
Падпарадкаваны адзіным прынцыпам падыходу напісанні канчаткаў роднага склону пэўных груп назоўнікаў мужчынскага і жаночага роду: дыялог — дыялога, памост — памоста, плот — плота; лівень — ліўню, турнір — турніру, чэмпіянат —• чэмпіянату; жнеі — жней, клеці — клецей, лодкі — лодак, п'яўкі — пявак, рэкі — рэк, школы — школ і пад. Прымаючы пад увагу тое, што назоўнікі марксізм, ленінізм, сацыялізм, камунізм у пісьмовай практыцы пачалі шырока ўжывацца ў форме роднага склону з канчаткам -у (пры наяўнасці раней зацверджанага канчатка -а), Слоўнік не абыходзіць гэтай з’явы і адзначае яе шляхам падачы двух капчаткаў: ленінізма(-му), марксізма(-му).
Усе заўвагі і дапаўненні да гэтага выдання просьба дасылаць у Інстытут мовазнаўства імя Якуба Коласа АН БССР (220600, Мінск, ГСП, вул. Ф. Скарыны, 25).
М. Р. Суднік
БЕЛАРУСКІ АЛФАВІТ
з паказаннем, як правільна называць літары
Літары
Назвы літар
Л ітары
Назвы літар
Аа
a
Оо
0
Бб
бэ
Пп
ПЭ
Вв
вэ
Рр
эр
Гг
гэ
Сс
эс
Дд
дэ
Тт
тэ
(Дж дж)
джэ
Уу
У
(Дз дз)
дзэ
Ўў
у кароткае
Ее
е
Фф
эф
Её
ё
Хх
ха
Жж
жэ
Цц
цэ
Зз
зэ
Чч
чэ
Іі
і
Шш
ша
Йй
і кароткае
ы
ы
Кк
ка
ь
мяккі знак
Лл
эл
Ээ
э
Мм
эм
Юю
ю
Нн
эн
Яя
я
ПРЫНЯТЫЯ Ў СЛОЎНІКУ СКАРЛЧЭННІ
ав.— авіяцыйны тэрмін а-вы — астравы адз.— адзіночны лік адм.-тэрыт.— адміністратыўнатэрытарыяльны тэрмін анат.— анатамічны тэрмін бат.— батанічны тэрмін він.— вінавальны склон выкл.— выклічнік гандл.— гандлёвы тэрмін герц.— герцагства гіст.— гістарычны тэрмін дав.— давальны склон дап.— дапаўненне ж.— жаночы род жарт.— жартоўнае слова заал.— заалагічны тэрмін заг.— загадны лад займ.— займеннік
зак.— закончанае трыванне зборн. — зборнае злучн.— злучнік
і пад.— і падобнае іран.— іранічны кар.— каралеўства кн.— княства к.ул.— кулінарны тэрмін лінг.— лінгвістычны тэрмін літ.— літаратурны тэрмін ліч.— лічэбнік м.— мужчынскі род мат.— матэматычны тэрмін месн.— месны склон мін.— мінералагічны тэрмін
міф.— міфалагічны тэрмін
мн.— множны лік н.— ніякі род наз.— назоўнік напр.— напрыклад незак.— незакончанае трыванне нескл.— нескланяльны (назоў-
нік) нязм.— нязменнае слова пабочн.— пабочнае слова памяній.— памяншальнае перан.— пераноснае значэнне прык.— прыказка прым.— прыметнік прыназ.— прыназоўнік прысл.— прыслоўе
р. мн.— родны склон множнага ліку
родн.— родны склон рэсп.— рэспубліка с.-г.— сельскагаспадарчы тэрмін спарт.— спартыўны тэрмін спец.— спецыяльны тэрмін ст.— сталіца
тв.— творны склон
3 адз.— трэцяя асоба адз. ліку у размерк. знач.— у размеркавальным значэнні фізіял.— фізіялагічны тэрмін фін.— фінансавы тэрмін хім.—хімічны тэрмін шахм.— шахматны тэрмін што-н.— што-небудзь юр.— юрыдычны тэрмін
АСНОЎНЫЯ ПРАВІЛЫ ПРАВАПІСУ
УЖЫВАННЕ ВЯЛІКАЙ ЛІТАРЫ
§1.3 вялікай літары пішацца першае слова тэксту, а таксама першае слова пасля кропкі, шматкроп’я, пытальніка і клічніка, якія стаяць у канцы сказа.
Заўвага 1. У вершах дапускаешіа напісанне з вялікай літары першага слова кожнага радка незалежна ад папярэдніх знакаў прыпынку.
Заўвага 2. Пасля шматкроп’я, якое стаіць у сярэдзіне сказа і абазначае перапынак або замінку ў гутарцы, першае слова пішацца з малой літары: А што вы скажаце на крытыка, Іван Ант... выбачайце, Мацвеевіч (Бядуля).
Заўвага 3. 3 малой літары пішуцца і словы аўтара, што ідуць услед за простай мовай і паказваюць, каму яна належыць: «Самалёт!»— у захапленні крычаў Міколка (Самуйлёнак). «Што ты хочаш рабіць?»— з жахам запытаў Мірон (Маўр).
§ 2. 3 вялікай літары пішацца першае слова пасля выклічніка або зваротка, якім пачынаецца сказ і пасля якога стаіць клічнік: А-я-яй! Хто ж бы гэта мог падумаць! Гэтакі, здаецца, чалавек!.. (Крапіва). 0 Нёман! Песня майго сэрца, краса палёў, краса нізін, люблю твой спеў, што ўдаль нясецца, люблю цябе, як родны сын! (Русак).
Заўвага. Калі ж выклічнік стаіць у сярэдзіне сказа, тады першае слова пасля клічніка пішацца з малой літары: / ляцім жа, браткі, э-эх! ляцім!.. Даганяй — не дагоніш... (Лынькоў).
§ 3. 3 вялікай літары пішацца першае слова пасля двукроп’я ў наступных выпадках:
1 . Калі гэта пачатак простай мовы: Маці пыталася часамі: «Дзе ты ўсё ходзіш, Міша?» (Крапіва).
2 . Калі гэта пачатак цытаты, якая з’яўляецца самастойным сказам: Звяртаючы ўвагу маладых пісьменнікаў на неабходнасць глыбокага вывучэння мовы, Аляксей Максімавіч Горкі гаварыў: «Сапраўдная прыгажосць мовы, што дзейнічае як сіла, ствараецца дакладнасцю, яснасцю, гучнасцю слоў, якія афармляюць малюнкі, характары, ідэі кнігі».
3 а ў в а г а. Калі ж цытата ўваходзіць у сказ як яго арганічная частка, тады яна пачынаецца з малой літары: Уладзімір Ільіч Ленін пісаў пра Горкага, што ён «моцна звязаў сябе сваімі вялікімі мастацкімі творамі з рабочым рухам Расіі і ўсяго свету».
§ 4. 3 вялікай літары пішуцца імёны, імёны па бацьку, прозвішчы, псеўданімы, празванні: Іван Дашнікавіч
Луцэвіч (Янка Купала), Кастусь Каліноўскі, Бацька Мінай, Луі Арагон, Пётр Першы, Рычард Ільвінае Сэрца.
3 а ў в a г a 1. Індывідуальныя назвы людзей, якія страцілі значэнне ўласных імён і набылі значэнне агульнай назвы, пішуцца з малой літары: донжуан, мецэнат.
3 ма лой літары пішуцца і назвы фізічных адзінак, відаў вопраткі, зброі і інш., якія паходзяць ад індывідуальных назваў людзей: ампер, фрэнч, браўнінг, напалеон (пірожнае).
Індывідуальныя назвы людзей, якія ўжываюцца як агульныя назвы ў пагардлівым сэнсе, пішуцца з малой літары: абломавы, хлестаковы, гарлахвацкія.
Заўвага 2. Назвы народаў, плямён, а таксама назвы, якія паказваюць пацыянальную прыналежнасць людзей, іх месцапражыванне, пішуцца з малой літары: беларус, кітаец, француз, араб; ленінградзец, палачанін, мас^віч.
Заўвага 3. Агульныя назвы, утвораныя ад уласных імён, пішуцца з малой літары: ленінец, марксіст, пушкініст, талстовец.
Заўвага 4. Назвы пасад, тытулаў, ганаровых званняў, навуковых ступеней пішуцца з малой літары: старшыня, прэзідэнт, міністр, прафесар, маршал, герой, народны паэт, заслужаны дзеяч мастацтваў, кароль, шах.
Але ў назвах вышэйшых пасад і ў назвах вышэншых ганаровьіх званняў СССР з вялікай літары пішацца кожнае слова: Прэзідэнт СССР, Старшыня Вярхоўнага Савета, Старшыня Савета Міністраў, Герой Савецкага Саюза, Герой Сауыялістычнай Працы, Маршал Савецкага Саюза.
§ 5. 3 вялікай літары пішуцца індывідуалыіыя назвы, якія адносяцца да міфалогіі і рэлігіі: Антэй, Геркулёс, Венера, Зеўс, Пярун, Малох.
3 а ў в а г а. Індывідуальныя назвы міфалагічных істот, якія ператварыліся ў назвы агульныя, пішуцца з малой літары: малох імперыялізму, пярун расшчапіў дрэва. Таксама з малой літары пішуцца радавыя назвы міфалагічных істот: дамавік, лясун, русалка, муза, ні.мфа, фея.
§ 6. 3 вялікай літары пішуцца клічкі жывёл: Халстамер (конь), Рагуля (карова), Лыска (сабака), Ліурка (кошка).
3 а ў в а г а. Калі ж клічкі ўжываюцца ў якасці назваў відаў жывёлы, тады яны пішуцца з малой літары: шарак (заяц), мішка (мядзведзь).
§ 7. 3 вялікай літары пішуцца ў байках, казках, драматычных творах назвы дзеючых асоб, выражаныя імёнамі, якія звычайна з’яўляюцца агульнымі назвамі: Ас'ёл, Сава, Дуб, Шчупак, Леў, Мароз (Дзед Мароз).
§ 8. 3 вялікай літары пішуцца прыметнікі, утвораныя з дапамогай суфіксаў -ев(-ёв-, -ёў-), -ов(-ав-, -аў-), -ін(-ын-) ад уласных імён людзей і клічак жывёл: Доласавы творы, Міхасёвы кнігі, Мурчыны кацяняты.
Аднак калі падобныя прыметнікі ўтвараюць навуковыя тэрміны або ўжываюцца ў выразах з пераносным значэннем, то яны пішуцца з малой літары: піфагорава тэарэма, берталетава соль, ахілесава пята.
§ 9. 3 вялікай літары пішуцца прыметнікі, утвораныя з дапамогай суфіксаў -аўск-, -еўскабо -інск-, калі яны ўваходзяць у састаў назваў, роўных па сэнсу назвам са словамі «імя», «памяці»: Ленінская прэмія (прэмія імя Леніна), Купалаўскія чытанні (чытанні памяці Купалы).
Ва ўсіх астатніх выпадках падобныя прыметнікі пішуцца з малой літары: купалаўскі стыль, эзопаўская мова, сувораўская тактыка, ленінская тэорыя і г. д.
Заўвага. Прыслоўі, якія ўтвораны ад індывідуальных імён людзей, заўсёды пішуцца з малой літары: па-ленінску, па-сувораўску.
§ 10. 3 вялікай літары пішуцца:
1. Назвы планет, зорак, сузор’яў: Венера, Марс, Казярог, Сатурн, Уран, Плутон, Сітца, Воз і інш.
3 а ў в а г а. Словы сонца, месяц, зямля пішуцца з вялікай літары тады, калі яны ўжываюцца ў якасці астранамічных назваў: Вакол Сонца абарачаюцца наступныя планеты: Меркурый, Венера, Зямля (са сваім спадарожнікам Месяцам), Марс, Юпітэр, Сатурн, Уран, Йептун і Плутон; але: апрацоўка зямлі, сонца слепіць вочы.
2. Індывідуальныя геаграфічныя, адміністрацыйнатэрытарыяльныя і іншыя пазвы: Беларусь, Даўказ, Азія, Грэнландыя, Сахара, Байкал, Мінск.
Калі ж падобныя назвы складаюцца з некалькіх слоў, тады ўсе словы пішуцца з вялікай літары, апрача службовых слоў і радавых назваў (такіх, як: зорка, камета, сузор'е; востраў, мора, рака, заліў, мыс; вуліца, плошча, а таксама парадкавых абазначэнняў свяціл — альфа, бэта і інш.): Млечны Шлях, Новая Зямля, Ста-
рыя Дарогі, Злучаныя Штаты Амерыкі, возера Нарач, Балканскі паўвостраў, тропік Рака, Паўночны полюс, пік Леніна, вуліца Горкага, Спаская вежа, Красная плоійча, Вялікі Крамлёўскі палац, альфа Малой Мядзеедзіцы і інш.
У афіцыйных назвах дзяржаў усе словы пішуцца з вялікай літары (у тым ліку і слова рэспубліка): Саюз Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік., Беларуская Савеукая Сацыялістычная Рэспубліка, Башкірская Аўтаномная Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка, Польская Рэспубліка, Народная Рэспубліка Ангола.
3 вялікай літары пішуцца і неафіцыйныя геаграфічныя назвы: Савецкі Саюз, Краіна Саветаў, Савецкая Беларусь, Кіргізія, Закаўказзе, Случчына.
3 а ў в а г а. Назвы чатырох галоўных кірункаў свету (поўдзень, поўнач, захад, усход, паўднёвы захад, паўночны ўсход і г. д.) пішуцца з малой літары: Самалёт узяў кірунак на поўнач.
Але калі гэтыя назвы ўжываюцца ў значэнні краін, тады яны пішуцца з вялікай літары: народы Усходу.
§11.3 вялікай літары пішуцца прыметнікі, утвораныя ад уласных геаграфічных назваў:
1. Калі яны ўваходзяць у састаў складаных геаграфічных назваў: Мінская вобласць, Беларускі вакзал (у Маскве), Валдайскае ўзвышша.
3 а ў в a г а. Калі ж прыметнікі, утвораныя ад уласных геаграфічных назваў, ужываюцца не як уласныя, а як агульныя назвы, тады яны пішуцца з малой літары: асфальтуюцца мінскія вуліцы, разбудоўваюцца беларускія гарады.
2. Калі яны ўваходзяць у састаў складаных індывідуальвых назваў людзей у якасці іх прозвішчаў: Сімяон Полацкі. Кірыл Тураўскі, Дзмітрый Данской.
§ 12. У назвах гістарычных падзей, эпох, з’яў, гістарычных дакументаў, твораў мастацтва і іншых матэрыяльных помнікаў з вялікай літары пішацца першае слова, а таксама ўласныя імёны, якія ўваходзяць у ,іх састаў.
Сюды адносяцца:
1. Назвы, выражаныя адным назоўнікам: Дастрычнік. (у значэнні’ Вялікая Кастрычніцкая сацыялістыч-
ная рэвалюцыя’), Адраджэнне, Рэнесанс, Рэфармацыя і інш.
3 а ў в а г а. Гэтыя ж словы могуць ужывацца і ў якасці агульны.х назваў, тады іх трэба пісаць з малой літары: стыль рэнесанс, адраджэнне гаспадаркі.
2. Назвы, выражаныя спалучэннем прыметніка, утворанага ад уласнага імя, з назоўнікам: Парыжская камуна, Версальскі. мір, Баркалабаўск.1 летапіс, Літоўская метрыка.
3 а ў в а г а. Калі ж у прыметніку, з якога пачынаецца такая назва, з’яўляецца прыстаўка, тады назва пішацца з малой літары: дапятроўская эпоха, пераднапалеонаўскія войны.
3. Назвы, выражаныя ўсякім іншым спалучэннем назоўніка з пачатковым прыметнікам або лічэбнікам: Вялікая Кастрычніцкая сацыялістычная рэвалюцыя, Вялікая Айчынная. вайна, Доўгі парламент, Лютаўская рэвалюцыя, Сямігадовая вайна, Трэцяя рэспубліка і інш.
3 а ў в а г а. Назвы гістарычных падзей, эпох, плыней, з’яў, якія не ўсведамляюцца як уласныя назвы, пішуцца з малой літары: антычны свет, рэалізм, феадалізм, другая сусветная вайна і інш.
§ 13. 3 вялікай літары пішацца першае слова ў назвах рэвалюцыйных свят і знамянальных дат: Першае мая, Дзевятае студзеня, Новы год, Міжнародны жаночы дзень, Дзень артылерыі.
Калі пачатковы парадкавы лічэбнік у такой складанай назве перадаецца лічбай, тады з вялікай літары пішацца наступнае за ім слова: 1 Мая, 9 Студзеня.
3 а ў в а г а. Назвы дзён тыдня, месяцаў і інш. пішуцца з малой літары: нядзеля, панядзелак, студзень, красавік.
§ 14. 3 вялікай літары пішуцца ўсе словы ў поўных назвах ордэнаў, апрача слоў ордэн і ступень: ордэн Лсніна, ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга, ордэн Айчыннай вайны / ступені, ордэн Аляксандра Неўскага, ордэн Славы II ступені, ордэн Залатога Льва, ордэн Ганаровага Легіёна і г. д.
Заўвага 1. У назвах знакаў узнагарод, знакаў адрознення і прызоў, якія бяруцца ў двукоссе, з вялікай літары пішацца першае слова, а таксама ўваходзячыя ў іх уласныя назвы: ордэн «Мацярынская слава», «За абарону Масквы» (медаль), «За доблесную працу ў Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.» (медаль), «Выдатны падводнік», «Выдатны артылерыст», «Кубак СССР» і інш.; але: «Знак Пашаны», медаль «Маршальская Зорка», медаль «Залатая Зорка», медаль «Серп і Молат».
Заўвага 2. 3 вялікай літары пішацца першае слова і ў наступных назвах, якія не бяруцца ў двукоссе: Ганаровая грамата, Чырвоны сцяг, Кніга гонару, Дошка гонару.
§ 15. У назвах вышэйшых партыйных, урадавых, прафсаюзных устаноў і арганізацый Савецкага Саюза і саюзных рэспублік з вялікай літары пішуцца ўсе словы, якія ўваходзяць у састаў назвы, апрача службовых слоў і слова партыя: Палітбюро Цэнтральнага Камітэта Камуністычнай партыі Савецкага Саюза (Палітбюро ЦК КПСС), Цэнтральны Камітэт Камуністычнай партыі Беларусі (ЦК КПБ), Бюро ЦК КПБ, У сесаюзны Ленінскі Камуністычны Саюз Моладзі (ВЛКСМ), Вярхоўны Савет СССР (а таксама саюзных і аўтаномных рэспублік), Прэзідэнцкі Савет СССР, Савет Саюза, Савет Нацыянальнасцей, Савет Міністраў СССР (а таксама саюзных і аўтаномных рэспублік), Вярхоўны Суд СССР, Усесаюзны Цэнтральны Савет Прафесійных Саюзаў (ВЦСПС), Савецкая Армія, Ваенна-Марскі Флот.
Заўвага. 3 вялікай літары пішуцца ўсе словы, апрача службовых, у назвах некаторых міжнародных арганізацый: Сусветны Савет Міру, Генеральная Асамблея Арганізацыі Аб'яднаных Нацый, Савет Бяспекі, Таварыства Чырвонага Крыжа і Чырвонага Паўмесяца.
§ 16. У назвах міністэрстваў і іншых цэнтральных савецкіх устаноў і арганізацый (апрача адзначаных у § 15) з вялікай літары пішацца першае слова. Калі ў іх састаў уваходзяць уласныя імёны або назвы іншых устаноў і арганізацый, то гэтыя ўласныя імёны і назвы пішуцца так, як яны пішуцца пры самастойным ужыванні: Акадэмія навук БССР, Міністэрства замежных спраў, Дзяржаўны камітэт Савета Міністраў СССР па навуцы і тэхніцы, Цэнтральнае статыстычнае ўпраўленне пры Савеце Міністраў СССР.
§ 17. У поўных афіцыйных назвах савецкіх устаноў мясцовага значэння, вышэйшых навучальных устаноў, відовішчных прадпрыемстваў, прамысловых і гандлёвых арганізацый з вялікай літары пішуцца першае слова і ўсе ўласныя імёны, якія ўваходзяць у састаў такіх назваў: Палац піянераў, Мінскі універсальны магазін, Выканаучы камітэт Віцебскага абласнога Савета народных дэпутатаў, Мінскі дзяржаўны педагагічны інстытут імя A. М. Горкага, Беларуская дзяржаўная акадэмічная харавая капэла, Беларускі дзяржаўны ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга акадэмічны тэатр імя Янкі Купалы.
3 а ў в а г а. Правіла гэтага параграфа адносіцца і да складаных назваў міжнародных і замежных цэнтральных устаноў, грамадскіх і прафесійных саюзаў: Прэзідыум сейма Польскай Рэспублікі.
§ 18. 3 вялікай літары пішацца першае слова ў афіцыйных назвах палітычных партый, калі назва не пачынаецца са слова партыя: Народна-рэвалюцыйная партыя Лаоса, Бразільская камуністычная партыя, Камуністычная партыя Аўстрыі, Расійская сацыял-дэмакратычная рабочая партыя, Саюз 17 кастрычніка; але: партыя сауыялістаў-рэвалюцыянераў.
§ 19. У назвах літаратурных твораў, газет, часопісаў, устаноў, прадпрыемстваў, якія бяруцца ў двукоссе, з вялікай літары пішацца першае слова і ўваходзячыя ў іх састаў уласныя імёны: «Мінская праўда», «Літаратура і мастацтва» (газеты), «Камуніст Беларусі», «Работніца і сялянка» (часопісы), «Раскіданае гняздо» (драма), «Новая зямля» (паэма), «Векапомныя дні» (раман), «Смелыя людзі» (фільм), «Янка Купала» (параход), «Навука і тэхніка» (выдавецтва), «Серп і молат» (завод), «Крылы Саветаў» (спартыўнае таварыства) і інш.
Заўвага. У падвойных састаўных назвах з вялікай літары пішацца таксама і першае слова другой назвы: «Залаты ключык, або Прыгоды Бураціна».
§ 20. У розных афіцыйных пасланнях, лістах з вялікай літары пішацца займеннік Вы як форма ветлівага звароту да адной асобы.
У асобым стылістычным ужыванні з вялікай літары пішуцца словы Радзіма, Айчына, Чалавек, Мір, Свабода і інш.
ПРАВАПІС ГАЛОСНЫХ
§ 21. Пасля ж, ч, ш, р, ц (не з т мяккага) і д, т пішуцца літары а, э, о, у, ы, а літары я, е, ё, ю, і не пішуцца: жар, табель, жэрдка, цэгла, човен, рука, шыба, дымець, тыдзень.
Абмежавана ўжываюцца літары я, е, ё, ю і пасля зычных г, к, х. Гэта пераважна словы іншамоўнага паходжання: генерал, кеглі, Хельсінкі, гяур, К.яхта.
Літары о, э, a
§ 22. Літара о, як правіла, пішацца толькі пад націскам. He пад націскам на месцы о пішацца а: бор — бары, гбры — гара, хдлад — халады, арганізацыя, камунізм, бальшавік, Астап, Ашмяны, Адэса, пбзна, хутка, дынама, брўта, лібрэта, Маладзёчна.
He пад націскам о захоўваецца ў канцы слова пасля галоснай: трьіо, Антдніо, Більбао, Ватэрлдо, Мантэвідэо; але: радыё.
У аднаскладовых словах бо, мо, то, што заўсёды пішацца о.
§ 23. У невялікай групе слоў спалучэнні ро, ло не пад націскам пераходзяць у ры, лы: кроў — крыві, дрбвы — дрывбтня, крбшка — крыійь'іць, брбвы — брывд, гром — грымёць, брод — брысці, скрдгат — скрыгатаць, глбтка — глытаць, блдхі — блыха.
§ 24. Літара э, як правіла, пішацца толькі пад націскам. He пад націскам на месцы літары э пішацца а: цэны — цана, жэрдка — жардзіна.
Літара э не пераходзіць у а не пад націскам у словах іншамоўнага паходжання: рэвалюцыя, рэзідэнцыя, дэманстрацыя, а таксама ў першай частцы складаных слоў, напрыклад: шэравбкі, рэдказўбы.
§ 25. Літара э ці е ў пачатку іншамоўных слоў пішацца ў залежнасці ад агульнапрынятага літаратурнага вымаўлення: эра, эўрыка, эпас, этыка, Эзоп, Эзель; але: егер, ерась, Еўропа.
Пасля шыпячых, р, ц (не з т мяккага) і д, т пішацца
толькі э: джэмпер, чэк, шэф, прагрэс, рэбус, цэгла, канцэрт, дэфіс, тэкст, тэхніка; пасля астатніх зычных пішацца е: бензін, метал, бетон, ветэран, гейзер, к.екс, легенда.
Аднак ёсць рад слоў, у якіх пасля падобных зычных пішацца э: асэсар, бэз, бэлька, бэра, бэсціць, бэта (назва літары), вэрхал, галіфэ, зэдаль, кафэ, капэла, камізэлька, маянэз, мэр, нэндза, пэўна, пэндзаль, пэр, пенснэ, сэнс, сэр, сэрца, сурвэтка, турнэ, турнэпс, фэст, чвэртка.
Пасля прыстаўнога г пішацца э: гэты, гэтакі, гэтак, гэтулькі, адгэтуль, дагэтуль, гэй.
Літары е, ё, я
§ 26. На месцы літары е ў першым складзе перад націскам пішацца я: лес — ляснік., снег — сняжбк, сцёны — сцяна, Нясвіж, Пячдра, Яўціхіевіч, Ярмдленка.
В ы к л ю ч э н н е: дзевяты, дзесяты, семнаццаць, васемнаццаць і вытворныя ад іх.
Ва усіх астатніх складах як перад, так і пасля націску пішацца е: верабёй, вбсень, пбезд.
3 а ў в а г а. Ва ўласных імёнах, імёнах па бацьку і прозвішчах пачатковае я захоўваецца незалежна ад месца націску: Яўтўх — Яўтуха, Ярмак ■— Ярмака.
У словах іншамоўнага паходжання е захоўваецца ва ўсіх складах: дэлегат, легёнда, калектыў. Выключэнне складаюць даўно запазычаныя словы: гандаль, каляндар, літаратўра, рамбнт, сяржант і некаторыя іншыя, якія падпарадкоўваюцца агульным правілам акання.
§ 27. Літара ё, як правіла, бывае толькі пад націскам, калі ж націск пры змене слова пераходзіць на іншы склад, то ў першым складзе перад націскам на месцы ё пішацца я, а ў астатніх складах як перад націскам, так і пасля націску на месцы ё пішацца е: сёлы — сялб, вёдры — вядрб, сёстры — сястра — сестрыны.
Літары і, й, ы
§ 28. Словы са збегам зычных, першай з якіх з’яўляецца плаўная л або р, пішуцца з прыстаўным і або без
яго: іржа і ржа, іржышча і ржышча, ілгаць і лгаць, ільнавод і льнавод і г. д. Каб не памыліцца пры напісанні, трэба помніць, што без прыстаўнога і гэтыя словы пішуцца толькі ў тым выпадку, калі папярэдняе слова канчаецца на галосную і яно не аддзелена знакам прыпынку. Ва ўсіх іншых выпадках, г. зн. пасля зычнай папярэдняга слова, пасля знака прыпынку або ў самым пачатку тэксту, у такіх словах пішацца прыстаўная літара і: іржой пакрылася жалеза; але: жалеза пакрылася ржой; на нараду сабраліся аграномы, заатэхнікі, ільнаводы; але: нарада льнаводаў; араць іржышча; але: заворанае ржышча.
Заўвага 1. Словы лоб, лёд, лён могуць мець прыстаўную літару і ва ўсіх склонах, акрамя назоўнага і вінавальнага (а слова леў і ў вінавальным склоне) адзіночнага ліку: лён, ільну (льну), ільну (льну), лён, ільном (льном), аб ільне (льне); ільны (льны), ільноў (льноў), ільнам (льнам), ільны (льны), ільнамі (льнамі), аб ільнах (льнах).
3 а ў в a г a 2. Словы са збегам зычных, першай з якіх з’яўляецца літара м, ва ўсіх выпадках пішуцца з прыстаўным і: імгла, імчаць, імшара.
Заўвага 3. Прыстаўное і не пішацца пасля галоснай у сярэдзіне слова: заржавець, памкнуцца, вокамгненна.
§ 29. На месцы і пішацца ы, калі прыстаўка канчаецца на зычную: сыграць, сыскаць, абымшэлы, абыржавець, абысці, надышоў, узытоўшы, разысціся.
Аднак галосная і захоўваецца пасля прыставак і часціц між-, зваій-, пан-, суб-, транс-, контр-: міжірыгацыйны, звышімклівы, панісламізм, субінспектар, контрігра.
§ 30. Пасля прыставак, што канчаюцца на галосную, пачатковае карэннае і скарачаецца: зайсці, знайсці, прыйсці, выйсці, увайсці, перайсці; зайшоў, знайшоў, прыйшоў, выйшаў, увайшоў, перайшоў і г. д.; але: заікацца, заіскрыцца, заінтрыгаваць, заінець.
Літары у і ў
§ 31. Літара у пішацца:
1. У пачатку слова, калі гэтым словам пачынаецца сказ: Узмахам арліным няма перашкоды (Колас).
2. У пачатку слова, калі гэта слова стаіць пасля зычнай або знака прыпынку: Ад ураджаю ломіцца
гумно (Панчанка); Сякера, як маланка, узвілася ў дзедавых руках (Колас).
3. У сярэдзіне або на канцы слова пасля зычнай: журавіны, бульбянік, зарунець, дашчэнту.
4. У пачатку ўласных імён: Уладзімір, Уладзівасток, Урэчча, Унеча.
5. У пачатку іншамоўных слоў: універсітэт, універмаг, уверцюра.
6. У сярэдзіне іншамоўных слоў, калі у ўтварае самастойны склад: прэзідыум, калёквіум, фауна.
§ 32. Літара ў пішацца:
1. У пачатку слова, калі папярэдняе слова канчаецца на галосную і паміж гэтымі словамі няма знака прыпынку: Рака ўвайшла ў берагі.
2. У сярэдзіне слова пасля галосных перад зычнымі або літарамі е, ё, я, ю, і, калі апошнія вымаўляюцца раздзельна з папярэдняй часткай слова: наўздагон, заўважыць, саўю, саўеш, салаўя, салаўі.
3. У канцы слова пасля галосных: пісаў, чытаў, зноў.
4. Пачатковае у не скарачаецца ў асабовых імёнах людзей і ўласных геаграфічных назвах: Марыя Ульянава, Маякоўскі Уладзімір; рака Урал, на Украіне.
іншамоўныя злучэнні галосных
§ 33. Злучэнне іо ў пачатку слова пад націскам перадаецца праз io, а не пад націскам праз іа: ібн, Ібсіф, іанізацыя, Іанічнае мдра, Іаан. Гэта ж злучэнне ў сярэдзіне слова пад націскам перадаецца праз іё (ыё), а не пад націскам праз ія (ыя): аксіёма, біёлаг, патрыёт, рацыён, стадыён; бібліятэка, піянёр, рацыяналізацыя, патрыятызм, у канцы слова — праз іо (ыо): Тбкіо, Рыодэ-Жанёйра, рацыо; але: радыё.
Калі злучэнне іо вымаўляецца як адзін склад, прычым раздзельна з папярэднім зычным, то яно перадаецца пад націскам і ў канцы слоў праз ьё: мільён, трыльён, шампіньён, Эскамільё; пасля б, п, в, ф, м, г, к, х, д, т, р і шыпячых — праз ’ё: Вербк'ё. У сярэдзіне слоў не пад націскам гэта злучэнне павінна перадавацца праз 'я.
Злучэнне йо звычайна пад націскам і ў канцы слоў перадаецца праз ё, а не пад націскам праз я: ёд, ёт, ёг, раён, Гюё, маянэз, раяніраванне, Альварэс дэль Ваё, Агаё. У пачатку ўласных імён і геаграфічных назваў
злучэнне йо пад націскам захоўваецца: Йбжэф, НьюЙбрк, не пад націскам перадаецца праз йа: Гіагансен.
§ 34. Злучэнне іа перадаецца праз ія (ыя): авіяцыя, энтузіязм, піяніст, сацыялізм, дыяметр.
Калі гэта злучэнне вымаўляецца як адзін склад, прычым раздзелыіа з папярэднім зычным, то яно перадаецца праз ья: мільярд, а пасля б, п, в, ф, м, г, к, х, д, т, р і шыпячых — праз ’я: Рэйк'явік.
Злучэнне йа пасля галосных перадаецца праз я: Савбя, Малая, Мая.
§ 35. Злучэнне іе перадаецца праз іе (ые): гігіёна, абітурыёнт, іерархія, Іерусалім.
Злучэнне йе пасля галосных перадаецца праз е: праёкт, канвёер, траектбрыя, фаё, Феербах\ пасля зычных — праз ье, ’е: рэльёф, ранцьё, канферансьё, Лавуазьё, п'ёса, аб’ёкт, прэм’ёра, Альф'ёры, Ваян-Куцюр'ё, Буш’ё.
§ 36. Злучэнне йі ва ўсіх выпадках захоўваецца без змены: Байі, Рэмійі.
Галосныя ў некаторых суфіксах
§ 37. Трэба адрозніваць суфіксы -ак, -очак (-ачак) ад суфіксаў -ык, -чык. Галосная а ў суфіксах -ак, -очак (-ачак) пры скланенні назоўнікаў выпадае: сшытак — сшытка, парадак — парадку, каласочак — каласочка, сшытачак — сшытачка, галосная ж ы ў суфіксах -ык, -чык застаецца: ножык — ножыка, дожджык — дожджыку, каменьчык. — каменьчыка.
§ 38. Суфікс -ічк-(-ычк-) трэба адрозніваць ад суфікса -ечк(-ачк-). Суфікс -ічк(-ычк-) пішацца ў назоўніках жаночага роду, якія ўтварыліся ад слоў з суфіксам -іц(-ыц-): сястрыца — сястрычка, мыльніца — мыльнічка. У іншых выпадках пішацца суфікс -ечк(-ачк-): дзядзька — дзядзечка, Наташа — Натайіачка.
§ 39. Трэба помніць, што суфікс -ец (-ац) пішацца ў назоўніках мужчынскага роду (камсамолец, ленінградзец), а суфікс -іц(-ыц-) пішацца ў назоўніках жаночага роду (лесвіца, ласіца, старыца).
§ 40. У суфіксе -енькпасля зацвярдзелых зычных на месцы е пішацца а: беленькі, цёпленькі; добранькі, харошанькі.
§ 41. 3 дапамогай суфікса -янутвараюцца дзеепрыметнікі ад дзеясловаў на -яць: сеяць — сеяны, веяць — веяны, страляць — страляны., згуляць —• згуляны, а з дапамогай суфікса -ен(-ан-) — ад дзеясловаў на -іць, -ці: зрабіць — зроблены, купіць — куплены, знасіць — зношаны, скасіць — скошаны, завесці — заведзены.
§ 42. Дзеясловы, якія ў першай асобе адзіночнага ліку канчаюцца на -ую (-юю), у неазначальнай форме і форме прошлага часу маюць суфікс -ава(-ява-): галасую — галасаваць, галасавау; камандую — камандаваць, камандаваў; пакутую — пакутаваць, пакутаваў; даследую — даследаваць, даследаваў; малюю — маляваць, маляваў.
Калі ж дзеясловы ў першай асобе адзіночнага ліку канчаюцца на -ваю, то ў неазначальнай форме і ў форме прошлага часў яны маюць суфікс -ва-: адказваю — адказваць, адказваў; выконваю — выконваць, выконваў.
У дзеясловах са збегам зычных перад суфіксам замест -вапішацца суфікс -іва(-ыва-): падтрымліваю — падтрымліваць, падтрымліваў; падкрэсліваю — падкрэсліваць, падкрэсліваў.
§ 43. Калі дзеяслоў у закончаным трыванні канчаецца на -іць з папярэдняй галоснай, то ў незакончаным трыванні і пераходзіць у й: засвоіць — засвойваць, загаіць — загойваць.
ПРАВАПІС ЗЫЧНЫХ
§ 44. У прыстаўках з-, уз-, раз(роз-), без(бяз-), церазперад глухімі зычнымі замест з пішацца с: ссыпаць, ссадзіць, схапіць, усхваляваць, раскідаць, роспіс, бесперастанку, бясспрэчна, цераспалосіца.
Прыстаўка зперадаецца г.раз сі перад галоснымі а, о, у: сагнаць, садзьмуць, сослепу, сосмеху, суняць, сурочыць, а таксама перад ненаціскным і, якое пераходзіць пасля прыстаўкі ў ы: сыграць, сыскаць, сыхбдзіцца.
Заўвага. У словах, утвораных ад дзеяслова ісці, прыстаўка забо спішацца ў залежнасці ад значэння слова: сышоў, сыходзіць (з ганка); але: зыходзіць (з меркаванняў).
§ 45. Зычныя д, т, стаўшы перад галоснымі е, ё, і, ю, я і перад мяккім в, пераходзяць у мяккія дз і ц: люд — людзі, лета — леуе, мяту — мяцеш, выток — выцякаць, два — дзве, двухсот — дзвесце.
Прыставачнае д і суфіксальнае т перад мяккім в захоўваюцца: адвесці, адведаць, у таварыстве, у грамадстве, на брытве.
§ 46. У словах іншамоўнага паходжання д, т захоўваюцца нязменна. Пры гэтым галосныя е, і, ю пасля д, т перадаюцца адпаведна галоснымі э, ы, у: дэлегат, дырэктыва, матэрыял, тыраж, авантура.
Аднак перад суфіксамі і злучэннямі суфіксальнага паходжання -ін-, -ір-, -ёр-, -еец-, -ейск-, а таксама перад памяншальным суфіксам -ікд, т перадаюцца праз дз, ц: карціна, плаціна, лацінскі, камандзір, камандзіроўка, білеуёр, гвардзееу, індзейскі, білецік; але: латынь.
3 а ў в а г а. Неабходна запомніць, як пішуцца словы дзюна, дзюшэс, арцель, бардзюр, эцюд, цюль, цітр, нацюрморт, уверцюра, накцюрн, цюркскі, цюльпан.
§ 47. У імёнах уласных пішуцца д, т ці дз, ц у залежнасці ад таго, што чуецца ў вымаўленні: Дзяніс, Дзюкло, Дзмітэрка, Гарыбальдзі, Дзясна, Дзвіна, Барадзіно, Уладзівасток, Градзянка, Плоўдзіў, Ціхан, Хрысціна, Цёркін, Ціханаў, Ціміразеў, Ціта, Вучэціч, Целяханы, Ціхвін, Быцень, Закарпацце, Церак, Цюмень, ЦяньШань, Цяньцзінь, Цюрынгія, Поці, Таіці, Гаіці, Тэкля, Тэвасян, Тэкерэй, Тэльман, Атэла, Шаптыцкі, «Юманітэ», Дадэ, Дэфо, дэ Бальзак, Дэтройт, Літвінаў, Мардвінаў.
§ 48. Падоўжанае вымаўленне зычных ж, з, л, н, с, ц, ч, ш паміж галоснымі перадаецца на пісьме падваеннем адпаведных літар: збожжа, маззю, галлё, карэнне, двукоссе, смецце, ламачча, зацішша. Падоўжанае вымаўленне дз на пісьме перадаецца праз ддз: суддзя, разводдзе.
§ 49. Падваенне зычных у словах іншамоўнага паходжання ў беларускай мове не перадаецца: каса, група, калектыў, граматыка, карэспандэнт. Выключэнне складаюць словы: ванна, манна, бонна, панна, Мекка, мецца, дурра (расліна), донна.
§ 50. У агульных для рускай і беларускай моў словах
са злучэннямі здн, рдц, стн, стл, лнц паводле норм беларускага літаратурнага вымаўлення зычныя д, т, л у гэтых злучэннях выпадаюць і на пісьме не адлюстроўваюцца: позна, сэрца, міласэрны, косны (мозг), слаць (пасцель), сонца.
Заўвага. У прыметніках, утвораных пры дапамозе суфікса -н,ад назоўнікаў іншамоўнага паходжання з канцавым ст, злучэнне стн захоўваецца без змены: баласт— баластны, фарпост — фарггостны, аванпост — аванпостны, кампост — кампостны, кантраст — кантрастны.
§ 51. Злучэнне дт на канцы слоў іншамоўнага паходжання перадаецца праз т: фарштат, Гумбальт, Кранійтат.
§ 52. Калі прыстаўка канчаецца той жа зычнай, якой пачынаецца корань слова, то гэта падваенне на пісь.ме захоўваецца: аддаць, раззбраенне, рассыпаць, бяссонніца.
Выключэнне: расада, расол, расольнік.
§ 53. Злучэнне сч на стыку прыстаўкі і кораня, як правіла, захоўваецца без змены: расчыніць (дзверы), расчапіць (кручкі), усчаць (гаворку). Трэба адрозніваць сч у гэтых словах ад сшч у словах расшчапіць (на дзве часткі), расшчапленне (ядра).
Выключэнне: рошчына, шчасце, ушчуваць, нішчымны і вытворныя ад іх.
§ 54. Калі корань слова канчаецца зычнай н, а суфікс пачынаецца з н, то на пісьме падваенне захоўваецца: восень — асенні, корань — карэнны, перамена — пераменны, рэмень — раменны, дзень — дзённік.
§ 55. У прыметніках, утвораных ад назоўнікаў на -мя, і вытворных ад гэтых прыметнікаў словах пішацца нн: племя — племянны — пляменнік, імя — імянны — займеннік, стрэмя — страмянны, цемя — цемянны; але: полымя — палымяны.
§ 56. Злучэнні кс, тс, цс, чс, якія ўтвараюцца на стыку кораня і суфікса або двух суфіксаў, перадаюцца прэз ц: савет+скі — савецкі, мастак-\-скі — мастацкі, славак+скі — славацкі, кравец-\-ск.і — кравецкі, ткач-^ + скі — ткацкі.
Заўвага. У геаграфічных назвах іншамоўнага (неславянскага) паходжання і вытворных ад іх словах злучэнне кс захоўваецца: узбекскі, таджыкскі.
§ 57. Злучэнні сс, жс, шс на стыку кораня і суфікса перадаюцца праз адно с: беларус + скі — беларускі, таварыш + скі — таварыскі, множ + ства — мноства, пташ-\-ства — птаства.
§ 58. У геаграфічных назвах і вытворных ад іх словах зычныя кораня з, ш, ж, г, х з суфіксальным с не зліваюцца ў адно с, а захоўваюцца: каўказскі, нясвіжскі, латышскі, выбаргскі., казахскі. Зычныя г, х пры гэтым часам могуць чаргавацца з ж, ш: старадарожскі (Старыя Дарогі), чэшскі (чэх).
§ 59. Злучэнне дс на стыку кораня і суфікса на пісьме перадаецца нязменна: грамадства, параходства, ленінградскі, гарадскі.
§ 60. У назоўніках, утвораных ад назоўнікаў на -ск, -цк або ад прыметнікаў на -скі, -цкі пры дапамозе суфікса -ын, пішацца падвойнае ч: Віцебск — Віцебшчына, Слуцк —• Случчына, лагойскі — Лагойшчына, турэцкі — Турэччына. Калі ж прыметнік на -цкі ўтвараецца ад назоўніка з канцавым зычным т, то ў назоўніках, утвораных ад такіх прыметнікаў, перад суфіксам -ын пішацца тч: Брэст — брэсцкі — Брэстчына, стары свет — старасвецкі — старасветчына.
§ 61. У зваротнай форме інфінітываў і дзеясловаў трэцяй асобы адзіночнага і множнага ліку пішацца падвойнае ц: вучыцца, вўчыцца, вўчацца. Падвойнае ц пішацца таксама ў лічэбніках адзінаццаць, дванаццаць, трынаццаць, чатырнаццауь, пятнаццаць, шаснаццаць, семнацуаць, васемнаццаць, дзевятнаццаць, двауцаць, трыццаць, акрамя гэтага, на канцы асноў у формах творнага склону гэтых лічэбнікаў: адзінаццаццю, дванаццаццю і г. д.
§ 62. Пры дапамозе суфіксаў -чык, -чыц(а) і -шчык, -шчыц(а) утвараюцца назоўнікі, што абазначаюць асобу чалавека па роду дзейнасці. Суфіксы -чык, -чыц(а) пішуцца, калі корань слова канчаецца на д, т, з, с, ж, ч: дакладчык, лётчык, возчык, перапісчык, перабежчык. Суфіксы -шчык, -шчыц(а) пішуцца, калі корань слова канчаецца на губныя б, п, ф, в (ў) або санорныя м, н, р, л і й: бетоншчь'.к, зборйічык, забойшчык, мадэльшчык, перакупшчык.
§ 63. Прыстаўное в пішацца:
1. Перад пачатковым карэнным у: вугал, вугаль, вуда, вудзільна, вуліца, вус, вусаты, вусны, вучань, ву-
чыцца, вуха, вушанка; перад карэнным у пасля прыстаўкі: абвугліванне, вывудзіць, завулак, завуголле, навучанне, навушнікі, папрывучаць, невуцтва.
3 а ў в а г а. Неабходна запомніць напісанне слоў павук, павуцінне, а таксама некаторых уласных імён: Навум, Тадэвуш, Матэвуш.
2. Перад пачатковым націскным о: вбзера, вбка, вбпыт, вбкрык, вбддаль, вдбласць, вбльха, вбсень, вдспа, вбстраў, вббраз, вббземлю; перад націскным о пасля прыстаўкі: завбчна, увбсень, увдгуле (але: набгул, бкаць), у словах вакдл, вакдліца, навакблле.
Калі ж націск сыходзіць з о і на яго месцы становіцца а, то прыстаўное в не пішацца: вбкны — акнб, вбльха — альхдвы, вбсень — асённі, вбстраў — астравы. V словах вбка, вбстры захоўваецца прыстаўное в ва ўсіх формах незалежна ад націску: вбка — вачэй, вдстры — вастрьіць — навастрыць.
3. У сярэдзіне некаторых імён перад націскным о: Лявбн, Радзівбн, Селівбн.
§ 64. Прыстаўное в не пішацца:
1. Перад пачатковым у ў словах іншамоўнага паходжання і ўласных імёнах: універсітэт, універсальны, унікальны, урна; Ульяна, Ульянаў, Ула, Умань, Урал, Украіна.
2. Перад у прыставачным або перад у, якое развілося з в: увага, угнаенне, удвух, удзел, умова, урад, ураджай, участак., узгорак., узмор'е, улада, унук, уюн.
3. ГІерад пачатковым націскным о ў словах іншамоўнага паходжання і ўласных імёнах (акрамя тых выпадкаў, калі беларускае слова — агульная назва выступае як імя ўласнае): бда, бмуль, бнікс, бпера, дпіум, бптыка, бпус, дрган, дрдэн брдэр, Осла, Омск, брша; але: Вдзера (назва вёскі), Вдгненная Зямля.
ПРАВАПІС МЯККАГА ЗНАКА I АПОСТРАФА
Змякчальны мяккі знак
§ 65. Мяккі знак пішацца:
1. На канцы слова пасля мяккага зычнага: дзень, соль, мазь, вось, глядзець, вудзіць, дзесяць, трыццаць.
2. У сярэдзіне слова пасля мяккага зычнага перад цвёрдым: бауька, дзядзька, пісьмо, Кузьма, вязьмо.
3. У сярэдзіне слова пасля мяккага зычнага перад мяккім, які пры змене слова можа станавіцца цвёрдым: барацьбе — барацьба, цьмяны — цьма, пісьменнік — пісьмо.
§ 66. Мяккі знак пішацца пасля мяккага зычнага ў дзеясловах загаднага ладу:
1 . На канцы ў другой асобе адзіночнага ліку: стань, глянь, сядзь.
2 . Перад канчаткам -ма ў першай асобе множнага ліку: станьма, гляньма, сядзьма.
3 . Перад канчаткам -це ў другой асобе множнага ліку: станьце, гляньце, сядзьце.
4 . Перад зваротнай часціцай -ся ў другой асобе адзіночнага ліку: кінься, агледзься.
§ 67. Мяккі знак пішацца ў складаных лічэбніках пяцьдзесят, шэсцьдзесят, пяцьсот, шэсцьсот, дзевяцьсот і ў часціцы -сьці, якая ўваходзіць у састаў слоў: хтосьці, штосьці, дзесьці, якісьці, а такса.ма у слове ледзьве.
§ 68. Мяккі знак таксама пішацца:
1. Пасля мяккага л перад зычным: кольцы, пальцы, колькі, столькі, вельмі, сельскі, лепельскі.
2. Пасля мяккага н перад суфіксам -к-: песенька, вішанька.
3. Пасля мяккага н перад суфіксам -чык, калі слова без суфікса -чык канчаецца мяккім знакам: камень — каменьчык., прамень — праменьчык, агонь — агеньчык.
4. Пасля мяккага н перад суфіксам -ску прыметніках, утвораных ад назваў месяцаў: студзеньскі, снежаньскі, чэрвеньскі.
5. У суфіксах -еньк-, -аньк-, -эньк-: маленькі, старэнькі, прыгожанькі.
§ 69. Мяккі знак не пішацца:
1. Пасля ж, дж, ч, ш, р, ц (не з г мяккага), д, т, а таксама пасля б, п, м, в, ф.
2. Пасля з, с, ц, дз перад мяккімі зычнымі, калі пры змене слова або пры замене яго другім словам таго ж кораня гэтыя мяккія зычныя не могуць стаць цвёрдымі: звер, свет, дзверы; але: носьбіт.
3. Паміж падоўжанымі зычнымі: калоссе, ралля, насенне, Палессе, маззю.
4. Перад суфіксам -ску прыметніках, утвораных ад назоўнікаў на -нь: конь — конскі, Казань — казанскі, Любань — любанскі.
Раздзяляльныя апостраф і мяккі знак
§ 70. Апостраф пішацца:
1. Паміж прыстаўкай, якая канчаецца на зычную, і коранем, які пачынаецца з галоснай е, ё, ю, я або яаціскнога і: ад'езд, пад'ём, раз'юшаны, аб'ява, аб'інець, між'ярусны, а таксама пасля прыстаўкі зу словах: з'араць, з'імправізаваць, з'імшыць і вытворных ад іх.
2. Губныя б, п, в, ф, м, глухія г, к, х, шыпячыя ж, дж, ч, ш, цвёрдыя д, т і р аддзяляюцца ад наступнай галоснай е, ё, ю, я і націскнога і апострафам: сям’я, куп'ё, саф'ян, куп'істы, Лук'янаў, надвор'е, Буш'е, В'етнам.
Мяккі знак пішацца:
3. Пасля зычных з, дз, л, н, с, ц (з мяккага т) перад е, ё, ю, я, і ў словах іншамоўнага паходжання: марсельеза, мільён, мільярд, мадзьяр, парцьеры, каньён, канферансье, Лавуазье, Цьер.
4. Ва ўласных імёнах, утвораных ад імён на -ій, пасля зычных л, с, if, дз, н, з перад суфіксальным -еў(-ев-): Васільеў, Васільевіч, Васільеўка, Арсеньеў, Арсеньевіч, Афанасьеў, Афанасьевіч, Кандрацьеў, Кандрацьевіч, Аркадзьеў, Аркадзьевіч.
3 а ў в а г а. Пасля г, к, х і збегу зычных, акрамя нц, перад суфіксальным -еў(-ев-) пішацца і (ы): Георгіеў, Георгіевіч, Акакіевіч, Яўціхіеў, Іракліевіч, Яўлампіевіч, Ануфрыеў, Ануфрыевіч, Дзмітрыеў, Дзмітрыевіч; але: Вікенцьеў, Вікенцьевіч, Кліменцьеў, Кліменцьевіч.
ПРАВАПІС КАНЧАТКАЎ
§ 71. Назоўнікі першага скланення з цвёрдай асновай у давальным і месным склонах адзіночнага ліку маюць канчатак -е: сцяна •— сцяне, хата — хаце, вада — вадзе, губа — губе; у тым ліку імёны жанчын: Ганна — Ганне, Агата — Агаце, а таксама прозвішчы, якія ўтварыліся ад агульных назоўнікаў жаночага роду: Крапіва — Крапівё, Скарына — Скарыне.
Назоўнікі гэтага ж скланення, што абазначаюць імёны мужчын, у давальным і месным склонах пад націскам маюць канчатак -е, а не пад націскам у: Кузьма — Кузьмё, Фама — Фамё, Мікбла — Мікблу, Мікіта — Мікіту.
Канчатак -е маюць назоўнікі з асновай на г, х: нага — назе, страха — страсе.
Назоўнікі ж з асновай на к маюць пад націскам канчатак -э: рука — руцэ, талака — талацэ, а не пад націскам — канчатак -ы: лыжка — лыжцы, піянёрка — піянерцы.
3 а ў в а г а. Назоўнікі мужчынскага роду з асновай на к у давальным і месным склонах маюць канчатак -у: бацька — бацьку, сабака — сабаку.
Назоўнікі з асновай на г, х, што абазначаюць імёны і прозвішчы, у давальным і месным склонах адзіночнага ліку маюць канчаткі ў жаночым родзе -е, у мужчынскім родзе -у: Саладуха — Саладусе, Саладуху, Кніга — Кнізе, Кнігу.
Такія ж назоўнікі з асновай на к у жаночым родзе маюць канчатак -ы, у мужчынскім родзе -у: Мурашка — Мурашцы, Мурашку, Трапашка — Трапашцы, Трапашку.
Прозвішчы, якія ўтварыліся ад агульных назоўнікаў ніякага роду або ад назоўнікаў, род якіх выразна не выступае, скланяюцца толькі ў тым выпадку, калі носьбітамі іх з’яўляюцца асобы мужчынскага полу. У давальным і месным склонах такія назоўнікі маюць канчатак -у: Купала — Купалу, Пічэта — Пічэту, Глебка — Глебку, Сапега — Сапегу, Чабоха — Чабоху.
§ 72. Назоўнікі першага скланення з асновай на шыпячыя і р у давальным і месным склонах адзіночнага ліку маюць канчатак -ы: сажа — сажы, круча — кручы, нара — нары, а назоўнікі з мяккай асновай маюць канчатак -і: зямля — зямлі, свіння — свінні. Такія ж канчаткі маюць і прозвішчы, утвораныя ад агульных назоўнікаў першага скланення жаночага роду: Гушча — Гуйічы, Зязюля — Зязюлі.
Прозвішчы на -еня (-эня, -аня), -уня (-юня) у давальным і месным склонах маюць канчатак -і: Гальчэня — Гальчэні, Шабуня — Шабуні, Варвашэня — Варвашэні.
§ 73. Назоўнікі жаночага роду з асновай на збег зычны.х, апошняя з якіх суфіксальнае -к, у родным склоне множнага ліку маюць чыстую аснову: авечка — авечак, іголка — іголак, ножка — ножак., вешалка — вешалак. Пры збегу іншых зычных у аснове назоўнікі
гэтага роду маюць канчаткі -аў, -яў: вярба — вербаў, коўдра — коўдраў, кафедра — кафедраў, торба — торбаў; але: форм, норм, ферм, фірм.
Назоўнікі жаночага роду, якія ў назоўны.м склоне адзіночнага ліку маюць аснову на й, у родным склоне множнага ліку канчаюцца на -ій (-ый), -ей (-эй): акадэмія — акадэмій, біяграфія — біяграфій, дэлегацыя — дэлегацый, рэвалюцыя — рэвалюцый, падзея — падзей, траншэя — траншэй.
§ 74. Назоўнікі другога скланення мужчынскага роду ў родным склоне адзіночнага ліку маюць канчатак або -а (-я) або -у (-ю).
3 канчаткам -а (-я) пішуцца:
1. Назоўнікі, што абазначаюць жывыя прадметы або што намі ўяўляюцца як жывыя прадметы: студэнта, арла, Івана, Апалона, д'ябла, канібала.
2. Назоўнікі, што абазначаюць нежывыя, але непадзельныя прадметы, г. зн. такія, частка якіх не можа называцца імем цэлага прадмета: дома, камбайна, пяра, кажуха, клёна (у значэнні адзінкавай расліны), каменя (у значэнні адзінкавага прадмета), пальца.
3. Назоўнікі, што абазначаюць назвы ўстаноў, грамадскіх і гаспадарчых арганізацый, прадпрыемстваў, населеных пунктаў, вайсковых падраздзяленняў і часцей: камсамола, атрада, калгаса, завода, Мінска, горада, палка, батальёна.
4. Назоўнікі, што абазначаюць адзінкі розных вымярэнняў: метра, грама, пуда, літра, гектара, рубля, франка, долара, года, века (толькі ў значэнні ’сто гадоў’), месяца, верасня, тыдня, дня, ампера, вольта, кулона.
5. Назоўнікі, што абазначаюць назвы танцаў, гульняў, геаметрычных цел і фігур, і ўсе іншыя назоўнікі, што абазначаюць непадзельныя паняцці навуковага, спартыўнага і іншага характару: вальса, балета, футбола, куба, квадрата, круга, косінуса, азімута, батута, гола.
§ 75. 3 канчаткам -у (-ю) пішуцца:
1. Назоўнікі, што абазначаюць зборныя прадметы, матэрыял, рэчывы і наогул прадметы, часткі якіх можна назваць імем цэлага прадмета: лесу, дубу (у значэнні зборнага прадмета або ў значэнні матэрыялу), пяску,
гіпсу, цэменту, азону, алюмінію, ангідрыду, туману, лёду, крупніку, гуляшу, ячменю.
Выключэнне: аўса, хлеба.
2. Назоўнікі, што абазначаюць прасторавыя паняцці: лугу, выгану, папару, лесастэпу.
3 а ў в а г а. Назоўнікі з памяншальным значэннем, утвораныя ад зборных прасторавых і прасторавых, пішуцца з канчаткам -а: садка, ляска, лужка, беражка; садочка, лясочка, лужочка, беражочка.
3. Н азоўнікі, што абазначаюць разумовыя паняцці, грамадскія фармацыі, навуковыя тэорыі, грамадскія і навуковыя плыні, розныя адчуванні, дзеянні, працэсы, стан, уласцівасці: розуму, аб'ёму, поспеху, настрою, патрыятызму, матэрыялізму, капіталізму, імперыялізму, смаку, плачу, болю, жалю, бегу, смутку, смеху, страху, крыку, сну, спакою.
4. Н азоўнікі, што абазначаюць з’явы прыроды: ветру, віхру, грому, марозу, змроку.
§ 76. Назоўнікі другога скланення мужчынскага роду з цвёрдай асновай, што абазначаюць асобу чалавека, уласныя імёны і прозвішчы людзей, у месным склоне адзіночнага ліку маюць канчатак -е: партызан — аб партызане, брат — аб браце, Якуб — аб Якубе, Чэхаў — аб Чэхаве.
§ 77. Назоўнікі другога скланення мужчынскага роду з мяккай асновай і асновай на й, што абазначаюць асобу чалавека, уласныя імёны і прозвішчы, у месным склоне адзіночнага ліку маюць канчатак -ю: каваль — аб кавалю, Міхась — аб Міхасю, Васіль — аб Васілю, Гогаль — аб Гогалю, Мікалай — аб Мікалаю.
Канчатак -у маюць падобныя назоўнікі з асновай на г, к, х, шыпячыя і р, ц: настаўнік — аб настаўніку, дзеяч — аб дзеячу, качагар — аб качагару, Алег — аб Алегу, Мележ — аб Мележу, Гайдар — аб Гайдару, Кобец — аб Кобецу.
§ 78. Назоўнікі трэцяга скланення ў творным склоне адзіночнага ліку пры зацвярдзелай аснове маюць канчатак -у, пры мяккай аснове ю. Пры гэтым апошні зычны асновы, калі ён стаіць пасля галоснага, падаўжаецца: мышшу, ноччу, веліччу, граззю, арцеллю.
Назоўнікі з асновай на р, губныя б, п, в, ф, м і ў у творным склоне маюць таксама канчатак -ю, але зыч-
ныя асновы не падвойваюцца: глыб'ю, Об'ю, Свір'ю, кроўю.
§ 79. У родным склоне множнага ліку назоўнікі трэцяга скланення маюць канчаткі -ей, -эй: арцелей, пячэй, народнасцей.
§ 80. У назоўнікаў тыпу селянін, мінчанін пры ўтварэнні множнага ліку -ін выпадае: сяляне, мінчане, армяне, славяне, грамадзяне.
§ 81. Прозвішчы на -аў (-оў), -еў (-ёў.), -ін, -ын у творным склоне адзіночнага ліку маюць канчатак -ым: Куляшоў — Куляшовым, Лявонцьеў — Лявонцьевым, Селязнёў — Селязнёвым, Шамякін — Шамякіным.
3 а ў в а г а. У іншамоўных прозвішчах на -ін, -ын, -аў, -оў у творным склоне адзіночнага ліку пішацца канчатак -ам: Дарвін — Дарвінам, Чаплін — Чаплінам, Бюлаў — Бюлавам.
Геаграфічныя назвы з гэтымі суфіксамі ў творным склоне маюць канчатак -ам, -ом: пад Барысавам, за горадам Жлобінам, пад Ціхвінам, Барадзіном.
§ 82. Прыметнікі мужчынскага і ніякага роду з мяккай асновай у давальным склоне адзіночнага ліку маюць канчатак -яму: летняму, асенняму. Гэтыя ж прыметнікі ў творным склоне адзіночнага ліку жаночага роду маюць канчатак -яй (-яю): летняй (летняю), асенняй (асенняю).
§ 83. Лічэбнікі дзве, абедзве ва ўскосных склонах захоўваюць мяккую аснову: дзвюх, абедзвюх; дзвюм, абедзвюм; дзвюма, абедзвюма; аб дзвюх, аб абедзвюх.
§ 84. У колькасных састаўных лічэбніках скланенню падлягае кожнае слова: дваццаць восем, дваццаці васьмі, дваццаці васьмі, дваццаць восем, дваццаццю васьмю, аб дваццаці васьмі; шэсцьсот пяцьдзесят сем, шасцісот пяцідзесяці сямі, шасцістам пяцідзесяці ся~ мі, шэсцьсот пяцьдзесят сем, шасцюстамі пяццюдзесяццю сямю, аб шасцістах пяцідзесяці сямі.
§ 85. Парадкавыя лічэбнікі жаночага роду ў родным склоне адзіночнага ліку пішуцца з канчаткамі -ай (-ае), -яй (-яе) не пад націскам і -ой (-ое) пад націскам: вбсьмай (вбсьмае), другбй (другде).
§ 86. Займеннік нечы мае наступныя склонавыя формы:
Адзіночнылік М н о ж н ы
Мужчынскі род
Л 1 к
Ніякі род Жаночы род
Н. нечы
Р. нечага
Д. нечаму
В. як Н. або Р.
Т. нечым
М. (аб) нечым
нечае нечая нечыя
нечай (-ае) нечых нечай нечым
нечую як Н. або Р.
нечай (-аю) нечымі (аб) нечай (аб) нечых
§ 87. Дзеясловы абвеснага ладу цяперашняга часу першага спражэння ў першай асобе множнага лікў пішуцца з канчаткамі -ем (-ам) не пад націскам і -ём (-ом) пад націскам: будўем, вывучаем, пішам; нясём, суеражбм.
У другой асобе множнага ліку, калі націск падае на апошні склад, пішуцца канчаткі -яцё (-ацё), а не пад націскам -еце (-аце): ідзяцё, несяцё, берацё; чытаеце, пішаце.
§ 88. Дзеясловы абвеснага ладу цяперашняга часу другога спражэння ў другой асобе множнага ліку пішуцца з канчаткамі -іце (-ыце) не пад націскам і -іцё (-ыцё) пад націскам: хддзіце, гавбрыце; седзіцё, бежыцё.
Канчаткі назоўнікаў у канструкцыях з прыназоўнікам па
§ 89. Назоўнікі мужчынскага і ніякага роду ў спалучэннях з прыназоўнікам па, як правіла, маюць канчатак -е або -і (у залежнасці ад асновы): лазіць па дубе, блукаць па горадзе, хадзіць па пакоі, ісці па следзе, загад па універсітэце, звесткі па раёне, па Савецкім Саюзе, гаварыць па тэлефоне, выступаць па тэлебачанні, страляць па акопе, таварыш. па атрадзе, плакаць па сыне.
Канчатак -у (-ю) пішацца:
а) калі спалучэнне мае размеркавальнае ці вылучальнае значэнне: па кілаграму на чалавека, па вядру малака, перабраць па каліву, насіць па гарбузу, падабраць голас па тэмбру, па хімічнаму саставу, стаць па росту, пераўзыходзіць па таленту, агент па збыту, калега па пяру, спаборніцтва па тэнісу, недакладны
па сэнсу, вышэйшы па званню, розны па значэнню;
б) калі спалучэнне мае значэнне адрэзка часу, на працягу якога адбываецца дзеянне: па тыдню ў ад'ездзе, па месяцу ў камандзіроўцы, па году не бачыцца;
в) калі спалучэнне мае значэнне параўнання чагонебудзь па велічыні: качаны па вядру, казлякі па рэшату, цыбуры па сажню;
г) калі прыназоўнік па ў спалучэнні з назоўнікам адпавядае значэнню слоў паводле, адпаведна: па загаду дырэктара, па сігналу трывогі, працаваць па плану.
АБ НАПІСАННІ РАЗАМ 1 ПРАЗ ЗЛУЧОК
Агульныя правілы
§ 90. Пішуцца разам:
1. Словы з прыстаўкамі: абход, выезд, заказ, націск, прырост, выпрабаваны, прамежны, прадугледзець, разгарнуць, задоўга, увогуле;
у тым ліку і з прыстаўкамі звыш-, пасля-, анты-, архі-, інфра-, ультраі інш.: звыштэрміновы, паслярэвалюцыйны, антыбіётык, архінебяспечны, інфрачырвоны, ультрафіялетавы.
2. Складанаскарочаныя словы: калгас, партком, гарсавет, аўтарамонтны.
§ 91. Пішуцца праз злучок:
1. Спалучэнні двух аднолькавых слоў: ледзь-ледзь, ціха-ціха, чырвоны-чырвоны, чыталі-чыталі.
2. Спалучэнні двух слоў з аднолькавай асновай, але з рознымі канчаткамі, суфіксамі ці прыстаўкамі: адзін-адным, раз-пораз, як-ніяк, дзе-нідзе, калі-нікалі, сам-насам, крыж-накрыж; але: адзін на адзін, з вока на вока.
3. Спалучэнні двух блізкіх па значэнню слоў: жыўбыў, жыць-пажываць, бокам-скокам, сям-там, сядытады, шыта-крыта, паіць-карміць, далей-болей.
4. Літарныя скарачэнні складаных слоў і слоў, якія пішуцца праз злучок, напрыклад: с.-г. — сельскагаспадарчы, ст.-б.— старажытнабеларускі, с.-д.— сацыялдэмакрат.
5. Складаныя словы, першай часткай якіх з’яўляюцца лічбы: 50-годдзе, 100-кіламетровы, 2-літровы.
3 а ў в а г а. Злучок знакам прыпынку не з’яўляецца.
Назоўнікі
§ 92. Пішуцца разам складаныя назоўнікі: торфабрыкет, вадасховішча, земляробства, аэрафлот, авіябаза, веласпорт, кіначасопіс, аграбіялогія, гросмайстар, мікраклімат; Ленінград, Слаўгарад, Наваполацк.
§ 93. Пішуцца праз злучок:
1. Складаныя назоўнікі, утвораныя з двух самастойных назоўнікаў, якія не звязаны злучальнай галоснай і ўсведамляюцца як адно слова: жар-птушка, канёк.-гарбунок, генерал-маёр, прэм'ер-міністр.
2. Складаныя адзінкі вымярэння: кілават-гадзіна, чалавека-дзень; але: працадзень.
3. Іншамоўныя назвы прамежкавых кірункаў свету: норд-ост, норд-вест, зюйд-ост, зюйд-вест.
4. Састаўныя прозвішчы і імёны: Бялыніцкі-Біруля, Мамін-Сібірак, Дунін-Марцінкевіч, Жаліо-Кюры.
5. Складаныя назвы некаторых населеных пунктаў з першай часткай нова-, стара-, усць-, верх-: НоваБарысаў, Стара-Барысаў, Стара-Віленская (вуліца), Усць-Каменагорск, Верх-Ірмень.
6. Састаўныя геаграфічныя назвы, утвораныя з назваў частак геаграфічнага аб’екта, напрыклад: Эльзас-Латарынгія; але: Чэхаславакія.
7. Частка паўз уласнымі назвамі: паў-Мінска, паўБеларусі.
3 а ў в a г а. 3 іншымі назоўнікамі паўпішацца разам: паўметра, паўгода, паўрубля.
8. Назоўнікі з аднаслоўным прыдаткам: хлапчук-гарэза, дзяўчына-красуня.
Заўвага 1. Пры адваротным становішчы назоўніка і аднаслоўнага прыдатка злучок не пішацца, напрыклад: красуня дзяўчына.
Заўвага 2. Злучок не пішацца таксама ў злучэнні агульнага назоўніка з уласнай назвай: рака Свіслач; але Свіслач-рак.а.
Заўвага 3. Злучок не пішацца і ў злучэннях назоўнікаў, з якіх першы азначае радавое паняцце, а другі відавое: расліна чабор, кветка настурцыя.
9. Графічныя скарачэнні назоўнікаў, якія складаюцца з пачатку і канца слова: б-ка (бібліятэка), т-ва (таварыства), а-вы (астравы), д-р (доктар).
ГІрыметнікі
§ 94. Пішуцца разам:
1. Складаныя прыметнікі, утвораныя ад складаных назоўнікаў, якія пішуцца ў адно слова: водаправодны (водаправод), новасібірскі (Новасібірск).
2. Складаныя прыметнікі, утвораныя са злучэння слоў, падпарадкаваных адно другому: народнагаспадарчы (народная гаспадарка), агульнанародны. (агульны для народа), чарнаморскі (Чорнае мора), правабярэжны (правы бераг).
3. Складаныя прыметнікі, якія ўтвораны з прыслоўя і прыметніка і абазначаюць адзінае паняцце: глыбокапаважаны, вечназялёны, доўгатрывалы.
Заўвага. Складаныя прыметнікі, у састаў якіх уваходзяць прыслоўі, не трэба блытаць са словазлучэннямі, якія складаюцйа з прыслоўяў і прыметнікаў, напрыклад: дыяметральна процілеглы
§ 95. Пішуцца праз злучок:
1. Складаныя прыметнікі, утвораныя ад складаных назоўнікаў, якія маюць злучок: дызель-маторны (дызель-матор), сацыял-дэмакратычны (сацыял-дэмакрат), буда-кашалёўскі. (Буда-Кашалёва), іль-дэ-франскі (Іль-дэ-Франс); але: маскварэцкі.
2. Прыметнікі, утвораныя ад імён і прозвішчаў: леў-талстоўскі, рамэн-раланаўскі.
3 а ў в a г а. Прыметнікі, утвораныя ад уласных імён са злучком, пры наяўнасці прыстаўкі пішуцца без злучка, у адно слова: заісыккульскі.
3. Прыметнікі, утвораныя з дзвюх ці больш асноў, якія абазначаюць раўнапраўныя паняцці: партыйнакамсамольскі, рабоча-сялянскі, руска-ўкраінскі, сінебела-чырвоны (флаг).
4. Прыметнікі, утвораныя з дзвюх асноў, якія абазначаюць:
а) якасць з дадатковым адценнем, напрыклад: горка-салёны;
б) адценні колераў: чырвона-малінавы, блакітнасіні, шэра-карычневы, малочна-белы.
5. Прыметнікі, якія ўва.ходзяць у састаў уласных геаграфічных назваў і пачынаюцца з усходне-, заходне-, паўднёва-, паўночна-: Паўночна-Казахстанская вобласць, Паўднёва-Афрыканская Рэспубліка.
3 а ў в а г а. Усе астатнія прыметнікі, якія ўтвораны з дзвюх ці больш асноў і не падыходзяць ні пад адно з прыведзеных правіл, пішуцца праз злучок: палітыка-масавы, літаратурна-мастацкі, народна-дэмакратычны.
Лічэбнікі
§ 96. Пішуцца разам:
1. Колькасныя лічэбнікі, апошнім элементам якіх з’яўляецца -дзесят, -сце, -ста, -сот: пяцьдзесят, дзвесце, трыста, восемсот.
2. Парадкавыя лічэбнікі, апошнім элементам якіх з'яўляецца -дзесяты, -соты, -тысячны, -мільённы, -мільярдны і г. д.: пяцідзесяты, трохсоты, дзевяцітысячны, васьмідзесяцімільённы.
§ 97. Пішуцца праз злучок:
1. Складаныя парадкавыя лічэбнікі на -тысячны, -мільённы, -мільярдны і г. д., калі першая іх частка напісана лічбамі: 600-мільённы, 8'/ь-тысячны.
2. Напісаныя лічбамі парадкавыя лічэбнікі з граматычнымі канчаткамі або часткамі іх: 1-ы, 2-і, 5-ая, 8-ая, 20-га, 30-ая, 40-му.
3 а ў в а г а. Поўнасцю граматычны канчатак пішацца, калі ён складаецца з адной або дзвюх літар: 6-ы, 8-ая, 10-ай, 40-ых, 50-ым. Калі ж граматычны канчатак трохлітарны, то пры лічэбніку даюцца дзве апошнія: 9-га, 12-му, 40-му.
3. Лічэбнікі, якія абазначаюць прыблізнасць, незалежна ад таго, напісаны яны лічбамі ці літарамі: 2-3 аркушы, праз 3-4 дні, хлопчык васьмі-дзевяці год, прайшоў год-другі (у сэнсе ‘першы-другі‘).
3 а ў в а г а. Пры абазначэнні прыблізнасці паміж састаўнымі колькаснымі лічэбнікамі, якія напісаны словамі, замест злучка ўжываецца працяжнік: праз трыццаць пяць — трыццаць сем год. Параўн.: 20-25 год.
Прыслоўі
§ 98. Пішуцца разам:
1. Прыслоўі, утвораныя шляхам злучэння прыназоўнікаў з прыслоўямі: напотым, назаўтра, назаўсёды, назаўжды, назусім, намнога, насупраць, удвайне, заўчора, паслязаўтра, замнога.
Ад такіх прыслоўяў трэба адрозніваць спалучэнні
прыназоўнікаў з нязменнымі словамі, якія ўжываюцца ў падобных выпадках у значэнні назоўнікаў і з прыназоўнікамі пішуцца асобна: падняць на ўра, адкласці на паслязаўтра, рабіць за дзякуй, да заўтра, бралася на відно, ад цямна.
2. Прыслоўі, утвораныя шляхам злучэння прыназоўнікаў з рознымі склонавымі формамі кароткіх прыметнікаў: дабяла, дачыста, здалёк, зрэдку, спярша, справа, злева, зноў, сослепу, змалку, улева, управа, насуха, зацемна.
3. Прыслоўі, утвораныя шляхам злучэння прыназоўнікаў у і на з рознымі склонавымі формамі зборных і колькасных лічэбнікаў: удвух, удзвюх, удваіх, удвая, утрох, утраіх, надвае, натрае.
4. Прыслоўі, утвораныя шляхам злучэння прыназоўнікаў з рознымі склонавымі формамі поўных прыметнікаў і займеннікаў: урассыпную, упустую, збольшага, нашто, навошта, нізашто, потым, надта, зусім, затым.
5. Прыслоўі, утвораныя шляхам злучэння прыназоўнікаў з рознымі склонавымі формамі назоўнікаў, пішуцца разам у тым выпадку, калі:
а) назоўнік, з якога ўтварылася прыслоўе, самастойна не ўжываецца: бесперастанку, дашчэнту, досыць, знячэўку, знянацку, наапашкі, напавал, напрост, наўцёк, неўдагад, неўспадзеў, паасобку, паблізу, удаўжкі, упярэмешку;
б) паміж назоўнікам і прыназоўнікам, ад якіх утварылася прыслоўе^ нельга без змены сэнсу дадаць азначэнне або да назоўніка нельга паставіць склонавае пытанне: даволі, дадому, замужам, зроду, наадварот, наадрэз, накрыж, напаказ, напракат, напралом, углыб, усур'ёз;
в) прыслоўі маюць у сваім саставе назоўнікі верх, ніз, перад, зад, бок, гара, век, пачатак, раз, ноч, вечар, ранак: зверху, наверх, уверх, уверсе; уніз, знізу, унізе; наперад, наперадзе, уперад; ззаду, назад, узад, узадзе; збоку, набок, убок; дагары, угары, угару; навек, навекі; зранку, увечар, нанач і г. д. Аднак пры наяўнасці паясняльных слоў да адпаведных назоўнікаў адзначаныя словы пішуцца асобна: на верх гары, на ніз шахты, з боку сяла, з самага ранку, у зімовы вечар і г. д.
6. Р азам пішуцца і прыслоўі таксама, гэтаксама, штодзень, штотыдня, штогод, йітоночы.
§ 99. Пішуцца праз злучок словы па-першае, падругое, па-трэцяе і г. д., а таксама ўтвораныя ад прыметнікаў і займеннікаў прыслоўі, якія пачынаюцца з паі канчаюцца на -ку, -і (-ы), -аму (-яму), -ому (-ему, -йму): па-гаспадарску, па-ленінску, па-руску, па-бацькоўску, па-латыні, па-чалавечы, па-добраму, па-ранейшаму, па-даўняму, па-веснавому, па-старому, па-свойму і пад.
§ 100. У прыслоўях з прыстаўкай па-, утвораных ад складаных прыметнікаў, якія пішуцца праз злучок, злучок ставіцца толькі пасля па-: па-сацыялдэмакратычнаму.
Прыназоўнікі, злучнікі, часціцы, выклічнікі
§ 101. Пішуцца разам:
1. Прыназоўнікі, якія ўтварыліся шляхам зліцця прыназоўнікаў з назоўнікамі: замест, наконт, накшталт, звыш.
2. Прыназоўнікі, якія ўжываюцца і ў якасці прыслоўяў, утвораных шляхам зліцця прыназоўнікаў з назоўнікамі: зверху, наперадзе, наперакор, уперад, услед і пад.
3. Злучнікі, якія ўтварыліся шляхам зліцця прыназоўнікаў з займеннікамі ці словамі колькі, столькі: затое, прычым, прытым, паколькі, пастолькі, у адрозненне ад спалучэнняў прыназоўнікаў з адпаведнымі займеннікамі ці неазначальна-колькаснымі словамі, напрыклад: паволі, затое, грунтоўна; але: Яму вынеслі падзяку за тое, што ён добра працаваў.
4. Займеннікі і прыслоўі:
а) з суфіксамі -сь, -ся, -сьці: дзесь, хтось, чымся, кудысьці, якісьці;
б) з прыстаўкай а-: аніхто, анідзе, аніяк.
§ 102. Пішуцца праз злучок:
1. Складаныя прыназоўнікі: з-за, з-пад, з-над, па-над, з-па-над, па-за.
2. Складаныя выклічнікі, падзыўныя і гукапераймальныя словы: о-го-го, ой-ой-ой, о-ё-ёй, а-я-яй, дзюдзю-дзю, ха-ха-ха, дзын-дзын-дзын, ку-ку, трах-тарарах і пад.
3. Словы з прыстаўкай абыі суфіксамі -небудзь, -колечы: абы-хто, абы-што, абы-як, абы-дзе, абы-адкуль, хто-небудзь, дзе-небудзь, куды-небудзь, як-колечы.
Заўвага 1. Займеннікі абы-хто і абы-што пры спалучэнні з прыназоўнікамі пішуцца асобна (у тры словы): абы ў каго, абы да каго, абы з чым. Заііменнік абы-які пры спалучэнні з прыназоўнікамі пішацца ў тры словы (абы з якімі) або ў два (з абы-якімі). Словы, вытворныя ад прыслоўя абы-як, з прыстаўкай абыпішуцца разам: абыякавы, абыякава, неабыякава, абыякавасць, абыякаваты, абыякавата і пад.
Заўвага 2. Часціца -такі пішацца праз злучок у складзе слоў даволі-такі, зноў-такі, так-такі, урэшце-такі і ўсё-такі, а таксама ў тых выпадках, калі яна стаіць пасля дзеяслова: Прыйшоў-такі сёння. Ва ўсіх астатніх выпадках часціца -такі пішацца асобна: Ен такі думае прыйсці. Ен усё ж такі думае прыйсці.
§ 103. Пішуцца асобна:
1. Часціцы бы (б), жа (ж): прачытаў бы, узяла б, напісаў жа, угледзела ж.
2. Усе іншыя часціцы, а таксама часціца што ў такіх спалучэннях, як пакуль што, амаль што, толькі што, сама што, хіба што і пад.
Правапіс не і ні
§ 104. Часціца не пішацца разам:
1. Калі слова без не не ўжываецца: непагадзь, нядоімка, нястача, нядзеля, непакоіць, ненавідзець, непахісны, няўлоўны, неўзабаве, няўхільна, нябось.
2. 3 назоўнікамі, прыметнікамі і прыслоўямі, калі часціца не надае слову новае, процілеглае значэнне: няшчасце (бяда), няпраўда (хлусня), непрыяцель (вораг), невысокі (нізкі), недалёкі (блізкі), нялёгка (цяжка), нямнога (мала).
3. 3 дзеепрыметнікамі, пры якіх адсутнічаюць паясняльныя словы або супрацьпастаўленне: неапаўшае лісце (але: не апаўшае да зімы лісце; не апаўшае, a абабітае лісце), незасеянае поле (але: не засеянае вясною поле; не засеянае, а заворанае поле).
4. 3 прыметнікамі і дзеепрыметнікамі пры наяўнасці паясняльных слоў, што абазначаюць ступень якасці,— вельмі, зусім, амаль, часткова, выключна, у вышэйшай ступені: ён вельмі няветлівы, зусім няздатны, часткова непрыгодны.
5. 3 займеннікамі і прыслоўямі, калі на не падае націск: нёхта, нёшта, нёяк, нёадкуль, нёкуды, нёкалі, нёдзе, нёкага, нёкаму, нёчага, нёчаму, нёкім, нёчым, нёхаця, нёльга.
6. 3 часціцамі, напрыклад: няўжо, няхай.
7. У дзеяслоўнай прыстаўцы неда-, якая абазначае неадпаведнасць патрэбнай норме: недалічваць, недамерваць, недаацэньваць. Гэту прыстаўку трэба адрозніваць ад дзеяслоўнай прыстаўкі даз папярэднім адмоўем, якая абазначае не даведзенае да канца дзеянне: ке дапісаць пісьма, не дачытаць кнігі, не далічыць да ста.
§ 105. Часціца не пішацца асобна:
1. Ад дзеясловаў і дзеепрыслоўяў: не хадзіў, не рабіў, не пытаў, не гледзячы, не зрабіўійы.
2. Ад кароткіх дзеепрыметнікаў: сенажаць не ўбрана, ворыва не скончана.
3. Ад поўных дзеепрыметнікаў, пры якіх ёсць паясняльныя словы: не даворанае восенню поле, не прачытаная да канца кніга.
4. Ад назоўнікаў, прыметнікаў, дзеепрыметнікаў і прыслоўяў, калі ёсць або падразумяваецца супрацьпастаўленне: не прыяцель, а вораг; не праўда, а хлусня; перад намі была не высокая гара, а толькі ўзгорак; работа не скончаная, а толькі пачатая; на дварэ не цёпла, а холадна.
5. Калі tie ўваходзіць у састаў узмацняльных адмоўяў: далёка не, зусім не, ніколькі не, нічуць не і пад.: сёлета ўраджай нічуць не горшы, чым летась; адказ быў далёка не бліскучы.
6. Ад узмацняльных прыслоўяў, а таксама ад прыназоўнікаў і злучнікаў: не вельмі, не зусім, не ад не ў ... .
7. Калі паміж займеннікам і адмоўем стаіць прыназоўнік: не з чага, не за шта.
8. Ад нязменных слоў, якія не ўтвораны ад прыметнікаў і выступаюць у сказе ў якасці выказніка: не трэба, не варта, не супраць, не шкада; але: нельга, няможна.
9. Ад усіх слоў, што пішуцца праз злучок: зроблена не па-мойму, не па-таварыску.
§ 106. Часціца ні пішацца разам:
1. 3 займеннікамі, калі яна не аддзелена ад займен-
ніка прыназоўнікам: ніхто, нішто, нікога, нічога, ніякі, нічый; але: ні з кім, ні ў кога, ні на што, ні да кога.
2. 3 прыслоўямі: ніколі, нідзе, нікуды, ніадкуль, ніяк, нізашто, ніколькі, нічуць, нізвання, а таксама ў вытворных словах: нічыйны, ніякава, ніякавата і інш.
3. У словах нібы, нібыта.
§ 107. Ва ўсіх астатніх выпадках часціца ні пішацца асобна.
СКЛАДАНЫЯ СЛОВЫ
§ 108. Правапіс складаных слоў грунтуецца на вымаўленні слоў з адным або з двума націскамі.
3 ад ным, асноўным націскам, як правіла, вымаўляюцца словы, у якіх гэты націск падае на першы склад другой часткі. Такія словы пры напісанні разглядаюцца як простыя: скарахбд, баяздбльны, геаграфія.
3 а ў в а г а. Прыметнікі арфаграфічны, геаграфічны, манаграфічны, тапаграфічны і пад. пішуцца так, як назоўнікі, ад якіх гэтыя прыметнікі ўтварыліся (арфаграфія, геаграфія, манаграфія, тапаграфія).
§ 109. Пабочны націск праяўляецца ў тых словах, у якіх асноўны націск падае не на першы склад другой часткі. У такіх словах пад пабочным націскам аднаўляецца этымалагічнае о (ё): асндвапалажэнне, вагднарамбнтны, высдкаідэйны, гдрнараббчы, жывёлагаддўля.
Заўвага 1. У некаторых словах пабочны націск можа выразна праяўляцца і тады, калі асноўны націск падае на першы склад другой часткі. У гэтых выпадках пад пабочным націскам захоўваецца о (ё): малочнакіслы, збджжаздача, вдкамгнённе, вддналыжны, гдрнарўдны і некаторыя іншыя.
3 а ў в a г a 2. Словы фота, мота, проці, што ў складаных словах захоўваюць о. фбтакартка, фдтакдпія, фдтаздымак, фдтасувязь; мдтапбезд, мдталбдка, мдтакрбс, мдтагбнкі; але: матавдз, матацыкл і вытворныя ад іх; штддзённа, штдмёсячна, штдгдд, прдцілёглы, прдціракавы.
Заўвага 3. Захоўваецца о (ё) у першай частцы і тых складаньіх слоў, другая частка якіх пачьінаецца з ў: мардзаўстбйлівы, тдрфаўббрачны, збджжаўббрка.
Заўвага 4. У складаных словах, першай часткай якіх з’яўляецца слоВа кіно, пабочны націск праяўляецца на першым складзе: кінакарціна, кінаапарат, кінаэкран, кінафестываль.
Заўвага 5. Слова радыё ў складаных словах не змяняе свайго напісання: радыёхваля, радыёпрыёмнік, радыёкрдпка.
Заўвага 6. Слова святло ў складаных словах не змяняе свайго напісання, калі націск у другой частцы падае не на першы склад: святлдаддача, святлдадчуванне, святлдлюбівы, святлдўстдйлівы, святлдэкран, святлдвыпрамёньванне, святлдвыпрамянённе, святлдкапіраванне, святлдлячэнне, святлдмаскірбўка, святлднепранікальны, святлдрассёянне, святлдсігналізацыя.
Калі ж націск падае на першы склад другой часткі, тады першая частка пішацца ў форме святла: святлабдязь, святлалюб, святламёр, святлафбр, святландсны, святлатэхнік, святлацёнь, святлафільтр.
§ 110. Ненаціскное э ў першай частцы складаных слоў захоўваецца: мэтазгбдна, рэдказўбы, шэравбкі, тэлебачанне, йіэсцьсбт; але: шасцісбт, шасцістам і г. д.
3 а ў в а г а. Слова шаснаццаць, як і ўсе іншыя падобнага ўтварэння словы (адзінауцаць, дванаццаць, трынаццаць і г. д.), пры напісанні разглядаецца як простае слова.
§ 111. У складаных словах, утвораных ад лічэбніка ў форме роднага склону і якога-небудзь іншага слова, першая частка пішацца так, як пішацца яна ў родпым склоне лічэбніка, будучы асобным словам: трохдзённы, чатырохтбнны, шасціствбльны, шасцісдты, сямігддка, васьмігаддвы, васьмісбты, дзевяціградусны, дзесяцікласнік, саракагбддзе, саракапяцітбнны, двухсдтметрдвы.
3 а ў в a г a 1. Лічэбнікі сто і дзевяноста ў якасці першай часткі складаных слоў пішуцца без змены: стодзённы, стотысячны, дзевяностагадовы, дзевяностарублёвы; але: стагоддзе, станожка.
Заўвага 2. Складаныя словы, у якіх першай часткай з’яўляецца лічэбнік адна, не маюць пабочнага націску і пішуцца як простыя словы: аднагадбвы, адначасдва, адназначны, аднаразбвы, аднапавярхдвы.
Заўвага 3. Частка поўпішацца з о толькі пад націскам, не пад націскам о пераходзіць у а: пдўнач, пбўдзень, паўгдддзе, паўвбстраў, напаўадчынены.
Заўвага 4. Лічэбнік дзве, калі ўжываецца ў якасці першай часткі складаных слоў, уніфікуе родавую форму па аналогіі з лічэбнікам два: двукоссе, двукроп'е, двухдольны, двухзменны, двухмоўны, двухтысячны і пад.
§ 112. Калі складаныя словы маюць у сваім саставе больш за дзве часткі, то кожная частка пішацца як асобна ўзятае слова. Напрыклад, напісанне слова авіяматорабудаванне можна праверыць праз напісанне слоў: авія, матор, будаванне; аэрафотапрыбор — праз напісанне слоў: аэра, фота, прыбор.
Заўвага. У якасці асобнай часткі могуць выступаць складаныя словы, якія ўтварыліся самастойна: напрыклад, для слова паравозавагонарамонтны частка паравоз павінна разглядацца як самастойная.
§ 113. Злучальнымі галоснымі ў складаных словах могуць быць пры мяккай аснове першай часткі літары е, я, пры цвёрдай — а, о; прычым літара о можа быць толькі пад націскам: дабрабыт, мнагатбмны, чарнавбкі; курддым, сырбватка, тэхндлаг; вуглездабьіча, конегадбўля, насеннеачышчальны; е ў першым складзе перад націскам перадаецца праз я: Аленягбрск, кулямёт, салякдп, верхнялўжыцкі, сярэднярўскі.
СКЛАДАНАСКАРОЧАНЫЯ СЛОВЫ
§ 114. Кожная састаўная частка складанаскарочанага слова пішацца так, як яна пісалася б у адпаведным асобна ўзятым поўным слове: кампартыя', гарсавёт, прафсаюз, сацспаббрніцтва, сельмаг.
3 а ў в а г а. У апошняй частцы некаторых складанаскарочаных слоў пад націскам можа аднаўляцца этымалагічнае о, якога ў поўным слове не бывае: райкдм (раённы камітэт), наркбм (народны камісар), селькор (сельскі карэспандэнт), партбрг (партыйны арганізатар), галоўхарчпром, дзяржаграпрдм і інш.
§ 115. На мяжы састаўных частак раздзяляльныя апостраф і мяккі знак не пішуцца: цэхячэйка; але ь як знак мяккасці ў такіх выпадках пішацца: косцьутыль.
§ 116. У пачатку састаўных частак складанаскарочаных слоў і, е, ю, я не пераходзяць у ы, э, у, а: дзяржінспекцыя, педінстытут, палітінфармацыя, Дзяржюрвыдавецтва і інш.
§ 117. Складанаскарочаныя словы, якія абазначаюць уласныя назвы ўстаноў і арганізацый, пішуцца з вялікай літары: Саўмін СССР, Дзяржплан БССР, Белпрафсавет, Массавет.
ЛІТАРНЫЯ АБРЭВІЯТУРЬ!
§ 118. Абрэвіятуры пішуцца разам, без кропак, без злучкоў і без апострафаў.
Заўвага. Спалучэнні дзвюх абрэвіятур, якія маюць самастойнае значэнне, пішуцца асобна: UK КПБ, АН БССР і інш.
§ 119. Вялікімі літарамі пішуцца:
1. Усе абрэвіятуры, якія чытаюцца па назвах літар: СССР, БССР, КПСС.
2. Усе абрэвіятуры, якія чытаюцца па гуках і абазначаюць назвы такіх устаноў і арганізацый, у якіх першае слова пішацца з вялікай літары: БАМ, ТАСС, MX AT, а таксама БЕЛТА.
3. Абрэвіятуры, у якіх адна частка чытаецца па назвах літар, а другая па гуках, калі ў такіх абрэвіятурах ёсць хоць адно слова, якое пры поўным ужыванні пішацца з вялікай літары: ЦДСА, ЦСУ, ДТСААФ.
3 а ў в а г а. Абрэвіятуры, якія пішуцца вялікімі літарамі, пераважна не скланяюцца. Калі ж некаторыя з такіх абрэвіятур набылі ўласцівасць скланяцца, тады адпаведныя склонавыя канчаткі дапісваюцца да іх малымі літарамі без апострафа: МХАТа, ТАССа.ч.
§ 120. Абрэвіятуры, якія чытаюцца па гуках ці па гуках і літарах, калі яны абазначаюць агульныя назвы, пішуцца малымі літарамі: нэп, цэц і інш.
Розныя графічныя скарачэнні
3 лі тарнымі абрэвіятурамі не трэба змешваць умоўных графічных скарачэнняў, якія ўжываюцца на пісьме, але заўсёды чытаюцца поўнасцю.
§ 121. ГІры графічных скарачэннях ставіцца кропка і захоўваюцца тыя ж знакі і пачатковыя літары, якія ўласцівы поўнаму напісанню: В.-Д. к. (Волга-Данскі канал).
Заўвага. Стандартныя скарочаныя абазначэнні метрычных мер пішуцца без кропак: га (гектар), см (сантыметр), кг (кілаграм), км (кіламетр) і інш.
§ 122. Пры скарачэнні слоў трэба помніць, што няможна скарачаць на галосную і на ь, на й і на ў
Пры спалучэнні дзвюх аднолькавых зычных скарачэнне робіцца пасля першай зычнай: насен. фонд, а не насенн. фонд.
Пры збегу дзвюх або некалькіх розных зычных скарачэнне робіцца пасля апошняй зычнай: народн. творчасць, а не народ. творчасць, руск. мова, а не рус. мова.
ПРАВІЛЫ ПЕРАНОСУ
§ 123. 3 аднаго радка ў другі словы пераносяцца па складах. Але адну літару, хоць яна і ўтварае склад, няможна ні пакідаць, ні пераносіць у новы радок.
§ 124. Пры пераносе няможна:
1. Пакідаць у канцы радка або пераносіць у новы радок дзве аднолькавыя зычныя, якія стаяць паміж галоснымі.
Правільна: Няправільна
двац-цаць двацц-аць, два-ццаць
насен-не насе-нне
збож-жа збо-жжа
2. Аддзяляць зычную ад наступнай галоснай. Правільна: Няправільна
вя-нок вян-ок
кані-кулы канік-улы
3. Аддзяляць й, ў ад папярэдняй галоснай. Правільна Няправільна
май-скі ма-йскі
праў-да пра-ўда
Але пры пераносе складаных слоў, у якіх другая частка пачынаецца на ў, гэта ў пры першай частцы не пакідаецца.
Правільна Няправільна
сена-ўборка сенаў-борка
4. Аддзяляць ь і ’ (апостраф) ад папярэдняй зычнай. Правільна Няправільна
буль-ба бул-ьба
бур’-ян бур-'ян
5. Раздзяляць дж, дз, калі яны абазначаюць адзін гук.
Правільна даж-джы • ура-джай радзі-ма на-дзея
Няправільна дажд-жы урад-жай рад-зіма над-зея, надз-ея
3 а ў в а г а. Калі дж, дз не складаюць аднаго гука, а з’яўляюцца звычайным спалучэннем прыставачнай д з карэннымі ж, з, тады пры пераносе такія спалучэнні раздзяляюцца: пад-жары, ад-зна-
чыць, пад-земны. Тое ж можна сказаць і ў дачыненні спалучэння шч: раш-чыняць, уш-ча-міць.
§ 125. Пры пераносе складаных слоў няможна пакідаць у канцы радка адну пачатковую літару другой асновы.
Правільна пяці-працэнтны
Няправільна пяціп-рацэнтны
§ 126. Пры пераносе слоў з прыстаўкамі і часціцамі не, ні няможна разбіваць аднаскладовую прыстаўку (часціцу), калі за ёй ідзе зычная.
Правільна раз-мах ня-стомны
Няправільна ра-змах няс-томны
Аднаскладовыя прыстаўкі на зычную, за якімі ідуць галосныя (апрача ы), могуць разбівацца пераносам: без-аварыйны і бе-заварыйны; без-умоўна і бе-зумоўна; пад-аконнік. і па-даконнік.
Калі ж пасля такіх прыставак стаіць літара ы, тады частку слова, якая пачынаецца з ы, пераносіць не дазваляецца.
Правільна Няправільна
па-дыход, пады-ход пад-ыход
ра-зыграць, разыг-раць раз-ыграць
Двухскладовыя прыстаўкі пераносяцца па складах: пера-бегчы і пе-рабегчы; пада-браць і па-дабраць.
§ 127. Пры пераносе слоў з прыстаўкамі няможна пакідаць у канцы радка пры прыстаўцы пачатковую частку кораня, калі яна не з’яўляецца складам: на-браць, а не наб-раць.
3 а ў в а г а. Выключэнне з гэтага правіла складаюць словы, у якіх пасля прыставак ідуць й, ў. У такіх словах літары й, ў застаюцца пры прыстаўцы: дай-сці, дайс-ці; заў-тра, заўт-ра.
§ 128. У складанаскарочаных словах аднаскладовыя часткі пры пераносе не разбіваюцца.
Правільна Няправільна
гар-ком га-рком, гарк-ом
§ 129. Абрэвіятуры, якія складаюцца з адных пачатковых літар або са спалучэння літар і лічбаў, пераносам не разбіваюцца: СССР, БССР, ТАСС, Ту-154, М A3-530.
3 а ў в а г а. У папярэдніх параграфах разгледжаны ў асноўным тыповыя выпадкі пераносу частак слоў у новы радок. Але трэба мець на ўвазе тое, што на практыцы могуць сустрэцца як зусім не падлягаючыя пераносу словы (Азія, фае, авёс, асот, асець), так і такія словы, якія можна пераносіць некалькімі спосабамі (ся-стра, сяс-тра, сяст-ра; тавары-ства, таварыс-тва, таварыст-ва). Да ліку апошніх звычайна будуць адносіцца словы са збегам зычных у суфіксальнай частцы.
§ 130. He дазваляецца пераносіць прозвішчы, пакідаючы на канцы папярэдняга радка ініцыялы або іншыя ўмоўныя скарачэнні, якія адносяцца да прозвішчаў, напрыклад няможна пераносіць Я| Купала; р. М. | Міцкевіч; акад. | Карскі; праф. | Пічэта; т. | Грыгор'еў; гр. | Шаплыка; ван | Бетховен.
§ 131. Пры пераносе няможна адрываць скарочаныя назвы мер ад тых лічбаў, да якіх яны адносяцца: 1917 | г.; XX | ст.; 330 | га; 75 | км; 20 | см2; 16 | кг.
§ 132. Пры пераносе няможна адрываць ад лічбаў звязаныя з імі злучком граматычныя канчаткі: 1 | -е; 5 | -га; 10 | -му.
§ 133. Пры пераносе няможна разбіваць умоўныя графічныя скарачэнні тыпу і г. д., і інш., г. зн., т-ва.
С Л О Ў Н I к
A
аазіс, -са
абабак, -бка; р. мн. -бкаў
абабёгчы, абягў; абяжым, абежыцё
абабіць, незак. абіваць
абабраць, абярў; абяром, аберацё; незак. абіраць
абавязак, -зку
абавязаць, -вяжў, -вяжаш, -вяжа
абагаціць, -гачў, -гаціш; -гацім, -гаціцё
абагачэнне
абагнаць, абганю, абгбніш; абгбняць
абаграваць, -раю; -раём, -раяцё
абагўліць, незак. абагўльваць (маёмасць)
абагўльванне
абагульнённе
абагўльніць, незак. абагульняць (вопыт, дўмкі і пад.)
абадзьмўць; -мём, -мяцё; незак. абдзімаць
абазваць, абзавў; абзавём, абзавяцё
абазначаць і абазначваць абакрасці, незак. абкрадаць абанемёнт, -та
абанёнт, -та абанкрўціцца абапал
абапёрціся, -прўся; -прбмся, -працёся; незак. апірацца
абапёрты
абараназдбльнасць абаранак, -нка абараны і абвбраны абарачальнасць абарачэнне
абардаж, -жу, месн. -жы
абаронца, -цы, дав., месн. -цу, тв. -цам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -цай
абарбт, -рбту, месн. -рбце абарыгён, -на; р. мн. -наў абвадніць, незак. абвадняць абвал, -лу абвалакаць
абвастрыць, абвастрў, абвбстрыш
абвёсны (лад)
абвёстка, дав., месн. -стцы;
р. мн. -так
абвёсці; абвядзём, абведзяцё абвётраць, -раю, -раеш, рае абвёшаць, -шаю
абвінаваўца, -цы, дав., месн.
-цу, тв. -цам
абвінавачаны (прызнаны вінаватым )
абвінавачваны (той, хто абвінавачваецца)
абвіць, абаўю; абаўём, абаўяцё абвбд, -ду
абвбднены
абводны (канал)
аб’ектыў, -тыва
абвбрваць, абвбрваю
абектыўны
абвостраны
абёлены
абвўгліванне
абеліск, -ка
абвяржэнне
аберацыйны
абвясціць, абвяшчў, абвёсціш;
аберацыя
незак. абвяшчаць
абёрнуты
абвяшчэнне
абертбн, -ну
абгавбрваць
абёруч
абгарваць і абгараць
абескалярбўваць
абгарбджаны
аб'ёсці, аб’ём, аб'ясі, аб'ёсць;
абгарбджваць
аб’ядзім, аб’ясцё, аб'ядўць
абгладжаны
аб'ёсціся, аб'ёмся, аб'ясіся,
абгладжваць
аб’ёсца; аб’ядзімся, аб'ясцё-
абглёдзець, -джу, -дзіш
ся, аб’ядўцца
абгбн, -ну
аб’ёхаць, аб’ёду
абгбрнуты
аб’ём, -му
абгортваць
аб’ёмнасць
абгрунтаваны
абжаць, абажнў; абажнём, аба-
абдарыць, абдарў, абдбрыш
жняцё
абдзёўбваць
абжбра, -ры, дав., месн. -ру,
абдзімаць, зак. абадзьмўць
тв. -рам; (у ж. р.) дав., месн.
абдзяўбаны
-ры, тв. -рай (-раю); р. мн.
абдымаць і абнімаць
-жбр і -жбраў
абёд, -ду, па абёдзе
абзавёсціся; -вядзёмся, -ведзя-
абёдзве, -дзвюх, дав. -дзвюм,
цёся
тв. -дзвюма
абзаводзіцца, -джуся
абёдзенны
абзац, -ца
аб'ёдзены
абіваць. зак. абабіць
аб’ёдкі, -каў
абівачны
абёднены
абінелы
аб’ёзд, -ду, (дарога) -да
аб інець, незак. аб’іньваць
аб’ёзджаны
абісінец, -нца, месн. -нцу
аб'ёздчык, -ка
абітурыёнт, -та
абеззаражаны
абіўка, дав., месн. -ўцы
абеззаражванне
абіўны
абеззаразіць, -ражу, -разіш
абкапаны
абеззямёлены
абкат, -ту
абёкт, -та
абкатваць
аб'ектываваны
абкачванне (ад абкачаць—аб-
абектывізацыя
качваць)
аб'ектывізм, -му
абкладанне
аб’ектывісцкі
абкласці; абкладзём, абкладзяцё
абклёены абклёйваць абкляваны абкляваць, незак. абклёўваць абком (абласны камітэт), -ма абкбпванне абкопваць
абкочванне (ад абкаціць—абкбчваць)
абкбшваць
абкружыць і акружыць абкружэнне і акружэнне абкўсаны аблажны (дождж) абламаны абламацца, абломіцца
абламаць, абламлю, аблбміш; незак. аблбмліваць; абламаў; заг. абламі
аблана (абласны аддзёл народнай адукацыі), нескл., м.
абласны Савёт; але: аблсавёт аблвыканком (абласны выканаўчы камітэт), -ма абледзеняваць аблёзці аблёпліваць, -ваю аблёт, -ту аблётаць (усюды пабыць) аблігацыя, р. мн. -цый абліцаваны абліць, абалью; абальём, абальяцё
аблічча, месн. -ччы
аблога, дав., месн. аблозе; р. мн.
-лбг і -лбгаў
аблбжны (ад аблбга) аблбмліваць
аблямаваць, незак. аблямбўваць
аблясіць, абляшў,' аблёсіш абмазка, дав., месн. -зцы абмалбт, -ту
абмаляваны абматаны абматычыць абмежаваны абмён, -ну абмёр, -ру, месн. -ры абмёрванне абмёрваць ( абмяраць абмёрзнуць, абмёрз, абмёрзла абмеркаваны
абмёрці, абамрў; абамрбм, абамрацё
абмёсці; абмяцём, абмецяцё абмёрзлы абмінўць; -нём, -няцё абмўляны абмўляць, -ляю абмундзіраваны абмялёлы абмялённе
абмяніць, -ню (ненаўмысна ўзяць што-н. замест свайго)
абмяняць, -няю (сваё на раўнацэннае чужое)
абмяраць і абмёрваць абмярцвёлы
абмяць, абамнў; абамнём, абамняцё
абнавіць, абнаўлю, абновіш абнадзёіць, -дзёю, -дзёіш; незак.
абнадзёйваць абнарбдаванне абнарбдаваць, -дую, -дуеш абнімаць і абдымаць абнбўлены абнядўжаць, -жаю абняславіць, -слаўлю, -славіш аббгатварэнне
аббдва, аббдвух, дав. аббдвум, тв. аббдвума
аббе, абаіх, дав. абаім, тв. абаімі
аббз, -зу
аббі, аббяў, адз. няма
абтаптаны
абпальваць
абтбптваць
абпрамёньванне
абтбчваць
абраз, -за; мн. -зы
абумбвіць, -мбўлю, -мбвіш
абразіць, абражу, абразіш
абумбўліваць
абрасіць, -рашў, -рбсіш
абурэнне
абрастаць, -таю
абўтак, -тку
абрбць, тв. -ццю
абуткбвы
абрўбліванне
абўць, абўю, абўе
абрўс, -са; мн. абрўсы
абхазец, -зца, месн. -зцу
абрўч, -ча, месн. -чы
абхазка, р. мн. -зак
абрыдзець і абрыдаць
абхазскі
абрыкбс, -са, (зборн., матэрыял)
абхбд, -ду, (лясны ўчастак)
-су
-да
абрыс, -су
абхбджаны
абрысаваны
абхбдчык, -ка
абрыў, -рьіву
абцас, -са
абрэвіятўра
абцёрці, абатрў, абатрэш, аба-
абрэз, -зу, (зброя) -за
трэ; абатрбм, абатрацё, аба-
абрэзак, -зка; р. мн. -зкаў
трўць; незак. абціраць
абсаджаны
абцярэбліваць
абсалютызм, -му
абчасаііы
абсалютысцкі
абчэсваць
абсерватбрыя, тв. -рыяіі
абшаляваны
абсёў, абсёву
абшар, -ру, месн. -ры
абскарджаны
абшукаць (зрабіць вобыск)
абскардзіць, -джу, -дзіш; неэак.
абы-адкўль
абскарджваць
абывацель, -ля
абслугбвы (персанал)
абыграны
абсмаліць (смалбй), незак. аб-
абыгрываць
смбльваць
абы-дзё
абсмяяць, -мяю, -мяёш; -мяём,
абы-калі
-меяцё
абы-кблькі
абставіны, -він, адз. няма
абы-куды
абсталяваны
абылгаць, абылгў; абылжбм.
абстрагавацца
абылжацё
абстраляны
абымшыць (хату)
абстрўгваць
абымшэлы
абструкцыянізм, -му
абымшэць (зарасці мохам)
абстрэл, -лу, месн. -ле
абыржавёлы
абсцыса
абысці', абыдў, абыдзеш, абы-
абсцэс, -су, месн. -се
дзе; абыдзем, абыдзеце, абы-
абсяваць і абсёйваць
дуць; абышбў
абысціся, абыдўся, абыдзешся,
абяссэнсіць, -ншу, -нсіш
абыдзецца; абыдземся, абы-
абясцэніцца
дзецеся, абыдуцца
абясшкбджваць, зак. абясшкб-
абы-хтб, абы-кагб; але: абы ў
дзіць
кагб, абы да кагб
аб’яўляць, -ляю, -ляеш, -ляе
абы-чый, абы-чыйгб; мн. абы-
авадзёнь, -дня, месн. -дні
чыё
авалбдванне
абы-штб, абы-чаго, абы-чым;
авангард, -да
але: абы з чым
аванзала, -лы, дав., месн. -ле
абы-як
аванпбст, -та
абыякава
аванпбстны
абы-які, абы-якбга, абы-якім;
аванс, -су, месн. -се
але: абы з якім
авансаваць, -сўю, -сўеш, -сўе
аб'ява
авансцэна
аб’явіцца, аб'яўлюся, аб'явішся
авантўра
абягаць
авантурызм, -му
аб’ядзённе
авантурыст, -та
аб'яднальны
авантурыстычны
аб’яднанне
авантурысцкі
аб’яднацца
аварац, -рца, месн. -рну
аб’яднаць
аварыйнасць
абядніць, -ніо, абёдніш
аварыя, тв. -рыяй
аб'яднбўваць
авацыя, тв. -цыяй
абязббльванне
авёчка; мн. авёчкі, авёчак
абязвбджаны
авёс, аўса
абязвбджваць, зак. абязвбдзіць
авІЯ...— першая частка складаных слоў.
аб'язджаць
пішацца заўсёды раза.м
абяздблець (самому), -лею,
авіяатрад, -да
•лееш
авіябаза, р. мн. -баз
абяздбліць (каго-нёбудзь), -лю,
авіядэсант, -та
■ЛІШ
авіяздымка, дав., месн.. -мцы
абяззбрбінь
авіялайнер, -ра
аб’язны
авіялінія, тв. -ніяй
абярнўцца
авіямадэлізм, -му
абярэмак, -мка
авіямётэаслўжба
абяскблераны
авіяпбшта, дав., месн. -шце
абяскблерванне
авіятар, -ра, месн. -ру
абяскблерыцца
авіяцыйяа-спартыўны
абяскрбўліванне
авіяцыйны
абяссілець (самому), -лею
авіяцыя, тв. -цыяй
абяссіліць (кагб-нёбудзь), -лю
авяваць, -ваю
абяссільваць
агаласіць, агалашў, агалбсіш
абяссмерніць, -рчу, -рціш
агаласбўка, дав., месн. -сбўцы
агалашэнне агараджальны агарадзіць, агараджў, агарбдзіш
агарбд, -да агарбджа агарбджванне агарбдніна агарбдны агат, агату, аб агаце агёнт, -та агёнцкі аі ёнцтва
агёньчык, -ку (дайце агёньчыку), -ка (ні аднагб агёньчыка)
агітаваць, агітўю агітатар, -ра, месн. -ру агітацыйна-масавы агітацыя, тв. -цыяй агіткалектыў, -тыву агітпўнкт, -та аглёдзець, -джу, -дзіш аглббля, тв. -ляй; р. мн. аглабёль, дав. аглбблям
аглўхнуць агляд, -ду аглядчык, -ка агнастыцызм, -му агніста-чырвбны агнбстык, -ка агнямёт, -мёта агнястрэльны агняцвёт, -цвёту агбнія, тв. -ніяй агбнь, агню; Вёчны агбнь агбрклы агбркнуць агбргваць
агра...— першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам
аграбіёлаг, -га, месн. -гу аграбіялагічны
аграбіялбгія, тв. -гіяй агразаатэхніка агразаатэхнічны агракбмплекс, -су агралёсамеліярацыя, тв. -цыяй аграметэаралбгія агранбмія, тв. -міяй аграпрапаганда аграпрбм, -му аграрна-індустрыяльны аграрна-прамыслбвы
агратэхніка, дав., месн. -ніцы агратэхні'чны агрэгат, -та, (сумесь) -ту агрэсар, -ра, месн. -ру агрэсія, тв. -сіяй агрэст, -ту агўльнаабавязкбвы агўльнаадукацыйны агўльнавядбмы агўльнадастўпны агўльнадзяржаўны агўльназразумёлы агўльнанарбдны агўльнанацыянальны агўльнапрызнаны агўльначалавёчы
агурбк, -рка; мн. агуркі агурбчнік, -ку
адабраць, адбярў; адбярбм, адберацё
адагнўць; -нём, -няцё
ададраць, аддзярў; аддзярбм, аддзерацё
адажыо, нязм., н.
адазвацца, адзавўся; адзавёмся, адзавяцёся
адазваць, адзавў; адзавём, адзавяцё
адамкнёны / адамкнўты адамкнўць; -нём, -няцё адамсіт, -ту
адаптар, -ра, месн. -ры
адаптацыя, тв. -цыяй адапхнўць; -нём, -няцё адарваць; -вём, -вяцё адасланы адаслаць, адашлю; адашлём, адашляцё
адбіць, адаб’ю; адаб’ём, адаб’яцё
адббй, -ббю, (малаток) -ббя, месн. -ббі
адббр, -ру, месн. -ры
адбрысці, адбрыдў; адбрыдзём, адбрыдзяцё
адбудаваны адбудбўчы адбуксіраваны адвазіць (кончыць вазіць), ад-
важў, адвбзіш, адвбзіць адвакацкі
адвалачы, -лакў, -лачэш; -лачбм, -лачацё
адвар, -ру, месн. -ры адваяваны
адвёзці, адвязў; адвязём, адвезяцё
адвёку, прысл.; але: ад вёку, наз. з прыназ.
адвёсці, адвядў; адвядзём, адведзяцё
ад відна да відна
адвбд, -ду, месн. -дзе адвбз, -зу адвбзіць, адвбжу, адвбзіш адвучыць, адвучў, адвўчыш; адвўчаць
адвячбркам адгавбрванне адгадаваны адгаданы адгадванне адгалінаванне адгалбсак, -ску адганяць, -няю
адгарадзіць, -раджў, -рбдзіш;
-рбдзяць
адгарваць і адгараць адгарбджаны адгарбджванне адгарэць
адгінаць адгладжаны адгладзіць, незак. адгладжваць адгбн, -ну адгбр’е, месн. -р’і адгбрнуты адгбртваць адграфлёны адгўл, -лу
адгусці, адгудў; адгудзём, адгудзяцё
адгэтуль
аддаваць; аддаём, аддаяцё
аддадзены аддаленасць аддаліцца, -люся, -лішся адданасць
аддацца, аддамся, аддасіся, аддасца; аддадзімся, аддасцёся
аддаць, аддам, аддасі, аддасць; аддадзім, аддасцё, аддадўць
аддзёл, -ла
аддзякаваць, -кую, -куеш аддзялённе аддбйваць
аддрукаваны
ад’ёзд, -ду
ад’ёздзіць, ад’ёзджу, адездзіш ад’ёсці, ад’ём, ад’ясі, ад’ёсць;
ад’ядзім, ад’ясцё, ад’ядўць ад’ёсціся, ад’ёмся, ад’ясіся, ад’-
ёсца; ад’ядзімся, ад’ясцёся, ад’ядўцца
ад’ёхацца, ад’ёдуся, ад’ёдзешся, ад’ёдзецца; ад’ёдземся, ад’ёдзецеся, ад’ёдуцца
ад ’ёхаць, ад’ёду, ад’ёдзеш, ад’ёдзе
аджыць; аджывём, аджывяцё адзвінёць адзеравянёлы
адзёр, адрў, месн. -ры адзін-адзінюткі
адзін-адным адзі наначалле адзінаўладдзе адзінаццаты адзінаццаць
адзінка, дав., месн. -нцы адзінкавасць адзін на адзін адзінбта адзінбцтва
адзінбчка, -кі, дав., месн. -ку, тв. -кам; (у ж. р.) дав., месн. -чцы, тв. -кай (-каю); р. мн. -чак
адзінбчналікавы (назбўнік) адзінства
адзічэць, -чэю, -чэеш адзначыць, 3 мн. адзначаць адзывацца, -ваюся
адзыўны; Адзыўная грамата адзявацца, -ваюся адзяваць, -ваю адказ, -зу
адказаць, адкажў, адкажаш, адкажа
адказнасць
адказчык, -ка
адкалбць, адкалю, адкблеш, адкбле
адкамандзіраваць, -рўю адкапаны
адкасіць, адкашў, адкбсіш адкат, -ту
адкаціць, адкачў, адкбціш адкідаць, незак. адкідваць адкідны
адкінуць, незак. адкідаць адклад, -ду адкладаць і адкладваць адкласці, -ладў, -ладзёш, -ладзё;
-ладзём, -ладзяцё адкбл, -лу адкблаты адкбпваць адкбрм, -му адкбс, -су адкбшваць, -ваю адкрыццё, -цця адкрыць (адкрыць сход) адкўль адкўль-нёбудзь
адкупіць, адкуплю, адкўпіш; незак. адкупляць
адкупны
адлажыць, адлажў, адлбжыш; адлбжаць
адламаны
адламацца, адлбміцца
адламаць, адламлю, адлбміш; незак. адлбмліваць; адламау; заг. адламі
адлёгчы, 3 адз. адляжа адлёжаць і адляжаць адлёт, -ту
адлётаць (кончыць лётаць), -таю, -таеш, -тае
адліга, дав., месн. адлізе; р. мн. адліг і адлёга, адлёг
адлік, -ку адліў, -ліву адліць, адалью адлічыць, 3 мн. адлічаць адлбмліваць
адлятаць (самалёт адлятае ў 5 гадзін)
адляцёць, адлячў, адляціш, адляціць; адляцім, адлеціцё, адляцяць
адмённа
адмёраць, адмёраю; незак. адмёрваць
адмёрці, 3 адз. адамрэ; 3 мн. адамрўць
адмёсці, адмятў; адмяцём, адмецяцё
адмёрзлы адмёршы адміністраванне адміністраваць, -рўю адміністрацыйна-гаспадарчы адміністрацыйна-тэрытарыяльны адміністрацыйна-ўпраўлёнчы адміністрацыйны адміралцёйства адмбўе адмяніць, -ню адмяняць, -няю адна, аднбй і аднаё аднаактбвы аднаасббнік, -ка аднаасббны аднабакбва аднаббкі аднаббртяы аднавалёнтны аднавёславы
аднавіць, аднаўлю, аднбвіш, аднбвіць аднагадбвы аднадбльны адназарадны аднаймённы
аднакалёйка, дав., месн. -калёйцы; р. мн. -калёек
аднакаліберны аднакалярбвы аднакапытны аднакарэнны (пра слова) аднаклётачны аднаматбрны аднапавярхбвы аднапалчанін, -на
аднаплямённік, -ка аднаразбвы аднасастаўны аднаскладбвы
аднасяльчанін, -на, месн. -ніне аднатыпбвасць аднацыліндравы адначасбва
адначасны аднашэрсны аднёквацца
аднёсці, аднясў; аднясём, аднесяцё
аднблькавасць
адблець, адблею, адб.іееш, адблее; незак. адбльваць
адбніс, -су адбрвень, -ня адпавёдна (чаму і з чым) адпаіць, адпаю, адпбіш адпакўтаваць, -кўтую адпас, -су адпасвіць, -сў; -сём, -сяцё адпаўзаць і адпбўзваць адпаўзці; -зём, -зяцё адпачынак, -нку адпачыць; -чнёл -чняцё адпілаваць, -лўю; незак. адпілбўваць
адпінаць, -наю, -наеш; зак. адпяць і адапнўць
адпісаць, адпішў, адпішаш, адпіша; незак. адпісваць
адпіць, адап’ю; адап’ём, адап’яцё
адплаціць, адплачў, адплаціш; незак.. адплачваць
адплёсці, -лятў; -ляцём, -лецяцё адплыццё адплыць; -лывём, -лывяцё адпбмсціць, -мшчу, -мсціш адпбр, -ру, месн. -ры адправаджваць
адпрасаваны адпрацаваны
адпрэгчы; адпражбм, адпражацё
адпрэжаны
адпўдзіць, -джу, -дзіш; незак. адпўджваць
адпускнік, -ка
адпусціць, адпушчў, адпўсціш адпяць, адапнў; адапнём, адапняцё
адпячы, адпякў, адпячэш, адпячэ; адпячбм, адпечацё, адпякўць
адраджацца, зак. адрадзіцца адраджэнне адразу, прысл.
адрамантаваць, -тўю адранцвёць
адрас, -са адрасаваны адрасант, -та адрасат, -сата адрас-каляндар, адраса-кален-
дара
адрачыся, адракўся, адрачэшся; адрачбмся, адрачацёся
адрбджаны
адрыў, -рыву
адрэгуляваны
адрэгуляваць, -люю адрэдагаваны адрэдагаваць, -гўю адрэзаць, -жу, -жаш, -жаадрэналін, -ну
адсадзіць, адсаджў, адсадзіш;
незак. адсаджваць адсартаваць, -тўю адсвёчваць адсвяткаваць, -кўю адсёдзець, -джу, -дзіш і адся-
дзёць, -джў, -дзіш; заг. адсядзі
адскакаць, -скачў, -скачаш, -скача
адскбк, -ку адскбчыць
адскрэбці, -рабў; -рабём, -рабяцё адспяваны адстраляны адсўтнічаць адсысаць, зак. адассаць адсюль
адсячы, -сякў, -сячэш, -сячэ;
-сячбм, -сечацё; незак. адсякаць
адтўль
адтэрмінаваць, -нўю; незак. адтэрмінбўваць
адукаваны
адукаваць, -кўю
адукацыйны
адусюль
адушаўлёны
адфармаваць, -мўю адфільтраваны адхінўць; -нём, -няцё адхбн, -ну, па -не
адцадзіць, -цаджў, -цэдзіш; -цэдзяць
адцвісці
адцёрці, адатрў, адатрэш, адатрэ; адатрбм, адатрацё
адцэджаны
адцэджваць
адцяжка, -жкі, дав., месн. -жцы ад цямна ад цямна да цямна
адцясніць, -ню, -ніш; адцесніцё адцяць, адатнў, адатнёш; адатнём, адатняцё
адчайна
адчапіць, адчаплю, адчэпіш
адчуванне адчўжанасць адчыніць, адчыню, адчыніш
адчэпшчык, -ка
адштурхнўць; -нём, -няцё адыграць, незак. адыгрываць адыёзнасць
адымжэць
адымчаць; -чым, -чыцё
адысці, адыдў, адыдзеш, адыдзе; адыдзем, адыдзеце, адыдуць
адыход, -ду
адыхбдзіць, -хбджу, -хбдзіш адыхбдніцтва адэкалбн, -ну адэкватна
ад юнкт, -та ад’юнктўра ад’ютант, -та ад'ютанцкі ад'язджаць аёр, -ру, месн. -ры ажаніцца, ажанюся, ажэнішся ажыўлена ажыццёўлены
ажыццявіць, незак. ажыццяўляць
ажыццяўлённе
ажыятаж, -жу, месн. -жы азакерыт, -ту азанатар, -ра, месн. -ры азараць, 3 адз. -рае азарбны азарт, -ту
азарыць, 3 адз. -рыць; 3 мн. азбраць
азатнаваты азатнавацісты азбёст, -ту аздаблённе аздбблены азелянёны
азеляніць, -ню, азялёніш; азялёнім, азялёніце
азірнўць; -нём, -няцё
азіяцкі
азначаны (не блытаць з адзначаны!)
азнаямлённе азбн, -ну азбт, -ту азбтнакіслы азбтнасвінцбвы азбцістакіслы айсберг, -га, месн. -гу айчым, -ма
айчыкны; Вялікая Айчынная вайна
акаваны
акадэмізм, -му акадэмік-сакратар, акадэмікасакратара
акадэмічны
акадэмія, тв. -міяй; Акадэмія навўк БССР аказаны аказаць, акажў акалічнасць акамадацыя, тв. >цыяй акампанемёнт, -ту акампаніятар, -ра, месн. -ру аканіцы, -ніц аканне, н. акантаваны акапаны акардэаніст акардэбн, -на аквамарын, -ну акварыум, -ма акварэль, -лі, тв. -ллю, ж. акведўк, -ка, месн. -ку акёнца, р. мн. -нцаў акідваць, акідваю акінуты; акінутыя зёмлі акісляльнік, -ку акіян, -на акіянаграфія, тв. -фіяй акіянічны
акіянскі
акліматызавацца, -зўюся, -зўешся
акмеізм, -му
акнб; мн. вокны, акон, вбкнам аконны акбпваць акбт, -ту
акраец, -райца, месн. -райцы акрбпаль, -ля акрўжнасць, р. мн. -сцей
акрылены акрыхін, -ну акрыяць, акрыяю акрэдытаваяы акрэдытыў, -тыва акрэсліць, -лю; незак. акрэслі* ваць
аксаміт, -ту аксесуар, -ра, месн. -ры аксіёма аксіяматычны
аксюмаран, -на актаэдр, -ра актуальнасць актывізаваны актывізаваць, -зўю актыў, актыву акўлавыя
акуляры, -pay, адз. няма акумуляванне
акумулятар, -ра, месн. -ры акунўцца; -нёмся, -няцёся акўнь, -ня акупанцкі акупацыйны акупіраваць, -рую
акупіць, -плю, -піш; незак. акупляць і акўпліваць
акўстыка, дав., месн. -тыцы акушэрка, р. мн. -рак акцёр, -ра, месн. -ру акцыз, -зу
акцыянёр, -ра, месн. -ру акцыянёрны акцэнт, -ту акцэнтаваць, -тўю акцэпт, -ту акын, -на алагізм, -му алатропія алгебраічны алеаграфічны алеаграфія, тв. -фіяй алеандр, -ра, (зборн.) -ру алебастр, -ру, месн. -ры алегбрыя, тв. -рыяй
алёгры, нескл., н. (латарэя) аледзянёць, -нёю, -нёеш; незак. ледзянёць
алёй, алёю александрыйскі александрыт, -ту алёневы алёнегадбўля алёкегадбўчы аленябык, -ка аленявбд, -да аленяня і аленянё, -няняці алёшнік, -ку
алжырац, -рца, месн. -рцу алібі, нязм., юр.
алігархія, тв. -хіяй
алігатар, -ра, месн. -ры алізарын, -ну алімпійскі
алімпіяда, р. мн. -піяд алітэрацыя, тв. -цыяй алкагалізм, -му ’ алмаз, -за, (матэрыял) -зу алфавіт, -та альбатрбс, -са альвебла альма-матэр, нескл., ж. альпійскі альпіні'зм, -му
альт, -та альтруізм, -му альтэрнатыва альфа-прамяні, альфа-прамянёў альфа-часціцы, альфа-часціц альха і вбльха, аб альсё і аб
вбльсе; мн. вбльхі, -хаў альцінг, -га альянс, -су
альяс, -су, (адзінкавая расліна) -са
алювій, -вію алювіяльны алюмініевы алюміній, -нію алюр, -ру амаладжэнне амальгамаваць, -мўю амаль што аманал, -лу
аманімія, тв. -міяй, месн. -міі амаралізм, -му амартызатар, -ра, месн. -ры амёга, дав., месн. амёзе аметыст, -та, (матэрыял) -ту амёцце амёба, р. мн. амёб амёбападббны аміяк, -ку амлёт, -ту амністыя, тв. -тыяй амнісціраваць, зак. і незак. амбнжэлацін, -ну амбній, -нію амбнім, -ма ампёр, -ра; р. мн. ампёр ампёр-гадзіна, ампёр-гадзіны амлермётр, -ра амііір, -ру амплуа, нязм., н. ампутаваць, -тўю амфібрахій, -хія амфітэатр, -ра
амярцвёлы амярцвённе амярцвёць анабіёз, -зу анакрэантычны аналагічны аналіз, -зу аналізаваць, -зўю аналітык, -ка аналітыка-сінтэтычны аналітычны
анамастыка, дав., месн. -тыцы ананас, -са, (зборн.) -су анапест, -та анарха-сіндыкалізм, -му анархізм, -му анархія, тв. -хіяй анатаваць, -тўю анатам, -ма анатаміраванне анатамічны
анатацыя, тв. -цыяй; р. мн. -цый анахарэт, -та анахранізм, -му ангажэмёнт, -та
ангідрыд, -ду (хімічнае злучэнне)
ангідрыт, -ту (мінерал) англа-амерыканскі англа-савёцкі
англасаксбнец, -нца, месн. -нцу англасаксбнскі
англафіл, -ла англійскі англіцызм, -ма андантэ, нязм., н. андарак, -ка андатра, р. мн. -раў анекдатычны
анекдбт, -та, па -це; але: у размерк. знач. па -ту
анёксія, тв. -сіяй анембметр, -ра, месн. -ры
анербід, -да анестэзіраваць, -рую анестэзія анікблі анілін, -ну
аніс, -са (гатунак. яблыкаў, зборн.) -су
аніхтб
анічбга аніяк аніякі анкалбгія, тв. -гіяй анкблаг, -га, месн. -гу анбфелес, -са ансамбль, -бля антаганізм, -му антаганістычны антагенёз, -зу анталбгія, тв. -гіяй; р. мн. -гій антарктычны антракт, -ту антрапаграфія, тв. -фіяй антрапалагічны антрапалбгія антрапамарфізм, -му антрапблаг, -га
антрацыт, -цыту, месн. -цыце антрэкбт, -ту антрэпрэнёр, -ра антрэсбль, -лі, ж. антыбіётык, -ку антыквар, -ра, месн. -ру антылбпа, р. мн. -лбп антыпартыйны антырэлігійны антысавёцкі антысемітызм, -му антысёптыка антытаксі'н, -ну антытэза антытэзіс, -са антыфашысцкі антыцыклбн, -ну
антычны
антэна, р. мн. антэн анў ануляваць, -люю анфас, прысл.
апавясціць, -вяшчў, -вясціш;
-вясцім, -весціцё; незак. апавяшчаць
апавяшчэнне апад, -ду апазіцыйны апазіцыянёр, -ра, месн. -ру апазнаваць; -наём, -наяцё апазнаны апакрыфічны апал, -лу
апалагётыка, дав., месн. -тыцы апаласкаць, -лашчў, -лбшчаш, -лбшча; незак. апалбскваць
апалчэнец, -нца, месн. -нцу апалчэнскі апанаваць, -нўю апанёнт, -та апаплексічны апаражніць, -ражню, -рбжніш, -рбжніць
апаражняць, -няю
апарат, -та, (йітат супрацоунікаў) -ту
апарбжнены апарбс, -су апартунізм, -му апартуністычны апартэід, -ду апасіяната апастэрыёры, прысл. апатыт, -ту апатыя апаўдні, прысл. апаўзаць, -заю апаўзці; -зём, -зяцё апафебз, -зу апаэтызаваць, -зўю
апекаваць, апякўю
апельсін, -на, аб -не; але: даць па апельсіну апеляцыйны апендыцыт, -ту
апёнька, дав. -ньцы; р. мн. -нек апераджэнне аператар, -ра, месн. -ру аператыўнасць аператыўны (дзейсны) аперацыйны (хірургічны) аперцэпцыя, тв. -цыяй аперыраваць, -рырую, -рьіруеш аперэта, р. мн. -рэт апетыт, -тыту апёць, апяю; апяём, апеяцё апілаваць, -лўю; незак. апілбў-
ваць апірацца, зак. абапёрціся апісаць, апішў, апішаш апісваць, -ваю апладзіраваць, -дзірую апладысмёнты, адз. няма апламбаваць, -бўю аплаціць, аплачў, аплаціш аплачаны аплачваць, -чваю, -чваеш аплікацыя, тв. -цыяй аплбмб, -бу апбстраф, -фа апбўзень, -зня апбўзневы апбўначы, прысл. апрабаваны апрануты / апранены апранўць, -нў, -неш, -не; апранем, апранеце
апрача
апрыкраць, -раю аптымальны аптымізм, -му аптымістычны аптычны
аптэка, дав., месн. аптэцы; р. мн. -тэк
апустбшаны
апусцёць, -сцёе
апусціць, апушчў, апўсціш
апынўцца, -нўся, -нёшся, -нёцца;
-нёмся, -няцёся, -нўцца апырсквальнік, -ка апырскванне
апытваць, зак. апытаць апяваць, зак. апёць апякаць (ад апячы) апякўн, апекуна апянёць
апярэджаны апярэджванне
апярэдзіць, -рэджу, -рэдзіш, -рэдзіць
апячатваць, зак. апячатаць
апячы, апякў, апячэш, апячэ; апячбм, апечацё
арангутанг, -га, месн. -гу арандаваць, -дўю аранжавы аранжарэя
арахіс, -су, месн. -се араць; арбм, арацё арашэнне
арбітраж, -жу, месн. -жы аргаддзёл, -ла аргана-мінеральны арганаўт, -та арганізавана арганізацыйна-гаспадарчы арганізацыйны
арганізацыя; Арганізацыя Аб’яднаных Нацый (ААН)
арганізм, -ма аргбюрб, нязм. аргвывады
аргенцінец, -нца, месн. -нцу аргумёнт, -та аргументаваць, -тўю
ардынарац, -рца, месн. -рцу ардынатўра ардэнанбсец, -нбсца, месн. -нбсцу ардэнанбсны ар’ергард, -да аржаны аркестраваны аркёстр, -ра аркестранцкі арлеан, -ну, хім. арлекін, -на арлёц, арляцў арляня і арлянё, -няці армія, р. мн. армій; Савёцкая
Армія, Чырвбная Армія армяк, -ка арнамент, -ту арнаментаваны арнаўтка арніталбгія арнітблаг, -га, месн. -гу арбл, арла арпёджыо, нязм. арсенал, -ла артадаксальны артадбкс, -са артадбксія артапёд, -да артапедычны артафбсфарны артацэнтр, -ра, месн. -ры артдывізіён, -на артыкль, -ля, месн. -лі артыкуляваць, -люю артыкуляцыйны артылёрыя, тв. -рыяй артыст, -та, месн. -сце артыстычны артышбк, -ка артэзіянскі артэрыя, тв. -рыяй артэрыяльны артэрыясклербз, -зу
арфаваць, арфўю арфаграфічны арфаграфія арфаэпічны арфаэпія архаізм, -ма архаічны археаграфія археалбгія археблаг, -га, месн. -гу архіварыус, -са, месн. -се архідэя архіпелаг, -га, месн. -гу архірэй, -рэя, месн. -рэю архітраў, -рава архітэктар, -ра, месн. -ру архітэктбніка архітэктўра архітэктўрна-будаўнічы архіў, -хіва
арцёль, тв. -ллю; р. мн. -лей арцёльны арыгінал, -ла арыентавацца арыенталізм, -му арыенцір, -ра, месн. -ры арыенцірбвачны арыёза, нескл., н. арыстакратызм, -му арыстакратычны арытмічны арыфмётыка арыфметычны арыфмбграф, -фа арыфмбметр, -ра арышт, -ту арыштаваны арэапаг, -га, мссн. -гу арэндны; арэндны падрад, -ду арэбметр, -ра арэхападббны арэшнік, -ку асадак, -дку
асаджаны асаджваць, зак. асадзіць асака, дав., месн. асацэ асамблёя; Генеральная Асамблёя Арганізацыі Аб’яднаных Нацый
асананс, -су асартымёнт, -ту асацыіравацца асацыятыўны (асацыятыўнае ўяўлённе)
асацыяцыйны (асацыяцыйны капітал)
асацыяцыя асвётніцкі асвбйванне асвбйваць асвяжыць; -жым, асвежыцё асвятліць, асвятлю, асвётліш;
незак. асвятляць
асвятляльны
асвяціць, асвячў, асвёціш асвячаць, -чаю асённе-зімбвы асённі
асешн, -на
асечка, -кі, дав., месн. -чцы асігнаваны асіметрычны асімілявацца асімілятыўны асіннік, -ку асіра-вавілбнскі
асістэнт, -та, месн. -нце асісціраваць, -рую аскёпак, -пка аскетызм, -му аскрабаць, -баю аскрэбены
аскрэбці; аскрабём, аскрабяцё асляня і аслянё, -няці асляпіць, асляплю, аслёпіш
асмалены
асмаліць (кабана), незак. асмальваць
асмбл, -лу
асмяяць; асмяём, асмеяцё
аснашчан ы
аснашчэнне аснёжаны аснбвапалажэнне аснбвапалбжны асбт, -ту аспёкт, -ту аспіранцкі аспірын, -ну аспрэчаны астралагічны астралбгія астранамічны астранбмія
астрафізіка, дав., месн. -зіцы астрблаг, -га, месн. -гу астўджаны
астўджваць, зак. астудзіць астыгматызм, -му
астыць, астыну, астынеш, астыне астэрбід, -да асўджаны асуджаць (учынак) асўджваць (у судзё) асуджэнне асудзіць, -джў, -дзіш асфальт, -ту асфальтаваны асцё, -ця асцылбграф, -фа асцярбга, дав., месн. -зе асэнсаваць, -сўю; незак. асэн-
сбўваць
асэсар, -ра, месн. -ру асядланы асярбдак, -дка асярбддзе
асячы, асякў, -чэш, -чэ; -чом, асечацё
атабарыцца атаварваць атавізм, -му атавістычны атакаваны атамаход, -да атамізм, -му атамістычны атамна-ракётны атамны
аташэ, нескл., м. атаясаміць, -млю атаясамліваць, -ваю атлас, -са атлас, -су атлёт, -лёта, месн. -лёне атлётыка атлусцёць атмасфёра a то атракцыён, -на атрапаны
атрапаць, атраплю, атрэплеш, атрэпле
атрапін, -ну атрасацца атрафіраваны атрафія, тв. -фіяй атруціць, атручў, атрўціш атрўчваць, -ваю атручэнне атрыбўт, -та атрыманы
атрымаць, незак. атрымліваць атрэсці, атрасў; атрасём, атрас'яцё
атуліць, -лю, -ліш; незак. атўльваць
атынкаваны
атынкаваць, незак. атынкоўваць атэізм, -му атэістычны
атэль, -ля, тв. -лем
атэльё, нязм., н.
атэрасклероз, -зу атэставаны атэстат, -та атэстацыйны аўдыёнцыя, тв. -цыяй аўдыторыя, тв. -рыяй аўкцыён, -ну
аўстраліец, -лійца, месн. -лійцу аўстрыец, -рыйца, месн. -рыйцу аўсюк, -кў аўсянішча аўт, аўта аўта...— першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам аўтабаза, р. мн. -баз аўтабіяграфічны аўтабіяграфія
аўтаблакірбўка, дав., месн. -рбўг цы
аўтабранявік, -невіка аўтагараж, -жа аўтагенёз, -зу аўтагённы аўтадрызіна аўтазавод, -да аўтаінспёкцыя, тв. -цыяй аўтамабілебудаўнічы аўтамабілізм, -му аўтамабільна-трактарны аўтамагістраль, тв. -ллю аўтамат, -та аўтаматызаваны аўтаматызм, -му аўтаматыка, дав. -тыцы аўтаматычны аўтаномія, тв. -міяй аўтапаілка, р. мн. -лак аўтапакрышка аўтапарк, -ка аўтапластыка, дав., месн. -тыцы аўтапбезд, -да аўтапрабёг, -гу
аўтаралі, нескл., н. аўтарызаваны
аўтарытэт, -ту, (чалавек) -та аўтасамазвал, -ла аўтасчэпка аўтасэрвіс, -су аўтатранспарт, -ту аўтббус, -са аўтбрак, -рка аўтсайдэр, -ра аўтэнтычны аўцабык, ка афарызм, -ма афарыстьічны афганец, -нца, месн. -нцу афёкт, -ту афёра, -ры аферыст, -та, месн. -сце афіцыёз, -за афіцыйна-дзелавы (стыль) афіцыйны афіцыянт, -та афішыраваны афрыканец, -нца, месн. -нцу афсёт, -ту ахаладжальны ахаладжэнне ахаладзіць, незак. ахалбджваць ахвяраваць, -рўю ахінўць; -нём, -няцё ахбўны; Ахбўная грамата ацверазіць, -ражў, -рэзіш, -рэзіць
ацерабіць, ацераблю, ацярэбіш
ацёк, -ку
ацёл, -лу ацынкаваны ацэтбн, -ну ацэтылён, -ну ачарсцвёлы ашаламіць, -млю, -лбміш аштрафаваны
ашукаць (падмануць)
ашчадбанк, р. мн. -каў ашчадлівасць ашчаслівіць, -ліўлю
ашчьіпаны
ашыек, ашьійка аэрадрбм, -ма аэрадынамічны аэраклўб, -ба аэранавігацыя аэранаўт, -та аэраплан, -на аэрапбрт, -та; мн. аэрапорты аэрастатыка аэрафлбт, -ту аэрафбтаздымка, дав., месн.
-мцы аэрббус, -са а-я-яй, выкл.
Б
баабаб, -ба, (зборн., матэрыял) -бу
баба-яга, (у казках: Баба Яга) бабёр, -бра, месн. -бры бабіт, -ту баббвішча баббўнік, -ку баварац, -рца, месн. -рну баваўнавбд, -да баваўнавбдчы баваўнарбб, -ба баваўнянка баваўняны бавбўнаачышчальны бавбўнакамбайн, -на бавбўнанарыхтбўка бавбўнапрадзённе бавбўнасушылка бавбўнаўббрачны багаббрац, -рца, месн. -рцу багавінне багаж, -жў, месн. -жы
багатыр, -ра, месн. -рў багацце
багермайстар, -тра, месн. -тру багёт, -ту багўн, -нў бадай што бадзёрасць бадмінтбн, -на базальт, -льту базаніт, -ніту базар, -ру базіс, -су
байкатаваць, -тўю байкбт, -ту
бакалаўр, -ра, месн. -ру бакас, -са (птушка) баксёр, -ра, месн. -ру баксіт, -сіту бактэрыёлаг, -га бактэрыялбгія
баламўціць, -мўчу, -мўціш баланс, -су балансаваць, -сўю баласт, -ту баластны
балаціравацца
балбатаць, -бачў, -ббчаш балгара-савёцкі (дагавбр) балгарска-рўскі (слбўнік) балерына, р. мн. -рын балёт, -та
балёткі, -так; адз. балётка балетмайстар, -тра, месн. -тру балістыка
балістычны балбцісты балтарэз, -за балтыец, -тыйца балтыйскі балык, -кў
баль, балю, на балі бальзакаўскі бальзам, -му
бальзаміраванне бальзаміраваць, -рую, -руеш баль-маскарад, баль-маскараду бальніца, р. мн. -ніц бальшавізацыя бальшавізм, -му бальшавіцкі бальшак, -ка балюстрада, р. мн. -pan балючы балясы бамбавбз, -за бамбамёт, -та бамбардзір, -ра, месн. -ру бамбардзірбўка, р. мн. -вак бамбасховішча бамбіць, -блю, -біш бамбўк, -ку банан, -на, (зборн.) -ну банапартызм, -му бандаж, -жа, месн. -жы бандыт, -та, месн. -дыце бандытызм, -му бандэрбль, -лі, тв. -ллю, ж. банкёт, -ту банкрўцтва баптызм,-му баптысцкі баравік, -ка барадач, -ча, месн. -чў баразна; мн. барбзны, баразён бараметрычны барана; мн. барбны, барбн баранавальшчык баранаваць, -нўю бараскбп, -па барацьба барацьбіт, -біта, месн. -біцё барбарыс, -су барвёнак, -нку бардзюр, -ра, месн. -ры бардб, нязм. (колер) бар'ёр, -ра, месн. -ры
баржбм, -му
бег, бёгу
барзджэй
бегембт, -та
баркарбла, ж.
бёгчы, бягў, бяжыш; бяжым, бе
барбдаўка, р. мн. -вак
жыцё, бягўць
барбдаўчаты
бёдства
барбка, нескл., н.
бёжанец, -нца, месн. -нцу
барбметр, -ра, месн. -ры
безабарбннасць
барсўк, -ка
безаварыйнасць
барый, -рыю, тв. -рыем
без аглядкі
барыкада
безадказна
барыт, -ту
безадкладна
барытбн, -на
безадрыўна
барыш, -шў, месн. -шьі
безапеляцыйна
барэльёф, -фа
безгаспадарчасць
бас, баса
безгустбўнасць
басанбж, прысл.
бёздараж, -жы, тв. -жжу
басанбжкі, -жак; адз. баса-
бездарбжжа
нбжка
беззаганны
басёйн, -на
беззапавётна
баскетббл, -ла
беззмястбўны
баскскі (ад баск)
беззямёлле
бастбн, -на, (тканіна) -ну
без канца; але: бяскбнца (бяс
бастыён, -на
кбнца дбўга)
батальён, -на
без прбмаху
батанічны
без разббру
батўт, -та, месн. -тўце
без тблку
батыст, -ту
безуладдзе
батьіставы
без упынку
батысфёра
безупынна
батэрфляй, -ляю
безыдэйнасць
баўтанўць; -нём, -няцё
безымённы
баўтўн, -на (яйцо)
безыніцыятыўны
баханка, р. мн. -нак
без’языкі
бахчавбдства
бейсббл, -ла
бацвінне
бекбн, -ну
бацька, -кі, дав., він., месн. -ку,
бекбнны
тв. -кам; мн. бацькі, бацькаў
бёлабарбды
бацькаўшчына
белаббкі
бацькі^бачька і маці), -кбў
бёлавалбсы
бачыць, 3 мн. бачаць
белавата-блакітны
баяздбльнасць
белавата-ружбвы
баязлівец, -ліўца, месн. -ліўцу
белавёжскі
баяць, баю, баеш; баюць
бёлагалбвы
бёлагвардзёец, -дзёйца беладбнна белакаменны белакрбўе
беларўс, -са, месн. -се; мн. беларўсы (не беларусы!) беларусізм, -ма беласнёжны белетрыст, -та белетрыстыка белетрыстычны бельведэр, -ра
бельгіец, -гійца, месн. -гійцу бельэтаж, -жа, месн. -жы бембль, -ля, месн. -лі, м. бенефіс, -су, месн. -се бензін, -ну бензбл, -лу бёраг, -га; мн. берагі берагавы
берагчы, берагў, беражэш; беражбм, беражацё
беражбк, -жка берасцёнь, -сня бервянб, -на; мн. бярвёны; зборн.
бярвённе
берталётава соль берэйтар, -ра, месн. -ру берэт, -та бесемераванне бесказырка, р. мн. -рак бескалярбвы і бяскблерны бесканёчнасць бескантрбльны бескарыслівы бескарысны (дарэмны) бесклапбтнасць беспавётраны беспадстаўна беспазванбчныя беспакарана беспамылкбва бесперастанку
бесперспектыўны беспрацбўе беспрацэнтна-выйгрышны беспрэцэдэнтны беспялёсткавы бессардэчна бессарбмна бессістэмнасць бессмярбтнасць бесстарбнні бесхарактарнасць бесцырымбнна бетбн, -ну бетбнавбз, -за бетбнамяшалка бетбнаўкладчык, -ка, месн. -ку бефстрбганаў, нескл., м. бібліёграф, -фа бібліяграфічны бібліяграфія бібліятэка, дав., месн. -тэцы бібліятэка-чытальня, бібліятэкічытальні
бібліяфіл, -ла бівень, біўня біёграф, -фа біёлаг, -га, месн. -гу біёніка, дав., месн. -ніцы бізнэс, -су бізнэсмён, -на біквадратны білабіяльны
білецёр, -ра, месн. -ру більдапарат, -та більён, -на більярд, -да біметал, -лу бінакулярны бінокль, -ля, месн. -лі бінбм, -ма
бінт, бінту, тв. бінтам; мн. бінтьі
бісектрыса, р. мн. -трыс
бісер, -ру бісквіт, -ту бісульфат, -ту бітва, дав., месн. бітве; р. мн.
-тваў бітўм, -му біфштэкс, -су біць, б’ю, б’еш, б'е; б’ём, б’яцё, б’юць
біцэпс, -са біцюг, -га
бія... (пад націскам біё...) — першая частка складаных слоў, пі* шацца заусёды разам
біягенёз, -зу біяграфічны біяграфія, р. мн. -фій біялагічны біялбгія біястанцыя біясфёра біяхімічны біяхімія блажэць, -жэю блакіраваць, -рўю блакіт, -ту блакітна-шэры
блакнбт, -та, аб -це; але: у размерк. знач. па -ту
бландзін, -на бледнавата-ружовы блёдна-жбўты блёдна-сіні блёкат, -ту бліжэй / бліжай бліндаж, -жа бліндзіраваць, -рую бліскавіца бліцтурнір, -ру блішчасты
блішчаць, -шчў, -шчыш блок, -ка блокпбст, -та
блок-сігнал, блок-сігнала блок-сістэма, блок-сістэмы блудзіць, -джў, блўдзіш блукаць, -каю
блыха, дав., месн. блысё блюмінг, -га, месн. -гу блякл а-сіні
блякнуць
бляск, -ку
бляхар, бляхара, месн. -рў бляшаны
бббрык, -ку
бобслей, -лея ббгабаязны
бое... (пры націску на першым складзе другой часткі складанага слова — бая...)
ббегалбўка, тв. -кай ббезабеспячэнне ббезапас, -су
ббекамплёкт, -та, аб -це; але:
у размерк. знач. па -ту ббепрыпасы, адз. няма бой, бою, месн. аб баі' бойня, р. мн. ббень ббкам-скокам
бокс, -са
боль, болю, тв. бблем, месн. 66лі, м.
больш-мёнш ббмбакіданне
ббна (грашовы дакумент) ббндар, -ра, .чесн. -ру бонна (выхавацелька) бор, ббру, у бары ббрзда, прысл.
ббрмашына
ббрментол, -лу
борт, -та; мн. барты
бдртінжынёр, -ра, месн. -ру бдртмеханік, -ка ббртніцтва
бдртправаднік, -ка
ббртрадыст, -та борць, ббрцю боршч, баршчў ббчкападббны ббязь, тв. ббяззю браджэнне бразгат, -ту бразджаць браканьёр, -ра, месн. -ру бракёр, -ра, месн. -ру брам-стэньга, брам-стэньгі брандспбйт, -та бранзаваць, -зўю браніраваны (ад браніраваць) браніраваны (ад браніраваць) браніраваць, -рую (замацоў-
ваць)
браніраваць, -рўю (пакрываць бранёю)
бранхіт, -ту
браня, -ні (абліцоўка) браняббйны бранявёжа, р. мн. -вёжаў бранявік, браневіка бранянбсец, -нбсца, месн. -нбсцы браняпбезд, -да; мн. брбнепа-
язды
бранясі'лы, -сіл, адз. няма бранятанкавы брас, -су брасіст, -та
браткі (кветкі), -так, адз. няма брат-сястра (кветкі), брат-сястры
братэрства
браўнінг, -га, месн. -гу брацкі
браць, бярў; бярбм, берацё брашўра, р. мн. -шўр
брод, брбду, па -дзе; мн. брады бром, брбму брбмавадарбдны брбмажэлацін, -ну
брдмацэтбн, -ну брдмбензбл, -лу брдміставадарддны
броне... (пры націску на першым складзе другон часткі складанага слова браня...)
брбнедывізія, р. мн. -зій брбнемашына бронетранспарцёр, -ра брбнзаліцёйшчык, -ка брбнхаскапія
бронь і брбня, -ні (замацаванне) брўдзіць, -джу, брўдзіш
брус, -са, па -се; але: у размерк. знач. па -су; мн. -сьі; зборн. брўссе
бруснічна-чырвбны
брусчатка, дав., месн. -тцы брўта, нязм., н.
брўта-тбна
бруцэлёз, -зу
брывб, -ва; мн. брбвы, -ваў брыгадзір, -ра брыдж, -джа брьідкі
брызёнт, -ту
брыкёт, -ту
брыльянт, -та, па -це; але: у размерк. знач. па -ту
брытаць (каня)
брьітва, дав., месн. -тве; р. мн.
-тваў
брытвенны
брыфінг, -гу
брэдзень, -дня, месн. -дні будаўнік, -ка будаўніцтва будаўніча-мантажны будзіць, -джў, бўдзіш бўдны (дзень)
бўйны (неспакойны)
буйны (буйнбе зёрне, буйная рагатая жывёла)
бук, бўка, (зборн., матэрыял)
бэсціць, бэшчу, бэсціш
бўку
бэта (назва літары)
буквар, -ра, месн. -ры
бюджэт, -ту, месн. -це
буксаваць, -сўю
бюджэтна-фінансавы
буксіраваць, -рую
бюлетэнь, -тэня, месн. -тэні
булёк, -ну
бюракратызм, -му
бульбянік, -ку
бюрб, нязм., н.; Бюрб ЦК КПБ
бульбянішча
бюстгальтар, -тара
бульвар, -ра
бядняцка-серадняцкі
бульдазерыст, -та
бязвбддзе
бульдбзер, -ра
бязвыезна
бумеранг, -га
бязвыхадны
бундэсвёр, -ра
бяздбказнасць
бундэстаг, -га, месн. -гу
бязладдзе
буравата-карычневы
бязлёссе
буравёснік, -ка
бязрыб’е
бўра-зялёны
бяз'ядзерны
бурат-мангбл, бурат-мангбла
бялізна
бурат-мангбльскі
бялбк, -лка, (рэчыва) -кў
бурачнішча
бярэзнік, -ку
бургамістр, -ра, месн. -ру
бярэмя (бярэмя дроў), дав.,
буржуазія
месн. -мю, тв. -мем
буржуазна-дэмакратычны
бяскбнца (бяскбнца дбўга)
буржуазна-памёшчыцкі
бяскрайнасць
бурштын, -ну
бяспраўе
бўсел, -сла; мн. -слы
бяспрбйгрышны
бусляня і буслянё, -няці
бяссмёрце
бут, бўту
бяссонніца
бутэлька, дав., месн. -льцы; р. мн.
бясспрэчна
-лек
бяссэнсавы
бутэрбрбд, -да
бяссэнсіца
бухгалтар, -ра, месн. -ру
бясшэрсны
бухгалтэрыя, тв. -рыяй

бўцы, бўцаў; адз. бўца, -цы
В
быльнік, -ку
вабіць, ваблю, вабіш
быццё
вага, дав., месн. вазё
бэж, нязм.
вагбнабудаўнічы
бэжавы
вагбнаважаты
бэз, бэзу
вагбнарамбнтны
бэлька, дав., месн. -льцы; р. мн.
вагбн-рэстаран, вагбна-рэстара-
-лек
на
бэра (слўцкая бэра); р. мн. бэр
вагбн-цыстэрна, вагбна-цыстэр-
бэрсаць
ны
вадаббязь, тв. -ззю вадавбз, -за вадаём, -ма
вадазліў, -ва (збудаванне) вадакачка, р. мн. -чак вадалаз, -за вадамсрны ваданбс, -са вадаплаўны
вадапбй, -пбю, месн. -пбі вадарбд, -ду
вадаспад, -да (збудаванне) вадаспўск, -ка, (дзеянне) -ку вадасхбвішча вадасцёк, -ка (труба)
вадзіць, ваджў, вбдзіш вадкасць, р. мн. -сцей вадэвіль, -ля ваенкбм, -ма ваенкбр, -ра, месн. -ру ваенна...— першая частка складаных
слоў, пішацца праз злучок (акрамя слоў: ваённаабавязаны, ваённапалбнны, ваеннаслўжачы)
ваённаабавязаны ваённа-вучэбны ваённа-інжынёрны ваённа-марскі; Ваённа-Марскі
Флот СССР
ваённа-павётраны; Ваённа-Павётраны Флот СССР
ваённа-патрыятычны ваённапалбнны ваённа-палявы ваённа-рэвалюцыйны ваённа-санітарны ваеннаслўжачы ваённа-стратэгічны ваённа-тэхнічны ваённа-шэфскі ваённа-юрыдычны ваенрўк, -ка
ваентбрг, -рга, месн. -ргу
ваентэхнік, -ка
ваенурач, -ча, месн. -чў
вазелін, -ну
вазіць, важў, вбзіш
вакалізм, -му
вакальна-інструментальны
вакальна-сцэнічны
вакамёр, -ра вакбл вакбліца, р. мн. -ліц вакблічны
вакуум, -му
вакуум-апарат, вакуум-апарата вакуум-фільтр, вакуум-фільтра вакцына валавы (дахбд)
валакнб, р. мн. валбкнаў
валачы
валейббл, -ла
валлё, месн. -ллі
валтбрна
валтўзіць, -тўжу, -тўзіш
вальнадўмец, -мца, месн. -мцу вальс, -са вальтаж, -жў, месн. -жы вальтмётр, -ра, месн. -ры вальфрам, -му валэндацца валюнтарызм, -му валяр’ян, -ну ванадый, -дыю, месн. -дыі вандалізм, -му ванілін, -ну ванна, р. мн. ваннаў ванька-ўстанька, ванькі-ўстанькі вар, -ру, месн. вары варанёц, -нцў вараннё варатар, -ра, месн. -рў вар іраваць, -рую варштат, -тата, на -це; але: у размерк. знач. па -ту варыянт, -та
варыяцыйны варыяцыя, р. мн. -цый вар'явацца варяцтва васал, -ла васемнаццацігадбвы васемнаццаць, тв. -ццаццю васілёк, -лька васпаваты вастравёрхі вастрадзюбы вастракрылы вастралісты вастраносы вастраслбвіць, -слбўлю вастрыё вастрылыіы вастрыня вастрыць, вастрў, вбстрыш вастрэць васымёра, -мярых васьмёрка, р. мн. -рак васьмівёславы васьмівугбльнік васьмігадзінны васьмігадбвы васьмігранны васьмідзесятнік васьмідзённы васьмікласнік
васьмінбг, -нбга, месн. -ногу васьмірадкбўе васьмісбты васьмітысячны васьмўшка, р. мн. -шак васьмярык, васьмерыка ват-гадзіна, ват-гадзіны ватмётр, -ра ват-секўнда, ват-секўнды ватэрпаліст, -ста ватэрпбла ваўкадаў, -дава ваўнамыйка, р. мн. -мыек
ваўначбска ваўністасць ваўчаня і ваўчанё, -няці ваўчбк, -чка
вахцёр, -ра, месн. -ру
вацін, -ну
ваціраваць, -рую
вашчыць, вашчў, вбшчыш ваявбда, дав., месн. -дзе вегетарыянец, -нца, месн. -нцу вегетатыўны (раслінны) вегетацыйны (які адносіцца да
росту расліны)
вёдамасны (ад вёдамства) вёерападббны
вёзці, вязў; вязём, везяцё век-вякбм
вёктар-фўнкцыя, вёктар-фўнкцыі
вела...— псршая частка складаных слоў, пішацна заўсёды разам
веладрбм, -ма
велакрбс, -су
вёламбтаспбрт, -ту
вёлапрабёг, -бёгу, месн. -бёгу веласіпёд, -да
веласіпедыст, -ста, месн. -сце веласпбрт, -рту
велізарны і вялізарны велікадўшны
велікакняжацкі велікасвёцкі вёлічнасць
велічыня; мн. -чьіні, -чынь велічэзны
вельвёт, -ту
велюр, -ру
венгёрац, -рца, месн. -рцу венгёрска-рўскі
венералбгія венерблаг венецыянскі вёнзель, -ля
вентыляцыя, тв. -цыяй верабёй, -б’я вераб’іны
вераб’яня і вераб’янё, -няці веранда, р. мн. -даў вёрас, -су; мн. -сы, -сбў вёрасень, -сня вераснёвы
верацёнападббны верацянб
верашчака, дав., месн. -шчацы; р. мн. -шчак
вербалбз, -зу
вербальны; Вербальная нбта вермішэль, -лі, тв. -ллю, ж.
вёрнападданніцкі вернісаж, -жу версіфікатар, -ра вертыкаль, -лі, тв. -ллю, ж. вертыкальна-свідравальны верф, вёрфі, тв. вёрф’ю, ж. вёрфавы
верх, -рху, месн. -рсе вёрхнезубны вёрхнесілёзскі верхнялўжыцкі вёршаскладанне вёсела (не вясёла!) веснавы вестгбты, -таў вестыбулярны вестыбюль, -ля, месн. -лі вёсці, вядў, вядзёш, вядзё; вя-
дзём, ведзяцё весяліць, -лю, -ліш весялбсць вётлівасць
в’етнамец, -мца, месн. -мцу вётрарухавік, -ка вётраўлбўнік, -ка ветурач, -ча ветэран, -на ветэрынар, -ра, месн. -ру
ветэрынарна-заатэхнічны
вёцер, вётру; мн. вятры
вёчар, -ра
вечарынка, месн. -нцы, р. мн. -нак вечназялёны
вечнамёрзлы
вёялка, дав., месн. -лцы; р. мн.
-лак
вёяць, вёю, вёеш, вёе; вёем, вёеце
вёрстка, дав., месн. -тцы відазмянённе
відарыс, -са
відбвішча, р. мн. -вішчаў
відэатэлефбн, -на
відэлец, -льца, аб -цы; але: у размерк. знач. па -цу
візантыйскі
візір, -ра
візіраваць, -рую
візіт, -ту
візуальны
віка-аўсяны
віктбрыя-рэгія, віктбрыі-рэгіі
вільгаць, тв. -ццю
вільгбтнасць
вінаград, -ду
віндсерфінг, -га
вінегрэт, -ту
віньётка, р. мн. -так
вір, віру, месн. віры; мн. віры віраваць, вірўе
віраж, -жў, месн. -жы
віртубз, -за
вірус, -са
вісёць, вішў, вісіш, вісіць; вісім, вісіцё
віславўхі
вісмут, -ту
вітамін, -ну
вітамінізаваць, -зўю
віхар, віхру (вецер)
віхбр, віхра (валасы)
віцмундзір, -ра, месн. -ры
вбдападзёл, -лу
віць, ую, уёш,ўё; уём, уяцё, уюць
вбдапаліўны
ВІЦЭ...— першая частка складаных
вбдаправбд, -да
слоў, пішацца праз злучок
вбдаправбдна-каналізацыйны
віцэ-адмірал, віцэ-адмірала
вбдапрыёмнік, -ка
віцэ-кбнсул, віцэ-кбнсула
вбдар, -ру
віцэ-прэзідэнт, віцэ-прэзідэнта
вбдаразббрны
вічанішча
вбдаразмеркавальнік, -ка
вішанька, р. мн. -нек
вбдарэгулюючы
вішняк, -кў
вбдаўстбйлівы
вішчаць, вішчў, вішчыш; ві-
вбдачарпалка, р. мн. -лак
шчыцё
вбдблеск, -ку
віядўк, -ка
вбдгалас, месн. -се
віяланчэль, тв. -ллю
вбдгук, -ку
ВЛКСМ (Усесаюзны Лёнінскі
вбдгулле
Камуністычны Саюз Мбладзі)
вбддаль
ВНУ (вышэйшая навучальная
вбдзыў, -зыву
ўстанбва)
вбдмель, -лі, тв. -ллю
вббад, -да; мн. абады
вбдналыжны
вббземлю, прысл.
вбдна-матбрны
вббласць, р. мн. абласцёй
вбднаспартыўны
вббраз, -за
вбднатранспартны
вббразнасць, -цю
вбднаэнергетычны
вбгнезямёльскі
вбдпаведзь, тв. -ддзю
вбгненебяспёчна
вбдпуск, -ку; мн. адпускі
вбгненны
вбдсвет, -ту
вбгнепаклбннік
военачальнік, -ка
вбгнетрывалы
вбзера; мн. азёры, азёр
вбгнетушыцель
вбйска; мн. вбйскі, -скаў
вбгнеўстблІвы
вбкамгнённа
вбдаадвбд, -да
вбкіс, -су, месн. -се
вбдаадліў, -ліву
вбклік, -ку
вбдаахбўны
вбласападббны
вбдаачышчальны
вблевыяўлённе
вбдагразелячэбніца
вблжскі
вбдазабеспячэнне
вольнанаёмны
вбдазмяшчэнне
вольт-ампёр, -ра
вбдалячэбніца, р. мн.. -ніц
вбльха і альха
вбдамаслазапраўшчык
вбпіс, -су
вбданаліўны
вбпыт, -ту
вбданапбрны
вбраг, -га, месн. -гу
вбданепранікальны
ворс, вбрсу, аб вбрсе
вбдападача
вбсем, васьмі, тв. васьмю
вбсемдзесят, родн., дав., месн. васьмідзесяці, тв. васьмюдзесяццю
восемсбт, васьмісбт, дав. васьмістам, тв. васьмюстамі, месн. васьмістах
вбсень, тв. вбсенню вбсеньскі вбспа вбстравугбльнік, -ка вбстрадэфіцытны востразаразны вбстраінфекцыйны востракамбінацыйны вбстраканцбвы вострапахўчы вбстраў; мн. астравы вось, вбсі, вбссю; мн. вбсі, вбсей, вбсямі, аб вбсях вось-вбсь, прысл.
вбсьмы
вбсці, вбсцяў, вбсцямі, адз. няма вбтум, -му воўк, вбўка і ваўка вбўнаапрацбўчы вбўнапрадзённе вбхра і бхра вбцат, вбцату, месн. -цаце вбчы, вачэй, тв. вачамі
вўгаль, вўгалю; мн. вугалі; зборн. вугблле
вўглебетбн, -ну вўглевадарбд, -ду вўглездабыча вўглепра.мыслбвасць вуглявбд, -ду вуглявбз, -за вуглякбп, -па вуглянбсны вуглярбд, -ду вуглясбс, -са вугбльчык вугбр, -гра
вудзільна, р. мн. -наў
вуж, вужа
вуздэчка, р. мн. -чак
вўзел, вўзла, (чыгункі) вузла
вузкаплёначны
вўзкарадкбвы
вўлачка, р. мн. -чак
вўлей, вўлея і вулля; вуллі, вуллёў
вўліца, р. мн. вўліц
вулканізаваць, -зўю, зак. і незак.
вулканізм, -му
вундэркінд, -нда
вўсы, вусбў
вўчань, -чня, тв. -чнем
вучэбна-трэнірбвачны
вўшы, тв. вушамі
ВЦСПС (Усесаюзны Цэнтральны Савёт Прафесійных Саюзаў)
выараць, -ру, -раш
выарфаваць, выарфую
выбавіць, выбаўлю, выбавіш выбалбатаць, -бачу, -бачаш, -ба-
ча
выбар, -ру, мссн. -ры
выбары, -раў
выбачаць (каму і без дап.)
выбачэнне
выбегчы, выбегу, выбежыш; выбежым, выбежыце
выбіць, выб’ю
выбраць, выберу, выбераш, выбера
выбух, выбуху, аб выбуху выбухбванебяспёчны
вывалачы, -лаку, -лачаш, -лача;
-лачам, -лачаце
выварацень, -тня; мн. -ратні
вывастрыць
вывезці, -зу
вывесці, выведу, выведзеш
вывётрываць
вывеяць, вывею, вывееш, вывее; незак. вывёйваць
вывіх, вывіху, аб вывіху
вывіць, выўю, вьіўеш. выўе
вывудзіць, -джу, -дзіш; незак. вывўджваць
вывучэнне
вывяржэнне
выгаблеваць, -блюю выгаблеваны
выгаворваць
выган, -ну
выгаралы
выгараць, -рае і выгарваць, -вае выгладжаны
выгладзіць, незак. выгладжваць выгляд, -ду выглядзець
выгнанец, -нца, месн. -нцу выгбртваць, -ваю выгравіраваны
выгук, -ку
выдавёц, -даўца
выдатак, -тку выдаткаванне выдзеўбці, -бу выдраць, выдзеру, выдзераш, выдзера; выдзерам, выдзераце, выдзеруць
выдрэсіраваць, -рую
выдубіць, -блю, -біш выдумляць
выдых, выдыху, аб выдыху
выезд, -ду
выездзіць, -джу, -дзіш
выесці, выем, выесі, выесць; выедзім, выесце, выедуць
выехаць, выеду, выедзеш, выедзе; выедзем, выедзеце
выжым, -му
выйграваць, -раю; -раём, -раяцё; зак. выйграць
выйгрыш, -шу
выйсці, выйду, выйдзеш, выйдзе выканаўца, -цы, дав., месн. -цу, тв. -цам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -цай (-цаю)
выкас, -су, месн. -се
выкаціцца, выкачуся, выкацішся
выкіпець, 3 адз. выкіпіць выклеіць, выклею; выклеяць выкленчыць, незак. выклёнч-
ваць выклепаць, -паю і выклеплю выклік, -ку выклічнік, -ка выкбнваць выкбпванне выкбрмліваць
выкочваць выкбшваць выкраслены выкрбйвавь выкрутасы, адз. няма выкрык, -ку выкуп, -пу выламаны
выламацца, 3 адз. выламіцца выламаць, выламлю, выламіш;
незак. вылбмліваць; выламаў; заг. выламі
вылепіць, вылеплю, вылепіш вылет, -ту вылік, -ку выліняць, -няю
выліць, вылью, выльеш, вылье вылбмліваць
вылучэнец, -нца, месн. -нцу вымавіць, вымаўлю, вымавіш вымерлы
вымесіць, вымешу, вымесіш
вымова (спагнанне), р. мн. вымбў
вымусіць, вымушу, вымусіш; незак. вымушаць
вымя, вымя, вымю, вымя, вымем, аб вымі; вымі, вымяў, вымям, вымі, вымямі, аб вымях
вынас, -су
вынаходства, р. мн. -ваў вынік, -ку
выняньчыць, незак. выняньчваць выняць, выму, вымеш, выме;
вымем, вымеце, вымуць выпадак, -дку
выпасвіць, -су, -сеш, -се
выпацкаць, -каю, -каеш, -кае выпесціць, выпешчу, выпесціш выпісаць, вьіпішу, выпішаш, вы-
піша
выплачванне
вьгплыць, выплыву выпрабаванне
выпрагчы, -рагу, -ражаш, -ража;
3 мн. -рагуць выпрамёньванне выпрасаваны выпрасці, -раду, -радзеш, -ра-
дзе
выпрацаваць, -цую выпрбстваць выпрбшваць
выпудзіць, -джу, -дзіш выпукла-ўвагнўты выпуск, -ку
выпусканне, -нні
выпырхнуць, незак. выпырхваць выпытваць
выраджэнец, -нца, месн. -нцу выразаць, -заю і вырэзваць,
-ваю
вырастаць, зак. вырасці вырошчваць
высакавольтавы і высакавольтны
высакагорны высакамёрна высакапарна высакапрббны
высакарбддзе высакародны высакарбслы высакаскбрасны высакасбртны высакаякасны высакосны (год) высветліць
высвідраваць, -рую; незак. высвідрбўваць
высвістаць, -вішчу; незак.. высвістваць
высвятляць высеў, высеву высечы, высеку, высечаш, вы-
сеча
выслаць, вышлю (па пбшце) выслаць, высцелю
выслізнуць, незак. выслізгваць высбкаадукаваны высбкааўтарытэтны высбкабартовы высбкавітамінны высбкагатункбвь!
высбкаідэйны высбкакаларыйны высбкакваліфікаваны высокамастацкі высокапрацэнтны высокасцябловы высбкатэхнічны высбкаўраджайны высбкаўрачысты
выспець, -пее; незак. выспяваць выставачна-дэманстрацыйны выстаўка; Выстаўка дасягнённяў
нарбднай гаспадаркі (ВДНГ) выстудзіць, -джу, -дзіш; незак,.
выстўджваць
высысаць, зак. выссаць высяваць, -ваю высякаць, незак,. вытвбрча-тэхнічны
вытвбрча-фінансавы вытвбрча-эканамічны выткаць, вытку, вытчаш, вытча вытбк, -ку вытбптваць вытбчваць вытралеваць
выхад, -ду, (дзверы, вароты і пад.) -да
выхадны
выцверазіць, незак. выцвярэжваць
выцяць, вытну, вытнеш, вытне вычарціць
вычасаць, вычашу, вычашаш, вычаша
вычэрпваць вычэрчваць вышыня; мн. вышыні, вышынь вы шэйпададзены вышэйпамянёны
выязджаць
выязньі
вэксаль, -ля
вэлюм, -му
вэндзіць, -джу, -дзіш
вядрб; мн. вёдры, вёдзер і вёдраў вяз, вяза. (зборн., матэрыял) вязу
вязальна-трыкатажны вял'ікадзяржаўны вяндлша і вянгліна вяпрўк, вепрука
вярба; мн. вёрбы, -баў
вярблюджы
вярбняк, вербнякў
вярзці, -зў, -зёш, -зё; -зўць вярхбўны; Вярхбўны Савёт
СССР; Вярхбўны Савёт БССР вяршыня; мн. вяршыні, вяршынь вярыцельны; Вярыцельная грамата
вясёлле, месн. -ллі
вясённе-пасяўны вясёння-лётні вяха; мн. вёхі, вех
Г
гаалян, -ну габардзін, -ну габарыт, -ту габляваны гаварўн, -на гавбрка, дав., месн. -рцы гадаванец (чалавек) -нца, месн.
-нцу гадзіннік, -ка гадзюка, дав., месн. -дзюцы;
р. мн. -дзюк гады ў рады газаасвятлённе газаачышчальнік, -ка газагенератар, -ра газалін, -ну газападббны газаправбд, -да газёль, тв. -ллю газёта, месн. -зеце газіраваны газіфікаваць, -кўю газіфікацыя, тв. -цыяй гай, гаю, аб гаі; але: у гаі гаймарыт, -рыту, месн. -рыце галава; мн. галбвы, галбў; з лі-
чэбнікамі 2, 3, 4 галавы галавакружэнне галавалбмка, дав., месн. -мцы галалёд, -ду галандзец, -дца, месн. -дцу галандскі галантарэйны галасаванне галаслбўны галённе
галерэя
галёц, -льца, месн. -льцы галій, -лію
галіна і галіна (у дрэва), тв.
-най, -нбй (-нбю)
галіна, тв. -нбй (навукі, гаспадаркі)
галінасты
галіфэ, нязм., н. галбснасць
галбўбўх, -ха, месн. -ху галбўнакамандуючы галбўпаштамт, -та галбўурач, -ча, месн. -чў галбўхарчпрбм, -ма гальванапластыка, дав., месн.
-тыцы гальванбметр, -ра гальштук, -ка галюцынацыя гамеапат, -пата, месн. -паце гамерычны ганарар, -ру
ганарбвы; Ганарбвая грамата гандаль, -длю, месн.. -длі гандальёр, -ра, месн. -ру гандббл, -ла гандлёва-прамыслбвы ганчар, -ра, месн. -рў ганьба, р. мн. ганьбаў ганьбаваць, -бўю ганьбіць, -блю, -біш гара, р. мн. гор гараджанін, -на гарадзіць, гараджў, гарбдзіш гарадбшнік, -ка, месн. -ку гарадскі Савёт; але: гарсавёт гараж, -жа, месн. -жы гарана, нязм., м. гарантаваць, -тўю гарантыя, р. мн. -тый гарвыканкбм, -ма гардзіна, р. мн. -дзін гардэмарын, -на
гардэнія
гардэрбб, -ба, (адзенке) -бу гаркбм, -ма гаркбта гарманіраваць, -рую гарнец, гарца, месн. гарцы гарнір, -ру гарняк,-ка гарняцкі гарбх, гарбху, аб гарбсе гарбхавішча гартаванне гартэнзія гарус, -су гаршкбвы гаршчбк, гаршка гарызбнт, -та гарыла, ж.
гарэза, агульн.; м. дав. -зу, тв. зам; ж. дав., месн. -зе, тв. -зай (-заю)
гарэзаваць, -зую гарэльёф, -фа гаспадарчаразлікбвы гасразлік, -ку гастралёр, -ра, месн. -ру гастраляваць, -люю гастранамічны гастрыт, -ту гасцінец, -нца гасціннасць гасціць, гашчў, гбсціш гатавальня, р. мн. -няў гатўнак, -нку гатункбвы гатычны (стыль) гаўбіца гаўптвахта гафрыраваны гафт, -ту гаціць, гачў, гаціш
гвардзёец, -дзёйца, месн. -дзёйцу гвардзёйскі
гвардыя
геа...— першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам
гёабатаніка геаграфічны геаграфія геадэзічны геалагічны геалбгія
геаметрычны геамётрыя гёатрапізм, -му геафізічны геахімічны гёахраналбгія гёацэнтрызм, -му гёацэнтрычны гегембнія геёна (пекла) гёйзер, -ра, месн. -ры гекзаметр, -ра, месн. -ры гексаэдр, -ра, месн. -ры гектават-гадзіна, гектават-га-
дзіны гектаграфаваць, -графўю гектамётр, -ра, месн. -ры гектар, -ра, месн. -ры гектбграф, -фа
гелІЯ...— першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам геліяграфія гёліятрапізм, -му
геліятрбп, -па, (мін., бат., зборн.) -пу
гёліятэрапія гёліяцэнтрызм, -му генацыд, -ду генеалагічны генеалбгія гёнезіс, -су генерал-бас, генерал-баса генерал-губернатар, генерал-губернатара
генерал-дырэктар, генерал-дырэктара
генералісімус, -са генералітэт, -ту генерал-лейтэнант, генерал-лейтэнанта
генерал-маёр, генерал-маёра генерал-палкбўнік, генерал-палкбўніка
генеральны; Генеральная Асамблёя Арганізацыі Аб’яднаных Нацый; Генеральны сакратар ЦК КПСС генётыка, дав., месн. -тыцы генетычны гёній, -нія, месн. (аб вышэйш.ай творчай здольнасці) -ніі; (аб чалавеку) -нію геніяльны гебграф, -фа геблаг, -га, месн. -гу гедлагаразвёдачны гераі'зм, -му геральдыка геральдычны герб, герба гёрбавы гербарый, -рыя, месн. -рыі геркулёс, -са, (крупы) -су германій,-нію, месн. -ніі герметычны ,
герой, -рбя, месн. -рбю; Гербй
Савёцкага Саюза; Гербй Сацыялістычнай Працы гібрыдызацыя гіганцкі гігіёна гіграскапічны
гідра... (пад націскам гідро...) — першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам
гідраавіяцыя гідрабіялбгія
гідрамётэаслўжба, -бы гідрастатычны
гідрасульфіт, -ту, месн. -фіце гідрат, -ту гідраўлічны гідраэлектрастанцыя гідрбграф, -фа гідрбліз, -зу
гідрбметр, -ра, месн. -ры гіёна (жывёліна) гільяціна
гімнастыка, дав., месн. -тыцы гімнастычны гімнасцёрка гінекалбгія гінекблаг, -га, месн. -гу гіпапатам, -ма гіпатэнўза гіпатэтычны гіпербалбід, -да гіпнатызаваць, -зўю гіпнатызёр, -ра, месн. -ру гіпнбз, -зу гіпбтэза гіпс, -су гіпсаванне
гіпюр, -ру, месн.. -ры гістарыёграф, -фа гістарычна-літаратўрны гістарычна-рэвалюцыйны гістарычнасць, тв. -сцю гістарычна-філалагічны гістарычна-філасбфскі гістарыяграфічны гістарыяграфія
гіяцынт, -та, (мін., бат., зборн.)
-ту
гладкашэрсны гладчэйшы гладыёлус, -са гладыятар, -ра, месн. -ру глаўберава соль глёбаапрацбўчы
глёбаахбўны
глебазнавец, -знаўца, месн.
-знаўцу
глёдзячы глёісты
глётчар, -ра, месн. -ры гліна-саламяны
глісанда, нязм., н.
глісер, -ра, месн. -ры гліцэрына глум, глўму глуханямы
глухмёнь, -ні, ж.
глўхнуць
глўш, -шы, тв. глўшшу
глушэц, -шца, месн. -шцы
глыб, родн., дав., месн. глыбі;
але\ у глыбі, тв. глыб’ю глыбакавбдны глыбакадўмны
глыбіня, глыбіні; р. мн. глыбінь глыбокапаважаны глыбокашанбўны глынўць, незак. глытаць глытбк, -тка
глядач, гледача, месн. -чў глядзёльны
глядзёць, -джў, -дзіш; -дзім, гледзіцё
глянец, -нцу, месн. -нцы глянцаваць, -цўю гнасеалагічны
гнасеалбгія
гнастыцызм, -му гнаявік, гнаевіка гнаярбдны гнаясхбвішча
гнездаванне
гнейс, -су
гнёсці, гнятў, гняцёш, гняцё; гняцём, гнецяцё
гніласны
гніллё
гнбепагрўзчык, -ка гнбераскідальнік, -ка гнбстык
гнўцца, гнўся; гнёмся, гняцёся гнуць, гну; гнём, гняцё
гогаль-могаль, гбгаль-мбгалю гбгат, -ту
год, гбда; але: з гбду ў год; год ад гбду; мн. гады, гадбў і год год-другі гбдзе, нязм.
гбднасць
гблагалбвы
гблад, -ладу, месн. -ладзе гбланасённыя
гблас, -су, (пры галасаванні)
-са
гблуб, -ба; мн. галубы
гольф, -фа
гбман, -ну
гбнар, -ру, месн. -ры
гонг, гбнга
гбні, гбней, адз. няма
гбнкі, гбнак, адз. няма, спарт. гонты, -таў, адз. гбнта гбрад; мн. гарады гбрадабудаўніцтва гбрад-гербй, гбрада-гербя гбра-кіраўнік, гбра-кіраўніка гбран, гбрна гбрасць гбраўтварэнне
гбрача
горб, гарба
гбрдзіеў вўзел гбрка-салёны горн, гбрна гбрназавбдскі гбрназдабываючы гбрналыжны гбрна-лясісты гбрнапрамыслбвы гбрнараббчы
гбрнарўдны гбрнастралкбвы гбршаць
гбрыч, -чы, тв. -ччу госць, гбсця, тв. -сцем, месн.
-сцю; р. мн. гасцёй гбтыка, дав., месн. -тыцы гбцкі (ад гбты)
граб, граба, (зборн., матэрыял) грабу
грабар, -ра, месн. -рў грабёж, -бяжў грабёньчык, -ка грабёц, -бца, месн. -бцў грабянёц, -нца гравёр, -ра, месн. -ру гравій, -вію, месн. -віі град, граду градаббй, -ббю, месн. -ббі граданачальнік, -ка градзіраванне гразелячэбніца гразь, гразі, тв. граззю грамадзянін грамадзянства грамадска вытвбрчы грамадска карысяы грамадска неабхбдны грамадска-палітычны грамадска-эканамічны грамата; Адзыўная грамата;
Вярыцельная грамата; Ганарбвая грамата; Пахвальная грамата; Ратыфікацыйная грамата
грам-атам, грам-атама граматыка, дав., месн. -тыцы;
р. мн. -тык граматычны грам-калбрыя, грам-калбрыі грам-малёкула, грам-малёкулы грамбвы
грампласцінка, дав., месн. -нцы
грандыёзны граніт, -ніту грануляваны гратэск, -ку графалбгія графёма, р. мн. -фём графіт,-фіту графблаг, -га, месн. -гу грацыёзны грачанішча грачаня і грачанё, -няці грашбва-рэчавы
грашыць, грашў, грэшыш, грэшыць; грэшым, грэшыце, грэшаць
грог, -гу грбзьба грбмаадвбд, -да, па -дзе; але:
у размерк. знач. па -ду грбмападббны грбнкападббны
грбсмайстар, -стра, месн. -стру грдсмайстарскі
грот-мачта, грот-мачты
грош, грбша, месн. грдшы; мн. грбшы, грдшаў
грдшы, -шай, дав. грашам, тв. грашамі
грубашэрсны
грувасткі
грувасціць, -шчу, -сціш
грўдзі, -дзёй, тв. -дзямі і -дзьмі, адз. няма
груз, грўзу
грўзаабарбт, -ту
грузавік-самазвал, грузавіка-самазвала
грузаёмістасць
грузападёмнік, -ка
грузд, -да
грўзкі
грўзнуць
грўзчык, -ка
грук, -ку грўкат, -ту грукатаць, -качў, -кбчаш, -кбча грунтавы
грунтвага, дав., месн. -зе групаваць, -пўю
групаўшчына
групбўка, дав., месн. -ўцы; р. мн.
-вак
грўша, -шы
грыб, грыба, тв. грыбам грыгарыянскі (каляндар) грызці; грызём, грызяцё грымёць, -млю, -міш грымёр, -ра, месн. -ру грыміраванне
грып, грыпу грэбаваць, -бую грэбенепадббны грэбенечасальны грэбень, -беня; мн. грабяні',
-нёў
грэблевы (ад грэбля) грэблівы (ад грэбаваць) грэбці, грабў; грабём, грабяцё грэйдэр, -ра, месн. -ры грэйпфрут, -та
грэнадзёр, -ра, месн. -ру грэцкі (арэх)
грэчаскі (грэчаская мбва) грэчка, дав., месн. -чцы; р. мн.
-чак
губёрнскі
губёрня, р. мн. -рняў
гўбна-губны гўбна-зубны гудраніраваць, -рую гудрбн, -ну
гуж, гўжа, тв. гўжам, месн. аб гужы
гузыр, -ра, месн. -ры
гук, гўку, (фанетычньі тэрмін) гўка
гуказапіс, -су, месн. -се гўкапераймальны гўкапіс, -су, месн.. -се гўкаспалучэнне гўкаўлбўнік, -ка гуллівы гўльдэн, -на гуляш, -шў, месн. -шы гуманізм, -му гуманістычны гуманнасць гўмар, -ру, месн. -ры гумарыстычны гумарэска, р. мн. -сак гумённы гуміарабік, -ку гусіцкі, гіст.
густ, гўсту, месн. гўсце гўста-зялёны гўстанасёлены гўста пасаджаны густашэрсны
гусці, гудў, гудзёш, гудзё; гудзём, гудзяцё, гудўць
гусь, -сі, тв. гўссю гусяня і гусянё, -няці гутаркбвы
гучаць
гушчар, -рў, месн. -рьі
гушчыня гэбель, гэбля гэй, выкл.
гэтулькі
гяўр, -ра, месн. -ру
Д дабрабыт, -быту дабравблец, -льца, месн. -льцу дабрадзёй, -дзёя, месн. -дзёю дабранач, выкл. дабратвбрны
дабраць, дабярў; дабяром, даберацё
дабрачынец, -нца, месн. -нцу дабраякасны
дабрыдзень; але: добры дзень дабрысці, -брыдў; -брыдзём,
-брыдзяцё дабяла, прысл. даваённы давёр’е давёрху, прысл. давідна давблі-такі, прысл. дагавбр, -ру, (дакумент) -ра дагавбрваць
дагадзіць, дагаджў, дагбдзіш, дагбдзіць; незак. дагаджаць
дагарваць і дагараць
дагары (дагары нагамі); але: да гары (да гары тры кіламётры)
даглёдзець, -джу, -дзіш (дзіця) даглядзёць (да канца)
дагматызм, -му, месн. -ме дагэтуль, прысл. дадатак, -тку дадзены дадбму, прысл.
дадэкаэдр, -ра, месн. -ры дажаць, -жнў; -жнём, -жняцё дажджаванне дажджавік, -ка дажджлівы
дажынкі, -нак, адз. няма да запатрабавання да зарэзу да заўтра дазвбл, -лу
дазімётр, -ра, месн,. -ры дазіметрычн ы дазімётрыя
дазбр, -ру, (атрад) -ра, месн.
-ры даіць, даю, дбіш; 3 мн. дбяць дайграваць, -раю; -раём, -раяцё
дайграць, -раю
дайсці, дайдў, дбйдзеш даканчваць і дакбнчваць дакастрычніцкі дактыль, -ля, месн. -лі дакўка, дав., месн. дакўцы дакўль, прысл.
дакумёнт, -та дакументаваць, -тўю далай-лама
далакбп, -па, месн. -кбпе даламаны
даламацца, далбміцца
даламаць, даламлю, далбміш; незак. далбмліваць; даламаў; заг. даламі
даламіт, -ту далёй далей-бблей далёка-далёка далёкаўсхбдні далікатнасць далікатэс, -су далбнь, тв. -нню, ж. дальнаббйны дальтанізм, -му далягляд, -ду дамарбслы
дамаскі (дамаская сталь) даматканы
дамініён, -на дамкрат, -та дамчаць
даныя; статыстычныя даныя данізу; але: з вёрху да нізу данбсчык, -ка дантыст, -ста, месн. -сце да пабачэння да пары дапасаваны да паўнбчы да паўсмёрці дапільнаваны
дапрацаваны дапрызыўнік, -ка дап’яна, прысл. даравальны; Даравальная грамата
даражыць, -жў; -жыцё даражэнькі дарвінізм, -му дарбжна-будаўнічы дарэвалюцыйны дарэфбрменны дарэчы дарэшты дасвёдчанасць
дасканала
даскрэбці; даскрабём, даскрабяцё
даслаць, -шлю; -шляцё даслёдаванне даслёдаваць, -дую даслёднік, -ка даслёдчык, -ка даслбўна, прысл. да смёрці даспадббы, прысл. дастатак, -тку дасўха, прысл.
дасціпны
дасыта, прысл. дасюль, прысл. дасягнённе дасягнўць, дасягнў, дасягнёш датўль датэрмінбва даўгавёчнасць даўгагрывы даўгалёцце даўганбгі даўганбсік, -ка даўганбсы
даўгата (геагр.) -ты; мн. даўгбты, даўгбт
даўгачасны
даўгашыі, -шыяя, -шыяе даўгашэрсны
даўгунёц, -нцў, месн. -нцы даўжыня, -ні даўнбмінўлы
даўным-даўнб да ўпаду
дахаты, прысл.; але: да хаты, наз. з прыназ.
даць, дам, дасі, дасць; дадзім, дасцё, дадўць
дацэнт, -нта, месн. -нце дацэнцкі
дацямна дачасна да часу дачка, дав., месн. дачцэ; мн.
дбчкі, дачбк, дбчкам, дбчкамі, дбчках
даччын, -на, -нб дач ырвана дачыста
дашчыпаць, дашчыплю, дашчыплеш, -пле
дашчэнту
два, двух, двума дваістасць
дваіць, дваю, двбіш, двбіць;
двбім, двбіце, двбяць двайняты, двайнят дванаццаціпёрсны дванаццаць, тв. -ццаццю дваццацігбддзе дваццаць, тв. дваццаццю дваяббрства дваякавыпуклы дваякаўвагнўты двбе, дваіх, дваімі двбеўладдзе
двор, у двары, на двары; але: на дварэ (не ў памяшканні)
двукбссе двукрбп’е
двухактбвы двухбакбвы двухбортны двухвалёнтны двухвёрсны двухгалбвы двухгбддзе двухдбльны двухзначны двухкалярбвы і двухкблерны двухкіламетрбвы двухлітрбвы
двухметровы двухміліметрбвы двухнбгі
двухпавярхбвы двухпўтны двухсерыйны двухскладбвы двухсдтгадбвы двухсбтгбддзе двухсбтграмбвы
двухствблка, дав., месн. -лцы; р. мн. -лак
двухсэнсавасць двухфюзеляжны
двухчлён, -на, месн. -не двух’ярусны
джаз-аркёстр, джаз-аркёстра джаз-квартэт, джаз-квартэта джала, р. мн. -лаў джгаць
джоўль, -ля, месн. -лі
джўнглі, -ляў, адз. няма
джут, джўту джыгіт, -гіта
джын, -на, (гарэлка) -ну джыу-джыцу, нескл., н. джэм, -му джэмпер, -ра
джэнтльмён, -на, месн. -не
дзве, дзвюх, дав. дзвюм, тв. дзвюма, месн. аб дзвюх
дзвёрцы
88
дзвёрцы, -рцаў
дзвёры, дзвярэй, тв. -рамі і -рмі, адз. няма
дзвёсце, двухсбт, дав. двумстам, тв. двумастамі
дзевянбста, нязм.
дзевянбстагбддзе (90-гбддзе),
-ддзя
дзевянбстапяцігадбвы (95-гадбвы)
дзевятнаццаць, тв. -ццаццю дзевяты дзевяцісбты
дзёвяць, тв. -ццю
дзевяцера, дзевяцярых
дзед-марбз, дзёда-марбза,(// казках) Дзед Марбз
дзеепрымётнік, -ка дзеепрыслбўе дзёканне дзе-кблечы, абл. дзе-нёбудзь дзе-нідзё
дзень, дня, дав. дню, месн. аб дні; па дню; р. мн. дзён; Дзень Перамбгі; Дзень вёдаў
дзень пры дні дзень у дзёнь дзернарэз, -за дзёсьці
дзесятак, -тка дзесятнік, -ка дзесяты
дзесяцера, дзесяцярых дзесяцігбддзе дзесяцікіламетрбвы дзесяціметрбвы дзесяціміліметрбвы дзесяціна
дзёсяць, тв. -ццю
дзесяцярычны
дзёці, дзяцёй, дзёцям, дзёцьмі дзець, дзёну, дзёнеш, дзёне
дзеяздбльнасць, -сці дзёянне
дзеяслбў, -слбва
дзёяч, -ча, месн. -чу; мн. дзёячы, -чаў
дзёран, -рну
дзёрзка
дзівасіл, -лу
дзівіцца, дзіўлюся, дзівішся, дзівіцца
дзікабраз
дзікарбслы
дзіця і дзіцё, родн., дав., месн. дзіцяці, тв. дзіцем і дзіцём
дзіцятка
дзіцячы
дзічка, дав., месн. -чцы; р. мн.
-чак
дзын-дзын-дзын
дзындра
дзьмухавёц, -хаўца
дзьмўхаць
дзьмуць
дзюна
дзявбцкі
дзявбчы
дзядзінец, -нца, месн. -нцы
дзядзька, -кі, тв. -кам; мн. дзядзькі
дзядбўнік, -ку
дзяжа; мн. дзёжы, дзёжаў
дзяк, дзяка
дзякаваць (дзякую вам) дзякуй; шчыры дзякуй дзякуючы (камў-чамў) дзяльба
дзяляга, дав., месн. дзялягу
дзялянка, месн. -нцы; р. мн. -нак дзяляцкі
дзяржкантрбль, -лю
дзяржкрэдыт, -ту
дзяржплан; Дзяржплан СССР дзяржстрах, -ху, месн. -ху
дзяржыдрэва дзярнбва-падзблісты дзясна; мн. дзёсны, дзёснаў дзяўбці, -бў, -бёш, -бё; -бём, дзеўбяцё
дзяўчына, р. мн. -чын дзяцел, дзятла днбачышчальны дндпаглыбнік дняваць, днюю дбблесны дббраахвбтны ддбразычлівы ддбрасумлённы дббрасусёдскі дббраўпарадкаванасць дбгляд, -ду дождж, дажджў дбказ, -зу дбказнасць, тв. -сцю дбктар, -ра; мн. дактары дблар, -ра, месн. -ры дблата
дом, дбма, (месцажыхарства) дбму
дбмакіраўніцтва дом'аўладальнік, -ка дбмаўласнік, -ка дбменны дбменшчык, -ка дбнжуан, -на дбнкіхбт, -хбта, месн. -хбце дбнкіхбцтва дбнна дбпіс, -су, месн. -се дбпуск, -ку дбсвета, прысл. дбсвіткам, прысл. дбследна-паказальны дбсыць-такі дбўгабарбды дбўгавалбсы дбўгатрывалы
дбўгатэрмінбвы дбўгачаканы дбшка, р. мн. дбшак драбіны, -бін, адз. -біна драбналёссе драбналісты драбнатвары
дражджаванне драматызм, -му драмаць, драмлю, дрэмлеш дранцвёць
драп-велюр, драпу-велюру драсён, -снў
дратва, дав., месн. дратве дратвенны драўнянавалакністы драўнянастрўжкавы драўняна-хмызнякбвы
драць, дзярў, дзярэш, дзярэ;
дзярбм, дзерацё, дзярўць дроб, -бу; мн. -бы дрббнабуржуазны дрббназярністы дрббнакаліберка дрббнамаянткбвы дрббнатаварны дрббнаўл асніцкі дрббязнасць, тв. -сцю дрббязь, тв. -ззю дрбванарыхтбўкі
дрбвы, дроў, дрывам, дрывамі, адз. няма
дрбгкі
дрбжджы, дражджэй, адз. няма дрбсель, -ля, месн. -лі другагбднік, -ка другаразбвы друк, дрўку друкаваны
дрывавбз, -за, месн. -зе дрывакбл, -ла, месн. -ле дрывасёк, -ка дрыгавічы, -чбў
дрыгацённе дрыгвяністы дрыжаць; -жым, -жыцё дрызіна дрымбта дрымўчы дрэваапрацбвачны дрзваапрацбўчы дрэванасаджэнне дрэвападббны дрэвастбй, -тбю дрэднбут, -та дрэйф, дрэйфу дрэйфаваць, дрэйфўю дрэнаж, -жў, месн. -жы дрэнажаванне дрэнна дрэсіраваны дрэсірбўшчык, -ка дуалізм, -му дуб, дўба, (зборн., матэрыял) дўбу
дубальтбвы дубліраванне дубляж, -жў, месн. -жы дубняк, -кў дўгападббны дудзённе
дўдка, дав., месн. -дцы; р. мн. дўдак
дум-дўм (куля), нескл. ДУР, ДЎРУ дурнап’ян, -ну дўрра (расліна) дуст, дўсту дух, дўху, у духў духмёнь, -ні, ж. духбўнасць, -ці душагрэйка душа ў душў дуэль, тв. -ллю, ж. дуэт, -та дыверсант, -та
дыверсійна-тэрарыстычны
дывёрсія, тв. -сіяй; р. мн.. -сій дывертысмёнт, -та
дывідэнд, -нду, месн. -ндзе
дывідэндны
дывізіён, -на
ДЫВІЗІЯ, тв. -зіяй
дыдактызм, -му
дыдактычны
дыёз, -за дыёта
дыетхарчаванне
дыетычны
дызайн, -ну
дызайнер, -ра, аб дызайнеру
дызель, -ля
дызель-матбр, дызель-матбра, месн. дызель-матбры
дызель-пбезд, дызель-пбезда
дызель-электрахбд, дызель-электрахбда
дызентэрыйны
дызентэрыя, тв. -рыяй
дыктаваць, -тўю
дыктарскі
дыктант, -та, месн. -нце
дыктатўра, р. мн. -тўр дыктбўка, дыктбўцы дыкцыя дылёма
дылетант, -та, месн. -нце дылетанцкі
дыліжанс, -са, месн. -се
дымёць, 3 адз. дыміць; 3 мн. дымяць
дыміць, дымлю, ДЫМІШ, ДЫМІЦЬ дыназаўр, -ра, месн. -ры дынама, нескл., н.
дынама-машына, дынама-машы-
ны
дынамізм, -му
дынаміт, -ту
дынамічны
дынамбметр, -ра,л/ес«. -ры дынастыя, р. мн. -тый дынга, нязм., м.
дыпкур’ёр, -ра, месн. -ру дыпламант, -та
дыпламатычны
дырыжабль, -бля, месн.. -блі дырыжбр, -ра, месн. -ру дырыжыраваць, -рую дырэктар, -ра, месн. -ру; мн. дырэктары
дырэктыва, р. мн. -тыў дысананс, -су, месн. -се дысертацыя, тв. -цыяй дысімілятыўны дысіміляцыя
дыскаванне
дыскант, -та
дыскатэка, месн. -тэцы дыскваліфікаваць, -кўю дыскрымінаваць, -нўю дыскрэдытацыя, тв. -цыяй дыскусійны дыскуціраваць, -рую дыслацыраваць, -рую дыспазіцыя, тв. -цыяй дыспансёр, -ра, месн. -ры дыспётчар, -ра, месн. -ру дыспрапбрцыя, тв. -цыяй дыспут, -ту дыспутаваць, -тўю дыстанцыя, тв. -цыяй; р. мн.
-цый
дыстрафія, тв. -фіяй дыстыляванне дысцыпліна, р. мн. -лін дыфасгён, -ну дыферэнцыял, -ла дыферэнцыяцыя дыфірамб, -мба дыфтбнг, -нга, месн. -нгу дыфтэрыйны дыфтэрыт, -ту
дыфўзія, тв. -зіяй дыхнўць; -нём, -няцё дышаль, -шля, месн. -шлі дыяганаль (метр дыяганалю;
але: мат. дыўжыня дыяганалі) дыягназ, -зу дыяграма, р. мн. -грам дыядэма дыякрытычны (знак) дыялёкт, -ту дыялекталбгія
дыялектызм, -ма дыялёктыка
дыялёктыка-матэрыялістьічны дыялектычны
дыялбг, -лбга, месн. -лбгу дыямёнт, -та
дыяметр, -ра, месн. -ры дыяметральна прбцілёглы дыяпазітыў, -тыва дыяпазбн, -ну дыяптрыя дыярама, р. мн. -рам дыятэрмічны дыяфрагма
дэбаркадэр, -ра, месн. -ры дэбатаваць, -тўю дэбаты, -таў дэбет, -ту дэбіт, -ту
дэбітбр, -ра, месн. -ру дэббш, -шу дэбют, -ту дэбютаваць, -тўю дэвіз, -за
дэгазацыя, тв. -цыяй дэгенерацыя, тв. -цыяй дэградацыя, тв. -цыяй дэгустатар, -ра, месн. -ру дэдуктыўны дэзарганізаваны дэзарганізатар дэзарыентацыя
дэзерцір, -ра, месн. -ру дэзінфармацыя, тв. -цыяй дэзінфёкцыя, тв. -цыяй дэізм, -му дэкаданс, -су, месн. -се дэкадэнцтва дэкалітр, -ра дэкальтаваны дэкальтэ, нязм. дэкаратыўна-прыкладны дэкаратыўны (дэкаратыўныя расліны)
дэкарацыйны (звязаны з афармленнем сцэны)
дэкарацыя, р. мн. -цый дэкарыраваць, -рырую дэкаэдр, -ра, месн. -ры дэкваліфікацыя, тв. -цыяй дэкламацыя, тв. -цыяй дэклараваць, -рўю дэкласаваны дэкбрум, -му дэкрэт, -та дэлегаваць, дэлегўю дэлегат, -та, месн. -гаце дэльта-прамяш дэлювій, -вію, месн. -віі дэмабілізацыя, тв. -цыяй дэмагогія, тв. -гіяй дэмакратызацыя дэмакратызм, -му дэмакратыя, тв. -тыяй дэмані'чны дэманстрацыя, тв. -цыяй дэмантаж, -жў, месн. -жы дэманціраваць, -цірую дэмаркацыйны дэмарш, -шу, мссн. -шы дэмас, -су дэмаскіраваць, дэмаскірўю дэмілітарызаваны дэмісезбнны дэміўрг, -га, месн. -гу
дэмпінг, -гу, месн. -гу дэнансаваць, -сўю дэнатурат, -ту дэндзі, нязм., м.
дэндрарый, -рыя, месн. -рыі дэнцін, -ну дэпартамент, -та дэпёша, р. мн. дэпёш дэпо, нязм., н.
дэпрэсіўны дэпрэсія, тв. -сіяй дэпутат, -та, аб -це; але: па дэпутату ад ...
дэрмацін, -ну дэсант, -ту дэсёрт, -ту дэспатызм, -му дэталёвы дэтанацыя, тв. -цыяй дэ-факта дэфармавацца дэфёкт, -ту дэфіс, -са, месн. -се дэфіцыт, -ту дэцыграм, -ма дэцылітр, -ра, месн. -ры дэцымётр, -ра, месн. -ры дэцыметрбвы дэцэнтралізаваны дээскалацыя дэ-юрэ, нязм. д’ябал, д’ябла, аб д’ябле
Е
евангелле, месн. -ллі егіпецкі
егіптблаг, -га, месн. -гу егіпцянін, -на егіпцянка, дав. -нцы ёднасць ёзджаны ёздзіць, ёзджу, ёздзіш
езуіт, -та
езуітызм, -му
ёлка, дав., месн. ёлцы
ёльнік, -ку
ерэтык, -ка
есаўл, -ла
есентукі, -коў, адз. няма (вада) ёсці, ем, ясі, есць; ядзім, ясцё, ядўць; заг. еш, ёшце
еўрапёец, -пёйца еўрапеізацыя, тв. -цыяй еўрапёйскі
ёхаць, ёду, ёдзеш, ёдзе; ёдзем, ёдзеце, ёдуць
е
ёг, родн. ёга, месн. ёгу ёга, -гі (вучэнне) ёд, ёду, аб ёдзе ёдафбрм, -му
ёдзісты ёдны ёлачны ёлка (нйвагодняя) ёлкасць, тв. -сцю ёлкі (ёлкае масла) ёмістасць, тв. -сцю ёмісты ёт, ёта ётаваны
ётавы
ётацыя, тв. -цыяй
Ж
ж, жа, часціцы (пішуцца асобна ад папярэдняга слова)
жабб, нязм., н.
жаваранак, -нка
жазлб, -ла; мн. жэзлы жакёй, -кёя, месн. -кёю жакёй-клўб, -ба
жаласліва
жалёзабетбн, -ну
жаль, жалю, месн. жалі жалязняк, -кў, (лапата) -ка жамчўжына, р. мн. -жын жангліраванне жаніцьба, р. мн. -баў жанбцкасць
жанр, -ру
жанчына-ўрач, жанчыны-ўрача жараб’ёўка, дав., месн. -ёўцы;
р. мн. -вак
жарабя і жарабё, -бяці, тв. -бём жаралб, -ла; мн. жэрлы, жэрлаў жаргбн, -ну жардняк, -кў, зборн.
жар-птўшка, дав., месн. жарптўшцы
жарства
жарсцвяны
жарт, -ту жартаўліва жаўтавата-чырвбны жаўтагрўды жаўтарбты жаўтатвары жаўтацвёт, -ту жаўтбк, -тка жаўтўха, дав., месн. -тўсе жаўцізна жах, -ху
жвір, жвіру, аб жвіры жнівень, жніўня жнівеньскі
жнівб
жняя, тв. жняёй (-ёю); р. мн: жней
жняярка, дав., месн. -рцы; р. мн. -рак
жблабападббны
жблуд; мн. жалуды
жбрны, жбрнаў і жарбн, адз. няма
жбрсткасць жбўкнуць жбўтавалбсы жбўта-зялёны жбўцевыдзялённе жоўць, тв. жбўцю жрэц, жраца, аб жрацў жўдасны
жук-плывунёц, жука-плывунца журавёль, жураўля, аб жураўлі журавіны, журавін; адз. журавіна
журналісцкі
журы, нязм., н.
жывакбст, -ту
жывапіс, -су, месн. -се жывёлавбд, -да жывёлагадбўля жывёлалячэбніца жывёлапрамыслбвы жывіць, жыўлю, жывіш жыжка
жыллёва-будаўнічы жыллёва-бытавы жыллёва-камунальны жым, -му жытні, -няя, -няе жытнішча
жыў-быў, жыла-была, жылббылб
жыццесцвярджальны жыццё-быццё, жыцця-быцця жыццёвасць, -сці жыццядзёйнасць жыццяпіс, -су жыццярадасна
жыць; жывём, жывяцё
жыць-пажываць жэлацін, -ну жэлё, нязм., н. жэмчуг, -гу, месн. -гу жэньшэнь, -ня, (лякарства і
зборн.) -ню
жэрабя (кінуць жэрабя) жэрдзе, зборн.
жэстыкуляваць, -люю
жэтбн, -на, месн. -не; але: па аднамў жэтбну
3
зааднб, прысл.; але: за аднб, ліч. з прыназ.
заазёрны заакіянскі заалбгія заамінімум, -муму заапарк, -ка
заараць; заарбм, заарацё заасад, -да заатэхнік, -ка заахвбчвальны забалаціравапь, -рую забалбчванне забальзаміраваць забаранаваны забарыкадаваны забёльваць забеспячэнне за бёсцань забінтаваны
заблакіраваць, -рую і -рўю заббй, -ббю, месн. -ббі
заббйца, -цы, дав., месн. -цу, тв.
-цам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -цай (-цаю)
забразгаць забракаваны забраніраваны (замацаваны) забраніраваны (пакрыты бра-
нёю)
забрытаць (каня)
забяспёчыць, незак.. забяспёчваць
завадзь, тв. -ддзю заваёўнік, -ка
завалакаць і завалакваць завалачы, -лакў, -лачэш, -лачэ;
-лачбм, -лачацё
заварацень, -ратня, месн. -ратні заварбт, -ту
заварўха, дав., месн. -рўсе заваяваны завёдама
завёзці, -вязў; -вязём, -везяцё завербаваны
завёршваць (стог і пад.); зак. завяршыць
завёсці, -вядў; -вядзём, -ведзяцё завёшваць, зак. завёсіць завёшчаны
завёрстваць, зак. завярстаць завідна завідўшчы завінавачанасць
завірўха, дав., месн. -рўсе завітбк, -тка завіханне завішчаць завбблачны
завбд, -да, (у механізме) -ду завбд-аўтамат, завбда-аўтамата завбдакіраўніцтва завбдскі завбдчык, -ка завбз, -зу завбйкаць завблжскі завбрваць завбстраны завбхкаць завбчна завбчнік, -ка за вбчы завбшта завуаліраваны завугблле, месн. -ллі завўжваць, зак. завўзіць завўлак, -лка
завўсеніца завўчваць завушніцы, -ніц завысіць, завышу завязка, дав., месн. -зцы завязка, літ.
завязь, тв. -ззю завялікі
завяльваць
завярббўваць, зак. завербаваць
завярстаны
завяршаць (справу) завяшчальнік, -ка завяшчанне
завяшчаць
загавбр, -ру, месн. -ры загад, -ду, (дакумент) -да загадваць, -ваю загадзя загадка, месн. -дцы загадчык (чаго), -ка загаіць, -гаю, -гбіш загалбвак, -лбўка загалбўны заганнасць
заганяны
загар, -ру, месн. -ры загараджальны (агбнь) загарадзь, тв. -ддзю загарадка, дав., месн. -дцы;
р. мн. -дак загарадны загарваць і загараць загарбджваць загартаванасць загартаваны загартбўванне загарэць; -рым, -рыцё загасіць, загашў, загасіш; зага-
сяць
загасціцца, загашчўся, загбсцішся; 2 мн. загбсціцеся
загаціць, загачў, загаціш; незак. загачваць
загваздка, дав., месн. -дцы загібшчык, -ка загінасты загіпнатызаваны загіпсаваць, -сўю загладжаны загладжваць
заглёдзецца і заглядзёцца заглўхлы заглўхнуць
заглушаць і заглўшваць заглытваць, зак. заглытаць загляданне і заглядванне заглядаць і заглядваць заглядзённе заглянўць, -нў, -нёш, -нё загнёт, -ту загнісці загбйвацца
загон, -ну, (палоска зямлі) -на загбншчык, -ка загор’е, месн., -р’і загбртваць заграбанне заграбўшчы загразаць, зак. загразнуць заграніца за граніцай за граніцу
загрувасціць, -вашчу, -васціш; незак. загрувашчваць
загрудкі
загружаць, -жаю загрузаць
загрузіць, -гружў, -грўзіш загрўзка, месн. -зцы загрўзнуць загрўзчык, -ка загрунтаваны загрывак, -рыўка загрызаць
загрызены загрызці загрыміраваны загрэбці; заграбём, заграбяцё загубіць, загублю; загўбяць загўльваць загумённе
загусці, загудў; загудзём, загудзяцё, загудўць; загўў, загула загўшчаны загыркаць задавальнённе
задавальняць, зак. задавбліць задавацца; -яцёся задавблены зададзены (урбк) задажджыцца задарам і задарма задатак, -тку задаткі, -ткаў
задаць, задам, задасі, задасць; зададзім, задасцё
задвбркі, -ркаў, адз. няма задзеравянёлы задзёўбваць
задзімаць, зак. задзьмўць задзірысты
задзьмўхаць, незак. задзьмўхваць
задзяўбаны
задзяўбаць і задзяўбці заднепаднябённы
заднеязычны задобрываць задббрыць; 3 мн. задобраць задбк, -дка задбрага задбраны задбўга задрапіраваны задўмваць задумённасць задымёць, задымёла
задыміць, -млю, -міш, -міць;
-мім, -міцё задыяк, -ка задыякальны заедзь, тв. -ддзю заёзд, -ду заёзджаны заёзджы заёздзіць, -джу, -дзіш заёзны (двор) заёсці, заём, заясі; заядўць зажынкі, -нак, адз. няма зазваць; зазавём, зазавяцё зазвычай, прысл.; але: за звычай, наз. з прыназ.
зазёмлены
заззяць зазімак, -мку зазнайка, -кі, дав., месн. -ку, тв.
-кам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -кай (-каю); р. мн. -наек зазнаны зазбр, -ру зазубепь, -бня, месн. -бні зазявацца зазямліць, зазямлю, зазёмліш;
3 мн. зазёмляць заігрыванне заігрываць заіка, -кі, дав., месн. -ку, тв.
-кам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -кай (-каю); р. мн. заік заіканне, месн. -нні заікацца заіклівы заікнўцца заінелы заінець, заінею заінтрыгаваны заінтрыгаваць, незак. заінтры-
гбўваць заіскрыцца зайграць
зайздрасць, тв. -сцю зайздросны
зайздрбсціць, -рбшчу, -рбсціш;
заг. зайздрбсцьце займальнасць, тв. -сцю займацца займённік, -ка займённы
зайсці, зайдў, збйдзеш; збйдуць зайчаня і зайчанё, -няці закабалены закабаліць закабалённе (стан) закабальваяне (дзеянне) закаваны
закавўлак, -лка закавырысты заказ, -зу, месн. -зе заказаць, закажў, закажаш; не-
зак. заказваць заказчык, -ка закайвацца закаласаваць закалупіць, -луплю, -лўпіш; 3 мн.
-лўпяць
закалыхаць, -лышў, -лышаш закампаставаць, -тўю (с.-г.) закампасціраваць (білёт), -ці-
рую
заканадаўства заканадаўчы заканазнаўства заканазнаўчы заканамёрнасць заканамёрны
закансерваваны закансерваваць заканспектаваць, -тўю, -тўеш заканчэнне
закапаны
закапваць (ад капаць)
закапрызіць, -рыжу, -рызіш, -рызіць
закаркаваны
закаркаваць, незак. закаркбўваць
закарчанёлы закасаваны закасаваць, -сўю, -сўеш закасаць, -саю, -саеш, -сае;
незак. закасваць закаснёласць закаснёлы закасцянёласць закаціць, незак. закбчваць закачаць, незак. закачваць закашляцца закаяцца
заквахтаць, 3 адз. заквбхча заквашваць закід, -ду закіданы закідванне
закідваць, зак.. закідаць закілзаць, незак. закілзваць закіпанне і закіпванне закіпёць, незак. закіпаць і за-
кіпваць
закіпяціць, -пячў, -пяціш; 3 мн. -пяцяць
закіс, -су закітаваны
заклад, -ду
закладваць і закладаць закладзены заклапбчваць заклёены заклёйваць, зак. заклёіць заклеймаваны заклёпваць, зак. закляпаць заклёпшчык, -ка заклік, -ку заклікаць, -лічу закліноўваць закляпаны закблаты
закбн, -ну, (дэкрэт) -на закбнапалажэнне закбнапарушальнік, -ка закбнапраёкт, -та закбннасць закбнчыць, -чу, -чыш закбпваць закбўзаны
закбчваць, зак. закаціць закранўты
закрбй, -рбю, месн. -рбі закрбйваць
закругліць, незак. закругляць закрылак, -лка закрыццё, месн. -цці закрыць (закрыць сход) закрэпка, дав., месн.. -пцы, р. мн.
-пак закрэсліванне закўпліванне закупляць і закўпліваць закўсачная-аўтамат, закўсачнай-
аўтамата закўсваць закўтак, -тка зала, р. мн. залаў залазаванне заламаны і залбманы заламацца, залбміцца заламаць, заламлю, залбміш; не-
зак. залбмліваць; заламаў; заг. заламі
залатавёрхі залатагўзка залатакўдры залатанбсны залатарўнны залататканы залатнік, -ка залатўха, дав., месн. -тўсе залаціста-аранжавы залаціста-жбўты залёжаць, -жу, -жыш
залежы, -жаў залёпліваць залётась залёташні залёчванне залёт, -лёту залізаць, -ліжў, -ліжаш залік, -ку залітаваць, -тўю заліў, -ліва заліхвацкі
залічваць і залічаць залішне
залбм, -му залбмліваць
залп, залпа заляганне залямантаваць, -тўю замак, замка замалада замалёўваць замаляваны замаразкі, -каў замардаваны замарбжванне замарўджваць замарынаваны замаўкаць, зак. замбўкнуць замах, -ху, месн. -ху замацаваны замглёны замгліць
замёр, -ру, месн. -ры замёрзнуць, замёрз, замёрзла замёрці, замрў; замёр, замёрла замёс, -су, месн. -се замёст
замёсці; замяцём, замецяцё замець, тв. -ццю замёрзлы замжэць замнбга замбрак, -рка
замбўчванне замбшчванне
замуж замужам замўжжа, месн. -жжы замўляць замураваны замчаць
замчышча, месн. -шчы замша, месн. -шы замшэлы замшэць замыльваць за мяжбй за мяжў
замяніцель, -ля, тв. -лем замярзанне замяўкаць замяшанне
замяшчальны замяшчзнне занава занадта
занасіць, незак. занбшваць занатбўваць зандзіраванне занепадаць занепакбены занбс, -су занумараваны занявбленне занядбаны занядўжаць, -жаю заняпад, -ду заняпасці
занятак, -тку; заняткі, -ткаў занятасць
заблаг, -га, месн. -гу запаведзь, тв. -ддзю запавёт, -ту запавблены западбзраны западбзрываць
за пазухай
запазычанне (тое, што запазычана )
запазычаць, -чаю / запазычваць, -ваю
запазычванне (дзеянне) запал, -лу, (прыстасаванне) -ла запалённе запалкі, -лак запалбхванне запалымнёць запальніца запальчывасць запалярны запанібрата, прысл. запар, прысл. запарванне запарнік, -ка запарбжац, -жца, месн. -жцу запарўшваць, зак. запарушыць запас, -су запаслівасць запасны запатылак, -лка за паўцаны запашнік, -ка запеленгаваць, -гўю запёрці; запрбм, запрацё запёў, -пёву запёчча, месн. -ччы запінка, дав., месн. -нцы запіс, -су запламбаваць, -бўю заплёснець, -нею заплыў, -лыву, месн. -лыве запляміць заплямлены
заплятаць запбзна
запбр, -ру, месн. -ры за пбўнач
запраграмі'раваць, -рую, -руеш, -руе
запраектаваць, -тўю запраўшчык, -ка запрос, -су
запрбшваць і запрашаць запрўджванне
запрыгбньванне
запрэгчы, -рагў, -ражэш; -ражбм, -ражацё
запрэжка, дав., месн. -жцы запужаць, незак. запўжваць запуск, -ску запусцённе
запырскваць
запэўненне
запэўніць, незак. запэўніваць запэцкаць
запявала, -лы, дав., месн. -лу, тв. -лам; (у ж. р.) дав., месн. -ле, тв. -лай (-лаю)
запяканка, дав., месн., -нцы запярэсціць
запясце, месн. -сці
запячатваць, зак. запячатаць
зараббтак, -тку
зараджанне (стрэльбы) зараджаць
зараджэнне (жыцця)
зарадзіць, 3 адз. зарадзіць; (аб збажыне) зарбдзіць
зарадка, дав., месн. -дцы; р. мн.
-дак
заражальнасць
заражэнне
зараз
зараз
заразіць, заражў, заразіш
заракацца
заранак, -нку зарапад, -ду зараснік, -ку
зарачыся, заракўся, зарачэшся; зарачбмся, зарачацёся
з’араць (мяжў)
зардзёцца заржавёць заржаць зарббак, -бку зарбдак, -дка зарбк, -ку зарплата, дав., месн. -плаце зарўбка, дав., месн. -бцы зарумяніцца зарунёць
зарўчыны, -чын, адз. няма зарыва зарэкамендаваць, -дўю зарэчча, месн.. -ччы засаджваць засакрэціць, -рэчу
засаўка, дав., месн. -цы; р. мн.
-вак
засваяльнасць засвёдчаны засвойваць засёк, -ка засёленасць засень, тв. -нню засёў, -сёву
засёчка, дав., месн. -чцы; р. мн.
-чак
засівераць, -раю засіласаваны засілле, месн. -ллі заскакваць заскарбдзіць, -джу заскарўзлы заскварваць заскок, -ку
засланка, дав., месн. -нцы; р. мн.
-нак
заслаць, засцялю, засцёлеш, засцёле
заслаць, зашлю
заслізгацёць, -гачў, -гбчаш заслўга, дав., месн.. -лўзе; р. нн.
заслўг
засмагнуць засмажваць засмёчанасць засмўчанасць засмучэнне засмяяць;засмяём, засмеяцё заснавальнік, -ка заснаванне
засол, -лу заспакбенасць
застбй, -тбю, месн. -тбі застрахаваны застрашванне застрўгваць застрэшак, -шка застрэшша, мссн. -шшы застэнаграфаваны засупоньваць, зак. засупбніць засуха, месн. -сусе; р. мн. -сух засухаўстбйлівы
засцежка, дав., месн. -жцы; р. мн.
-жак
засцежка-маланка, засцежкі-маланкі
засціць, зашчу, засціш, засціць засцярбга, дав., месн. -рбзе;
р. мн. -рог засядацель, тв. -лем, месн. -лю затаварванне затаптаны
затаўка, дав., месн. -ўцы; р. мн. -вак
затвбр, -ра, месн. -ры
затбе, злучн.; але: за тое, займ. з прыназ.
затбйваць
затбр, -ру, месн. -ры затрымцёць
затхласць
затхлы
затым, прысл.; але: за тым, займ. з прыназ.
заўдавёць
заўжды заўкбм, -ма заўсёдашні і заўсёдны заўтрашні заўчасна заўчбра захаванасць
захад, -ду; нарбды Захаду захапляльнасць захвальванне захвбрванне захбд, -ду захбднебеларўскі захбднегерманскі захбднееўрапёйскІ захбднесібірскі захбднеславянскі захбднярўскі захбп, -пу захраснуць, незак. захрасаць зацвісці зацвітанне зацвярджэнне зацвярдзённе зацемна зацепла
зацерушыць, зацерушў, зацярўшыш
зацікаўленасць зацішак, -шку зацішша, месн. -шшы зацкаваць, незак. зацкбўваць зацьмённе зацэментаваць, -тўю зацюкаць зацямнённе зацярўшваць зачараваны зачарвівець зачарсцвёлы зачарсцвёць зачын, -ну зачынальнік, -ка
зачыніць, зачыню, зачыніш, зачыніць
зачыншчык, -ка зачытванне зачэпка, дав., месн. -пцы зачэпліванне
зачэпшчык, -ка зачэрпваць, зак. зачарпнўць зачэсванне зашклёны зашмбргваць зашпільваць зашруббўваць заштэмпеляваць, -люю зашчаміць, зашчамлю, зашчэміш зашчапка, дав., месн. -пцы;
р. мн. -пак зашчымёць зашчэмліваць зашыйны зашыфраваны заязджаць заяц, зайца, аб зайцы; мн. зайцы, зайцбў заячы і заёчы збавённе
збавіцель, -ля, месн. -лю збажына збалансаваць, -сўю збан, збана збег, збёгу збіральніцтва
збіцень, збітню, аб збітні зблізку збляклы
зббжжавытвбрчы зббжжазакўпка збожжаздача зббжжапастаўка зббжжаўббрка зббй, зббю, аб зббі зббку, прысл.; але: з ббку на бок. наз. з прыназ.
зббку прыпёку зббльшага
збор, зббру, аб зббры зббрачна-аўтаматычны зббрка, дав., месн. -рцы зббрнік, -ка зббршчык, -ка зббры, -раў, адз. няма зббчваць
збрашураваны
збраянбсец, -нбсца, месн. -нбсцу зброд, збрбду, аб збрбдзе збрбдлівы
збрбя, тв. збрбяй (-яю) збрысці, незак. збрыдаць збуцвёлы
збыт, збыту, аб збыце збэсціць, збэшчу збэшчаны
збянтэжанасць звадыяцкі
звадыяш, -ша, месн. -шу
звалка, дав., месн. -лцы; р. мн.
-лак
званар, -ра, месн. -рў званёц, -нцў, месн. -нцы званіца, р. мн. -ніц зварванне
зварка, дав., месн. -рцы; р. мн.
-рак
зварбт, -ту
зварбтак, -тка
зваршчык, -ка звар’яцёць, -цёю звёзці, звязў; звязём, звезяцё звеннявы
звер, звёра, аб звёры; мн. звяры звераббй, -ббю, месн. -ббі зверавбд, -да зверавбдства звёрагадбўля звералбў, -лбва звералбўства
звераня і зверанё, -няці звёрасаўгас, -са звёргнуць
звёрка, дав., месн. -рцы; р. мн.
-рак
звёрху
звёрху ўніз
звёршчык, -ка
зверына
звёсткі, -так
звёсці, звядў, звядзёш; звядзём, зведзяцё
звёчара, прысл.; але: з вёчара да ранку, наз. з прыназ.
звечарэць
звёшваць
звёяць, звёю, звёеш, звёе
звіліна
звінёць звіслы звіты
звіх, звіху, аб звіху
звіхнўты
звіць, саўю
звбдка, дав., месн. -дцы; р. мн.
-дак
з вока на вбка
звон, звана, (гучанне) звбну звбнкагалбсы
звбнкасць звбнку звужэнне звычай, -чаю, месн. -чаі звычка, дав., месн. -чцы; р. мн.
-чак
звышадчувальны звышвартасць звышдальнаббйны звышіндустрыялізацыя звышмагўтны
звышпланавы звышправбднасць звышпраграмны
звышпрыбытак, -тку звышранні звышскбрасны звышурбчна звышціск, -ку звышчалавёк, -ка звышчулл івасць звышштатны
звяга, -гі, дав., месн. -зе звяглівасць
звязак, -зка звязанасць звязачны
звязванне
звязка, дав., месн. -зцы; р. мн.
-зак
звязнасць
звянб, мн. звёны; зборн. звённе звяргаць
звяр’ё, -р’я, месн. -р’і звяржэнне звярзці
звярстаны звярстаць звяртаць
звярынец, -нца, месн. -нцы згавбр, -ру, месн. -ры згавбранасць згавбрлівасць
згадзіць, згаджў, згбдзіш згалёлы
зганіць
зганьбіць, -блю, -біш згаральнасць з гарачкі
згарваць і згараць згасаць, зак. згаснуць згіб, згібу
зглёдзець, -джу, -дзіш зглуміць, -млю, зглўміш згбдна (згбдна з пастанбвай) згбдніцтва
з гбду ў гбд
згон, згбну згбркнуць згбртванне згбртваць зграбаць зграя, тв. -яй; р. мн. зграй згрупаваць, -пўю
згрэбці, зграбў; зграбём, зграбяцё
згуртаванасць згўстак, -тка згусціць, згушчў, згўсціш, згў-
сціць; згўсцім, згўсціце, згўсцяць; незак. згушчаць
згушчальнік, -ка здабыванне здабытак, -тку здабытчык, -ка здабыццё здавальнённе
здавальняць здавальняюча з давён-даўна здавбленасць здавбльваць здагадлівасць здалёк
здаравяка, -кі, дав., месн. -ку, тв. -кам; р. мн. -каў
здарбўе, месн.. -рбўі здарэнне здатнасць здатчык, -ка здаўмёцца здаўна здаўных-даўна, прысл. здацца, здамся, здасіся, зда-
сца; здадзімся, здасцёся, здадўцца
здвбйванне здзёйсніць, -сню здзек, -ку здзёкавацца (не здзёквацца!)
здзёкліва здзёлка, р. мн. -лак здзёльна здзёльна-акбрдны здзёл ьна-прагрэсіўны здзёльна-прэміяльны здзёльшчына здзеравянённе здзеравянёць здзець, здзёну здзёўбваць
здзівіць, здзіўлю, здзівіш здзірванёлы
здзьмўхаць, незак. здзьмўхваць здзьмуць, незак. здзімаць здзяваць, -ваю, -ваеш, -вае здзяйснённе
здзяйсняць, зак. здзёйсніць здзяўбаць і здзяўбці здзяцінець
з дня на дзёнь здблець, здблее здбльшчына здор, здбру здравіца, р. мн. -віц здраджваць, зак. здрадзіць здрадніцтва здранцвёласць здранцвёлы здратаваць, -тўю здраўніца, р. мн. -ніц ЗДЎРУ» прысл. здымак, -мка з’ёдліва
з'езд, з’ёзду, (форма грамадскай дзейнасці) з’ёзда
з’ёздаўскі
з ездзіць, з езджу, з’ёздзіш зеландзец, -ндца зсландка, р. мн. -дак зеландскі зеленавдкі зёлень, тв. -нню
зёлле, аб зёллі зеляніна зеляніць, зеляню, зялёніш зелянюсенькі
зёмец, -мца, месн. -мцу зёмлеапісанне зёмлекапалка зёмлекарыстанне зёмлетрасённе зёмлеўладанне зёмлеўласнік, -ка зёмлеўпарадкаванне зёмлеўпарадчы зёмлечарпалка, р. мн. -лак землябітны землязнаўства зсмлякбп, -па землямёр, -ра, месн. -ру землярббства
землярыйка, дав., мссн. -рыйцы; р. мн. -рыек
землясбс, -са земнавбдныя земснарад, -да зензўбель, -беля, месн. -белі зеніт, -ту
зеніт-тэлескбп, зеніт-тэлескбпа зенітка, р. мн. -так зенітчык, -ка зёрне, зёрня зёрнеачыстка зёрнеачышчальны зёрнебаббвы зёрневы
зёрнедрабілка, р. мн. -лак зёрнекамбайн, -на зёрнепагрўзчык, -ка зёрнесаўгас, -са зёрнесушылка, р. мн. -лак зёрнеўлбўнік, -ка зёрнеэлеватар зерняёд, -да зернясхбвішча, р. мн. -шчаў
з’ёсці, з’ем, з’ясі, з’есць; з’ядзім, з’ясцё, з’ядўць
зефір, -ру, месн. -ры зёлкі, зёлак, адз. няма зжаваць, зжую; зжуём, зжуяцё зжаць, сажнў; сажнём, сажняцё зжываць
з-за
ззаду ззываць ззянне зігзаг, -га, дав., месн. -гу зігзаг-машына зімні і зімбвы зімбвішча, месн. -шчы з’імправізаваны з’імправізаваць, -зўю з’імшыць злабадзённасць злавёсна
злазіць, злажу, злазіш зламаны і злбманы зламацца, зламлюся, злбмішся зламаць, зламлю, злбміш; незак. злбмліваць; зламаў; заг. зламі зламысна злапбмны зларадна зласліва зласлівец, -ліўца зласлбўе, месн. -лбўі злачынец, -нца, месн.. -нцу злачынства, р. мн. -ваў злашчасны
злаякасны злёва
злёгчы, злягу, зляжаш
злёпак, -пка злёплены злёпліваць злёгку злёт, злёту, аб злёце злётаць
злізваць
зліпацца, зак. зліпнуцца злітак, -тка
зліў (прыстасаванне) зліва, аб зліве
зліць, салыб, сальёш, сальё; сальём, сальяцё
злбдзей, -дзея; мн. зладзёі злом, злбму злбмак, -мка злбснік, -ка злосць злбўжыванне злбязыкасць злўчнік, -ка злучбк, -чка злыбеда злыдзень, -дня, месн.. -дню зляжалы зляпіць, -плю, злёпіш зляцёць, злячў, зляціш; зляцяць змагар, -ра, месн. -рў змагчы, змагў, змбжаш змазачны
змазка, дав., месн. -зцы; р. мн. -зак
змазчык, -ка змалаціць, -лачў, -лбціш змалёўваць змалку змаляваны змаляваць, -люю зман, зману зманлівы
з маху змацбўваць змёегалбўнік, -ку змёепадббны
змей, змёя, аб змёі; р. мн. змёяў змей-гарыныч, змёя-гарыныча змёнлівасць змённасць змёншыць, незак. зменшваць
змёншчык, -ка
змераць, -раю
змёрзнуць, змёрз, змёрзла;
змёрзлі
змёркнуцца, незак. змяркацца змест, змёсту, аб змёсце змёсці, змятў; змяцём, змецяцё змёшваць, -ваю змеяббрац, -рца змеявік, змеевіка
змеявёд, -да змеяёд, -да змеяня і змеяне, -няці з мінўты на мінўту змбклы
змбладу
змбршчыць змбтваць змбўленасць змбўчаць і змаўчаць змбўшчык, -ка змрок, змрбку змўляны змўляць
змўсіць, змўшу, змўсіш змўчанасць
змылак, -лка
змычка, дав., месн. -чцы змяіны
змяклы
змякчальны змянённе
змяншэнне
змярзанне
змясціць, змяшчў, змёсціш
змяшаць, -шаю змяшчальнасць змяшчэнне
змяшэнне
змяя, тв. -ёй (-ёю); р. мн. змей з-над
знадвбрку знадвбрны
знайсці, знайдў, знбйдзеш знак; Знак якасці з налёту з наскбку знамянальнасць знарбк знатнасць знатбк, -така
знахар, -ра, месн. -рў
знахбдка, дав., месн. -дцы; р. мн.
-дак
знахбдлівасць
значэнне, р. мн. -нняў зневажанне
зневажаць, зак. зняважыць знелюбіць, знелюблю, знялю-
біш
знемагчыся, знемагўся, знямбжашся, знямбжацца; знямбгуцца
знемажэнне зненавідзець, -джу знерваванасць знёшне
знёшнепалітычны знізу
знімаць, знімаю знітаваць, -тўю знішчальнік, -ка знішчэнне знос, знбсу знбсак, -ска
знбсіны, знбсін, адз. няма зноў, знбў-такі знябыцца
знявага, дав., месн. -вазе; р. мн.
-ваг
знянацку знясіленасць
знясілець, знясілею (аб сабе) знясіліць, знясілю (кагб-н.) зняславіць, -лаўлю зняць, знімў
знячэўку збаветэрынарны збагеаграфія здагігіёна
здапалеанталдгія здлак, -лку здлатавалбсы здлатаздабыча здлатапрамыслдвасць здлаташукальнік, -ка здна, р. мн. зон зонд, збнда, аб збндзе збркападббны
з-пад
з-па-над
зрадніць, -дню, -дніш
з разбёгу з разгбну з размаху зразы, -заў, адз. няма зранку, прысл.; але: з ранку да вёчара, наз. з прыназ.
зрашчэнне
зрбду, прысл; але: з рбду, наз. з прыназ.
зрок, зрбку зрбслапялёсткавы зрбшчваць зруб, зрўба зрубіць (хату) зрух, зрўху зрўшваць зрушэнне
зрыў, зрыву, аб зрыве зрэб’е, месн. -б’і
зрэдку
зрэз, зрэзу, аб зрэзе зрэзак, -зка зрэзванне зрэзчык, -ка
зрэшты
зуб, анат. зўба; зўбы, зуббў
зуб (зубец), зўба; зубы, зуббў; зборн. зўб’е
зўбалячэбніца зўбапратэзны зубёц, -бца, месн. -бцы зубраня і зубранё, -няці зубчасгы
зусім, прысл. (зусім дббра); але: з усім, займ. з прыназ. (з усім скарбам)
зухаватасць
з хбду
з часам
з часу на час зырка
зыхбдзіць (грунтавацца на чым-н.)
зыхбдны зычлівасць
зычлівец, -ліўца, месн. -ліўцу зэдлік, -ка
зюйд-вёст, зюйд-вёсту зюйд-бст, зюйд-бсту зяблевы (зяблевае вбрыва) з’ява, р. мн. з’яў з’ядаць з’язджаць з’яднанне
зязюля, тв. -ляй (-ляю); р. мн.
-зюль з’ялчаць зямля; мн. зёмлі, зямёль; але:
Зямля (планета)
зямляк, земляка
зямляне, -ян
зямлянка
зямляцтва зярністасць
зярнятка і зёрнетка; р. мн. -так з’яўлённе
з’яхіднічаць
зяць, зяця, аб зяцю
I
іанасфёра іанізацыя, тв. -цыяй іанійцы
і г. д. (і гэтак далёй) ігланогія ігласкўрыя ігліца
ігнараваць, -рўю ігблкападббны іголкатрымальнік, -ка іголкафільтр, -ра іграць ігрок, іграка
ігрышча, месн. -шчы; р. мн. -шчаў ігрэк, -ка
ідалішча, месн. -шчу ідыёма, р. мн. -маў ідылія, тв. -яй ідыяматыка, дав., месн. -тыцы ідыятызм, -му ідэаграфія, тв. -фіяй ідэал, -лу ідэалізаваць, -зўю ідэалізм, -му ідэалогія, тв. -яй ідэальнасць ідэйна-мастацкі ідэйна-палітычны ідэйна-тэарэтьічны ідэнтычнасць ідэолаг, -га, месн. -гу іерагліфічны іерархія, тв. -хіяй іерогліф, -фа ізаляванасць ізалятар, -ра, месн. -ры іэаляцыянізм, -му ізамарфізм, -му ізамёр, -ра, месн. -ры ізасейсмі'чны
ізатоп, -па
ізатропнасць
ізатэрмічны
ізумрўд, -да, (матэрыял) -пу
іканаграфія
іканапіс, -су, месн. -се
ікасаэдр, -ра, месн. -ры
*ілгаць (лгаць), ілгў (лгу), ілжэш (лжэш), ілжэ (лжэ); ілжом (лжом), ілжацё (лжаце), ілгўць (лгуць)
*ілгўн (лгун), -на, месн. -нё
*ілжэвучоны (лжэвучбны)
*ільвяня (львяня) і ільвянё (львянё)
*ільгота (льгбта), р. мн. -гот
*ільдзіна (льдзіна), р. мн. -дзін
*ільнаводства (льнавбдства)
*ільнамялка (льнамялка), р. мн.
-лак
*ільнапўнкт (льнапўнкт), -та
*ільнасёмя (льнасёмя)
*ільнасёялка (лыіасёялка), р. мн. -лак
*ільнаткацкі (льнаткацкі)
*ільнатрыер (льнатрыер), -ра, месн. -ры
*ільноачышчальнік (льноачышчальнік), -ка
*ільновалакно (льновалакно)
*ільнозавод (льнозавод), -да
*ільнокамбайн (льнокамбайн), -на
*ільнопрадзённе (льнбпрадзённе)
*ільнопрамысл6васць (льндпрамыслбвасць)
*ільндтрапалка (льндтрапалка), дав., месн. -лцы
*ільндтраста (льндтраста)
*Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
*ільндчасанне (льндчасанне) *ільнянішча (льнянішча) *ільняны (льняны) *ільсніцца (льсніцца) ілюзія, тв. -зіяй ілюзіянізм, -му ілюзбрнасць ілюмінаваць, -нўю ілюмінацыя, тв. -цыяй ілюстрацыйнасць ілюстрацыя, тв. -цыяй імавёрнасць імажынізм, -му імбір, -ру імгла імгліць імглі'сты імгнённе іменна
імённы (імённае скланённе) імжа
імжэць
імігрыраваць, -грырую іміграцыя, тв. -цыяй імітатар, -ра, месн. -ру імітацыя, тв. -цыяй імкнённе імкнўцца, -нёмся, -няцёся імпазантнасць імпарт, -рту, месн. -рце імпартаваць, -тўю імпарцёр, -ра, месн,. -ру імператар, -ра, месн. -ру імператыўнасць імперфёкт, -кта, месн. -кце імперыялізм, -му імперыялістычны імперыялісцкі імправізацыя, тв. -цыяй імпрэсарыо, нязм., м.
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
імпрэсіянізм, -му імпульс, -су імпульсіўнасць імпэт, -пэту імунітэт, -тэту імхдвы імчаць імшанік, -ку
імшара, р. мн. -шар і -шараў імшысты
імшыць
імя, родн. імя (імені), дав. імю (імені), тв. імем (іменем), месн. імі (імені); мн. імі (імёны), імяў (імён)
імяніннік, -ка імяніны, -нін, адз. няма імянны (спіс) інахадзь, тв. -ддзю іначай
інвентар, -рў, месн. -ры інвентарызацыя інвёрсія, р. мн. -сій інвесціраваць, -рую інгаляцыя, тв. -цыяй індаеўрапеістыка, дав., месн..
-тыцы індаеўрапёйскі інданезіец, -зійца, месн. -зійцу індзёец, -дзёйца, месн. -дзёйцу
(жыхар Амерыкі) індуктывізм, -му індўкцыя, тв. -цыяй індўстрыя, тв. -рыяй індустрыялізаваць, -зўю індустрыялізацыя, тв. -цыяй індустрыяльна-калгасны індывідуалізм, -му індывідуум, -ма
індыец, -дыйца, месн. -дыйцу
(жыхар Індыі) індый, -дыю, месн. -дыі індык, -ка
індыкатар, -pa індыферэнтны індычаня і індычанё, -няці індычка, р. мн. -чак індыянка, р. мн. -нак індэкс, -са індэтэрмінізм, -му ін’ёкцыя, тв. -цыяй інервацыя, тв. -цыяй інёртнасць
інжынёр, -ра, месн. -ру
інжынёр-віцэ-адмірал, -ла (званне)
інжынёр-канстрўктар, -ра, -ра (пасада)
інжынёр-капітан, -на (званне) інжынер-маёр, -ра (званне) інжынёр-механік, -ра, -ка (паса-
да)
інжынёрна-будаўнічы інжынёрна-тэхнічны інжынёрна-фізічны
інжынёр-эканаміст, -ра, -та (пасада)
інжынёр-элёктрык, -ка (званне) інжыр, -ра (зборн., плады)
-ру
інжэктар, -ра, месн. -ры ініцыялы ініцыятарства ініцыятыва інкарпараваць, -рўю інкарпарацыя, тв. -цыяй інкасацыя, тв. -цыяй ін-кварта, прысл. інкбгніта, нязм.
інкрустацыя, тв. -цыяй інкруставаны інкрымінаваць, -нўю інкубатар, -ра, месн. -ры інкунабула, р. мн. -бул інсінуіраваць, -рую інспектаваць, -тўю
інспіраваць, -рўю інспірацыя, тв. -цыяй інстанцыя, тв. -цыяй інструктаж, -жу, месн. -жы інструмёнт, -та, (зборн.) -ту інстынкт, -ту інсцэніраваць, -рую інтаксікацыя, тв. -цыяй інтрадўкцыя, тв. -цыяй інтраспёкцыя, тв. -цыяй інтрыга, дав., месн. -рызе; р. мн.
-трыг
інтрыгаваць, -гўю інтрыганства інтуітывізм, -му інтуітыўна інтуіцыя, тв. -цыяй інтымнасць інтэграваць, -рўю інтэграл, -ла інтэлёкт, -ту інтэлектуалізм, -му інтэлігёнтнасць інтэлігёнцкі інтэнданцтва інтэнсіўнасць інтэнсіфікаваць, -кўю інтэнсіфікацыя, тв. -цыяй інтэрас, -су, мн. інтарэсы інтэрвакальны інтэрвал, -лу інтэрвёнцкі інтэрвенцыянісцкі Інтэрв’ю, нязм., н. інтэрв’юіраваць, -рую інтэрв’юэр, -ра, месн. -ру інтэр’ёр, -ра, месн. -ры інтэрмёдыя інтэрнат, -та інтэрнацыянал, -ла інтэрніраванне інтэрніраваць, -рую інтэрпеляцыя, тв. -цыяй
інтэрпрэтаваць, -тўю інтэрпрэтатар, -ра, месн. -ру інтэрпрэтацыя, тв. -цыяй інфантэрыя інфаркт, -ту інфармаваць, -мўю інфарматыка, дав. -тыцы інфармацыйна-рэкламны інфёкцыя, тв. -цыяй інфільтрат, -рата інфінітыў, -тыва інфляцыя, тв. -цыяй ін-фоліо, нязм.
інфузорыя інцыдэнт, -ту іяшагародні іншазёмец, -мца, месн. -мцу іншасказальнасць ібн, ібна
іоній, -нію, месн. -ніі
іонны
іпадром, -ма іпрыт, -ту ірадыяцыя, тв. -цыяй іранец, -нца, месн. -нцу іранізаваць, -зўю іранічнасць ірацыяналізм, -му ірацыянальнасць
*ірванўць (рванўць)
*ірваць (рваць); мн. ірвём (рвём), ірвяцё (рвяцё)
*ірдзёць (рдзець)
*іржа (ржа)
*іржавёць (ржавёць)
*іржанне (ржанне)
*іржаць (ржаць)
*іржышча (ржышча)
*іржэўнік (ржэўнік), -ку
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
ірландзец, -ндца, месн. -ндцу ірыгатар, -ра, месн. -ру ірыгацыя, -ыі, р. мн. -ый ірыдыевы
ірыдый, -дыю, месн. -дыі ірэальнасць
іск, іску
іскавы
іскраўлбўнік, -ка
іскрынка, р. мн. -нак іскрыць
ісландзец, -ндца, месн. -ндцу існаванне, месн. -нні існаваць, існую
існасць існы
іспана-партугальскі
іспанец, -нца, месн. -нцу
іспыты, -таў істотнасць
істзрыя, тв. -рыяй
ісцёц, істца, аб істцў
ісці, ідў, ідзёш, ідзё; ідзём, ідзяцё ісціна, р. мн. -ін
італьянец, -нца, месн. -нцу іудзёйства
іхтыёл, -лу
іхтыязаўр, -ра, месн. -ры іхтыялогія
іхтыяфауна ііпыяс, -су
Й
йагўрт, -ту (напітак)
йаркшыр, -ра (парода свіней) йаркшырскі
йашкар-алінскі
йёменец, -нца
йёменка, -кі йёменскі йёменцы, -цаў
К
каагуліраваць, -рую каалін, -ну кааліцыйны
кааперавацца
кааператар, -ра, месн. -ру кааператыў, -ва кааперацыя, тв. -цыяй кааптаваць, -тўю кааптацыя, тв. -цыяй каардынаваць, -нўю каардыната, дав., месн. -наце каардынацыйна-вылічальны каардынацыя, тв. -цыяй кабалістыка кабалістычны кабардзінец, -нца, месн. -нцу кабатаж, -жу, месн.. -жы кабель, -лю, месн. -лі кабзар, -ра, месн. -рў кабінёт, -та, па -це; але: у размерк. знач. па -ту кабінётны (стол) кабінёцкі (крызіс)
кавадла, тв. -лам, н.; р. мн. -длаў кавалёр, -ра, месн,. -ру кавалергард, -да, месн. -дзе кавалергардскі кавалерыст, -та каваль, -ля, месн. -лю кавальска-прэсавы каваны і кбваны каваціна каверкбт, -ту кавўн, -на кавыль, -лю, месн. -лі каганёц, -нца, месн. -нцы кагбр, -ру, месн. -ры кадаўб, -ба кадаўбёц, -бца кадзь, тв. каддзю кадмій, -мію, месн. -міі
кадр, -ра (кадр з фільма)
кадры, -раў (падрыхтбўка кадРаў)
кадрыля, тв. -ляй (-ляю) кадыфікаваць, -кўю кадыфікацыйны кадэін, -ну кадэт, -та
кадэцкі
кажўх, -ха, месн. -хў (-сё) казак, -ка; мн. -кі, -кбў казахскі казацкі
казацтва
казачка (ад казак)
казачнасць
казашка (ад казах) казеін, -ну казеінавы
казёлец, -льцу казённы
казінец, -нцу, месн. -нцы
казка, дав., месн. -зцы; р. мн.
-зак
казляня і казлянё, -няці казуістыка казус, -су
казытанне
казытаць, -зычў, -зычаш
казярбг, -га, месн. -гу; сузбр’е Казярбга
кайданы, -наў (-нбў), адз. няма какава, -вы какадў, нязм., м.
какаін, -ну
кактус, -са, (зборн..) -су кактэйль, -лю калабарацыяніст, -та калаідальны
каламазь, тв. -ззю, ж. каламўць, тв. -ццю, ж. каланізаваны каланісцкі
каланіялізм, -му каланіял ісцкі каланіяльны каларатўра
каларыметр, -ра, месн. -ры каларыт, -ту
каларыфер, -ра, месн. -ры каласнік, -ка
калаўрбт, -та калгас, -са
калёга, -гі, дав., месн. -гу, тв.
-гам; (у ж. р.) дав., месн. -зе, тв. -гай (-гаю); р. мн. -лёг калегіяльнасць
калёдж, -джа (у Англіі) і калёж, -жа (у Францьй) калёжскі
калейдаскоп, -па
калёка, -кі, дав., месн. -ку, тв.
-кам; (у ж. р.) дав., месн. -цы;
тв. -кай (-каю); р. мн. калёк калёктар, -ра, месн. -ры калектывізм, -му калектывісцкі
калектыў, -тыву, месн. -тыве калекцыянёр, -ра, месн. -ру калекцыяніраваць, -рую
калёна; мн. -ні, -няў; (у танцы
і інш.) калёны, -лён каленкбр, -ру, месн. -ры калёцтва калёквіум, -му
калібр, -ру, (інструмент) -ра калібрамёр, -ра, месн. -ры калібры, нязм.
калі б там ні былб каліграфія, тв. -фіяй калідбр, -ра, месн. -ры каліевы
калізія, тв. -зіяй; р. мн. -зій калійна-фбсфарны калі-нёбудзь
калі-нікалі
калісьці каліт, -ту каліўца, н.; р. мн. -цаў каліфбрній, -нію, месн. -ніі калматы
калмыцкі
калбдзеж, -жа, месн. -жы калбдый, -дыю, месн. -дыі калбіды, -даў; адз. калбід, -ду калбна, р. мн. калбн калбнаважаты калбнлічба, р. мн. -чбаў калбнтытул, -ла калбссе, тв. -ссем калчадан, -ну
кальві'ль, -ля, (зборн.) -лю кальё, неск,л., н.
калькаваць, -кўю калькбграф, -фа калькуляваць, -люю кальрабі, нязм., ж. кальцый, -цыю, месн. -цыі кальцыніраваны кальцыт, -ту кальцэкс, -су
кальчўга, дав., месн. -чўзе; р. мн.
-чўг
каляквётнік, -ка каляндар, календара каляндарны каляпблюсны
калясардэчны
каляя, -ляі; р. мн. калёй камандарм, -ма камандзір, -ра, месн. -ру камандзірбўка, р. мн. -вак камандна-асабісты камандуючы, -чага камар, -ра, месн. -ры камбайнабудаванне камбайнёр, -ра, месн. -ру камбій, -бію, месн. -біі камбікбрм, -му
камбінаваць, -нўю камбінацыйны камбінезбн, -на камбрыг, -га, месн. -гу камбуз, -за камвбльна-сукбнны камдыў, -дыва камедыёграф, -фа камедыйны
камедыянцтва
камёль, -мля; р. мн. -млёў каменданцкі
каменедрабілка, дав., месн. -лцы; р. мн. -лак
камённавўгальны каментарый, -рыя, месн. -рыі каменціраваць, -цірую
камень, каменя, (матэрыял) камепю; па -ні: але: у размерк. знач. па -ню; мн. камяні, -нёў; зборн. камённе
камёньчык, -ка каменябітны каменяббец, -ббйца, месн. -ббйцу каменялбмня, р. мн. -мень і -мняў камснярэз, -за каменячбс, -са
камсра-абскўра, камеры-абскўры камергёр, -ра, месн. -ру камердынер, -ра, месн. -ру камер-лакёй, камер-лакёя камертбн, -на камер-юнкер, камер-юнкера камер-ібнкерскі камётападббны
камізэлька, дав., месн. -льцы; ' р. мн. -лек камінак, -нка Камінтэрн, -на камісарыят, -та камісарыяцкі камісійны
камісіянёр, -ра, месн. -ру
камітэт, -та камітэцкі камбда, -ды кампазіцыйны
кампактны кампанаваць, -нўю кампанёнт, -та кампаньён, -на кампартыя, р. мн. -тый кампаставаць, -тўю, с.-г. кампасціраваць, -рую (білёт) кампенсаваць, -сўю кампенсацыя, тв. -цыяй кампетэнтнасць кампетэнцыя, тв. -цыяй кампіляваць, -люю камплёкцыя, тв. -цыяй камплемёнт, -ту (рэчыва) камплімёнт, -та (пахвала) кампот, -ту кампбст, -ту кампбстны кампбсцер, -ра, месн. -ры кампраметаваць, -тўю кампраметацыя, тв. -цыяй кампраміс, -су кампрэсар, -ра, месн. -ры камп’ютэр, -ра камсамбл, -ла камсамблец, -льца, месн. -льцу камсамбльска-маладзёжны камсастаў, -таву камсбд, -да камсбрг, -га, месн. -гу камунальна-бытавы камунальна-жыллёвы камунар, -ра, месн. -ру камунізм, -ма (-му) камў-нікамў камунікацыйны камуніст, -та камуністычны камутатар, -ра, месн. -ры
камуфляж, -жу, месн.. -жы камфартабельны камфбра, фарм. і камфара камфбравы камфбрт, -ту камюнікё, нязм., н. камяк, -ка камякаваты камяністы камяніца канавакапальнік, -ка канавод, -да канадзец, -дца, месн. -дцу канакрадства канал, -ла каналізаваць, -зўю кананічнасць канапас, -са канаплявбдства канаплянішча канапляны канатнік, -ку канваіраваць, -рую канвёер, -ра, месн. -ры канвеерызацыя, тв. -цыяй канвёрсія, тв. -сіяй
канвёрт, -та, па -це; але: раздаць па канвёрту
канвёртар, -ра, месн. -ры канвой, -вбю, месн. -вбі канвўльсія кангалёзцы
кангламерат, -ту кангрэс, -са кангрэсмён, -на кандыдат, -та, месн. -це; але:
па аднаму кандыдату кандыдатўра кандыдацкі
кандытар, -ра, месн. -ру кандыцыя, тв. -цыяй кандыцыянёр, -ра, месн. -ры кандэлябр, -ра, месн. -ры
кандэнсаваць, -сўю кандэнсатар, -ра, месн. -ры кандэнсацыя, тв. -цыяй канёц, -нца, месн. -нцы канёчне канібал, -ла канікулы, адз. няма канікулярны каністра каніфбль, тв. -ллю каніфдл ьна-шкіпінарны канічны канкардат, -та канкрэтна-гістарычны канкрэтызаваны канкрэтызаваць, -зўю канкурыраваць, -рую кандплеапрацбўчы кандплі, канапёль, адз. няма кандэ, нескл., н.
кандэ-адзіндчка, кандэ-адзінбчкі кансалідаваць, -дўю кансананс, кансанансу кансанантызм, -му кансерваваць, -рвўю кансерватар, -ра, месн. -ру кансерватбрац, -рца, месн. -рцу кансерватбрыя, тв. -яй кансерватызм, -му кансерватыўнасць кансёрвы, -ваў, адз. няма кансіліум, -му кансістэнцыя, тв. -цыяй канспектаваць, -тўю канспіраваць, -рўю канспіратыўнасць канстатаваць, -тўю канструктывізм, -му канструктыўны канструяваць, -руюю канстытуцыйна-дэмакратьічны канстытўцыя; Канстытўцыя
СССР
канстытуцыянальны, фізіял. кансультаваць, -тўю кансультант, -та кантакт, -ту кантактна-стыкавы кантамінацыя, тв. -цыяй кантрабанда кантрабас, -са кантравёрза кантракт, -та кантрактацыя, тв. -цыяй кантралёр, -ра, месн. -ру кантральта, нескл., н. кантраляваць, -люю кантрамарка, р. мн. -рак кантрапўнкт, -та кантраст, -ту кантрастны кантрасціраваць, -рую кантрбль, -лю, месн. -лі кантрбльна-вымяральны кантрольна-насённы кантрбльна-ўлікбвы кантрыбўцыя, тв. -цыяй кантынгёнт, -ту кантынёнт, -та кантынентальны
кантыянства
кантэйнер, -ра, месн. -ры кантэкст, -ту канфедэрацыя, тв. -цыяй канферанс, -су канферансьё, нязм., м. канферэнц-зала,канферэнц-залы канфеці, нязм., н. канфідэнцыйны канфіскаваць, -кўю канфіцюр, -ру канфлікт, -ту канфбрка, dae.-рцы; р. мн.-рак канфрантацыя канфўз, -зу канцавы
канцлагер, -ра, месн. -ры канцылярска-бюракратычны канцылярыя
канцэнтры, -pay, мат. канцэнтраваць, -рўю канцэнтрат, -ту канцэнтрацыя канцэнтрычнасць канцэпцыя канцэрн, -рна
канцэрт, -та, па аднамў канцэрту
канцэртмайстар, -тра, месн. -тру канцэрціна, нязм., н. канцэсіянёр, -ра, месн. -ру канчатак, -тка каньён, -на
канькабёжац, -жца, месн. -жцу канькі, -кбў; адз. канёк, -нька каньяк, -кў кан’юнктўра кан’юнктывіт, -ту канюшня, р. мн. канюшань канюшынацёрка канюшынішча
капатаж, -жу, месн. -жы капёечка
капёж, капяжў, аб капяжы капёйка, р. мн. капёек капельдынер, -ра, месн. -ры капельмайстар, -тра, месн. -тру капёц, -пца, месн. -пцы кап’ё, аб кап’і; мн. кбп’і капіляр, -ра, месн. -ры капіравальна-фрэзерны капіраваць, -рую капітал, -лу капіталаўкладанне капіталізм, -му капітан-дырэктар, капітан-дырэктара
капітан-лейтэнант, капітан-лейтэнанта
капітан-лейтэнант-інжынёр, KaniTa н-лейтэнанта-інжы нёра
капітанскі капітулянцтва
капітэль, тв. капітэллю; р. мн. капітэлей
капнўць; капнём, капняцё капрбн, -ну капрычыо, нязм., н.
капсуль, -ля
каптўр, -ра, месн. -ры каптэнармус, -са
капўснік, -ку, (вечарынка) -ка капўснішча
капэла, р. мн. капэл
капялюш, капелюша, аб капелюшы
кап’янбсец, -нбсца, месн. -нбсцу карабёль, -бля, месн. -блі караблебудаванне караблеваджэнне караблекрушэнне каравай, -вая карагбд, -да карак, -рка каракулевы
каракуль, -лю, месн. -лі каракулявбдства карал, -ла каралі, -ляў карамёль, -лі, тв. -ллю каранёвы (каранёвая сістэма) каранішча (вялікі корань) караннік, -ка
каранцін, -ну, (санітарны пункт)
-на
караняёд, -да
каранянбжка, р. мн. -жак караняплбд, -да каранярэзка, р. мн. -зак караткагрывы каратканбгі каратканбсік, -ка
караткахвалевы караткахвбсты караткашыі, -шыяя, -шыяе караткашэрсны
каратэ, нязм., н.
карачкі, на карачках карбаліт, -ту карбанат, -ту карбарўнд, -ду карбід, -ду
карбблка, дав., месн. -лцы карбюратар, -ра, месн. -ры карданажны кардбн (ваен,.), -на кардбн (папера), -ну кардыёграф, -фа кардыяграма кардэбалёт, -ту кар’ёр (бег), -ру
кар'ёр (месца распрацоўкі выкапняў), -ра
кар’ерысцкі каржакаваты кармакўхня, р. мн. -кўхань карманьёла кармасўмесь, тв. -ссю кармін, -ну карнавал, -лу карбль, караля, аб каралю карбмысел, -сла карбткавалбсы карбткаметражны карбткатэрмінбвы карбткахвалявік, -ка карбткачасбвы карпаранцкі карпатлівасць картаграфаваць, графўю картатэка, дав., месн. -тэцы;
р. мн. -тэк картатэтчык, -ка картэж, -жу, месн. -жы картэзіянец, -нца, месн. -нцу
картэль, -ля, месн. -лі картэр, -ра, месн. -ры карўнкі, -нак; адз. карўнка, дав., месн. -нцы
карўпцыя
карцэр, -ра, месн. -ры
карыес, -су карыкатўрны карыслівы
карыфёй, -фёя, месн. -фёю карыятыда, р. мн. -тыдаў карэ, нязм., н.
карзец, -рэйца, месн. -рэйцу карэктнасць
карэктўра, р. мн. -тўр карэкціраваць, -рую карэнішча (не блытаць з каранішча!)
карэнны (карэннае насёльніцтва)
карэньчык, -ка
карэспандаваць, -дўю
карэспандэнт, -та, па аднамў карэспандэнту
карэспандэнцыя, тв. -цыяй карзц, -рца
карэянка, р. мн. -нак
каса
касаббкі
касаварбтка, р. мн. -так касавбкі
касатар, -ра, месн. -ру касацыйны касёканс, -са
касінусоіда
касір, -ра, месн. -ру каскад, -да касмаграфія касмадрбм, -ма касманаўт, -та, па аднамў кас-
манаўту
касманаўтыка, дав., месн. -тыцы касмапалітызм, -му
касмётыка касмічны каснік, -ка кассё кастаньёты, -ньёт; адз. кастаньёта
кастрывасць
кастрычнік, -ка; але: Кастрычнік (рэвалюцыйнае свята); Вялікая Кастрычніцкая сацыялістычная рэвалюцыя
кастэт, -та
касцюмёр, -ра, месн. -ру касцюміраваць, -рую касьба катаклізм, -му каталагізаваць, -зўю каталіз, -зу каталіцтва каталбг, -га, месн. -гу і -зе катангенс, -са катар, -ру, месн. -ры (захворванне) катастрафічны катод, -да катэгарычны катэгбрыя катэдж, -джа катэр, -ра катэт, -тэта каузальнасць каўбаса; мн. каўбасы, -бас каўказец, -зца, месн. -зцу каўнёр, -няра, месн. -няры каўстычны каўчўк, -кў каўчуканос, -са каўчэг, -га, месн. -гу кафедра; мн. кафедры, -драў кафетэрый, -рыя, месн. -рыі кафэ, нескл., н.
кафэ-закўсачная, кафэ-закўсачнай
кафэ-марбжанае, -нага кафэ-рэстаран, кафэ-рустарана кахецінец, -нца, месн. -нцу кацёл, катла, -ле; але: у размерк.
знач. па катлў каціравацца кацялбк, -лка кацяня і кацянё, -няці качаня і качанё, -няці качарга, месн. -рзё; мн. качэргі,
-ргаў
качканбс, -са
качыны кашалёк, -лька кашаль, -шлю кашнэ, нязм., н. кашўбы, -баў кашчавасць кашчэй, -чэя, месн. -чэю кашэль, кашаля, аб кашалі каэфіцыёнт, -та кают-кампанія, кают-кампаніі квадратна-гнездавы квадрыльён, -на квазінавукбвы кваліфікаваць, -кўю квант, кванта квартэт, -та кварц, кварцу, аб кварцы кварцыт, -ту квас, -су кватараваць, -рўю кватарант, -нта, -нце; але: у размерк. знач. па -нту кватэранаймальнік, -ка квахтўха, дав., месн. -тўсе; р. мн.
-тўх
квашаніна кветалбжа
кветанбжка, дав., месн. -жцы; р. мн. -жак
кветанбсны кветкавбдства
квётнік, -ка квёцень, -цені квіетызм, -му квінтыльён, -на квінтэсёнцыя квінтэт, -та квбрум, -му кегельбан, -на кёглі, кёгляў; адз. кёгля кедр, -ра, (матэрыял) -ру кекс, -са кёліх, -ха, месн. -ху кёлля
кёльня, р. мн. кёльняў кёмлівасць кёмпінг, -га кенаф, -фу кенгурў, нескл., м. кентаўр, -ра керагаз, -за кераміка кесбн, -на кетмёнь, -ня, месн. -ні кефаль, тв. -ллю, ж. кефір, -ру, месн. -ры кібернётыка кіёск, -ка кізільнік, -ку кізяк, -кў кій, аб кіі; мн. кіі кілават-ампёр, кілават-ампёра кілават-гадзіна, кілават-гадзіны кілавбльт, -та кілагёрц, -ца, месн. -цы кілаграмамётр, -ра, месн,. -ры кілаграм-калбрыя, кілаграм-ка-
лбрыі
кілаграмбвы
кілаграм-сіла, кілаграм-сілы кіладжбўль, -ля кілалітр, -ра
кіламётр (не кілбметр!), -ра, месн. -ры
кіламетраж, -жў, месн. -жы кіламётр-гадзіна, кіламётр-гадзіны
кіламетрбвы кілзаць кілб, нязм., н. кільватэр, -ра, месн. -ры кіманб, нязм., н. кімбграф, -фа
КІна...— першая частка ск.іаданых слоў, пішацца заўсёды разам кінаактрыса, р. мн. -актрыс кінаапарат, -та кінааператар, -ра, месн. -ру кінаапбвесць кінабўдка, р. мн. -дак кінавытвбрчасць кінадраматургія кіназала, р. мн. -лаў кіназдымка, р. мн.. -мак кінакадр, -ра, месн. -ры, па аднамў кінакадру кінакамёдыя, р. мн. -дый кінамеханік, -ка кінаперасбўка, р. мн. -вак кінапракат, -ту кінарэпартаж, -жу, месн. -жы кінасеанс, -са, месн. -се, па к'інасеансу ў дзень кінатэатр, -ра, месн. -ры кінафестываль, -лю, месн. -лі кінафікаваць, -кўю кінаэкран, -на кінематаграфія кінематбграф, -фа кінётыка, дав., месн. -тыцы кінб, нязм., н. кінжал, -ла кіпарыс, -са, (матэрыял) -су, па -се; але: пасадзіць па аднамў кіпарысу кіпень, -пню і -пеню кіпець, -пця
кіраўнік (чаго), -ка кірі ізка, р. мн. -зак кісёлепадббны кісёль, -сялю кісларбд, -ду кісларбдна-ацэтылёнавы кісларбдна-зварачны кісла-салбдкі кіслбтаўтваральны кісцёнь, -цяня, месн. -цяні кісяя
кітаббец, -ббйца, месн. -ббйцу кітаец, -тайца, месн. -тайцу кітаістыка, дав., месн. -тыцы кітаязнавец, -наўца, месн. -наўцу кітаянка, р. мн. -нак
кіцель, -ля, па -лі; але: у размерк. знач. па -лю
кішэнны
кішэнь, -ні, ж.
кіяскёр, -ра, месн. -ру клавіятўра, р. мн. -тўр кларнёт, -та кларнетыст, -та класава варбжы класіфікаваць, -кўю класіцызм, -му класічны класна-ўрбчны клёеварэнне клёенне клёены клёепадббны клеймаваць, кляймўю клёйстар, -ру, месн. -ры клекатаць, 3 адз. клякбча клерыкалізм, -му
клець, клёці; р. мн. клёцей клеяварня
клён, -на, (зборн., матэрыял),
-ну кліёнт, -та кліёнцкі
клінапіс, -су, месн. -се клінкер, -ру, месн. -ры клішэ, нязм., н. клбун, -на
клўбень, -бня, месн. -бні клубніцы, -ніц клубняплбд, -да клуббк, -бка клюшнепадббны
кляпаны
клятва, месн. -тве
клятвенны
клятчасты кляцьба кмен, кмёну кніга, р. мн. кніг кнігавыдавёц, -даўца, месн.
-даўцў
кнігагандаль, -длю, месн. -длі кнігазнавец, -наўца, месн. -наўцу
кнігарня, р. мн. -рань кнігасхбвішча
кнот, -та княжацкі княства кббальт, -ту код, кбда кбдэкс, -са, месн. -се кбка-кбла, кбка-кблы кбклюш, -шу, месн. -шы кбксабензбл, -лу кбксахімія
кол, кала; мн. калы; зборн. кблле кбла-гўсенічны
кблас, -са, па -се; але: раздаць па кбласу; мн. каласы; зборн. калбссе
кблерачуллівасць кблішні
кблькі-нёбудзь кбльцападббны
кбміваяжбр, -ра, месн. -ру
кбмін, -на; мн. каміны кбмі-пярмяк, -пермяка кбмі-пярмяцкі кбмплекс, -су
кбнавязь, тв. -ззю, р. мн. -зей і канавязь, р. мн. -зей
кбнегадбўля
кднезавбд, -да кбнкурс, -су кбннагвардзёец, -дзёйца, месн.
-дзёйцу
кбнна-ручны
кбннаспартыўны кбннік, -ка кбнніца кбнтрагёнцтва кбнтр-адмірал, кбнтр-адмірала кбнтр-адміральскі кбнтратака
кбнтрігра
кбнтрманёўр, -ру, месн. -ры кбнтрмёра кбнтрразвёдка кбнтррэвалюцыя кднтрудар, -ру, месн. -ры кбнусападббны
конь, каня, па -ні; але: кбжнаму па каню; мн. кбні, кбней, кбнямі (кбньмі); але: два кані, пяць канёў
кбпаскладальнік, -ка коп’епадббны кбранеклубнясхбвішча кбранепадббны
кбрань, кбраня; мн. карані;
зборн. карэнне кбратка, прысл. кбркападббны корм, -му кбрмавытвбрчасць кбрмазапарнік, -ка кбрмамяшалка кбрмаўббрачны
кбрпацца кбсавугбльнік, -ка кбсінус, -са
кбсмас, -су, месн. -се кбснамазгавы кбснаязыкі
косць, кбсці, на касці; мн. кбсці, касцёй
кбтлападббны
кбўдра, р. мн. кбўдраў кпіны, кпін, адз. няма кпіць, кплю, кпіш; 2 мн. кпіцё кравёцкі
крадзёж, -дзяжў, месн. -дзяжы краевугбльны
краіна, р. мн. краін; Краіна Савётаў
край, краю, на краі, (адм.-тэрыт.) края
кракавяк, -ка
кракёт, -та (гульня ў ійары) краманьёнец, -нца, месн. -нцу краменязём, -му краменякіслы крамлёўскі крамяністасць
кранаўшчык-экскаватаршчык, кранаўшчыка-экскаватаршчыка кранштэйн, -на
крапёж, -пяжў, месн. -пяжы крапіва красавацца красавіцкі
красамбўства красвбрд, -да красмёнка, дав., месн., -нцы красналёссе красціся, крадуся краталбўка кратэр, -ра, месн. -ры краявід, -ду краявы
краязнавец, -наўца, месн. -наўцу
краязнаўства крбвазварбт, -ту крбвазліццё крбвазмяшэнне крбвападцёк, -ку крбвапраліцце крбватачыць крбваўтварэнне крбвацячэнне крбільны крок, -ку кроль, -лю крбнцыркуль, -ля кроп, -пу крбпельнавадкі крбплепадббны крос, крбсу крбсны, красён, адз. няма крбтадранажны
кроў, крыві, тв. крбўю і крывёю крбхкі
круг, -га, месн. -зе; мн. кругі крўгаабарбт, -ту крўгаварбт, -ту крўгавярчэнне кругагляд, -ду круглалісты кругласўтачны круіз, -зу
крумкачаня і крумкачанё, -няці крўпнік, -ку крупчасты крўтабярэжны крутарбгі крухмал, -лу крухмала-патачны крывава-чырвбны крывадўшнічаць крыважэрны крыванбгі крыванбсы крывапівец, -піўца, -піўцу крывасмбк, -ка
крываўнік, -ку крывацёк, -ку крывашыі крывічы, -чбў крывянбсны крыгалбм, -му крыгахбд, -ду крыжанбсец, -нбсца, месн. -нбсцу крыжацкі крыжачбк, -чка крыж-накрыж крызіс, -су
крыкёт, -та (гульня ў мяч) крыланбгія
крылб, мн. крылы; зборн. крылле крыміналістыка крымінблаг, -га, месн. -гу крымплён, -ну крымплёнавы крыптаграма крытыка-бібліяграфічны крытыканства крытыцызм, -му
крытэрый, -рыю, месн. -рыі крыхаббр, -ра, месн. -ру крышталаграфія крышталізацыя крышталбграф, -фа крышталь, -ля
крышыць, крышў, крышыш; крышаць
крыяліт, -літу, месн. -ліце крэазбл, -лу крэазбт, -ту крэда, нязм., н.
крэдыт, -ту крэдытаздбльнасць крэдытбр, -ра, месн. -ру крэйсер, -ра, месн. -ры крэйсер-авіянбсец, крэйсера-
авіянбсца
крэйсіраваць, -рую крэкінг-працэс, крэкінг-працэсу
крэкіраваць крэм, -му крэматбрый, -рыя, месн. -рыі крэм-брулё, нязм., н.
крэмень, -ню, месн. -ні крэмній, -нію, месн. -ніі крэм-сбда, крэм-сбды крэп-гафрэ, нескл., м. крэпдэшын, -ну
крэп-жаржэт, крэп-жаржэту крэп-сацін, крэп-саціну крэп-фаевы
крэсіва
крэсла-лбжак, крэсла-лбжка крэцінізм, -му
крэчат, -та
ксілбграф, -фа
кубамётр, -ра, месн. -ры, па кубамётру на чалавёка
кўбел, -бла
кубёлец, -льца, месн. -льцы
кубісцкі
куды б ні (куды б ні глянуў, усюды...)
куды-кблечы
куды не (куды не пісаў ён!) куды-нёбудзь
куды ні (куды ні глянеш, усюды лес)
кудысьці
куды там
кўжаль, -лю, месн. -лі кужэльны
кўзня, р. мн. кўзняў кукарда
ку-клукс-клан, ку-клукс-клана куклукскланаўцы
кукбль, -лю, месн. -лі кукурузавбдчы кукурўзяішча кулацтва
кулёш, -ляшў, месн. -ляшы куліч, -ча
кулуары, адз. няма; р. мн. -pay кульмінацыйны
культ, -ту; культ працы культаддзёл, -ла
культінвентар, -рў, месн. -ры культмасавы
культпахбд, -ду, месн. -дзе, па
культпахбду ў мёсяц культўрна-асвётны культўрна-масавы культываваць, культывўю культыватар, -ра, месн. -ры культывацыя
кулябяка, р. мн. -каў кулямётчык, -ка кумпяк, -ка кумыс, -су кумысалячэбніца кунічы кўпалападббны купалле купарвас, -су купёцтва куп’ё, аб куп’і купінарэз, -за куп'істы куплетыст, -та
кўпля-прбдаж, кўплі-прбдажу купэ, нязм., н.
купэйнасць
купэйны
купюра, р. мн. купюр
кураня і куранё, -няці курасадня
кураслёп, -пу
курган, -на; мн. курганы; курган Славы
кўрдскі
кур’ёр, -ра, месн. -ру
кур'ёз, -зу
кур’ёзны
курбдым, -му
лурортна-санаюрны
курс, -са, (напрамак) -су курсанцкі
курсіраваць, -рую кусцістасць
кўфар, -фра, месн. -фры кўфель, -фля, месн. -флі кўхня, р. мн. кўхань кухбнны кучаравіцца кювёт, -та кюрасо, нязм., н.
Л
лабагрэйка, дав., месн. -грэйцы; р. мн. -грэек
лабаранцкі лабірынт, -та лабіялізаваны лабіялізацыя лагарыфм, -ма лагарыфмаваць, -мўю лагарыфмічны лад, ладу, аб ладзе ладдзя, тв. -ддзёй (-ддзёю) лажанне
лазеншчык, -ка лазер, -ра лазневы лазняк, -кў лазурыт, -ту лайдацтва лакалізаваць, -зўю лакамабіль, -ля, месн. -лі лакаматыў, -тыва, месн. -тыве;
у размерк. знач. па -тыву лаканізм, -му лакаут, -ту лакаутаваць, -тўю лакафарбавы лакіраваны лакмус, -су
лактбметр, -ра, месн. -ры
ламаны і лбманы
ламацца, ламлюся, лбмішся ламаць, ламлю, лбміш; ламаў;
заг. ламі
ламачча
лам’ё, лам’я, аб лам’і лангёт, -ту ландскнёхт, -та
ландтаг, -га, месн. -гу ландшафт, -ту
ландыш, -ша, (зборн.) -шу, месн.
-шы, па ландышу (па адной кветцы)
ланжэрбн, -на ланкастэрскі ланцўг, -га, месн. -гў ланцэт, -та ланцэтнік, -ка лапавўхі
лапаць, лапця; р. мн. лапцёй
лапцяваты
лапчастанбг, -га, месн. -гу ларнёт, -та ларбк, -рка ларынгалбгія ларынгаскапія ларынгіт, -ту ларынгблаг, -га, месн.. -гу ласасіна ласбсь, -ся, месн. -сі ласўнак, -нку ласьён, -ну ласяня і ласянё, -няці латак, -така (жолаб) латарэйны латарэя, тв. -рэяй латб, нязм., н.
латбк, -тка (прадаваць з латка) латўневы латынізаваны
латынь, тв. -нню; але: лацінка, лацінскі
латыфўндыя
латыш, -ша, месн. -шў латышскі лаўн-тэніс, лаўн-тэніса лаўр, -ра, (зборн.) -ру, месн. -ры лаўравішнёвы лаўравішня лаўрбвы
лаўрэат, -та, месн. -це
лаўсан, -ну, па -не лахмбцце лацінскі; але: латынь лашчыцца
лаяльнасць
лаянка
лаяць, лаю; лаюць
*лгаць (ілгаць), лгу (ілгў), лжэш (ілжэш), лжэ (ілжэ)
*лгун (ілгўн), лгуна (ілгуна) леапард, -да лёбедзь, -дзя лебяда лебядзіны лёваапартуністычны лёвабярэжжа лёвафлангбвы
легальны
легата, прысл. легёнда легіён, -на легіраваць легітымізм, -му легітыміраваць, -рую легіянёр, -ра, месн. -ру легкавагавы
легкаважнасць легкавёр’е легкадўмны легкакрылы
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
легканбгі легкаплаўкі легкахбдны легбрн, -на легпрбм, -ма лёгчы, лягу, ляжаш ледавік, -ка ледакбл, -ла, аб -ле; але\ па
аднамў ледакблу ледарэз, -за ледасёк, -ка ледастаў, -таву ледасхбвішча ледахбд, -ду лёдзьве ледзь-лёдзь ледзянёц, -нца ледзяністы ледзяны леднікбвы ледэрын, -ну лёжань, -жня лезгінка лезгінскі лёзці лейбарыст, -та лейбарысцкі лейб-гвардыя, лейб-гвардыі лейб-гусар, лейб-гусара лейб-эскадрбн, -на лёйкападббны лейкацыт, -та лейкбма лейтматыў, -тыву
лейтэнант, -та, аб -нце; але: па аднамў лейтэнанту лейтэнанцкі лёйцы, лёйцаў лейчына і ляйчына лёкавы лёкарскі
лексёма, р. мн. лексём лексікаграфія, тв. -фіяй
лексікалбгія, тв. -гіяй лексікбграф, -фа лексікблаг, -га, месн. -гу лексікбн, -ну лёктар, -ра, месн. -ру лектбрый, -рыя, месн. -рыі лекцыйны
ленавацца лёнасць
лёнінец, -нца, месн. -нцу ленінізм, -ма (-му)
лёнінскі; Лёнінская прэмія, Лёнінскі Камуністычны Саюз М6ладзі Беларўсі (ЛКСМБ)
лёплены
лес, лёсу, аб лёсе; мн. лясы лёсаапрацбўчы лёсаахбва лесавік, -ка лесавбдства лесавбз, -за
лесавывазка лёсагадбўля лесагаспадарка лёсакамбінат, -та лёсаматэрыял, -лу лёсанарыхтбўкі, -тбвак лёсанасаджэнне лесапарк, -ку
лёсапасадка, дав., месн. -дцы лесапільня лёсапрамыслбвасць лёсапрамыслбвец, -лбўца, месн.
-лбўцу
лёсараспрацбўка
лесарўб, -ба
лёсасаджалка, дав., месн. -лцы лесасёка, дав., месн. -сёцы; р. мн.
-сёк
лесасёялка, р. мн. -лак лесасплаў, -лаву лесастэп, -пу лесастэпавы
лёсасушыльны лесатўндра лёсатэхнічны лесахімія
лесаэкспарт, -ту лёсвіца лёсвічны лётазлічэнне
лётапіс, -су, месн.. -се летаргія лётась лётні
лётнік, -ка летуцснне
*леў, льва (ільва); мн. львы (ільвы)
леўкой, -кбя, (зборн.) -кбю леў-талстбўскі
лешч, ляшча, аб ляшчы; злавілі па ляшчў
лёгенька
лёгкаатлёт, -лёта, месн. -лёце лёгкаатлётыка лёгкавагавік, -ка лёгкавыканал ьны лёгказасваяльны лёгкаматбрны лёгкапрахбднасць лёгкаранены лёгкарухбмасць лёгкаўзбрбены лёгкія, адз. лёгкае
*лёд, лёду (ільдў), на лёдзе; мн. льды (ільды)
лёдагенератар, -ра, месн. -ры лёдаўтварэнне
*лён, льну (ільнў);льны (ільны) *лён-даўгунёц, льну (ільнў)-даў-
гунцў
лён-кудравёц, льну (ільнў)-кудраўцў
лёс, лёсу
лёскат, -ту
лёстачка, дав., месн. -чцы; р. мн.
-чак лёт, лёту лётанне лётчык-касманаўт, месн. аб лётчыку-касманаўце
*лжывасць (ілжывасць) *лжэвучбны (ілжэвучбны) лібералізм, -му ліберальна-буржуазны ліберальна-манархічны ліберальнічаць, -чаю лібрэта, нязм., н. лібрэтыст, -та лівень, ліўню, аб ліўні лівер, -ру, месн. -ры ліга, дав., месн. лізе ліграін, -ну лідзіраваць, -рую лідэр, -ра, месн. -ру, (судна)
-ры лік, ліку лікапбдый, -дыю ліквідаваць, -дўю ліквідатарства ліквідацыйны лікёр, -ру лілаваты ліліпўт, -та ліліпўцкі ліманад, -ду ліміт, -ту лімітаваць, -тўю лімбнна-жбўты лімбннакіслы
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
лімузін, -на лімфадэніт, -ту лімфатычны лінагравюра лінатыпія
лінгвістыка, дав., месн. -тыцы лінгвістычны
лінёіць лінзападббны
лінія, тв. -ніяй
лінкбр, -ра, месн. -ры
лінблеум, -му лінчаванне
ліпень, ліпеня, аб ліпені ліпеньскі
ліпняк, -кў лірападббны лірахвбст, -та лірызм, -му лірыка-драматычны лірыка-эпічны лісахвбст, -ту, бат. ліслівец, -ліўца, месн. -ліўцу ліст, мн. лісты; зборн. л ісце і лісцё лістаж, -жў
лістанбсец, -нбсца, месн. -нбсцу лістапад, -да, (ападанне лісця)
-ду
лістападаўскі лістапракатчык, -ка лістбк, -тка лістбўніца
лісяня і лісянё, -няці літаб’яднанне
літаграфаваны
літар (дакумент), -ра, месн.
-ры
літара
літаратар, -ра, месн. -ру літаратарскі літаратўра
літаратуразнавец, -знаўца, месн.
-знаўцу
літара тўрна-кры гычны літаратўрна-мастацкі літаратўрна-музычны літаратўрна-публіцыстычны літгуртбк, -тка
літмантаж, -жў, месн. -жы літбвец, -тбўца, месн. -тбўцу літр, літра, аб літры; але: па літру малака
літраж, -жў літрбвы літый, -тыю ліўнямёр, -ра, месн. -ры ліфцёр, -ра, месн. -ру ліхацтва
ліхач, -ча, месн. -чў ліхвяр, -ра, месн. -рў ліхтар, -ра, месн. -ры ліцёйна-механічны ліцёйшчык, -ка ліцца, льёцца; лыбцца ліццё
ліць, лью; льём, льяцё; заг. лі, ліце
ліцэіст, -та ліцэнзія лічбавы лічыльна-аналітычны лічыльна-вылічальны лічыць, лічў, лічыш лішаепадббны лішайнік, -ку лішак, -шку ліяна
ЛКСМБ (Лёнінскі Камуністычны Саібз Мбладзі Беларўсі)
*лоб, лба, (ілба); мн. лбы (ілбы) лог, лбгу, у лагў лбдар, -ра, месн. -ру
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
лбдка, р. мн. лбдак ложнакласіцызм, -му лозунг, -га, месн. -гу лой, лбю, аб лбі лом, лбма (інструмент) лбманы лбпасцевы
лбпух, -ху, месн. -ху
лорд-мэр, лорд-мэра, аб лордмэру
лось, лася; па ласі; але: кбжнаму па ласю
лбтаць, тв. -ццю луб, лўбу
лўбін, -ну
луг, лўгу; мн. луп', -гбў лугавбдства
лужбк, -жка лунацізм, -му лунацік, -ка лушчыльнік, -ка лыжачка, дав., месн. -чцы лыжка, дав., месн. -жцы *львіны (ільвіны)
*львіца (ільвіца)
*львяня (ільвяня) і львянё (ільвянё)
*льгота (ільгбта)
*льгбтны (ільгбтны)
*льдзіна (ільдзіна)
*льнавбд (ільнавод), -да *льнавбдства (ільнавбдства) *льнавбдчы (ільнавбдчы) *льнамялка (ільнамялка), дав., месн. -лцы
*льнапўнкт (ільнапўнкт), -кта *льнасёмя (ільнасёмя)
*льнасёялка (ільнасёялка), дав., месн. -лцы
*льнасёяльны (ільнасёяльны)
*льнаткацкі (ільнаткацкі)
*льнатрыер (ільнатрыер), -ра
*льнацёрка (ільнацёрка), дав., месн. -рцы
*льноапрацбўчы (ільноапрацбўчы)
*льнбачышчальнік (ільноачышчальнік), -ка
*льновалакно (ільновалакно),
-на
*льнозавбд (ільнозавбд), -да
*льнокамбайн (ільнокамбайн), -на
*льнокамбінат (ільнокамбінат), -та
*льномалатарня (ільномалатарня)
*льнопрадзённе (ільнопрадзённе)
*льнбпрадўкцыя (ільнбпрадўкцыя)
*льнопрамысловасць (ільнбпрамыслбвасць)
*льнбсушылка (ільносушылка), дав. месн. -лцы; р. мн. -лак
*льнбтрапалка (ільнотрапалка), дав., месн. -лцы; р. мн. -лак
*льнбтрапальны (ільнотрапальны)
*льнбтраста (ільнбтраста)
*льноўборачны (ільнбўббрачны)
*льнбцерабілка (ільнбцерабілка)
*льндцерабільны (ільндцерабільны)
*льндцерабільшчык (ільндцерабільшчык)
*льндчасальны (ільндчасальны)
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
*льняны (ільняны) *льсніцца (ільсніцца) *льсціва (ільсціва) *льсцівасць (ільсцівасць) *льсцівы (ільсцівы)
*льсціць (ільсціць), льшчу (ільшчў); льсціцё (ільсціцё)
лэдзі, нязм., ж.
любімец, -мца, месн. -мцу люббў, -бві, тв. -ббўю люд, люду людзі, тв. людзьмі
людскі (людскае абыхбджанне) людскі (людская гавбрка) люізіт, -ту люксембўржац, -жца, месн. -жцу люлі-люлі люмінесцэнтны люмінесцэнцыя, тв. -цыяй люмпен-пралетарыят, люмпенпралетарыяту
лютаваць, 3 адз. лютўе лютаўскі; Лютаўская рэвалюцыя лютэранін, -на лютэранства люцэрна лявацкі лявацтва ляднік, ледніка ляжак, лежака лязг, -гу лякала, р. мн. -лаў лякальшчык, -ка лякарства, р. мн. -ваў лямант, -ту лямантаваць, -тўю лямец, -мцу, месн.. -мцы лямёш, лемяша, аб лемяшы лямпа
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
ляпіс, -су
ляпіць, ляплю, лёпіш
ляпсус, -су
лярд, лярду
лясгас, -са
ляскатаць, -качў, -кбчаш лясні'цтва лясбк, -ска лясўн, лесуна
ляўша, -шы, тв. -шой (-шбю); мн. ляўшы, ляўшэй
ляцёць, лячў
лячыць, лячў, лёчыш лячэбна-прафілактычны лячэбна-санітарны ляшыць, ляшў, ляшыш
М
мабілізацыйны
мабыць
маг, мага, аб магу
магазін, -на
магазін-салбн, магазіна-салбна магаметанства
магарыч, -чў, месн. -чы магдэбўргскі
магіла, р. мн. магіл; магіла Невядбмага салдата
магістраль, тв. -ллю
магістрант, -та
магістратўра, р. мн. -тўр магістрацкі магістэрскі
магналій, -лію, месн. -ліі магнацкі
магнезіт, -ту
магнёта, нескл., н.
магнетызаваць, -зўю
магнетызм, -му магніевы
магній, -нію, месн. -ніі
магніт, -та, (пераноснае) -ту
магнітаэлектрычны
магнітблаг, -га, месн. -гу магнітбмер, -ра, месн. -ры магнбліевы
магўтнасць
магчымасць і мажлівасць мадальнасць мадапалам, -му
мадзьяр, -ра, месн. -ру мадзьярскі
мадбнна
мадрыгал, -ла мадуляванне мадулятар, -ра, месн. -ры мадыфікаваць, -кўю мадыфікатар, -ра, месн. -ры мадыфікацыя мадэліраванне мадэліраваць, -рую мадэліст, -та
мадэль, тв. -ллю
мадэльёр, -ра, месн. -ру мадэльшчык, -ка мадэмуазэль, нязм., ж. мадэра
мадэрата, нязм.
мадэрн, нязм. мадэрнізаваны мадэрнізацыя мадэрнізм, -му мадэрнісцкі маёліка маёмасны маёнтак, -тка
маёр, -ра, месн. -ру маёрскі
мажарытарны
мажджэр, -ра, месн. -ры мазаіка, дав., месн. -заіцы мазаічнасць
мазгавы
мазгі, -гбў, (анат.) мозг, -га мазжачбк, -чка
мазепадббны мазбк, -зка мазбль, -заля; мн. мазалі, м. мазь, тв. маззю маіс, -су май, мая, аб маі
майстар, -тра, месн. -тру; мн.
майстры
майстраваць, -рўю майстэрня, р. мн. -рань майстэрскі майстэрства
мак, -ку
макака, -кі, дав., месн. -кацы, ж. макао, нескл., н.
макарбна, мн. няма макарбнны
македбнец, -нца, месн. -нцу макеціраваць, -рую макінтбш, -ша, месн. -шы макіявелізм, -му маклер, -ра, месн. -ру макбўнік, -ку макра... — першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам
макраклімат, -ту макракбсм, -му макрамэ, нескл., н. макрарэльёф, -фу макрасвёт, -ту макраскапічны макраспбра макраструктўра макрата (вільгаць) макрацзфал, -ла, месн. -ле макрбта (слізь) макрўсенькі макрэль, тв. -ллю макрэц, -рацў, месн. -рацы максім (кулямёт), -ма максімалізм, -му максімалісцкі максі-мбда
максімум, -муму, месн. -муме макулатўра
макўха, дав., месн. -кўсе макўхадрабілка малаабгрунтаваны малаадукаваны малаазіяцкі малаазбцісты
малаакрэслены малаважкі
малаверагодны
малавёр’е, месн. -р’і малавбпытны
малавывучаны малавядомы малагабарытны маладагвардзёйцы маладасвёдчаны маладахбднасць маладжавасць маладзёйсны
маладзёц, -лайца, месн. -лайцў; мн. малайцы
маладзік, -ка маладзюсенькі маладняк, -кў маладбсць маладўшша малаёзджаны малаец, -лайца, месн. -лайцу малазразумёлы
малазямёлле, месн. -ллі малайцавата
малайчына, -ны, дав., месн. -ну, тв. -нам; (у ж. р.) дав., месн. -не, тв. -най (-наю) малакагбнны малакаліберны малакамёр, -ра, месн. -ры малакб, у малацэ малаколькасны малакбперагонны малакрбўе, месн. -роўі
малалётак, -тка маламетражны маланасёленасць мала-памалу мАлапісьмённасць малапрадукцыйны (малапрадукцыйная праца)
маларухавы
малатабоец, -ббйца, месн. -бойцу малатавішча, н.
малатыражны малаўдбйны малаўраджайны малахіт, -ту малацьба малацьбіт, -та малашэрсны малдаванін, -на; мн. малдаване,
-ван малёнства малёнькі малескін, -ну малёк, -лька малібдэн, -ну малібдэніт, -ту маліннік, -ку малбдзіва малбх, -ха, месн. -ху малбчна-бёлы
малочна-васкавы малочнакансёрвавы малочнакіслы
малочна-мясны
малочнатаварны малпападобны
малыш, -ша, месн. -шў
мальбёрт, -та, па -це: але: узяць па мальбёрту
мальтузіянства малюсенькі
малюск, -ка
маляр, -ра, месн. -рў малярыёлаг, -га, месн. -гу
малярыя мамант, -та манагамія манаграма манаграфічны манаграфія маналбг, -га, месн. -гу манапалізаваны манапалізацыя манапалісцкі манаплан, -на манархізм, -му манархісцкі манатып, -па манафтангічны манафтбнг, -га мангблавёд, -да мангблазнаўства мангбла-татарскі мандарын, -на манёж, -жа, месн. -жы манекён, -на манёўр, -ру манеўраванне манёўранасць манеўрбвы манжэта, ж., р. мн. -жэт маніёк, -ку манікюр, -ру манікюрша, р. мн. -кюршаў манілаўшчына маніпуліраванне маніпуліраваць, -рую маніпуляцыя, р. мн. -ляцый маністычны
манітбр, -ра, месн. -ры маніфёст, -та маніфестацыя, р. мн. -цый маніякальна-дэпрэсіўны маніякальны манкіраванне манкірбўка, дав., месн. -рбўцы манна
манбкль, -кля, месн. -клі манбметр, -ра, месн. -ры манпансьё, нязм., н. мантаж, -жў, месн. -жы мантажна-будаўнічы мантб, нязм., н. мантылья, тв, -льяй
мантыса
манумёнт, -та манументальны манускрыпт, -та манускрыптавы мануфактўра, р. мн. -тўр манцёр, -ра, месн. -ру манціраваць, -рую
маньчжўр, -ра; мн. маньчжўры, -раў
маньяк, -ка маньяцтва марабў, нязм., м. марак, -ка
мараканец, -нца, месн. -нцу маракён, -ну маралізаваць, -зўю мараль, тв. -ллю маральна-бытавы маральна-палітычны мараплаванне
мараплавец, -лаўца, месн. -лаўцу маратбрый, -рыя марафбн, -на
марахбд, -да
марахбдзец, -дца, месн. -дцу марахбдны
марганец, -нцу, месн. -нцы марганцаварўдны марганцбвісты
маргарын, -ну
маржаня і маржанё, -няці марзіст, -та
маркёр, -ра, месн. -ру, (маійына) месн. -ры
маркізёт, -ту
маркіраванне маркбўнік, -ку марксізм, -ма (-му) марксізм-ленінізм, марксізма-ле-
нінізма (-му) марксіст, -та марксісцка-лёнінскі марксісцкі
мармелад, -ду
мармур, -ру, месн. -ры мармурбвы
марнаслбўе, месн. -слбўі
марнатравец, -траўца, месн.
-траўцу марбжанае марбжаніца, р. мн. -ніц марбз, -зу; мн. маразы марбзатрываласць марбзаўстбйлівасць марбшка, дав., месн. -шцы марсельёза
марсіянін, -на; мн. марсіяне, -сіян
мартэн, -на
мартэншчык, -ка марўдлівасць марўднасць
марфалагічны
марфалбгія
марфблаг, -га, месн. -гу марціра, р. мн. -цір марш, марша (музычны твор);
(рух) -шу
маршал, -ла; Маршал Савёцкага Саюза
маршальскі маршальства маршападббны марш-манёўр, -ру, месн. -ры маршрўт, -ту
маршчына, р. мн. -шчын маршырбўка марыва
марыец, -рыйца, месн. -рыйцу марынад, -ду марынізм, -му марыянётачны марэна
марэнавы (марэнавая фарба) марэнга, нязм., н.
марэнны, геал. мар'яннік, -ку масава-палітычны масава-патбчны масава-фізкультўрны масавік, -ка
масаж, -жу, месн. -жы масажаваць, -жўю масіраванне
масірбўка, дав., месн. -рбўцы масіў, -сіву маскападббны
маскарад, -ду масквіч, -ча, месн. -чў маскіраваць, -рўю маслааддзяліцель, -ля, месн. -лі маслаббйка, дав., месн. -ббйцы;
р. мн. -ббек маслазавбд, -да масларббчы маслаўлбўнік, -ка маслёнка, дав., месн. -нцы маснічына, р. мн. -чын масбўка, дав., месн. -сбўцы мастак, -ка мастацтва мастацтвазнаўства мастбк, -тка мастыт, -тыту, месн. -тыце масцітасць масьё, нескл., м. мат, (шахм.) -та матавіла, н. матадбр, -ра, месн. -ру матарызаваны матарыст, -та
матацыкл, -ла матбк, -тка маторабудаванне матбразббрачны маторарамбнтны матрац, -ца, аб -цы; але: кбжнаму па матрацу
матрбс, -са, аб -се; але: з кбжнага карабля па матрбсу
матрбскі
матрыкул, -ла матрычны матрыярхат, -ту матўз, -за матч, матчу, аб матчы матч-рэванш, -шу матч-турнір, матч-турніру матчын матываваць, -вўю матывірбвачны
матывірбўка, дав., месн. -рбўцы матыль, -ля, месн. -лі матыў, -тыву матычанне
матычыць, -чу матэль, -ля матэматыка, дав., месн. -тыцы матэрыя матэрыял, -лу матэрыялізацыя матэрыялізм, -му матэрыяліст, -та матэрыялістычны матэрыялісцкі матэрыяльна-бытавы матэрыяльна-тэхнічны матэрыяльны
маўзалёй, -лёя, месн. -лёі; Маўзалёй У. I. Лёніна
маўзер, -ра, аб -ры; але: у размерк. знач. -ру
маўр, -ра; мн. маўры, -раў маўрытанскі
махавік, -ка махізм, -му махісцкі
махор, -хра, месн. -хры мацак, мацака мацерыковы мацёры
маці, родн. маці і мацеры, тв. маці і мацерай
маці-гераіня, маці-гераіні мацўнак, -нку мацыёла мацыён, -ну мацярык, мацерыка мацярынскі мацярынства
мачанка, дав., месн. -нцы; р. мн.
-нак
мачатбчнік, -ка
мачаха, дав., месн. -часе
мачта, р. мн. мачтаў мачэнне машкаёдны маштаб, -бу маштабнасць машчэнне
машына-аўтамат, машыны-аўтамата
машынабудаванне машынабудаўнік, -ка машынабудаўнічы машына-гадзіна, машына-гадзі-
ны
машыназнавец, -знаўца, месн. -знаўцу
машыназнаўства
машынапіс, -су, месн. -се машынізаваны машынізаваць, -зўю машынізацыя машынна-трактарны маэстра, нязм., м. маяк, -ка
маянткбвы маянэз, -зу маяран, -ну маярат, -ту маятнік, -ка маятнікападббны мегават-гадзіна, мегават-гадзіны мегагёрц, -ца мегаскбп, -па мегафбн, -на мегацыкл, -ла мегрэл, -ла; мн. мегрэлы, -лаў медабслугбўванне медавар, -ра, месн. -ру медаварны медагляд, -ду медагбнка медаёд, -да медазббр, -ру, месн. -ры медаліст, -та медаль, -ля, месн. -лі; мн. медалі, медалёў
медальёр, -ра, месн. -ру медальён, -на медальны меданбс, -са меддапамбга, дав., месн. -мозе меджліс, -са медзведзяваты
медзведзяня і медзведзянё, -няці мёдзеплавільны медзь, тв. мёддзю медзяны медінстытўт, -та мёдналіцёйны медналобы мёднапракатны мёдна-чырвбны мёднік, -ка мёдны
медперсанал, -лу медпўнкт, -та медсанбат, -та
медсястра, р. мн. -сясцёр медўза, р. мн. медўз медуніца медфак, -ка мёдык, -ка медыкамёнты мёдыка-санітарны мёдыка-хірургічны медыцына медыцынскі
медычка, дав., месн. -чцы; р. мн.
-чак
медычны медыяльны медыяна, р. мн. -ян медыятар, -ра, месн. -ры межавы
мезазаўр, -ра, месн. -ры мезазбйскі
мезальянс, -су мезанін, -на мездраваты мёзенец, -нца, месн. -нцы мёзены
мексіканец, -нца, месн. -нцу меладрама, р. мн. -драм меладычнасць меладычны мёладэкламацыя
меланезіец, -зійца; мн. меланезійцы, -зійцаў
меланжавы меланхблія меліяраваны меліяратар, -ра, месн,. -ру меліярацыйны меліярацыя мелкавбддзе
мелбдыя, р. мн. -дый
мельхіёр, -ру, месн. -ры мемарандум, -ма
мемарыял, -ла; (спартыўнае)
-лу
мемарыяльны мембрана
мемуары, -раў, адз. няма мемуарыст, -та мендзялёвій, -вію, месн. -віі мёнзула
мензўрка, дав., месн. -рцы;
р.мн. -рак менінгіт, -ту меніск, -ка ментбл, -лу ментузбвы менуэт, -та менш, прысл. меншавізм, -му меншавік, -ка меншавіцкі мёншасць мёншы
меню, нескл., н. мерапрыёмства мёраць, мёраю мёргель, -лю, месн. -лі мерзлата мёрзнуць меркаваць, мяркўю меркантылізм, -му меркантылісцкі меркантыльнасць мерыдыян, -на мерыдыянальны мерыдыянны мерынбс, -са мерэнга, дав., месн. -нзе месіянізм, -му месіянства мёсніцкі мёсніцтва мёсны (мёсны склон) мёсца, аб мёсцы мёсцазнахбджанне мёсцанараджэнне мёсцапрабыванне
мёсцапражыванне
мёсяц, -ца, месн. -цы; але: Мёсяц (планета)
мёсячнік, -ка метабіёз, -зу метагенёз, -зу мётад, -ду метадалбгія
метадычнасць метал, -лу металаапрацбўка металаграфія металазнаўства металаканстрўкцыя металалбм, -му металанбсны металападобны металапракатны металапрамысловасць металахімія металізацыя металічны металбід, -ду металўрг, -га, месн. -гу металўргія метамарфізм, -му метамарфбза метанімія
метаплазма
метастаз, -зу метатэза
метафара, р. мн. -фар метафізіка, дав., месн. -зіцы мстафізічны метафраза метацэнтр, -ра, месн. -ры метлавішча метбдыка, дав., месн. -дыцы метраж, -жў, месн. -жы метралбгія метрампёр, -ра, месн. -ры метранбм, -ма метрапалітэн, -на
метрапблія метрдатэль, -ля, месн. -лю метрб, нескл., н. метрбвы
метрблаг, -га, месн. -гу мётрыка, дав., месн. -рыцы мётчык, -ка метыл, -лу
метылён, -ну метыс, -са метэаралагічны метэараліт, -та метэаралбгія метэарблаг, -га, месн. -гу метэарыт, -та
метэастанцыя
метэбр, -ра, месн. -ры мефістбфельскі мсх, мёха механазббрачны механізаваць, -зўю механізм, -ма механік, -ка
механіка-машынабудаўнічы механіцызм, -му
мёцца-сапрана, нескл., н. (голас) мёцца-тынта, нескл., н.
мецэнат, -та мецэнацкі меч, мяча мечанбс, -са мечанбсец, -нбсца, месн. -нбсцу мёчападббны мечахвбст, -та меч-рыба, меч-рыбы
мёшалка, але\ бетбнамяшалка; р. мн. -лак
мешкавіна
мешчарак, -ка; мн. мешчаракі, -кбў
мёд, мёду; мн. мяды мёдаварэнне мёрзлы, -ая, -ае
мёртванарбджаны мігрыраваць, -рырую мігрэнь, тв. -нню мігцённе / мігацённе мідзі-спадніца мідыйскі міелі'т, -ту міжакбнне
міжбрбўс, месн. -рбўі міжбрыгадны міжвёдамасны міжвённ ы міжвідавы міжвблі міжгарбдні міжгатункбвы міжгбр'е, месн. -р’і міжземнамбрскі міжінстытўцкі міжірыгацыйны міжкалгасны
міжнарбдны; Міжнарбдны Чырвбны Крыж міжнацыянальны міжпавёрхавы міжпарбдны міжпланётны міжплёчча, месн. -ччы міжраддзе, тв. -ддзем міжрадкбвы міжраёкны міжрэберны міжрэспубл іканскі міжсаюзны міжусббіца між’ярусны мізансцэна мізантрбп мізэрнасць
Мікра...— першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам мікраарганізм, -ма мікрабіёлаг, -га, месн. -гу
мікрабіялбгія мікраклімат, -ту мікракбсмас, -су мікракрышталічны мікрапбрысты мікрараён, -на мікраскапіраванне мікраскагпя мікраскбп, -па мікратэлефбн, -на мікрафауна мікрафілым, -ма мікраэлемёнт, -та мікрбметр, -ра, месн. -ры мікстўра, р. мн. -тўр міласцівы міласціна міласэрнасць міл асэрны мілівальтмётр, -ра, месн. -ры міліграм, -ма міліграмбвы міліметрбвы мілітарызм, -му міл ітарыстычны мілітарысцкі міліцыянёр, -ра, месн. -ру мільён, -на мільённы
мільянёр, -ра, месн. -ры, (пра чалавека) -ру
мільярд, -да мільярдны мільярдэр, -ра, месн. -ру мімавблі мімаёздам мімаёзны мімахбдам мімбзавыя
мінамёт, -та, аб -це; але: па мінамёту на ўзвод
мінамётны мінамётчык, -ка
мінанбсец, -нбсца, месн. -нбсцы міндалепадббны
міндаль, -ля, (зборн.) -лю мінерал, -лу
мінералбг, -га, месн. -гу міні-амсамбль міні-культыватар міні-мбда міні-спадніца мінімум, -муму міністр, -ра, месн. -ру міністэрства мініяцюра
мінўта; Мінўта маўчання
мінчанін, -ніна; мн. мінчане, -чан
міньён, -ну, (танец) -на міраж, -жў; мн. -жы мірра (расліна) мірыяды, -даў місіс, нязм., ж.
місіянёр, -ра, месн. -ру місіянёрства містыфікаваць, -кўю містыцызм, -му містэр, -ра, месн. -ру містэрыя мітусня
мітынг, -гу, месн. -гу мітынгаваць, -гўю мітэльшпіль, -лю, месн.. -лі міфалбгія
мішэнь, -ні, тв. -нню міякардыт, -ту млекаксрмячыя
млёчны; Млёчны Шлях млын, млына, аб млынё мнагаббр’е, месн. -р’і мнагавёрсты мнагавбддзе, месн. -ддзі мнагаграннасць мнагадзётнасць мнагазначнасць
мнагаквёткавы мнагалётні
мнагал юдны
мнагалямпавы мнагамёсны мнагаплбдны мнагапблле, месн. -ллі мнагаслбўе, месн. -лбўі мнагатбмны мнагачлён, -на
мнематэхніка, дав., месн,. -ніцы мнбгавугбльнік, -ка мнбгавякбвы мнбгагалбссе, месн. -ссі мнбгазямёлле, месн. -ллі мнбгамільённы мнбганацыянальны мндгаплямённы мндгапрадмётнасць мндгапялёсткавы мкдгастандчнік, -ка мндгастарбнні мндгасямёйны мндгацыліндравы мнджналікавы (назбўнік) мндства мбва, р. мн. моў
мдвазнавец, -знаўца, месн.
-знаўцу мдвазнаўства мдвазнаўчы мбгілкі, адз. няма мбжа, мо мбладзь, тв. -ддзю мблат-рыба, мблат-рыбы мбнагібрыд, -да мбнатэізм, -му мбра, р. мн. мбраў мбрфій, -фію, месн. -фіі мост, мбста, на мбсце мбстабудаванне МОТа...— першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам
мбтаббл, -ла мбтавагбн, -на мбтавелагбнкі мбтавеласпбрт, -ту мбтагбнкі мбтагуртбк, -тка мбтадрбм, -ма мбтадрызіна мбтадывізія мбтакрбс, -су мбталбдка, р. мн. -дак мбтамеханізаваны мбтапбезд, -да мбтапрабёг, -гу, месн. -гу мбтапяхбта мбтарблер, -ра мбтаспбрт, -ту мбўчкі
*мох, мбху (імхў) мбхападббны
мсцівец, мсціўца, аб мсціўцу мудрэц, -раца, месн. -рацў мужчына, -ны, дав., месн. -ну мўзыка (від мастацтва) музыка (чалавек), -кі, дав., месн, -ку, тв. -кам
музыказнавец, -знаўца, месн.
-знаўцу музыкальна-сцэнічны мукамбльна-крупяны мулінэ, нязм., н. мультыплікацыя мўляр, -ра, месн. -ру мундзір, -ра, месн. -ры муніцыпалітэт, -тэта мураваны мурбг, -рагў, месн. -рагў мус, -су мускат, -ту
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
мухамбр, -ра
мушкецёр, -ра, месн. -ру мыла, памянш. мыльца мылаварня, р. мн. -рань, -рняў мысленне, -ння
мыш, мышы, тв. мышшу
мышалбўка, дав., месн,. -лбўцы;
р. мн. -лбвак
мышаня і мышанё, -няці мышахвбснік, -ку
мыш’як, -кў
мэбельшчык, -ка мэблева-абівачны мэблірбўка
мэбля
мэдлік / мэндлік, -ка
мэр, мэра, аб мэру
мэта
мэтазгбдна
мэтанакіраванасць
мюзік-хбл, мюзік-хбла мядзвёдзіца
мядзвёдзь, -дзя, месн. -дзі мядзвёджы
мядзвёдка, дав., месн. -дцы мядзвёднік, -ка
мякчэй мялёць мяльна-трапальны мяльчэйшы
мянташка, дав., месн. -шцы; р. мн. -шак
мянтўз, ментуза
мянўшка, дав., месн. -шцы; р. мн.
-шак
мяняць
мярзляк, мерзляка мярцвяк, мерцвяка мярцвячына мярэжка, р. мн. -жак мясаёд, -ду мясакамбінат, -та мясакансёрвавы мяса-малбчны мясанарыхтбўкі мясапрадўкты мясапрамыслбвасць мяса-раслінны мясарўбка, р. мн. -бак мяса-сальны мясасаўгас, -са мясні'к, мясніка
мядзяк, медзяка
мядзянка, р. мн. -нак
мядбк, -дкў
мядбўнік, -ку
мяжа; мн. мёжы, мёжаў і меж
мяздра
мякенькі
мякіннік, -ка
мястэчка, р. мн. -чак мясцкбм, -ма
мятла; мн. мётлы, мётлаў мяцёж, мяцяжў, аб мяцяжы мяцёжнік, -ка мяцёліца, р. мн. -ліц мяць, мну; мнём, мняцё мячык, -ка
мякіш, -шу, месн. -шы мякка
мяккаваты
мяккакрылы мяккалісты
мячэць, тв. -ццю
мяшанец, -нца, месн. -нцу мяшбк, -шка мяшчанства
мяккасардэчнасць мяккацёласць
Н наадварбт
мяккашэрсны мяккі
наадрэз наапашкі
набакір набалёлы набасанбж набат, -ту наббй, -ббю, месн. -ббі наббк, прысл., але: на бок, наз.
з прыназ.
наббр, -ру, месн. -ры
набраклы набрыняць набытак, -тку на бягў
навабранец, -нца, месн. -нцу навагбдні навакблле навамбдны
навар, -ру, месн. -ры наварбчваць
навасёлец, -льца, месн. -льцу навасёлле, месн. -ллі навасёл, р. мн. -лаў навастрыць, навастрў, навбстрыш
наватвбр, -ра на вачах навёданне (разавае) навёдванне (шматразбвае) навёк і навёкі
навёла
навёрсе, прысл., але: на вёрсе, наз. з прыназ.
навёчна
навідавбку, прысл.
на відў
навісь, тв. -ссю; р. мн. -вісей навббмацак навбддаль навбдмаш навбдшыбе на вбка
навбкал і навакбл навбшта
навукбва-даслёдчы
навукбва-мастацкі навукбва-папулярны навукбва-тэарэтычны навукбва-тэхнічны навукбва-фантастычны навучанне
навучэнец, -нца, месн. -нцу
навўшнікі
на выбар навыварат на вывучку
навылет, прысл., але: на вылет, наз. з прыназ.
навынас, прысл.
навыперадкі, прысл.
навыпуск, прысл., але: на выпуск, наз. з прыназ.
навыцяжку
навяваць (смўтак, тугў і пад.) на вякі
нагавбр, -ру, месн. -ры нагавбрваць
наганяй, -няю, месн. -няі
нагар, -ру, месн. -ры
на-гара
нагарваць
нага ў нагў нагббм
наглёдзецца, -джуся, -дзішся; -дзяцца
наглёдзець, -джу, -дзіш
наглуха
наглытацца
нагбн, -ну
нагбр’е, месн. -р’і
нагбткі (кветкі), -так; адз. нагбтка
нагрўзчык, -ка
нагрэў, -рэву
нагўл, -лу
надаіць, надаю, надбіш
надакўчыць; 3 мн. надакўчаць; незак. надакучаць
надалей і надалёй на дармаўшчыну надаць, надам, надасі, надасць;
нададзім, надасцё, нададўць надбіць, надаб’ю; надаб’ём, на-
даб’яцё надвае надвёчар на двор, але\ вывернуць шэрсцю
надвбр, прысл.
надвбр’е, аб надвбр’і надвячбрак, -рка надгаладзь, прысл. надзёл, -лу
надзімаць, зак. надзьмўць надламаны
надламацца, -ламлюся, -лбмішся надламаць, надламлю, надлбміш; незак. надлбмліваць; надламаў; заг. надламі
надліць, надалью; надальём, надальяцё
на дбсвітку надбўга надпіс, -су, па надпісу надрэз, -зу надта надысці наёзд, -ду наёзджаны на жаль наждак, -кў нажніцы, -ніц; адз. няма нажын, -ну назад на зарэз назаўсёды, прысл.
назаўтра, прысл. (назаўтра ён аглёдзеўся), але: на заўтра, наз. з прыназ. (не адкладвай на заўтра)
назіркам назлб, прысл.
на злбсць
назбла, -лы, дав., месн. -ле, тв. -лай
назуббк
назусім
найвышэй, прысл.
найм, -му наймёнш наймічка, дав., месн. -чцы наказ, -зу на карачках
накасяк
накат, -та, месн. -це
накаўт, -та
накаўтаваць, -тўю
накдаўн, -на
накід, -ду
накіп, -пу, месн. аб -пе
наколькі, прысл. (накблькі я вёдаю), але' на кблькі, ліч. з прыназ. (на кблькі частак)
накбнт
накпіць, накплю, накпіш; накпім, накпіцё
накрыж
накўльгваць
накцюрн, -на
накшталт
наламаны і налбманы
наламацца, наламлюся, наломішся
наламаць, наламлю, налбміш; незак. налбмліваць; наламаў; заг. наламі
налгаць налёва
налёжаць, налёжу, налёжыш
налёта, прысл., але: на лёта, наз. з прыназ.
налёт, -ту
наліў, наліву
наліць, налыб; нальём, нальяцё, налыбць
на лятў
наляцёць, налячў; наляцім, налеціцё
на мазі
намалбт, -ту намалбчваць
намаляваны
намаразь, тв. -ззю
намасціць, намашчў, намдсціш намёраць (мерай) намёрзнуць намёрыцца (нацэліцца) намёснік, -ка
намнбга, прысл., але: на мнбга, ліч. з прыназ. (на многа гадоў)
намблаты намблваць намбтваць намбчваць намбшчваць намўляны намўляць, -ляю нанава
нанач, прысл., але: на ноч, наз. з прыназ.
наніз, прысл., але: на ніз, наз. з прыназ.
нанбс, -су, месн. -се
наняць, наймў, нбймеш, ндйме набгул на пабягўшках напавал напавёр напагатбве
напагатбў (узяць стрэльбу напагатбў)
напаказ, прысл., але: на паказ, наз. з прыназ.
напакбўваць
напалавіну, прысл., але: на палавіну, наз. з прыназ.
напалебн, -на (пірожнае)
напалбву, прысл.
напамінак, -нку на памяць напарстак, -стка на парўкі напаслёдак, прысл. на паслязаўтра напасці, нападў; нападзём, нападзяцё
напаўгбласа, прысл.
напаўсілы, прысл.
наперавёс наперагбнкі напёрад наперакбр наперамёнку наперарэз напёрці; напрбм, напрацё напёў, напёву напітак, -тку
напіцца, нап’юся, нап’ёшся; нап’ёмся. нап’яцёся
наплыў, наплыву напбперак напбтым
направа напрадвёсні напракат напралёт напралбм, прысл., але: на пралбм, наз. з прыназ.
напрамкі
на працягу
напрбст
напрбшвацца
напрыклад, пабочн. сл.
на прыцэл
напэўна
напярэдадні
напярэймы
нарадавблец, месн. -льцу нараджэнне нараспёў
нарасхват
насмарк, -ку
нарасць, р. мн. нарасцен
насмерць, прысл., але: не на
нараўнё, прысл.
жыццё, а на смёрць, наз. з
нарваць; нарвём, нарвяцё
прыназ.
нарзан, -ну
на смёх
наркбтык, -ку
насміхацца
нарматыў, -тыву
наспёх
нарбд, нарбду (у спалучэнні
на спбдзе
са словамі ганьбаванне, пра-
настблькі, прысл., але: на стбль-
кляцце, прысуд і пад., а так-
кі, ліч. з прыназ.
сама з азначэннямі — нарбда:
настрбй, -рбю, месн. -рбі
прысўд нарбда; украінскага
настрыг, -рыгу, месн. -рызе
нарбда)
наступ, -пу
народазнаўства
насўперак, прыназ. з дав. скл.
народанасёльніцтва
насўпраць
нарбдаўладдзе
насўстрач
нарбдна-вызвалёнчы
насустрэчу, прысл., але: на
народнагаспадарчы
сустрэчу, наз. з прыназ.
нарбдна-дэмакратычны
насуха
нарбдна-паэтычны
насцеж
нарбдна-рэвалюцыйны
насціл, -лу
нарбднасць, р. мн. нарбднасцей
насчышчаць
нарбсхрыст
насчэпліваць
на руку
насчэсваць
нарыс, -са
насып, -пу
нарэшце
насядзёцца
насаглбтачны
насякбмаёдны
насалбджваць
натарыяльны
насарбг, -рбга, месн. -рбгу
натбптваць
на світанні
натбўп, -пу
насённеачышчальны
натраляваць, -люю
насённесушылка, р. мн. -лак
натрый, -рыю, месн. -рыі
насеннявбд
натуралізм, -му
насёяны
натхніць, -ню; -ніцё
насёяць, насёю, насёеш, насёе
наўгад
насілу, прысл., але: на сілу, наз.
наўдалўю
з прыназ.
наўдачу, прысл.
на скакў
наўзббч
наскрбзь
наўздагад
на славу
наўздагбн
наслёдаванне
наўзрыд
на слых
наўмё, пры.сл.
на смак
наўмысна
на ўра наўрад ці наўскасяк наўскбс наўсцяж наўцёкі наўючыць, -чу нафталін, -ну нафтаправбд, -да нафтапрадўкт, -ту нафтасіндыкат, -та нафтбл, -лу на хадў нахіл, -лу
нацерабіць, 2 адз. нацярэбіш нацёрці, натрў; натрбм, натрацё нацёк, -ку
націна; зборн. націнне націск, -ку націснуты нацызм, -му нацысцкі
нацыянал-дэмакрат, нацыяналдэмакрата
нацыянал-дэмакратычны нацыяналізм, -му
нацыянал-сацыяліст, нацыяналсацыяліста
нацыянальна-вызвалёнчы нацыянальна-каланіяльны нацюрмбрт, -та нацягнуты нацянькі
нацярпёцца, -плюся, -цярпішся, -цярпіцца; 3 мн. нацярпяцца на чалё
начарна начасаны
начлёг, -лёгу, месн. -лёзе начбс, -су начсастаў, -таву начыста
начэрпваць
начэрчваць
начэсваць
нашатыр, -рў, месн. -ры
нашто, прысл., але: на што, займ. з прыназ.
нашчадак, -дка нашчапаць нашчыпаць, -плю нашчэнт
нашэсце, месн. -сці наявў наязджаць наяўнасць
неабвяргальны і неабвёржны неабгрунтаваны неабдымны неаб’ёзджаны неаб’ектыўна
неабмежаваны неабпалены неабсяжны неабыякавы неабыякі і неабыякі неадарвінізм, -му неад’ёмны
неадкладны нёадкуль неаднаразбва неаднбйчы
не адразу неадчэпна неадэкватны неаімпрэсіянізм, -му неакантыянства неакласіцызм, -му неалагізм, -ма, месн. -ме; але: знайсці па неалагізму
неаламаркізм, -му
неаліт, -ту
неарамантызм, -му неараны і нявбраны неасэнсаваны неафашысцкі
неахайнасць неахвбчы
небарака, -кі, дав., месн. -ку, тв. -кам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -кай (-каю)
небасхіл, -лу не без тагб небіткі (небіткое шкло) -нёбудзь, часціца (з папярэднім
с.іовам звязваецца пры дапамозе злучка: дзе-нёбудзь, што-нёбудзь)
небыліца
не варта не вёльмі невідўшчы нёвуцтва не выпадкбва невыразна невысбкі
невычарпальны невялікі (малы) невясёлы (сумны) негасцінна негатывізм, -му негатыў, -тыва
не глёдзячы (на каго^што-небудзь), дзеепрысл. з часціцай, але: няглёдзячы на, прыназ. негліжэ, нязм.
недаатрымліваць недаацзньваць недаббр, -ру, месн. -ры недабраякасны недавёре, месн. -р’і недагавбрваць
недаглёдзець (дзіцяці) недагляд, -ду
не даглядзёць (кінакарціны) недаёсці недалёкі
недалёт, -ту недалічваць недалбў, -лбву
недамёрваць недамбл, -лу недапал, -лу недапёк, -ку недапрацаваны недапячы, -пякў, -пячэш; -пячбм, -печацё
недарма
недарбд, -рбду, месн. -рбдзе
недарэчы
недасвёдчанасць
недасёдзець (пра хлеб) недасёў, -сёву не да смаку недасбл, -лу недасяваць не дасядзёць (да канца) не -да твару недаўгавёчны недаўлік, -ку недахбп, -пу не да часу недачўць недаядаць недаязджаць недвухсэнсава недзеяздбльны
нежанаты
нежывы (мёртвы) нежыццяздбльны незадбўга незалёжна незамбжна
не замужам незамўжняя нездавальняюча нездарма нездарбвіцца незлічбны незнарбк не з рукі нё з чага не інакш
нёйкі
нейлбн, -ну неймавёрна нейтралітэт, -ту, месн. -тэце некандыцыйны некралбг, -а, месн. -гу нектар, -ру, месн. -ры нелегальна
немавёдама
неміласэрны немэтазгбдна ненавідзець, -джу, -дзіш ненадбўга не на жарт
ненамнбга, прысл., але: не на мнбга, ліч. з прыназ.
ненарбкам ненаўмысна небн, -ну непаважлівы нёпагадзь, тв. -ддзю непагбдлівы непагбдны непадалёку не пад сілу непакбіць непаладкі, адз. няма непамёрны не па-мбйму
непамысны
непарадак, -дку
непасёда, -ды, дав., месн. -ду, тв. -дам; (у ж. р.) дав., месн. -дзе, тв. -дай (-даю)
непаўналётні непаўнапраўны непаўнацэнны непахісна непісьмённасць неплацёж, -цяжў неправамбцны
непрадукцыйны (непрадукцыйная праца)
нёпрыяцель, -ля, месн. -лю непрыяцель, ваен.. -ля, месн. -лю неразважліва і неразважна нёраст, -ту нервбвахвбры нёруш, -шы, тв. -шшу несвядбма, прысл. не сёння заўтра несімпатычны неспакбйны не ставаць (сілы) не сўпраць несур’ёзны
нёсці, нясў; нясём, несяцё; нёс, нёсла
несціхана нёта, нязм., н. нёта-маса, -сы нётры, адз. няма неўдагад неўзабаве не ў лад неўмалбтны не ў мёру неўпапад не ў парў
неўраджай, -джаю, месн. -джаі неўраджайны неўрапатблаг, -га, месн. -гу неўрастэнік, -ка неўраўнаважаны неўрбз, -зу неўрблаг, -га, месн. -гу неўрыт, -ту неўспадзёў
не хапаць (не хапае рубля да сбтні, не хапае рукбй)
нёхаця
нёхта, нёкага не хто іншы, як...
нечаканы
нечуваны
нёчы, нёчага, нёчаму і г. д.
не шкада нёшта, нёчага не што іншае, як... неэканбмна
не я (адмоўе), але: не-я (філасофскі тэрмін)
нёяк ні аб кім ніадкўль ні адтўль ні адсюль нібыта нівеліраваць, -рую ніводзін і ніводны, нівбднага нігілізм, -му нігілістычны
нігіл ісцкі нігрбл, -лу ні даць ні ўзяць ні да чагб і ні да чбга нідэрландзец, -дца, месн. -дцу ніжнялўжыцкі ніжэйпададзены ніжэйпадпісаны ні за кім
нізаштб, прысл., але: ні за штб, займ. з прыназ.
ні за штб ні пра штб нізкавольтавы і нізкавбльтны ні з кім
ні з мёсца ні з тагб ні з сягб нікацін, -ну нікелін, -ну нікель, -лю, месн. -лі нікеляваць, -люю нікблькі ні на ёту ні разу ні рыба ні мяса ні сёла ні пала ні сёе ні тбе ні складу ні ладу ні стаць ні сёсці
ні так ні гэтак
ні то... ні то (ні TO дождж ні TO снег)
нітрабензбл, -лу нітрагліцэрына нітралак, -ку нітрат, -ту нітрацэлюлбза нітрыфікаваць, -фікўю ні туды ні сюды ні ў кбга ні ў штб ні ў якім выпадку ніхтб, нікбга, нікбму, нікім, ні аб кім
ніхтб ІНШЫ нічога нічўць
нічый, нічыйгб, нічыймў, НІЧЫІМ нічыйны ніштб іншае нішчымны ніяк ніякавата, ніякі
нббелій, -лію, месн. -ліі новаадкрыты нбвабудбўля новагвінёйскі новазапавётны новазеландскі новазямёльскі нованабраны нованабыты нбванарбджаны нованасёлены новапабудаваны нбвапасялёнец, -нца, месн. -нцу новапрыбыўшы нбваспёчаны нбваствбраны нбваўвёдзены нбваўтвбраны
нбздра, р. мн. нбздраў нбраў, -раву норд, нбрду норд-вёст, норд-вёсту норд-бст, норд-бсту нбрма, р. мн. норм нбсчык, -ка нбсьбіт, -біта, месн. -біце нотабэна, -ы, ж.
ноч, р. мн. начэй; ноч у нбч нуклеін, -ну нуль, нуля, аб нулі нуль-паказальнік, -ка нумараваць, -рўю нумарацыя, тв. -цыяй нумізматыка, дав., месн. -тыцы ну-нў нырэц, -рца нэндза нэпман, -на
нэсэсэр, -ра, месн. -ры нюанс, -су нюансаваць, -сўю нюх, нюху, аб нюху нябачаны нябачны нябёсна-блахітны няблага няббжчык, -ка няббсь нябыт, -ту няважны нявёрны нявёруючы нявёсела нявёяны нявбпытнасць нявбраны і неараны нявыпечаны нявыпрабаваны нявыхаваны нявыхад, -ду няглёдзячы на, прыназ., але:
не глёдзячы (на кагоіійтонебудзь), дзеепрысл. з часціцай
нядбайна нядббра нядббразычлівы нядббранадзёйны нядббрапрыстбйны нядббрасумлённы нядббраўпарадкаваны нядбімка, р. мн. -мак нядбімшчык, -ка нядбўгатрывалы нядрэнна
нязвыклы
нязвязны нязграбны няздатны няздзёйснены няздбльны нязлбсны
нязнайка, -кі, дав., месн. -ку, тв. -кам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -кай (-каю); р. мн. нязнаек
няйначай някёмлівы някёпскі някбўкі някбшаны нялёгка
нялішне нялюдскі няма дзё няма кагб
няма куды нямбжацца нямбжна нянавісць нянька, р. мн. -нек няньчыць
няпарнакапытныя няплённы
няпбспех, -ху няпбўны
няпраўда (хлусня) няпэўна нярана нярэдка, прысл. нясвбечасбва
няславіць, няслаўлю, няславіш нясмачна нясмёлы няспбрна няспраўны няспрытна нястача нястбмны нястраўнасць
нястрымана і нястрымна нясцёрпны няўважлівы няўвязка, р. мн. -зак няўдала няўдача, р. мн. -дач няўдзячны
няўмёка, -кі, дав., месн. -ку, тв.
-кам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -кай (-каю); р. мн. няўмёк
няўмёльства
няўпраўка, р. мн. -вак няўрбд, -ду няўрымслівы няўсёдлівы
няўстбйка, р. мн. -стбек няўтўльна няўхільна няўцёшны няўцям няцбтны нячўла, прысл.
няшчасце, месн. -сці няяркі няясыць, -ці, тв. -ццю няяўка
О
обер...— першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды праз злучок ббер-афіцэр, ббер-афіцэра, месн.
-ру
ббер-кандўктар, ббер-кандўктара, месн. -ру
ббер-лейтэнант, ббер-лейтэнанта ббер-пракурбр, ббер-пракурбра ббер-яфрэйтар, ббер-яфрэйтара, месн. -ру
огб
о-го-гб
ом, бма
оммётр, -ра, месн. -ры
бмнібус, -са
бмуль, -ля, месн.. -лі; мн. бмулі, -ляў
бнікс, -су
бпера, р. мн. бпер
бпера-буф, бперы-буф
бперны бпіум, -му бпіумны бптам
бптыка, дав., месн. -тыцы бптыка-акустычны бптымум, -муму бпус, -са брган, -на
брдэн, -на; мн. брдэны
брдэнскі
брдэр, -ра, месн. -ры; мн. брдэры бсмас, -су, месн. -се бсміевы
бсмій, -мію, месн. -міі
бстгбты, -таў бтаскапія, -іі бтасклербз, -зу бхра і вбхра бхравы і вбхравы бхрысты і вбхрысты
П
па-англійску паасббку па-бальшавіцку пабатальённа па-бацькбўску па-баявбму пабёл, -лу па-беларўску пабёлены паблізу пабліскванне пабляклы паббішча паббйвацца пабблей і паббльш паббльваць паббўтаць, незак. паббўтваць па-братняму па-братэрску пабрацім, -ма па-брацку пабудаваны пабуджальны па-будзённаму пабяляны (кацёл) павадыр, -ра, месн. -рў па-ваённаму па-вайскбваму паварбт, -ту паварбтка, дав., месн. -тцы паварбтлівасць па-вар’яцку павастрыць, -рў, павострыш павастрэць, -р^е, -Зюць па-вашаму, прысл., але: па ва-
шаму, займ. з прыназ. павёдаміць, -млю, -міш; 3 мн.
-мяць; незак. паведамляць паведамлённе
павёзці, павязў; павязём, павезяцё
павёк, прысл.
павёр’е
павёрх, -рха, месн. -рсе
павёрхня
па-веснавбму
павёсці, -дў; -дзём, -дзяцё павётра, тв. -рам павётраачышчальнік, -ка паветрадўўка павётрана-дэсантны паветраплавальны павёў, павёву
павёць, тв. -ццю; р. мн. -цей
павільён, -на
паві'ннасць
павісёць, -вішў, -вісіш; -вісім, -вісіцё
павіскванне
павіян, -на павбддаль павбджваць павбдзіны, -дзін, адз. няма павбдка, дав., месн. -дцы; р. мн.
-дак
павбдле (чаго) павблжскі
павблі, прысл., але: па вблі, наз. з прыяаз.
павбльнасць
па-вбўчаму і па-вбўчы павбхкаць
павўзіць, -вўжу, -вўзіш павўк, -ка павўкападббны павуцінне павучальна павучаць павучыяы па вўшы павышэнне
павяваць, -вае; -ваюць
павязка, дав., месн. -зцы; р. мн.
-зак
павянуць
павярнўцца, павярнўся, павёрнешся
павярхбўнасць па-вяскбваму пагавбрваць пагадзінна
пагадзіцца, пагаджўся, пагбдзішся
пагаднённе
пагаліць, пагалю, пагбліш пагалбска і пбгаласка
пагалбўе
паганец, -нца, месн. -нцу па-гарадскбму
пагарачыцца, -чўся, -чышся пагардлівасць пагаршэнне па-гаспадарску па-гербйску
паглыбіць, -блю, -біш
паглынальнасць
пагнацца, паганюся, пагбнішся па гбрла пагранатрад, -да пагрбм, -му пагрўзачна-разгрўзачны пагэтуль
падагрэў, -рэву
падагульняць / падагўльваць пададдзёл, -ла падакбннік, -ка па-дамашняму
паданне
падаправаць, зак. падапрэць падапхнўць; -пхнём, -пхняцё падараваны падарбжжа падарўнак, -нка
падарыць, -дарў, -дбрыш падаслаць, падсцялю падаслаць, падашлю падатак, -тку
падаткбвы падаўжэнне па-даўнёйшаму падахвбціць, -хвбчу, -хвбціш падацца, падамся, падасіся, падасца; пададзі'мся, падасцёся, пададўцца
падбёл, -лу пад ббкам падббр, -ру падвёсны пад вёчар падвбблачны падвбд, -ду падвбдка, дав., месн. -дцы па двбе
падвбз, -зу падвбзчык, -ка падвбрваць падвбстраны падвячбрак, -рка падгавбрваць падгадаваны
падгарваць, -гарвае і падгараць, -гарае
падглёдзець, -глёджу падгбн, -ну падгбр’е, месн. -р’і падграбаць
падгрўпа, р. мн. -грўп
падгрэбці, -грабў; -грабём, -грабяцё
падданства паддаць паддзёўка паддбнны паддбследны паддувала
пад’ёзд, -ду, (уваход або месца) -да
пад’ёсці, пад’ём, пад’ясі, пад’ёсць; пад’ядзім, пад’ясцё, пад’ядўць
пад’ёхаць, пад’ёду пад’ём, -му падзёйнічаць, -чаю падзёл, -лу
падзёя, р. мн. падзёй
падзённа па-дзіцячаму падзбл, -лу падзямёлле па-дзяржаўнаму
падкладка, дав., месн. -дцы; р. мн. -дак
падклёены
падклёіць, -лёю, -лёіш; 3 мн.
-лёяць
падкбвападббны падкблаты
падкбп, -пу
падкбрм, -му падкбчваць падкрэсліваць падкўльгваць
падкупіць, -плю, -кўпіш; незак. падкупляць і падкўпліваць
падлёссе
падлёт, -ту
падлік, -ку
падлічыць; 3 мн. падлічаць падлбмліваць
падмазка, месн. -зцы
падмазчык, -ка
падмайстар, -стра, месн. -стру падмарбжваць, зак. падмарбзіць падмацўнак, -нку падмёньваць
падмёсці; -мяцём, -мецяцё; незак. падмятаць
падмёрзнуць падмёрзлы падмбргваць і падміргваць паднарад (у ботах), -да пад ніз
паднябённе
паднябёссе па-дббраму падбл, -ла падблець, -дблею падбраны падбўгу падпал, -лу падпарадкаванасць падпарадкбўваць падпарўчнік, -ка падпасці; -падзём, -падзяцё пад пахі
падпёрці, падапрў; падапрбм, падапрацё
падпёрты падпільнбўваць падпісчык, -ка пад пбўнач падпрэгчы, -рагў, -ражэш; -ражбм, -ражацё
падпяразаны падпяць, падапнў падрабляць, зак. падрабіць падрад, -ду падрадзіцца, падраджўся, падрадзішся; незак. падраджацца падрадчык, -ка падразаць падраздзялённе пад раніцу па-драпёжніцку па-другбе па-другбму пад рукбй (-кбю) падрыў, падрыву падрыўнік, -ка падрэгуляваны падрэзчык, -ка падскакваць падскбк, -ку падскрабаць Z падскрэбваць падснёжнік, -ка пад спбд, пад спбдам
падсўмак, -мка
падтаваць, 3 адз. -таё падтаць, 3 адз. -тане падтбчка, дав., месн. -чцы; р. мн.
-чак
падтрасаць, -саю і падтрэсваць, -сваю
падтрымліваць, -ваю
падтрэсці, -расў; -расём, -расяцё падтэкст, -ту падўжаць, -жаю падужэць, -жэю па-дурнбму па душы падцёпліваць падцёк, -ку падцяжкі, -жак падчапіць, -чаплю, -чэпіш падчарыца падчас падчасаны падчыстўю падчытчык, -ка падшкіпер, -ра, месн. -ру падшлёмнік, -ка падшэрхнуць падыграць, незак. падыгрываць падыспытны
падысці, падыдў, падыдзеш падыхбд, -ду падыхбдзіць, -хбджу па-дэ-дэ, нязм., н.
падэшва, р. мн. -ваў пад’язны
па-за
пазакласны пазалётась пазалёташні пазаўчарашні па-звёрску пазіраваць, -рую пазітрбн, -на пазітывізм, -му
пазітывісцкі пазіцыйны пазіцыя па-зладзёйску пазмённа пазнаёмлены
пазуха, месн. пазусе; р. мн. пазух
пазыка, дав., месн. пазыцы; р. мн. пазык
пазыкатрымальнік, -ка пазыкбвы па-іншаму па-іхняму паіць, паю, пбіш паіць-карміць пай, паю; мн. паі пайграць паймённа
пайсці, пайдў, пбйдзеш, пбйдзе; пбйдзем, пбйдзеце; пайшбў, пайшла, пайшлб пайшчык, -ка
паказ, -зу
паказаць, пакажў, пакажаш, пакажа
паказчык, -ка пакалбнна па-камуністычнаму пакгауз, -за па-кігайску паклады, -аў
пакблькі, злучн,., але: па кблькі, ліч. з прыназ.
пакрысё
пакт, -та (пакт міру) пакулле пакўльгваць пакўль што
пакўтаваць, -тую (не пакўтваць!) паладзін, -на паламаны і палбманы паламацца, палбміцца
паламаць, паламлю, паломіш;
паламаў; заг. паламі
паланёз, -за
паланізм, -ма
паланцін, -на
паласа (чарназёмная паласа);
р. мн. палбс
палаталізаваны
па-латыні
палімёры, -раў
палімбрфны
палінезіец, -зійца, месн. -зійцу
палінёіць; 3 мн. -нёяць
палінбм, -ма
паліп, -па
паліраваны
палісандр, -ру, месн. -ры
палісмён, -на, месн. -не
палахлівасць
палац, -ца, месн. -цы; Палац піянёраў, Палац працы
палацёр, -ра, месн. -ру, (машына) -ры
палачка-стукалачка, палачкістукалачкі
палеабатаніка палеаграфія палеазаалбгія палеазаўр, -ра, месн. -ры палеазбй, -зою
паліспаст, -ста, месн. -сце палітаддзёл, -ла палітасвёта
палітбюро; Палітбюрб ЦК КПСС палітвучбба палітграмата палітгуртбк, -тка палітзаняткі, -ткаў палітзнявблены палітінфармацыя палітраббта палітрўк, -ка
палеаліт, -ту палеанталбгія, тв. -гіяй
палітсастаў, -таву палітупраўлённе
палеантблаг, -га, месн. -гу палёглы (палёглае жыта) палемізаваць, -зўю палемічны
па-лёнінску
палебграф, -фа
палёпшаць (стаць лепшым),
-шаю
палёпшыць (зрабіць лепшым),
палітшкбла палітыка-асвётны палітыка-выхаваўчы палітыка-масавы палітыка-эканамічны палітычны палітэканбмія палітэмігрант, -та палітэхнікум, -ма
-шу па-лётняму палёт, -ту палігамія паліглбт, -лбта, месн. -лбце палігбн, -на паліграфічны паліграфія пал іклініка палікл інічны палімёрны
паліцмайстар, -тра, месн. -тру палішынёль, -ля паліэдр, -ра
палкавбдзец, -дца, месн. -дцу палбм, -му палбмніцтва
палбн, -ну палбнны
палын, -нў
па-людску
палявбдчы
палягальнасць паляк, -ка паляндвіца, р. мн. -двіц паляпшэнне
палярыметр, -ра, месн. -ры палярына, р. мн. -рын па-майстэрску па-маладзёцку памалёньку памалу па-марксісцку па-мастацку памёр, -ру, месн. -ры памёрзнуць
памёрці, памёр, памёрла; памёрлі
памёсны памёсячна памнбгу па-мбйму памбл, -лу памбст, -та па-мужчынску памфлёт, -та памфлетыст, -та памчацца
па-мядзвёджаму і па-мядзвёджы памяншаемае
памяранец, -нца, месн. -нцы памярцвёлы памярцвёць памяць, тв. -ццю па-над панадвбрак, -рка панацэя, тв. -цэяй па-нашаму, прысл., але: па на-
шаму, займ. з прыназ. пангерманізм, -му панегірык, -ка па нёкалькі панёль, тв. -ллю пан-Еўрбпа панібрацтва
паніжэць
панікёр, -ра, месн. -ру панісламі'зм, -му
панна
панб, нязм., н.
па-нбваму, прысл., але: па нбваму, прым. з прыназ.
пансіён, -на, (утрыманне) -ну пансіянат, -та панславізм, -му
пантанёр, -ра, месн. -ру пантбнны пантэізм, -му пантэбн, -на
панцыр, -ра, месн. -ры панцюркізм, -му панэлінізм, -му панядзёлак, -лка па-нямёцку паняцце
пападдзя папаёздзіць папакбшваць
па-панску па парадку папараць, тв. -ццю па-партыйнаму папаўдні, прысл. папахадзіць папацёмку, прысл. пап’ё-машэ, нязм., н. па-пёршае папільётка
папірус, -су, (помнік пісьменнасці) -са
па-пластўнску па-пбльску па-пралетарску
папраўдзе, прысл., але: па праўдзе кажучы, наз. з прыназ.
папрбк, -ку па-прбстаму папрбсту
па-прыяцельску па-птушынаму папуаскі папулярызацыя папуры, нязм., н. папялі'шча папярбчна-кбнтурны папярбчнапаласаты папярхнўцца папярэджанне па-пятае парабалічны паравбзабудаванне паравбзавагбнарамбнтны паравбзазббрачны парагенератар, -ра, месн. -ры парад, -ду парадак, -дку парадаксальны парадзіраваць, -рую парадыгма парадыйны парадыст, -та, месн. -це параённа паражняк, -кў паразітызм, -му паралелаграм, -ма паралелепіпед, -да паралёль, тв. -ллю паралітык, -ка параліч, -чу, месн. -чы парамагнетызм, -му паранджа
па-ранёйшаму, прысл., але: па ранёйшаму, прым. з прыназ. паранепранікальны параперагравальнік, -ка парапёт, -та параразмеркавальнік, -ка парасімпатычны параснік, -ку парасбн, -на парасбнападббны
парастак, -тка
парася і парасё, -сяці, тв. -сём паратўнак, -нку паратыф, -фу параўнальна-гістарычны парафінаваны парафіраванне парахнёць, -нёе парашкападобны
парашок, -шкў (доза лякарства) -шка
парашутызм, -му парвеню, нязм., м. паргёлій, -лія, месн. -ліі паржавёць паржышчавы парк, -ку, (месца стаянкі транспарту) -ка
паркаленабіўны паркаль, -лю паркёт, -ту парламентарызм, -му парламенцёр, -ра, месн. -ру парламенцкі парнікбва-цяплічны парбдыя парбжні па-рбзнаму парбль, -ля парбўну партабак, -ка партактыў, -тыву партарганізацыя, тв. -цыяй партасвёта партатыўны партбілёт, -та партбюрб, нязм., н. партвёйн, -ну партвучбба партдысцыпліна партз’ёзд, -да партбрг, -га, месн. -гу партплёд, -да
партрэт, -та партрэтыст, -та партсігар, -ра партстаж, -жу, месн. -жы партсхбд, -ду
партфёль, -ля, месн. -лі партызан, -на партызанскі
партыйна-арганізацыйны партыйна-гаспадарчы партыйна-камсамбльскі партыйна-палітычны партытўра, р. мн. -тўр партэнагенёз, -зу партэр, -ра, месн. -ры па-рўску паручыцель, -ля, месн. -лю парфір, -ру, месн. -ры парфўмна-касметычны парцыён, -ну парцьё, нязм., м.
парцьёра, -ры; мн. парцьёры, парцьёр
парыкмахер, -ра, месн. -ру парытэтны парыў, -рыву па-салаўінаму па-салдацку па-сапраўднаму пасат, -ту пасвёдчанне
пасвіць, пасў; пасём, пасяцё па-свбйму па-свбйску па-святбчнаму
пасёяны па-сірбцку пасіў, -сіву пасквіль, -ля пасквілянцкі па-славянску пасланёц, -нца, месн. -нцў пасланнік, -ка
пасляабёдзенны пасляаперацыйны
паслядбўна матэрыялістычны паслядбўна міралюбны паслядбўна рэвалюцыйны г.аслязаўтра паслякастрычніцкі паслянаціскны пасляпасяўны паслярэвалюцыйны пасляслбўе, месн. -лбўі пастамёнт, -нта па-старадаўняму пастараль, -лі, тв. -ллю пастарнак, -ку
па-старбму, прысл., але: па старбму звычаю
пастаў, -тава; мн. паставы пастка, дав., месн. -тцы пастбй, -тбю, месн. -тбі пастблькі, прысл., але: па стблькі, ліч. з прыназ.
пастскрыптум, -ма паступальны (рух) пастфактум, прысл. пастэль, -лі, тв. -ллю пастэрызацыя па-сур’ёзнаму па-сусёдску пасцёль, -лі, тв. -ллю пасці, падў; падзём, падзяцё пасціла
пасьянс, -са пасябраваць, -рўю па-сябрбўску пасяджэнне
пасялёнец, -нца, месн. -нцу пасялкбвы Савёт па-сямёйнаму
пасярэдзіне, прысл., але: па сярэдзіне, наз. з прыназ.
па-таварыску патанўлы
па-твойму патбк, -ку патблаг, -га, месн. -гу патблагаанатам, -ма патбчна-канвёерны патбчна-серыйны патбчна-скбрасны патранаванне патрапіць, -плю, -піш патрахі, -хбў, адз. няма патрашыць, патрашў, патрбшыш па трбе патрбху
патрўль, -ля, месн. -лі, (чалавек) ■лю
патруляванне патрыёт, -та патрыцый, -цыя, тв. -цыем, месн.
-цыю
патрыярх, -ха, месн. -ху патрыярхальны патрыятызм, -му патрэніраваць (іграка), -рўю патрэскваць, -вае па-трэцяе па-турэцку патэнт, -та патзнтаваны патэнтаваць, -тўю патэнтавы і патэнтны патэнцыраванне патэнцыял, -лу патэтыка, дав., месн. -тыцы патэтычны патэфбн, -на
паў...— першая частка складаных слоу пішацца заўсёды разам. але з уласнымі назвамі — праз злучок паўабарбна паўабарбт, -та паўадчынены паў-Азіі паўакна
паўакрўжнасць паўаркуша паўасвётлены паўаўтаматычны паўафіцыйны паўачка паў-Беларўсі паўбяды паўвекавы паўвбстраў, -рава паўгадавы паўгектара паўгбддзе па-ўдарнаму паўдарбгі паўдзесятка паўднёваафрыканскі паўднёва-захбдні паўднёварўскі паўднёва-ўсхбдні паўжывы паўза паўзабыццё паўзвбдна паўзмрбк, -ку паўзці; паўзём, паўзяцё паўзыхбдзіць паўкаланіяльны паўкіламетрбвы паўліста паўлітрбвы паўмёра паўмёсячны паўметрбвы паўмілі паўмільёна паў-Мінска паўмінўты паўнаважкасць паўнавбддзе паўнагўчны паўназначны паўнакрбўны
паўналётні
па-францўзску
паўналёцце
пахаджаць і пахаджваць
паўнамбцны
па-хатняму
паўнапраўе
пахвальба
паўнасычаны
пахвальны; Пахвальная грамата
паўнатвары
пахіснўцца
паўнацэннасць
пахнуць, пах, пахла
паўнбчна-захбдні
пахбд, -ду
паўнбчнамбрскі
пахбджанне
паўнбчнарўскі
пахбдка, дав., месн. -дцы
паўнбчна-ўсхбдні
пацвёрдзіць
паўнюсенькі
пацвярджэнне
паўперызацыя
пацёха, дав., месн. -цёсе
паўправаднік, -ка
паціху
паўпрэд, -да
пацыёнт, мссн. -нце
паўрубля
па-цяпёрашняму
паўстанак, -нка
пацярпёць, -плю, -піш; 3 мн.
паўстанец, -нца, месн. -нцу
пацярпяць
паўстанцкі
па-чалавёчы
паўсярэдні
па чарзё
паўтакт, -та
па-часе
паўтара (рубля, рублямі), паў-
пачастўнак, -нку
тары (гадзіны, гадзінамі)
па-чацвёртае
паўтарагадбвы
пачўцце; мн. пачўцці (брганы па-
паўтаракіламетрбвы
чўццяў)
паўтаралітрбвы
пачўццевы
паўтараметрбвы
пачуццё, мн. няма (пачуццё
паўтараста
мёры)
паўтаратбнка
пачуццёвы
паўтбн, -ну, (у музыцы) -на
пачым
паўтбр, -ру
пачын, -ну
паўтраця
пачэсны
паўучастка
пашпарт, -та, -рце, у размерк.
паўфабрыкат, -ту
знач. па -рту
паўфінал, -лу
пашпартызацыя
паўхвіліны
паштальён, -на
паўцёнь, -ню
паштамт, -та
па-ўчарашняму, прысл., але: па
паштамцкі
ўчарашняму, прым. з прыназ.
паштмайстар, -тра, месн. -тру
паўшар’е, месн. -р’і
паштбва-тэлеграфны
паўяблыка
паштэт, -ту
па-філасбфску
пашчыпаць, -паю
па-франтавбму
па шчырасці
паэзія
паэтызацыя
паэтэса, р. мн. -тэс паядынак, -нку паясняльнае (слова) пёвень, пёўня, аб пёўні педагагічны
педаль, тв. -ллю; р. мн. -лей педантызм, -му педанцтва педінстытўт, -та педбметр, -ра
педпрактыка, дав., месн. -тыцы педыкюр, -ру педыятр, -ра, месн. -ру педыятрычны п’едэстал -ла
пейзаж, -жу, (твор жывапісу) -жа
п’ёксы, -саў пеленгацыя
пельмёні, -няў; адз. пельмёнь, -ня, м.
пенасілікат, -ту
пёні, нязм., н. (манета) псніцылін, -ну
пенсіянёр, -ра, месн. -ру пенснэ, нязм., н. пёнькавалакнб пёнькапрадзённе пёня, тв. пёняй (-няю) пёпсі-кбла, пёпсі-кблы перабёжка, дав., месн. -жцы;
р. мн. -жак
перабёжчык, -ка пераббльшванне перабудбва
пердвод, -ду, (грайіовы) -да
перавбз, -зу перавбзчык, -ка пёравязь, тв. -ззю перагар, -ру, месн. -ры перагарваць і перагараць
перагарбджваць перагіб, -бу перагляд, -ду перагнбй, -нбю, месн. -нбі перагбн, -ну перагбртваць псрагрэў, -рэву перадавік, -ка перадапбшні перадгістбрыя, тв. -рыяй перадгбр’е, месн. -р’і пераддзвёр’е, месн. -р’і перадзвіжнік, -ка перадзел, -лу перадплёчча перадрўк, -ку перадсэрдзе пераёзд, -ду, (чыгуначны) -да пераёзны пераёмнасць перажытак, -тку перазвбн, -ну пераігрыванне пераігрываць, зак. перайграць перайменаваць, -нўю; незак. пе-
раймянбўваць перайначыць перайсці, перайдў, пярбйдзеш, пярбйдзе
пераказ, -зу пераказчык перакананне пераканаўчасць перакат, -ту перакатчык, -ка перакаці-пбле, перакаці-пбля перакваліфікацыя, тв. -цыяй перакідванне пёракіс, -су пераклад, -ду перакладчык, -ка
перакласці, -кладў; -кладзём, -кладзяцё
перакбпванне перакбс, -су перакбшваць перакрбйваць перакрыцце, месн.. -цці перакрыццё (дзеянне) перакўпшчык, -ка
пералажыць, -лажў, -лбжыш пераламаны / пералбманы пераламацца, пералбміцца пераламаць, пераламлю, пералбміш; пераламаў; заг. пераламі пераламлённе пералёт, -ту пералік, -ку пераліў, -ліву пералбм, -му
перамёньваць, зак. перамяніць перамёрваць перамёрзнуць перамёрзлы перамір'е, месн. -р’і
перамбжца, -цы, дав., месн. -цу, тв. -цам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -цай (-цаю)
перамбшчваць перанасёленасць перанасялённе перанбс, -су перанбссе перанбсчык, -ка пераняць, пераймў, пярбймеш перапайваць (ад перапаяць) перапал, -лу
перапалбх і пярэпалах, -ху перапаўзці, -зў; -зём, -зяцё перапёў, -пёву
перапёчка, дав., месн. -чцы пёрапіс, -су, месн. -се перапісчык, -ка
пераплачаны пераплёт, -ту пераплётна-брашурбвачны
пераплётчык, -ка перапбнчатакрылыя перапрацаваны перапрбшваць перапўд, -ду перапужаць перапынак, -нку пераразаць і перарэзваць пераразлік, -ку пераржавёць перарыў, -рыву перарэз, -зу перасёдзець (пра хлеб) перасёў, -сёву перасбл, -лу перасядзёць (перачакаць) перасялёнец, -нца, месн. -нцу перасячы; -сячбм, -сечацё ператрасаць і ператрэсваць пературбацыя пераўвасаблённе пераўчбт, -ту перахбд, -ду пёрац, -рцу, месн. -рцы перацяць, ператнў; ператнём, ператняцё
перашыек, -шыйка перашэптванне пераэкзаменбўка, дав., месн.
-нбўцы
пергамент, -ту, месн. -нце пергаментны пёр’е, аб пёр’і перламўтр, -ру перлбн, -ну перманёнтны
пёрнік, -ка пербн, -на перпендыкуляр, -ра, месн. -ры перпётуум-мббіле, нязм., н. персанаж, -жа, месн. -жу персанал, -лу персаніфікацыя
персідскі перспектыва перуанец, -нца, месн. -нцу перфаратар, -ра, месн. -ры пёршааснбва, р. мн. -аснбў першабытнаабшчынны пёршагатункбвы
пёршадрукар, -ра, месн. -рў пёршакатэгбрнік, -ка першакласнік, -ка пёршакрыні'ца, р. мн. -ніц першакўрснік, -ка першамайскі
пёршапрычына, р. мн. -чын пёршасны
пёршаэлемёнт, -та перш-наперш
пёршынец, -нца, месн. -нцы, (аб дзіцяці) -нцу
перплынстваваць, -твўю першынствб
перыгей, -гёя, месн. -гёі перыгёлій, -лія, месн. -ліі псрыёдыка, дав., месн. -дыцы перыкардыт, -ту перыметр, -ра, месн. -ры перыпетыя, тв. -тыяй перыскапічны перыстакрылыя перысталістыя
перыстальтыка, дав., месн. -тыцы перыферыйны перыферычны
перыфраза, р. мн. -фраз перыяд, -ду перыядызацыя перыядычны п’ёса пёсенны
пёсенька, р. мн. -нек песімгзм, -му песімістычны пёскападббны
пёсня, тв. -няй (-няю); р. мн. пёсень
петраграфічны петраграфія петыт, -ту петыцыя, р. мн. -цый пёўчы
пець, пяю, пяёш, пяё; пяём, пеяцё, пяюць
печ, тв. пёччу; р. мн. пячэй печанёгі печанёжскі
пёчань, тв. -нню; р. мн. -ней, ж. пёчка, дав., месн. -чцы; р. мн.
-чак
півбня, -ні; р. мн. півбнь пігмёнт, -ту пігментацыя пікантны пікетаванне пікіраваць, -рую піктаграфічны піктаграфія піла-рыба, пілы-рыбы пілатаванне пілатаж, -жу пільнаваць, -нўю пільшчык, -ка пінг-пбнг, пінг-пбнга пінжак, -ка пінчэр, -ра, месн. -ры піражбк, -жка піраксілін, -ну піраміда пірамідальны пірамідбн, -ну піраскбп, -па пірацкі
пірбг, пірага, аб пірагў піруэт, -та
пірыхій, -хія, месн. -хіі пісаць, пішў, пішаш, піша пісьманбсец, -нбсца, месн. -нбсцу
пісьменнасць (сукупнасць пісьмовых помнікау)
пісьмённасць (уменне чытаць і пісаць )
пісьмённік, -ка
пісьмб, на -мё; але: у размерк. знач. па -мў; пісьмы, пісем
пітвб, аб пітвё пітэкантрап, -па
піфагарэец, -рэйца, месн. -рэйцу піць, п’ю; п’ём, п’яцё піцыката, нескл., н.
пішчаць; -чым, -чыцё піяна, нязм., н.
піянёр, -ра, месн. -ру піянёратрад, -да піянёрважаты піяніна, нескл., н. піянісіма, нескл., н.
піяністка, дав., месн.. -тцы; р. мн.
-стак
піястр, -ра плагіят, -ту плагіятар, -ра, месн. -ру пладавбдства пладавбдчы
пладажэрка пладазавязь, тв. -ззю пладазббр, -ру, месн. -ры пладазмён, -ну пладалісцік, -ка пладанбжка, дав., месн. -жцы пладанбснасць
пладзіць, пладжў, плбдзіш пладбва-ягадны
плазматычны плазмбдый, -дыя плакса, дав., месн. -су, тв. -сам;
(у ж. р.) дав., месн. -се, тв. -сай(-саю); р. мн. -саў
п’іякўн-трава, плакўн-травы пламбаваць, -бўю
пламбір, -ра, (марожанае) -ру
планава-аператыўны планава-арганізацыйны планаванне
планава-фінансавы планаваць, -нўю планава-эканамічны планерадрбм, -ма планерызм, -му планетарый, -рыя, месн. -рыі планёр, -ра, месн. -ры планімётр, -ра, месн. -ры планіраванне (на самалёце) планіраваць (на самалёце), -рую планісфёра планктбн, -ну планктбнавы і планктбнны плантаж, -жў пласкагбр’е, месн. -р’і пласкагўбцы пласкадбнка, дав., месн. -нцы пласт, -та пластык, -ку пластылін, -ну пластыр, -ру, месн. -ры пластычны пласціна, р. мн. -сці'н пласціністадзюбыя пласцінка, р. мн. -нак платан, -на, (зборн., матэрыял)
-ну
платанізм, -му платб, нязм., н. плафбн, -на плацдарм, -ма плацёж, -цяжў плацёжаздбльнасць плаціна плаціна
плаціць, плачў, плаціш плацкарта, р. мн. -таў плацкартны
плацце, на -цці; але: у размерк.
знач. па -ццю
плач, плачу, аб плачы плашч, плашча, аб плашчы плебёй, -бёя, месн. -бёю плебісцыт, -ту
плёмя, плёмя і плёмені; плямёны, плямён
племянны
плёнум, -ма
плёсці, плятў, пляцёш, пляцё; пляцём, плецяцё
плеўрыт, -ту
плёчы, плячэй, тв. плячамі
плеяда
плёскат, -ту
плісіраваць, -рўю
плісэ, нязм., н.
плодаздымальнік, -ка
плоданасіць, 3 адз. пладанбсіць
плоданашэнне
плодасушылка плбскашліфавальны
плот, плбта, аб плбце
плоў, плбву
плўнжэр, -ра, месн. -ры
плутакратычны
плывёц, плыўца, аб плыўцў
плывўн, -нў
плынь, тв. -нню; р. мн. плыней плытагбн, -на
плытахбд, -ду
плыўчыха, дав., месн. -чысе плюралізм, -му плюсквамперфёкт, -та плямённік, -ка
пляміць, плямлю, пляміш пляскатанбсы
пляскаць, пляскаю
пляскаць, пляшчў, плсшчаш, плёшча
пляцёнь, плятня
пббыт, -ту
пбвідну
пбгляд, -ду
пбдзвіг, -гу, месн. -гу подпіс, -су, месн. -се пбдскакам пбдступ, -пу пбдсціл, -лу пбезд; мн. паязды пбзірк, -ку пбзна
познаспёлы
пбзнацвёт, -ту, бат. пбзні
пбкрыва
пблаз; мн. палазы; зборн. палбззе
пбле; мн. палі, палёў полеахбўны поліартрыт, -ту пблібазіт, -ту полівалёнтны пблігенёз, -зу пдлігібрыд, -да полімерыя пбліметалічны полісахарыд, -рыду пблісемантычны пблісінтэтычны полістырбл, -лу пблісульфіды
пдлітыпаж, -жа, месн. -жы пдлітэізм, -му пдлітэістычны пдл ітэхнізацыя пдлітэхнізм, -му пдлітэхнічны пдліфанізм, -му пдліфанічны пдліфанія пдліхраматычны пдліэтылён, -ну пдліяміеліт, -ту пдлудзень, -дня, месн. -дні полымепадобны
пблымя, тв. -мем, месн. -мі пбмач, тв. -ччу пбмніць
пбмслівы пбначы
пбні, нескл., м.
пбпелаўлбўнік, -ка
поп-мўзыка, поп-мўзыкі пбпыт, -ту
пбрах, -ху, месн. -ху пбрсткі
порт, -та; мн. пбрты порт (тканіна), -ту пбрцік, -ка пбршань, -шня пбсвіст, -ту пбсны
пбспех, -ху
пбстаць, тв. -ццю пбтайкам
пбтарч
пбўдзень, -дня, месн. -дні; нарбды Пбўдня
пбўнагалбссе пбўнаметражны пбўнасцю
пбўнаўладдзе, месн. -ддзі пбцемкі, -мак і пбцсмкаў пбціск, -ку пбчырк, -ку пбшасны пбшасць пбшта
пбшукавы
пбшчак, -ку
пбяс; мн. паясы
прабачыць прабачэнне прабёг, -гу, месн. -гу прабёгчыся, -бягўся, -бяжышся;
-бяжымся, -бежыцёся прабёжка, дав., месн. -жцы прабіцца; -б’ёмся, -б’яцёся
праблематыка, дав., месн. -тыцы права; мн. правы, правбў правабярэжжа, месн. -жжы правадыр, -ра, месн. -рў правакацыйны права-лявацкі правамбцны правапарушэнне правапіс, -су, месн. -се праварваць праваслаўе, месн. -лаўі правасўддзе правафлангбвы правёзці; -вязём, -везяцё правентыліраваць, -рую правёсці; -дзём, -дзяцё правізійны
правінцыялізм, -му правбз, -зу
прага, дав., месн. празе прагарваць / прагараць прагарнўць, -гарнў, -гбрнеш прагіб, -бу
нраглынўць; -нём, -няцё прагляд, -ду
прагляданне
праглядчык, -ка прагматызм, -му прагназіраваць, -рую прагнбз, -зу прагбн, -ну
праграма-максімум, праграмымаксімум
праграма-мінімум, праграмы-мінімум
праграміраванне
прагрызаць, -заю прагрэс, -су
прагрэсіўка, дав., месн. -сіўцы прагрэсіўна-прэміяльны прагрэў, -рэву
прадавёц, -даўца, месн. -даўцў прадвёсне, -ня, месн. -ні
прадвёшчаны прадвяшчаць прадзімаць прадзіравіцца
прадзьмўць, -дзьмў, -дзьмёш;
-дзьмём, -дзьмяцё
прадмаг, -га, месн. -гу прадмёсце
прадпрыёмец, -мца, месн. -мцу прадпрыёмства прадпрымальны прадугаданы
прадуглёдзець, незак. прадуглёджваць
прадчуванне
прадэкламаваць, -мўю прадэманстраваць, -рўю прадэфіліраваць, -рую прад’яўнік, -ка праёкт, -та праектаванне праёктна-развёдачны праёктны
праекцірбўшчык, -ка праекцыйны праёкцыя пражэкцёрства пражэрлівы празаізм, -ма празаічны
празбрца, м. і ж., -цы празрысты праінструктаваць, -тўю праінфармаваць, -мўю праіснаваць, -нўю і -ную прайгравальнік, -ка прайграваць, -граю; -граём, -гра-
яцё
праймаць
прайсці, прайдў, прбйдзеш пракатна-штампавальны пракбрмліваць
пракрадацца і пракрадвацца
практыка, даь., месн. -тыцы практыцызм, -му практычна неабхбдны пракуратўра праламаны і праломаны праламацца, пралбміцца праламаць, праламлю, пралб-
міш; праламаў; заг. праламі пралетарыят, -ту пралбг, -га
праломліваць, (прамённе) праламляць
прамёнепадббны
прамёнь, -мёня і -мяня; мн. прамёні і прамяні, прамёняў і прамянёў; зборн. прамённе
прамёньчык, -ка
прамёр, -ру, месн. -ры прамёрзнуць прамёрзлы
прамільгнўць; -гнём, -гняцё прамінўць; -нём, -няцё прамкааперацыя прамкамбінат, -та прамбўца, -цы, месн. -цу прамтаварны прамфінплан, -на прамыслбва-транспартны прамянёць прамяністы пранізлівы
праняць, праймў, прбймеш прапагандаваць, -дўю прапагандысцкі прапазіцыя
прапарцыянальнасць прапаўзаць
прапедэўтычны
прапісаць (зарэгістраваць месцапражыванне )
прапіска (рэгістрацыя месцапражывання)
праплыў, -плыву
праплыць; -лывём, -лывяцё
прапрацаваны
праразанне і прарэзванне праразны праржавёць
прарбшчванне
прарызінены
прарыў, прарыву прарэджванке прарэз, -зу прарэцэнзаваны прасаваны
прасіцель, -ля, месн. -лю
праскрабаць, зак. праскрэбці
праслёдаванне (не праслёдванне!)
праслёдаваць, -дую (не праслёдваць!)
праснак, -ка
прасбдыя
праспёкт, -та прастадўшна прастакрылы прастамбўны
прастбй, -тбю, месн. -тбі
прастбр, -ру (шырбкі прастбр) прастбра (беспавётраная прастбра)
прастрэл, -лу
прасцёнак, -нка
прасцёцкі
прасціна; мн. прбсціны прасці'нны
прасцяг, -гу, месн. -гу прасяваць і прасёйваць прасядзёць і прасёдзець прасянішча прасяны
прасячы, -сякў; -сячбм, -сечацё пратакаліраваць, -рую пратаплазма арататып, -па
пратбн, -на
пратруціць, -тручў, -трўціш пратуберанец, -нца, месн. -нцы пратэжэ, нязм., м. і ж.
пратэз, -за пратэзаваць, -зўю пратэзна-артапедычны пратэктарат, -ту пратэкцыя пратэкцыяш'зм, -му пратэрмінаваць, -нўю пратэст, -ту пратэстант, -та пратэстанцкі прафахтыў, -тыву прафарганізатар, -ра, месн. -ру прафарганізацыя прафарыентацыя прафашысцкі
прафёсар, -ра, месн. -ру; мн.
прафесары прафёсарска-выкладчыцкі прафесійна-тэхнічны прафесійны
прафёсія
прафесіяналізм, -му прафесўра
прафілактбрый, -рыя, месн. -рыі прафілактычны прафіляваць прафкбм, -ма
прафбрг, -га, месн,. -гу прафсаюз, -за прафсаюзна-камсамбльскі прафтэхадукацыя прафтэхшкбла прафшкбла, р. мн. -шкбл прахбд, -ду, (калідор і пад.) -да прахбдчык, -ка прахбжы працадзёнь, -дня, месн. -дні працаёмкасць
працверазіць, -веражў, -вярэзіш, -вярэзіць
працвітаць
прбцілёглы
працэджваць, зак. працадзіць
прбціракавы
працэдўра, р. мн. -дўр
прбцітанкавы
працэдўрны
прбціяддзе
працэнт, -та (не прбцант!)
прбцьма
працэнтны (не прбцантны!)
прўгкі
працэс, -су
пруданізм, -му
працяг, -гу
прўткі
працягваць
прыббй, -ббю, месн. -ббі
працяканне
прыбытак, -тку
працярўшвацца
прыбядняцца
прачасаны і прачэсаны
прыбярэжжа
прачнўцца
прывал, -лу
прачыніць (крыху адчыніць)
прывалакаць
праштэмпеляваць, -люю
прыварак, -рку
прашчабятаць, -бячў, -бёчаш
прыварваць
праэкзаменаваць, -нўю
прыварыць, -варў, -варыш
праявіцель, -лю
прывёзці, -вязў, -вязём, -везяцё
праязджаць
прывёсці, -вядў; -вядзём, -ве-
праязны
дзяцё
праясняцца
прывід, -ду
прббліск, -ку
прывілёя
прбвад, -ду; мн. правады
прывілеяваны
прбдаж, -жу
прывбд, -да, (дзеянне) -ду
прбзвішча, р. мн. -шчаў
прывбз, -зу
прбйгрыш, -шу, месн.. -шы
прывблжскі
прблежань, -жня
прывблле
прбмах, -ху, месн. -ху
прывярзціся
прбмысел, -слу
прыгавбр, -ру, месн. -ры
прбпуск, -ка, (дзеянне) -ку
прыгавбрваць
прбставалбсы
прыгажбсць
прбсталінёйны
прыгарад, -да
прбсьба
прыгарваць / прыгараць
прбтагістарычны
прыгаршчы, прыгаршчаў, адз.
прбтазаалбгія
няма
прбфіль, -ля, (напрамак) -лю
прыгінацца
прбцібблевы
прыглёдзецца, незак.. прыгля-
прбцівага
дацца
прбцівагаз, -за
прыглёдзець
прбцідзёйнічаць
прыгнёт, -ту
прбцідзёянне
прыгбдніцкі
прбцідыфтэрыйны
прыгбжанькі
прбцізакбнны
прыгбн, -ну
прыгбнніцтва пры гэтым прыдатак, -тку, (граматычны) -тка
прыдумляць прыёзд, -ду прыёзджы прыём, -му прыёмны прыз, -за; мн. прызы, -збў прызавы (прызавбе мёсца) прызба, р. мн. прызбаў прызматычны прызыў, -зыву
прыйсці', прыйдў, прыйдзеш, прыйдзе; прыйдзем, прыйдзеце, прыйдуць
прыкаваны прыказкавы прыказчык, -ка прыкамандзіраваны
прыклад, -ду, аб -дзе; але: у размерк. знач. па -ду
прыклад, -ду, (у вінтоукі) -да прыкладзены прыклёены
прыклёіць, незак. прыклёйваць прыкблаты прыкблваць
прыкбрм, -му прыкбрмліванне прыкрасць прыкуп, -пу прылазнік, -ка
прылгаць, -лгў, -лжэш; -лжбм, -лжацё
прылёпліваць прылёт, -ту прылі'ў, -ліву
прыляцёць, -лячў, -ляціш; -ляцім, -леціцё
прыма-балерына, прымы-балерыны
прымадбнна прымайстравацца прымальны прымаразак, -зку прымат, -ту прымацаваны прымаць прымёраць прымірэнства прымітывізм, -му прымітыў, -тыву прымкнўць прымбр’е, месн. -р’і прымбчваць прымбшчваць прымус, -са прымўс, -су прымчацца прынёсены прынёсці прынцып, -пу прынцыпбвасць прыпадак, -дку прыпар, -ру, месн. -ры прыпёў, -пёву прыпечак, -чка прыпёк, -ку прыпісаць (дадаць да напісанага)
прыпіска (дадатак да напісанага)
прыплбд, -ду прыплысці і прыплыць прыпуск, -ку прыпынак, -нку прыраббтак, -тку прыразаць і прырэзваць прырашчэнне прырбдазнаўства прырбдазнаўчы прырбджаны прырбдна-кліматычны прырбдна-чысты
прырост, -ту
прышчапіць
прырдшчваць
прыярытэт, -тэту
прырэчча
прыяцель
прысак, -ску
прэамбула, р. мн. -бул
прысветак, -тку
прэвентыўны
прысвіснуць
прэдыкатыўны
прысвіст, -ту
прэзентаваць, -тўю
прысвістваць
прэзідыум, -ма; Прэзідыум Вяр-
прысвбйваць
хоўнага Савёта
прысвячаць
прэзідэнт, -та; Прэзідэнт
прыскрынак, -нка
СССР
прыслухбўвацца
прэзідэнцкі
прысмак, -ку
прэлюдыя
прысмакі, адз. няма
прэм’ёр, -ра, месн. -ру
прысмбктваць
прэм’ёра, р. мн. прэм’ёр
прыстасаваны
прэм’ёр-міш'стр, прэм’ёр-міністра
прыстўкваць
прэміраванне
прыступ, -пу
прэміраваць, прэмірўю
прысўд, -ду
прэміяльны
прысўджваць
прэпараваць, -рўю
прытбк, -тбку
прэрагатыва
прытбпваць
прэс-бюрб, нескл., н.
прытўлак, -лку
прэсінг, -гу
прытўльваць
прэс-канферэнцыя, р. мн. -цый
прытым, злучн., але: пры тым,
прэснавбдны
займ. з прыназ.
прэс-пап’ё, нескл., н.
прыўдала
прэс-слўжба
прыхвасцень, -сня, месн. -сню
прэстыж, -жу, месн. -жы
прыхбд, -ду
прэс-форма, -мы
прыхода-расхбдны
прэс-цэнтр
прыцемак, -мку
прэтэндэнт, -та
прыцэл, -ла, (дзеянне) -лу
прэтэнцыёзнасць
прыцэньвацца
прэферанс, -са
прычапіць, прычаплю, прычэпіш;
прэцэдэнт, -ту
прычэпяць
ПСеўда...— першая частка складаных
прычым, злучн., але: пры чым,
слоў, пішацца заўсёды разам
займ. з прыназ.
псёўдавучбны
прычыніць (няійчыльна зачы-
псёўдакласіцызм, -му
ніць)
псёўданавуковы
прычэп, -па
псеўданім, -ма
прычэпка
псёўдарэалізм, -му
прышаш§йны і прышасэйны
псёўдарэвалюцыйны
прышчамляць і прышчэмліваць
псіхааналіз, -зу
псіхагенёз, -зу
пэўна
псіхалагізм, -му
пэцкаць
псіханеўралагічны
пюпітр, -ра, месн. -ры
псіханеўрбз, -зу
пюрз, нескл., н.
псіхатэрапеўтычны
п’явачны
псіхіятрычны
пядзя, тв. пядзяй (-яю)
псіхбз, -зу
пякарня
птаства
пялёстак, -тка; мн. пялёсткі,
птушаня і птушанё, -няці
-ткаў
публічнасць, тв. -сцю
пянька
пўдынг, -гу, месн. -гу
пярб, -ра, месн. -ры; мн. пёры,
пуката-ўгнўты
пёраў
пулбвер, -ра
пярўн, перуна
пульверызатар, -ра
пярэварацень, -ратня, месн.
пульпіт, -ту
-ратні
пульс, пўльсу
пярэдадне, -ня, н.
пўльхны
пярэднепаднябённы
пункт, -та
пярэзімак, -мка
пунктуацыйны
пясняр, песняра, аб песнярў
пункцір, -ру, месн. -ры
пясбк, -скў
пунш, пўншу
пясчана-гліністы
пўрпур, -ру, месн. -ры
пясчанік, -ку
пурызм, -му
пясчынка, дав., месн. -нцы; р. мн.
пурытанізм, -му
-нак
пуск, пўску
пята
пустаслбўе, месн. -лбўі
пятак, пятака
пустацвёт, -ту
пятля; мн. пётлі, пётляў
пустыня, р. мн. -тынь
пятнаццаты
путч, пўтчу, месн. -чы
пятнаццацігадбвы (15-гадбвы)
пуцеўкладчык, -ка
пятнаццацімінўтны (15-мінўтны)
пуцявбдны
пятнаццаць, тв. -ццаццю
пушбк, -шкў
п’яўка, р. мн. п’явак
пчаляр, -ра, месн. -рў
пяцёра, пяцярых
пчалярства
пяціббр’е, месн. -р’і
пчблаапылённе
пяцівугбльнік, -ка
пшанічнішча
пяцігбддзе (5-гбддзе)
пыл, пылу
пяцігбдка
пыласбс, -са
пяцідзесяты
пылбк, -лкў
пяш'дзесяцігбддзе (50-гбддзе)
пырнік, -ку
пяцікіламетрбвы (5-кіламетрб-
пытляванка
вы)
пытляваць, -люю
пяціметрбвы (5-метрбвы)
пэндзаль, пэндзля
пяціміліметрбвы (5-міліметрбвы)
пяціпавярхбвы (5-павярхбвы) пяцісбткіламетрбвы (500-кіламетрбвы)
пяцісбтпяцідзесяцітбнны (550тбнны)
пяцісбценны
пяцьдзесят, пяцідзесяці, тв. пяццюдзесяццю
пяцьсбт, пяцісбт, тв. пяццюстамі пяць у пяць
пяцярык, пяцерыка пячбра пяшчбтны
Р
рабалёпства
рабіна, р. мн. -бін
рабіннік, -ку, (птушка) -ка рабіць, раблю, рббіш раббтадавец, -даўца, месн.
-даўцу
раббча-сялянскі
раббчы-спецыяліст, раббчагаспецыяліста
рабрб; мн. рэбры рабселькбраўскі равелін, -на рагаліснік, -ку, бат. рагў, нескл^ н.
рад, рада, у радзе
радавы
радасны
радасць, р. мн. радасцей радзімічы, -чаў
радзіраваць, -рую радбвішча, н.
радбк, -дка
радбн, -ну
радыеактыўнасць (ад радый) радыё, нескл., н.
радые... — першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам
радыёабсталяванне радыёаматар, -ра, месн. -ру радыёантэна, р. мн. -антэн радыёастранбмія радыёвўзел, -зла радыёвяшчанне, па -нні радыёгідраметэаралагічны радыёграма, р. мн. -грам радыёзавбд, -да радыёканцэрт, -та радыёлакацыя радыёпрыёмнік, -ка радыёстанцыя, р. мн. -цый радыёсўвязь радыётэлеграма радыёфікацыя радыёэлектрбніка радый, -дыю, месн. -дыі радыкалізм, -му радыкуліт, -ту рады-радзюсенькі радыус, -са, месн.. -се радыус-вёктар, радыус-вёктара радыятар, -ра, месн. -ры радыяцыйны
раён, -на, па -не; але: у размерк. знач. па -ну
раённы Савёт, але: райсавёт раз, разу; мн. разы, разбў і раз;
па разу
разагнаць, -гацю, -гбніш разагнўць; -гнём, -гняцё разадзьмўць
разадраць, раздзярў, раздзярэш; раздзярэ; раздзярбм; раздзерацё
разаслаць, разашлю; разашлём, разашляцё
разаслаць, рассцялю разбёг, -гу, месн. гу разбёжка, дав. -жцы разбіць, разаб’ю; разаб’ём, разаб’яцё
разббй, -ббю, месн.. -ббі разббр, -ру, месн. -ры разбрбд, -ду разбураць развал, -лу разварбт, -ту развар’явацца разверадзіць, -джў развёяны развёяцца развёяць
развівацца (быць у працэсе развіцця)
развіднёцца раззбд, -ду развбддзе развбзчык, -ка развявацца (пра сцягі) развянчаны разгалінбўваць разгар, -ру, месн. -ры разгіб, -бу разглёдзецца разглёдзець, -джу, -дзіш разглядаць (абмяркоўваць) разглядваць (малюнкі) разгбйдваць разгбн, -ну разгбрнуты разгбртваць разгрэбены разгрэбці разгўл, -лу раздатчык, -ка раздаць, -дам, -дасі, -дасць;
-дадзім, -дасцё, -дадўць раздзімаць раздзьмўхваць раздбй, -дбю, месн. -дбі раздблле, месн. -ллі раздражніць, раздражню, раздражніш; раздражняць раз-другі
раз’ёзд, -ду, (чыгукачны) -да раз'ёзджаны
раз за разам раззбраённе раззлавацца разлад, -ду разламаны і разлбманы разламацца, разлбміцца разламаць, разламлю, разлбміш;
незак. разлбмліваць; разламаў; заг. разламі
разлёзціся разлспліваць разлік, -ку разлікбва-плацёжны разлінёены
разлінёіць, незак. разлінёйваць разліў, -ліву
разлбг, -гу, месн. -гу разлбм, -му разлўшчаны
разлюбіць, незак. разлюбляць размаляваны размарын, -ну размах, -ху, месн. -ху размён, -ну размёньваць размёр, -ру, месн. -ры размёраць, -раю размёрваць і размяраць размнажаць і размнбжваць размбл, -лу размблаты размблваць размбтваць размбчваць размыў, -мыву размяняцца размясціць, -мяшчў, -мёсціш разнаббй, -ббю, месн. -ббі разнавіднасць разназначны разнакблерны і рбзнакалярбвы
разналісты разнамасны разнамбўны разнамысны разнарбдны разнастайны разнастбпны разначынец, -нца, месн. -нцу разнашэрсны разнаякасны разнервавацца разнбс, -су разнбсіць разнбсчык, -ка разнбшваць разнюхваць раз-пбраз разрад, -ду
разрадзіць, разраджў, разрадзіш разразаць, -заю разразны разраўціся разрыў, -рыву разрэзаны разрэкламаваць, -мўю разупэўніванне раз у раз разуючаны разыграцца разыграць разысціся разыхбдзіцца разьба
разьбяр, -ра, месн. -рў раз’юшаны раз’ядаць раз’яднаны раз'язджацца разязны раз’ятраны разяўлены
раіцца, раішся; раіцеся, раяцца рай, раю, аб раі; але: у раі
райана, нескл., м. райвыканкбм, -ма райза, нескл., м. райкбм, -ма райпрамкамбінат, -та райсавёт, -та райспажыўсаюз, -за райфа нескл., м. райцэнтр, -ра, месн. -ры рака, дав., месн. рацэ; мн. рэкі, рэк
ракакб, нескл., н.
ракёта-нбсьбіт, ракёты-нбсьбіта ракіравацца ракірбўка
ракітнік, -ку ракурс, -су ракўшачнік, -ку ралля, тв. раллёй (-лёю) раманс, -са рамантаваць, -тўю рамантызаваны рамантызм, -му рамбаідальны
рамбічны
рамббід, -да рамббідны рамббэдр, -ра, месн.. -ры рамённы
рамёньчык, -ка
рамёснік, -ка
рамёсны
рамбнак, -нку, (адзінкавая расліна) -нка
рамбнт, -ту рамбнтна-будаўнічы рамбнтна-інструментальны рамштэкс, -су, месн. -се рамяствб
ранак, -нку
ранг, рангу, аб рангу
рандб, нескл., н.
ранены
ранёт, -ту
ранец, -нца, месн. -нцы ранжыр, -ру, месн. -ры раніца, тв. раніцай; р. мн. -ніц ранішнік, -ка ранні ранняспёлы ранцьё, нязм.
рапарт, -та, месн. -це рапарцічка pane, -су рапсбдыя расада
расаднік (не блытаць з рассаднік!)
расізм, -му расісцкі
расказваць, -ваю расказчык, -ка раскалупаць, незак. раскалўпліваць
раскашляцца раскаяцца раскватараваць, -рўю раскілзаць, незак. раскілзваць расклад, -ду раскладваць і раскладаць раскбл, -лу раскбпваць раскбрмл іваць
раскбша, тв. раскбшай (-шаю) раскрадваць і раскрадаць раскрбй, -рбю, месн. -рбі раскрытыкаваны раскрышыць раслінавбдчы раслінна-жывёльны расбл, -лу расбльнік, -ку распад, -ду распакаваны распарадак, -дку распараджэнне
распарадчык, -ка
распасцёрці, -стрў; -стрбм,
-страцё
распаўзціся распаўсюджанне распаўсюджванне расперазаць, -ражў, распяра-
жаш
распёшчаны распіл, -лу расплюшчыць распранены распрапагандаваць, -дўю распрэгчы, -рагў, -ражэш распырскваць распяразвацца распячатаны
рассадзіць, -саджў, -садзіш рассаднік (рассаднік хварббы) рассакрэціць, -рэчу рассёяны расскўбці
расслёдаваць (не расслёдваць!) расслізгаць рассмяяцца расспявацца расставацца, зак. расстацца расстрбйства расстрэл, -лу расстыкбўка рассупбнены рассцілаць рассыпчасты рассяваць рассядланы рассячы
растамёр, -ра, месн. -ры
растаць, растане; незак. раставаць, растаё
раствбр, -ру растбк, -тка растбптваць растранжырыць
растратчык, -ка растэрмінаваны расхбд, -ду расхбдаваць расцвёлены расцвісці; расцвітўць расці; расцём, расцяцё расцэначна-канфлі'ктны расцягай, -гаю, кул. расцягнуты і расцягнены расчапіць (расчашць вагоны) расчаплённе расчараванасць расчасаць, -чашў, -чэшаш расчбска, р. мн. -сак расчўліцца, зак. -люся, -ляцца расчыніць (акно)
расчысціць, -чышчу, -чысціш расчышчаны
расчэплены (не блытаць з расшчэплены!)
расчэрчваць расшарквацца расшмаргнўцца
расшнураваць, -рўю, 3 лгк.-рўюць расшпіліць, -пілю, -піліш расшчаміць, -шчамлю, -шчэміш расшчапіць (ад шчапаць), -шчаплю, -шчэпіш
расшчэплены (не блытаць з расчэплены!)
расшыць ратацыйны
ратўнак, нку ратыфікаваць, -кўю ратыфікацыйны; Ратыфікацыйная грамата
ратыфікацыя
раунд, -да
раут, -ту, месн. -це раўнабёдраны раўнавага раўнадзёйная
раўнадзёнства раўнадўшнасць раўназначны раўналёжна раўнамёрна-замарўджаны раўнамёрна-паскораны раўнапраўе, месн. -раўі раўнасільны раўнацэнііы раўці рафінаваны рафінад, -ду рахіт, -ту рахітызм, -му рахітык, -ка
рахўнак, -нку, (дакумент) -нка рахункавбдства рацыён, -ну рацыяналізацыя рацыяналізм, -му раць'яналістычны рашчынены (аб цесце) рашчыніць (цёста) рашыць, рашў, рэшыш раялізм, -му раялі'сцкі раяль, -ля, месн. -лі раяніраванне рвацтва
*рвацца (ірвацца)
*рваць (ірваць) *рдзець (ірдзёць) *ржа (іржа)
*ржавёць (іржавёць)
*ржанне (іржанне)
*ржышча (іржышча) рббататэхніка
рог (у жывёлы), рбга, аб рбзе; мн. рбгі, рог
* Аб напісанні слоў з прыстаўным і або без яго гл. § 28 «Асноўных правіл правапісу».
рог (вугал), рбга, на рагў; мн. рагі, рагбў
рогападббны
рбгат, -ту род, рбду рбданачальнік, -ка рбздум, -му рбзнабакбвы рбзнагалбсы рбзнакаліберны рдзнакалярбвы і разнакблерны рдзнакарэнны рдзнаплямённы рдзнаскладбзы
рдзнаскл аняльны рдзнасны, мат. рдзнаспрагальны рдзначытанне рбзум, -му
рдзыгрыш, -шу, месн. -шы рой, рдю, аб рбі; мн. pal, раёў рдкат, -ту
рдлікападшыпнік, -ка
рдля, тв. рдляй; мн. рблі, рбляў ром, рбму
рдмбападббны рбнда, нязм., н. рбсквіт, -ту рбспач, -чы, тв. -ччу рбспіс, -су, месн. -се рбспуск, -ку рбссып, -пу
рбстань, р. мн. рбстаней
рбстбіф, -фу рбсчырк, -ку роў (земляны)у рбва; мн. равы, равбў
роў (плач), рбву рбўнаадлёглы роўнавугбльнік, -ка роўнавялікі рбўнастарбнні рбўнядзь, тв. -ддзю
рбшчына ртўтна-кварцавы ртуць, тв. ртўццю рубёль, рубля, аб рублі рубідый, -дыю, месн. -дыі рубін, -на, (матэрыял) -ну рудзянёц, -нцў, бат. рудыментарны ружжб, месн. -жжы ружбвашчбкі
рўкапіс, -су, месн. -се рукзак, -ка; мн. рукзакі рулёт, -ту
рўпець (ямў рўпіць) русіцызм, -ма рўска-беларўскі рух, рўху
руціна
ручай, ручая
ручнік, -ка
рыбапрамыслбвы (ад прамыслбвасць)
рыбапрбмыславы (ад прбмысел) рыдыкюль, -ля, месн. -лі рыкашэт, -ту рыла, рыльца рымска-каталіцкі рынак, рынку рынг, -га
рыпс, рыпсу рыс, рысу рысбра, р. мн. -сбр рыссю, прысл.
рысь, тв. рыссю
рысяня і рысянё, -няці рытм, рытму рытуал, -лу рыштаванне
рыштбк, -тка рэабілітаваць, -тўю рэагаваць, -гўю
рэактар, -ра, месн. -ры рэактыў, -тыву
рэактыўны
рэакцыйны рэалізм, -му рэвальвёр, -ра, месн. -ры рэвалюцыйна-дэмакратычны рэвалюцыя; Вялікая Кастрычніц-
кая сацыялістычная рэвалюцыя
рэванш, -шу, месн. -шы рэваншысцкі рэверанс, -са рэвізіянізм, -му рэвізіянісцкі рэвіб
рэгбі, нязм., н.
рэгіён, -на
рэгістратар, -ра, месн. -ру рэгіяналізм, -му рэгламент, -ту рэгрэс, -су
рэдзька, дав., месн. -дзьцы
рэдказўбы
рэдкалёгія
рэёстр, -ра, месн. -ры
рэжым, -му
рэжысёр, -ра, месн. -ру рэзалюцыя, р. мн. -цый рэзананс, -су рэзгіны, рэзгін, адз. няма рэзеда, аб рэзедзё рэзёрв, -ву рэзідэнцыя рэзультатыўны рэзчыцкі рэзюмё, нескл., н.
рэйд, -ду, (марскі тэрмін) -да
рэйс, -са
рэйсфёдэр, -ра, месн. -ры рэкардсмён, -на рэкардыст, -та рэквіем, -ма рэквізіт, -ту рэквізіцыя
рэклама
рэкбрд, -да
рэкбрдны
рэкрўцкі
рэлё, нескл., н.
рэльёф, -фу
рэлятывізм, -му
рэмень, рэменя; мн. рамяні рэменяцвётнік, -ку, бат.
рэ мінор, -ру рэ-мінбрны
рэнесанс, -су; эпбха Рэнесанса рэнтгёнадыягнбстыка рэпартаж, -жу, месн. -жы рэпатрыяцыя рэпертуар, -ру, месн. -ры рэпетыцыя, р. мн. -цый рэпеціраваць, -рую рэпрэзентацыя рэспубліканскі рэстаўрыраваць, -рырую рэўваенсавёт рэўматызм, -му
рэфармацыя; эпбха Рэфармацыі рэфармізм, -му рэфармісцкі рэферы, нескл., м. рэферэндум, -му рэфлексіўны (ад рэфлёксія) рэфлёктарны (ад рэфлёктар) рэфлектбрны (ад рэфлёкс) рэфрыжэратар, -ра, месн. -ры рэціравацца рэцыдывіст, -та рэцыдыў, -дыву рэцэнзёнт, -та рэцэпт, -та, па -це; але: у размерк. знач. па -ту рэч, тв. рэччу рэчаіснасць рэчытатыў, -тыву рээвакуацыя рээкспарт, -ту
С
саамы, саамаў
сааўтар, -ра, месн. -ру
сабака, -кі, дав. -ку, тв. -кам, месн. -ку, м.
сабалявбдства
сабаляня і сабалянё, -няці
сабантўй, -тўя
сабатаваць, -тўю
сабатаж, -жу, месн. -жы
сабатажніцтва
сабекбшт, -ту
сабраць, збярў; зберацё
савёт, -та; Савёт Абарбны СССР, Савёт Міністраў СССР, Савёт Нацыянальнасцей, Савёт Саюза, Савёт Эканамі'чнай Узаемадапамбгі (СЭУ), Савёт Бяспёкі
савецізацыя
савёцкі; Савёцкая Армія, Савёцкае грамадства, Савёцкая дзяржава, Савёцкая краіна, Савёцкая ўлада
савяня і савянё, -няці
сага, дав., месн. сазе сагнаць, зганю, згбніш сад, саду, (дзіцячы) сада садавіна
садавбдчы
садакладчык
саджальшчык, -ка
саджанец, -нца, месн. -нцы
садзьмўць
садбва-агарбдны
садбўніцтва
садраць, здзярў; здзярбм, здзерацё
садрўжнасць
сажалка, р. мн. -лак сазвбньвацца са злбсці
саіскальнік, -ка саіскальніцтва сакавіцкі
сакаляня і сакалянё, -няці сакваяж, -жа, месн. -жы сакратар, -ра, месн. -рў сакратарыят, -та сакрэт, -ту сакрэцыя
салавёй, -лаўя, месн. -лаўі саладжава саладзільны саладкакбрань, -ню саламатрэс, -са саламяны
саланёц, -нцў, месн. -нцы саланчак, -кў салата
салата-аліўё, салаты-аліўё салаўіны саленбід, -да
салётра
салетраваць, -рўю салідбл, -лу
саліцёр, -ра, месн. -ры салбдзенькі
салбмааддзяліцель, -ля, месн. -лі салбмападавальнік, -ка салбмапад’ёмнік, -ка салбмараскідальнік, -ка салбмаскладальнік, -ка салбматранспарцёр, -ра, месн -ры
салбнны (ад салбн) сальда, нескл., н. сальта-мартале, нескл., н. сальтамарталіст, -та сальфёджыо, нескл., н.
сальца
салют, -ту
салявар, -ра, месн. -ру саляварня, р. мн. -рань і -рняў салякбп, -па
салянакіслы саляпрбмысел, -сла сам, самбга, самім; тв. мн.. самімі самаабагачэнне сДмаабаграванне сймаабарбна самаабмежаванне самаабслугбўванне самаадвбд, -ду самаадданы самаадрачэнне самаадукацыя самаакўпнасць самааналіз, -зу самаахвяраванне самавалбданне самавбльства самавўкам
самавўчка, -кі, дав., месн. -ку, тв. -кам; (у ж. р.) дав., месн. -чцы, тв. -кай; р. мн. -чак
самавызначэнне самавыкрыццё самавыпрамёньванне самагартаванне самадзёйнасць самадзёючы
самадзяржаўе, месн. -жаўі самадзяржаўна-бюракратычны самазабеспячэнне самазадавальнённе сАмазараджэнне самазаспакбены самазвал, -ла самаздавбленасць самазневажанне самакантрбль, -лю, месн. -лі самалётаваджэнне самалёта-вылет, -ту самалёт-знішчальнік, самалётазнішчальніка
самалёт-снарад, самалёта-снарада
самалюбівы
самамасаж, -жу, месн. -жы самамэта
саман, -ну самапасам самарый, -рыю, месн. -рыі самарэгістрўючы самарэгулібючы самарэклама самасад, -ду самасёў, -сёву самасплаў, -лаву самасўд, -ду самасуцяшэнне
сам атўжна-прамыслбвы самаўдасканальванне самаўладства самаўпраўства самаўпэўненасць самафінансаванне самахбд, -да самацёк, -ку самацёкам
сама што
самба, нескл., н.
самбўк, -ку самёц, -мца самлёлы
сам-насам самб па сабё самбхаць самўм, самўму самшыт, -та, (зборн., матэрыял)
-ту сан, сану санатбрна-курбртны санатбрый, -рыя, месн. -рыі сангвінічны
сандалёты, -лёт; адз. сандалёта, -ты
сандалі, адз. сандаля, ж.
сані, санёй, саням, санямі, санях санітарна-аздараўлёнчы
санітарна-гігіенічны санітарна-прафілактычны санігарна-хімічны санкі, -нак, адз. няма санкцыяніраваны санкюлбт, -та санмінімум, -муму санны (санная дарбга) санскрыт, -ту сантанін, -ну сантыграм, -ма сантымётр, -ра, месн. -ры сантыметрбвы сантэхніка
санурач, -ча, месн. -чў санцапёк, -ку санцацвёт, -ту can, cany
сапрапёль, -лю, месн. -лі сапраўдны сапраўды
сапрафаг, -га, месн. -гу сапрафіт, -ту сапсаваны
сапсаваць, -сую
сапфір, -ра, (матэрыял) -ру
сапці, сапў, сапёш; сапём, cann­ue, сапўць
сапяжанка, р. мн. -нак саракавёдзерны саракагадзінны саракагбддзе саракаградусны саракадзённы саракамінўтны
сараканбжка, дав., месн. -жцы; р. мн. -жак
саракапудбвы саракарублёвы сарамаціць, -мачў, -маціш сардэлька, р. мн. сардэлек сардэчна-сасўдзісты
сардэчнік, -ка, бат. (зборн.) -ку
сардэчны сарказм, -му саркастычны сарна
сарбмецца, сарбмеюся; сарбмеюцца
сартаваць, -тўю
сарцірбўка, р. мн. -рбвак сасісачны
сасіска, р. мн. сасісак саскварыцца саскрэбены саскрэбці саслізгваць сасмаглы
сасмагнуць сасмбктваць
сасна; мн. сбсны, -сен, -снаў сасніць, сасню сасняк, -кў сасбннік, -ку састарэць састаў, -таву састбяцца
састрыгчы, -гў, -рыжэш; -рыжбм, -рыжацё
састыкаваць сасўдзіста-валакністы сасцёбаць
сатыр, -ра, міф. сатыра сатырык, -ка саўгас, -са саўгасна-калгасны саўдзёл, -лу саўдзёльнічаць саўпартшкбла сафістыка саф’ян, -ну сахарын, -ну сацін, -ну сацінёт, -ту сацспаббрніцтва
сацстрах, -ху (сацыяльнае страхаванне)
сацыёлаг, -га, месн. -гу сацыялагізм, -му сацыял-дэмакратычны сацыял-згбдніцтва сацыял-здрадніцкі сацыялізацыя сацыялізм, -ма (-му) сацыял-імперыялізм, сацыял-ім-
перыялізму сацыялістычны сацыялбгія сацыял-шавінізм, -му сацыяльна-бытавы сацыяльна небяспёчны сацыяльна-палітычны сацыяльна-эканамічны сачыць, сачў, сбчыш саштурхнўць
сашчаміць, сашчамлю, сашчэміш сашчапіць, сашчаплю, сашчэпіш сашчэпка
сашчэплены
саюз, -зу, але: Саюза Савёцкіх Сацыялістычных Рэспўблік; па Савёцкім Саюзе
саюзна-рэспубліканскі сваббдалюбівы сваббдалюбства сваббдамыснасць свавбльства
свастыка
свёдка, -кі, дав., месн.. -ку, тв.
-кам; (уж. р.) дав., месн. -дцы, тв. -кай (-каю)
свёжамарбжаны сверб, свёрбу свёрдзел, -дла свет, свёту свётла-блакітны светлавбкі
светлавы
свётла-жбўты свётла-зялёны свётла-кары свётла-карычневы свётла-каштанавы свётла-ружбвы свётла-рўсы свётла-сіні свётла-чырвбны свётла-шэры свёцкі
свёкар, -кра, месн. -кру свідравальна-растбчны свідравіна свінагадбўчы
свінапас, -са, месн. -се свінасаўгас, -са свінафёрма
свінёц, -нцў, месн. -нцьі свіні'на
свіння, -нні; мн. свінні, свінёй, свінням
свінчак, -кў свіны
свіст, свісту
свістаць, свішчў, свішчаш сві'тэр, -ра, месн. -ры свбеасаблівы свбечасбва свой, свайгб свядбмасць свякрбў, свекрыві' свярдзёлак, -лка святаяннік, -ку святкаванне святкаваць, -кўю святлаббязь святлавбд святлавбдны святлакбпія святлалюб святламёр святламётрыя
святланбсны
сёвазварбт, -ту
святлапіс
сегмёнт, -та
святлапісны
сегрэгацыя
святласіла
сёдлападббны
святласільны
сезбн, -на
святлатэхнік
сезбнны
святлатэхніка
сёйбіт, -та
святлафільтр
сёйсмамстрычны
святлафбр, -ра
секвёстр, -ру, месн. -ры
святлацёнь, -ню
секвбя
святлб
секстыльён, -на
святлбаддача
секстэт, -тэта
святлбадчувальнасць
сексціна
святлбадчувальны
сектанцкі
святлбадчуванне
секўнда
святлбвымяральны
секўндны
святлбвыпрамёньванпе
селекцыйна-даслёдчы
святлбвыпрамянённе
селекцыйна-насеннявбдчы
святлбдрукаванне
селёкцыя
святлбкапіравальны
селён, -ну
святлбкапіравальня
селеніт, -ту
святлбкапіраванне
сельгасарцёль, тв. -ллю
святлблюбівы
сельдэрэй, -рэю, месн. -рэі
святлблячэбніца
селькбр, -ра, месн. -ру
святлблячэбны
сельпб, нязм., н.
святлблячэнне
сёльскагаспадарчы
святлбмаскірбвачны
сёльскі Савёт, але: сельсавёт
святлбмаскірбўка
селядзёц, -дца, месн. -дцы; але'.
святлбмаяк
у размерк. знач. па -дцў
святлбнепранікальнасць
сем, сямі, сямю
святлбнепранікальны
семантыка
святлбперадача
семасіёлаг, -га, месн. -гу
святлбпраламлённе
семасіялбгія
святлбрассёянне
сёмдзесят, сямідзесяці, тв. сямю-
святлбсігнал
дзесяццю
святлбсігналізацыя
семёстр, -ра, месн. -ры
святлбсігнальшчык
семітызм, -му
святлбўстбйлівасць
семіцкі
святлбўстбйлівы
семнаццацігадбвы
святлбэкран
семнаццаць
свяцёйшы; свяцёйшы сінбд
семсбт, сямісбт
свяшчэннадзёйны
сем’янін, -на
свяшчэнны
сёмяправбд, -да
сенажаць, тв. -ццю сеназббр, -ру, месн. -ры сенакбс, -су сёнафураж, -жў, месн. -жы сёні, сянёй, сёням, сёнямі, сёнях сен-сіманізм, -му сенсуалі'зм, -му сентыменталі'зм, -му
сентыментальны
сентэнцыя
сёнцы, сянёц
сеньёр, -ра, месн. -ру (у Іспаніі.) сеньярыта (у Іспаніі) сепарыраванне сёптыма, муз.
серабрб
сер абр ыста-бёл ы сёравадарбд, -ду сёравуглярбд, -ду серадняк, -ка серадняцкі сёрбскахарвацка-рўскі сёрбскахарвацкі
сервант, -та
сервіз, -за (поуны набор пасуды) сервіраваць, -рўю сервітўт, -тўту сернавацістакіслы сернакіслы
серп, сярпа
серпанцін, -ну (папяровая стужка)
сёрпападббны серпенцін, -ну, мін. серсб, неск.л., н. сертыфікат, -та сёрыя
серыял, -ла серэнада сесіённы сёсія
сеткакрылыя, заал.
сеўружыны
сёялка
сёянец, -нца, месн. -нцы сёяць
сёе-тбе, сягб-тагб сёй-тбй, сягб-тагб сёлета і сягблета сённяшні і сягбнняшні сібарыцкі
сівер, -ру, месн. -ры сівёц, сіўцў, аб сіўцы сігнал, -лу сігналізаваць, -зўю сікатыў, -тыву сілаба-танічны сілагізм, -ма сілас, -су сіласапагрўзчык, -ка сілікат, -ту сілікаціраваны сіліцый, -цыю, месн. -цыі сілуэт, -та сімбіёз, -зу сімвалізаваць, -зўю сімвалізм, -му сімвалісцкі сімпатызаваць, -зўю сімпатычны сімпбзіум, -ма сімптаматычны сімптбм, -му сімуляваць, -люю сімулянцкі сімфанізм, -му сімфаньёта сінгарманізм, -му сіндыкалі'зм, -му сіндыкалісцкі сіне-зялёны сіне-чырвбны сінкрэтызм, -му сінбнім, -ма сінбптык, -ка
сінтаксіс, -су, (кніга) -са
сінтэз, -зу сінтэзаваць, -зўю сінтэтыка сінусаідальны сінхранаскбп, -па сінхранізаваны сінхранізм, -му сінхрафазатрбн, -на сінхрацыклатрбн, -на сіньёр, -ра (у Італіі) сіяьярына, -ны (у Італіі) сінявата-зялёны сінявата-фіялётавы сінявбкі сінякрылы
сірата, -ты, дав., месн. -цё, тв.
-тбй (-тбю); мн. сірбты, сірбт сірбп, -пу сірбцкі і сірбчы сістэматызаваны скаварада; мн. скаварбды, ска-
варбд скавытаць, -вычў, -вычаш сказ, сказа скалалажанне
скалькуляваны скальпель, -ля, месн. -лі скамарбства скамбінаваць, -нўю скампанаваны скампіляваць, -люю скампраметаваны скандаваць, -дўю скандал, -лу скандый, -дыю, месн. -дыі скандэнсаваны сканструяваць, -руюю сканцэнтраваны скапатаваць, -тўю, ав. скапіраваны скарапісны скарасны скараспёлка
скарастрэльны скарацёчны скарб, скарбу скаржнік, -ка скарміць, -млю (каму) скарпіён, -на скварыцца скёпсіс, -су скёптык, -ка скептыцызм, -му скёрца, нязм., н.
скётынг-рынг, скётынг-рынга, спарт.
скідаць і скідваць
склад, -да, (канстытуцыя цела) -ду
складаназалёжны складаназлўчаны складанаскарбчаны складападзёл, -лу складаўтваральны складчына
склёіць, склёю, склёіш; склёяць склёйванне склербз, -зу склербтык, -ка склон, -ну, грам. склюд, -да скбрагавбрка скбрам, -му скбранька скбрапіс, -су, месн. -се скбрасшывальнік, -ка скбрмліванне скос, скбсу скрабянўць скразняк, -кў скраю, прысл.
скрбгат, -ту скрупулёзны скрўха, дав., месн. -рўсе скрывавіць, скрываўлю скрываўлены
скрыгатаць, -гачў, -гбчаш скрышыць, скрышў, скрышыш;
скрышаць скрэбці скрэмзаць скўра (у чалавека) скураміт, -ту скўрна-венерычны скўтак, -тку скўтэр, -ра, месн. -ры славісцкі славяна-грэка-лацінскі славяназнавец, -знаўца, месн.
-знаўцу славяна-рўскі славянізм, -ма слаіста-кучавы слалам, -ма сланец, -нца, месн. -нцы сланёчнік, -ку сланік, -ку сланяня і сланянё, -няняці след, слёду след у слёд слізгбта слізявік, -зевікў слінавыдзялённе слбвавытвбрны слбва за слбва слдвазлучэнне слдвазмянённе слдвападзёл, -лу слдватвбрчасць слдватлумачэнне слдваўжыванне слбва ў слдва слдваўтварэнне слой, слбя слбўніка-давёдачны
слуга, -гі, дав., месн. -зё, тв.
-гбй (-гбю) слых, слыху сляэа; мн. слёзы, слёз, тв. слязамі
слязлівасць
сляпіць, сляплю, слёпіш
слясарна-штампавальны
смагнуць
смак, смаку
смактаць, смакчў, смбкчаш смачны
смсрць, р. мн. смярцёй смех, смёху
смёціць, смёчу, смёціш смбла-дзягцярны смбўжападббны смўтак, -тку
смяшыць, смяшў, смёшыш снабізм, -му
снайпінг, -гу, месн. -гу снарад, -да
снасць, р. мн. снасцей снатвбрны
снег, снёгу, месн. снёзе снегапад, -ду снёжаньскі
снбпавязалка, дав., месн. -лцы снбпасушылка, дав., месн. -лцы сняпр, снегіра, месн. -ры сббалегадбўля сок, сбку сбкалападббныя сбкат, -ту сблад, -ду сблездабытчык, -ка сблепрамыслбвец, -лбўца, месн.
-лбўцу
соль, сбллю; мн. сблі, сблей
сон-трава, сон-травы сбнцастаянне сбрам, -му сорт, сбрту сбртаабмён, -ну сбртаўчастак, -тка сбслепу сбсмеху сбтня, р. мн. сбцень
сбус, -су сбценька спаганьваць спадзісты спадзявацца; -дзяёмся, -дзеяцёся спаднізу спадцішка
спадчына спадылба спадыспаду спажытак, -тку спакваля
спакбй, -кбю, месн. -кбі спаконвёчны спакўса
спалох, -ху, месн. -ху спантанны спартакіяда спартакіядны спартбаза спартсмён, -на спартсмёнскі спартыўна-масавы спартыўна-трэнірбвачны спарыння, мн. няма спатыкнўцца спаўзціся спачатку спачын, -ну спачынак, -нку
спёвы, -ваў (урбк спёваў) спектакль, -ля, месн. -лі спекулянт, -та спёраду спеў, спёву (птушыны) спецвбпратка, дав., месн. -тцы спецгрўпа, р. мн. спецгрўп спецкбр, -ра, месн. -ру спёцпадрыхтбўка спецшкола спецыфіка спецыял ізаваны спецыяліст, -та
спідвёй, -вёя спідбметр, -ра, месн. -ры спіна, тв. спінай (-наю) спірт, сгпрту спіс, спіса, аб спісе спланаваць, -нўю (скласці план) спланіраваць (аб самалёце) спод, спбду
спорт, спбрту, аб спбрце
спбртпляцбўка, дав., месн.
-цбўцы
спбсаб, -бу
справакаваць, -кўю спрадвёку
спраектаваць, -тўю спражыць і спрэгчы спрасбнку
спрасці, спрадў; спрадзём, спрадзяцё
спружына (не спрунжына!) спрынтэр, -ра, месн. -ру спрыт, спрыту
спўджаны (ад спўдзіць) спўжаны (перапалоханы) спырскваць
спэцкаць
спярша
спяцбўка, дав., месн. -цы србдак, -дку срэбранбсны
ссўкваць стагбддзе стадыён, -на стаер, -ра, месн. -ру стаж, стажу, аб стажы сталагміт, -та, месн. -міце сталактыт, -тыта сталебетбн, -ну сталеліцёйны
сталявар, -ра, месн. -ру сталяр, -ра, месн. -рў сталяраваць, -рўю стаматыт, -тыту
стан, стану, (тэхнічны тэрмін) стана
стандарт, -ту стандартызаваны станіёлевы
станіёль, -лю, месн. -лі станбжка, дав., месн. -жцы старагрэчаскі старадаўні
старажытнарўскі старанны старарэжымны старасвётчына стараславянскі
стараста, -ты, дав., месн. -ту, тв.
-там; р. мн. -таў старт, старту
старшына (рбты), -ны, дав., месн. -нё, тв. -нбй (-нбю)
старшыня (калгаса), -ні, дав., месн. -ні, тв. -нёй (-нёю)
статак, -тка
статс-сакратар, статс-сакратара, месн. -рў
статус-квб, нескл., н. статўт, -тўта статуэтка, р. мн. -так статыстыка, дав., месн. -тыцы стаўбняк, -кў стацыянар, -ра, месн. -ры стбгадбвы стбгалбвы стогн, стбгну стбградусны стбграмбвы стбдзённы
стбкілаграмбвы стбкіламетрбвы стбклётачны стбкрат стбметрбвы
стоп-кран, стоп-крана стбпрацэнтны
стбпудбвы стбрублёвы стбрцінг, -га стбтысячны стбўпатварэнне стралкбва-спартыўны страмянны странцыяніт, -ту стратанаўт, -та стратасфёра стратыграфія стратэгічны страуснік, -ку
страх, страху, аб страху страха, стрэхі; р. мн. стрэх страхдэлегат, -та
страхкаса, р. мн. страхкас стрбкат, -ту стрбмкабярэжны стрбнцый, -цыю, месн. -цыі струмёньчык, -ка стрыхнін, -ну стрэл, стрэлу стрэлкаліст, -ту стрэптаміцын, -ну стрэптацыд, -ду стўдзень, -дзеня, месн. -дзені стўдзеньскі
студыец, -дыйца, месн. -дыйцу студэнцкі
студэнцтва стук, стўку стўкат, -ту ступёнь, -ні; р. мн. ступёней ступняхбдныя стык, стыку стылізаваны
стылістыка, дав., месн. -тыцы стыль, стылю, аб стылі
стылявы
стыляга, -гі, дав., месн. -гу, тв. -гам; (у ж. р.) дав., месн. -зе, тв. -гай (-гаю)
стымул, -лу стыпёндыя, р. мн. -дый стыпендыят, -та стыпль-чэз, стыпль-чэзу стыхійна-бунтарскі стэарын, -ну
стэлаж, -жа, (фін.., гандл.) -жў стэнаграма, р. мн. -грам стэнаграфаваць, -графўю стэнаграфічны стэп, стэпу, аб стэпе стэрлінг, -га, месн. -гу стэрыльны стэрэакінб, нязм., н.
ст^рэаметрычны стэрэамётрыя стэрэатыпнасць суадказчык, -ка суаднбсіны субардынацыя суб’ёкт, -та суб’ектывізм, -му суб’ектывісцкі суб'ектыўна-ідэалістычны субінспёктар, -ра, месн. -ру сублімаваць, -мўю суббта, р. мн. суббт субсідзіраваць, -рую субсідыя
субстантывіраваны субстантыўны субстанцыяльны субстрат, -ту субстытўцыя субясёднік, -ка сувенір, -ра
суверэнітэт, -тэту, месн. тэце сувязіст, -та сувязны суглінак, -нку
суддзя, суддзі, тв. суддзёй
( дзёю); мн. сўддзі, сўддзяў сўдна; мн. сўдны
сўднабудаванне сўднапад’ёмны сўднарамонт, -ту суднахбднасць сузалёжны сузбр’е, месн. -р’і суіснаванне
сук; мн. сукі; зборн. сўчча сукўпнасць сульфазбл, -лу сульфанал, -лу сульфат, -ту сульфід, -ду сульфідзін, -ну сульфіт, -ту сум, сўму сўмесь, тв. -ссю сумысле і сумысна сумяшчальніцтва сунічнік, -ку суп, сўпу супадпарадкаваны супервокладка суперфасфат, -ту супбня суправаджаць супрацбўніцтва сўпраць і супрбць сўпрацьалкагольны сўпрацьболевы сўпрацьгніласны сўпрацьпавётраны сўпрацьстаяць сўпрацьэпідэмічны супрацьяддзе супынак, -нку супясчаны сурагат, -ту сурвэтка, р. мн. -так сургўч, -чў, месн. -чы сур'ёзны сўрык, -ку сусвёт, -ту
сусвётна-гістарычны
сусвётны; Сусвётны Савёт Міру сусёдскі сутыкнённе
сутэнёр, -ра, месн. -ру суфлі'раваць, -рую сухавёй, -вёю, месн. -вёі сухадбл, -лу сухажылле, месн. -ллі сухастбй, -тбю, месн. -тбі суцэльнаметалічны сучлянённе сўчча
сфармаваны, тэхн.
сфарміраваны (арганізаваны) сфармуляваны сфатаграфавацца
схаластыка, дав., месн. -тыцы
схематызм, -му
схіл, схілу сход, схбду схбдны
сцвярджэнне
сцёнапіс, -су, месн. -се сцерагчы; сцеражбм, сцеражацё сцёрці, сцёр, сцёрла; сцёрлі сцёк, сцёку сціртаванне
сцэментаваны
сцэнарый, -рыя, месн. -рыі сцэнічны
сцюардэса, р. мн. -дэс сцюдзёны
сцюжа, р. мн. сцюж сцярвятнік, -ка
счапіць (счапіць вагбны) счаплённе
счарвівець счарнёць счарсцвёласць счасаны і счэсаны
счасаць счахнуць
счырванёць счысціць
счытаць (счытаць гранкі з рўкапісам)
счзплены счэпшчык, -ка счэрчаны счэрчваць сшытак, -тка сываратка, мед. сыграць сып, сыпу СЫПНІІК, -кў сыр, сыру, аб сыры сыравіна сырадбй, -дбю, месн. -дбі сырадэля сыраёжка сыракваша сырамалбт, -ту сырбватка сырбк, -рка сырызна сырэц, -рцў, месн. -рцы сыскаць, сышчў, сышчаш, сышча сысўн, -на сысці, сыдў, сыдзеш, сыдзе; сыдзем, сыдзеце, сыдуць сыхбдзіць (з гары) сысціся, незак. сыхбдзіцца сычаня і сычанё, -няці сышчык, -ка сышчыцкі сэнс, сэнсу сэрвіс (абслугоўванне), -су сэрца сэрцайка сэрцападббны сюды-туды сюжэт, -та, месн. -це сюзерэн, -на сюрпрыз, -зу сюррэалізм, -му
сябар, -бра, месн. -бру; мн. сябры, сябрбў
сябелюб, -ба, месн. -бе сягблета і сёлета сягблетні / сёлетні сягбння і сёння сягбнняшні і сённяшні сядалішчны
сядзёць, -джў; -дзім, седзіцё, сядзяць
сядлб; мн. сёдлы, сёдлаў сяды-тады сяк-так сякі-такі сялёдчык, -ка сялб; мн. сёлы, сёл
сямёйны; сямёйны падрад, сямёйнага падраду
сямёра, семярых сяміббр’е, месн. -р’і сямівугбльнік, -ка сямігадбвы (7-гадбвы) сямігбддзе, месн. -ддзі сямігбдка, дав., месн. -дцы сямідзесяціпяц'ігадбвы (75-гадб-
вы)
сямікласнік, -ка
сяміметрбвы (7-метрбвы) сяміпблле
сяміпудбвы (7-пудбвы) сям-там
сям’я, сям’і; сём’і, сямёй, сём’яў сяннік, сенніка сяржант, месн. -нце сярэбраны сярэбраплавільны сярэдневякбвы сярэднегадавы сярэднепаднябённы сярэднепрацэнтны сярэднеязычны сярэднямёсячны сярэднярўскі
сярэднясўтачны сятчатка, -тцы сячкарня, р. мн. -рань і -рняў
Т
тавар, -ру
тавараабарачэнне тавараабарбт, -ту тавараабмён, -ну таварна-пасажырскі таварыскі
таварыш, -ша, месн. -шу; мн. таварышы (не таварышы!)
тагасвётны
тагачасны
тайм, тайма
тайм-аўт, тайм-аўта
такелаж, -жу, месн. -жы
таксама
таксаматбр, -ра, месн. -ры таксі, нязм., н.
такт, такту, (музычны) такта так-такі
так што
талёрка, дав., месн. -рцы талстбўства
тамат, -ту тамў што танга, нескл., н. тангенс, -са
тангенс-бусбль, тангенс-бусблі тангенсбіда
танец, -нца
танкабудаванне танкадрбм, -ма танканбгі
танкапрад, -да танкаскўры
танкаствблы (аб дрэве) танкаствбльны (аб зброі) танкастрўнны танкасцённы
танкатрўбны танкашыі
танкашэрсны таннёй, таннёйшы танны
танцмайстар, -тра, месн. -тру танчэй, танчэйшы танюсенькі тапаграфічны тапаграфія, тв. -фіяй тапалбгія, тв. -лбгіяй тапанімія, тв. -міяй тапарышча, р. мн. -шчаў тапачкі, -чак; адз. тапач-
ка
тапёлец, -льца, месн. -льцу тапкі, -пак; адз. тапка, -кі тапбграф, -фа тапблезы тапбля тарантўл, -ла тарантэла тарпаклад, -да тарпатына тарпедаванне тарпедаваць, -дўю тарпеданбсец, -нбсца тарфакрбшка тарфарэз, -за тарфяна-балбтны тарфяністы тарфянішча тарцаваць, -цўю тарчаць тарчма тары-бары тарыф, -фу тарыфікаваць, -кўю тарыфікацыя
тарэадбр, -ра, месн. -ру тасёмка
тата, -ты, дав., месн. -ту, тв. -там
таталітарнасць татуірбўка
татэмізм, -му таўставаты таўстагўбы таўстанбгі таўстанбсы таўстаскўры таўсташыі таўсцянкавыя таўталагічны таўталбгія таўчбнік, -ка тачыльня
таямніца
твар, твару
тварбг, тварагў, аб тварагў тварэц, -рца, месн. -рцў твор, твбра тканне (дзеянне) тканнё (зборн.) ткацка-прадзільны ткацкі
ткацтва
тлўшчаадкладанне тлўшчамалбчны тбеснасць тбесны
той самы, тагб самага
ток, тбка, месн. на такў; мн. такі; (электрычны) тбку; мн. тбкі
тбкапрыёмнік, -ка тблевы
тблькі што
том, тбма; мн. тамы тбна-кіламётр, тбнакіламётра тбненькі
тбнкавалакністы тбнкапрадзённе тбнкасукбнны
тбнмайстар, -тра, месн. -тру тбнус, -су, месн. -се
тбрмаз, -за, (у пераносным значэнні) -зу
торт, тбрта
тбрфабрыкёт, -ту тдрфаздабыванне тбрфаздабыча тбрфакампбст, -ту тбрфапрадпрыёмства тбрфараспрацбўка торфаўббрачны тбрфзавод, -да тбўстагалбўка траваёдны травапблле травасёялка травасёянне
травастбй, -тбю, месн. -тбі траверсіраванне траверсны траверцін, -ну трагедыйны трагёдыя трагікамёдыя
трагладыт, -дыта, месн. -дыце традыцыйнасць траектбрыя траістасць
траіць, траю, трбіш трайняты, -нят трайчасты
тракт, тракту, аб тракце трактаваць, -тўю
трактар, -ра; р. мн. -рбў трактарабудаванне тралёйбус, -са тралер, -ра, месн. -ры тралёўка траляваць, -люю трамвайна-тралёйбусны трамплін, -на
транзістар, -ра, месн. -ры транзіт, -ту
трансакіянскі
трансарктычны трансатлантычны трансгрэсія транскантынентальны транскрыбіраванне транскрыбіраваць, -рую транскрыпцыя трансліраваць, -рую транслітарацыя трансляцыя трансмісія транспазіцыя транспанаваць, -нўю транспарант, -та транспарт, -ту транспартабельны транспартаваць, -тўю транспартнік, -ка транспарцёр, -ра, месн. -ры транспарцір, -ра, месн. -ры траспарцірбўка трансплантацыя трансфармаваны трансфармаваць, -мўю трансфарматар, -ра, месн,. -ры трансфармацыя трансфармізм, -му траншэя, р. мн. -шэй трапальня трапасфёра трапеза трапёцападббны трапецбід, -да, месн. -дзе трапёцыя, р. мн. -цый трапятанне трапяткі траса трасіраваць, -рую траскатня траста трасяніна трасянка тратуар, -ра, месн. -ры
траўлер, -ра, месн. -ры
трбхкблавы
траўма
трбхкратны
траўматалбгія
трбхлінёйны
траўматызм, -му
трбхлітрбвы
трафарэт, -та, (у пераносным
трбхлбпасцевы
значэнні) -ту
трбхмачтавы
трафёй, -фёя, месн. -фёі
трбхмёрны
трахеічны
трбхмёсны
трахёй, -хёя, месн.. -хёі, літ.
трбхмёсячны
трахёя
трбхметрбвы
трахіт, -ту
трбхміліметрбвы
трахбма, -мы
трбхмбўны
трацкісцкі
трбхнбгі
трацяк, -ка
трбхпавярхбвы
трашчбтка, р. мн. -так
трбхпалубны
траяк, -ка
трбхпальцы
трбнкі, трбнак
трбхпблле
трбпавы
трбхрадка, р. мн. -дак
трбхактбвы
трбхсбтгбддзе
трбхбакбвы
трбхстбпны
трбхбальны
трбхтбмнік, -ка
трбхббр’е, месн. -р’і
трбхтбнны
трбхвалёнтны
трбхтысячны
трбхвёрстка, р. мн. -так
трбхфазны
трбхвбсевы
трбхцалёўка
трбхвугбльнік, -ка
трбхчлён, -на
трбхвымёрны
трбхэлектрбдны
трбхвярстбвы
трбхярусны
трбхгадзінны
трўбаліцёйны
трбхгалбсы
трўбаправбд, -да
трбхгбддзе
трўбапракатны
трбхграмбвы
трубарэз, -за
трбхграннік, -ка
трубказўб, -ба
трбхдзённы
трумб, нескл., н.
трбхзмённы
трўсагадбўчы
трбхзначны
трусятнік, -ка
трбхзўбы
трўфель, -ля, месн. -лі
трбхкалярбвы і трбхкблерны
трўцень, трўтня, аб трўпіі
трбхкамплёктны
трыадзіны
трбхкантбвы
трыбунал, -ла
трбхкапёечны
трыбухі, -хбў, адз. няма
трбхкіламетрбвы
трывіяльнасць
трбхкласны
трывугблка, р. мн. -лак, уст.
трыганамётрыя трыдзевяты трыдзесяты
трыер, -ра, месн.. -ры трыераваць, -рўю
трыёд, -да (электрычная лямпа) трызненне
трызўбец, -бца, месн. -бцы трыкатаж, -жу, месн. -жы трыкб, нязм., н.
трыліснік, -ку трылбгія трыльён, -на трымёстр, -ра, месн. -ры трынаццаты
трынаццаць, трынаццаццю трыо, нязм., н. трыпўтнік, -ку трыпціх, -ха, месн. -ху трыснёг, -нягў, месн. -нягў трыснягбвы трыста, трбхсбт трысцён, -на трысцё трысціна трысцінка трыумвірат, -ту трыўмф, -фу трыумфальны трыумфатар, -ра, месн. -ру трыфтбнг, -га, месн. -гу трыхінбз, -зу трыцікале, нязм.
трыццацігбддзе трыяда трыялёт, -та трэд-юніён, трэд-юніёна трэд-юніянізм, трэд-юніянізму трэль, -лі, тв. трэллю; мн. трэлі, трэлей, трэляў трэльяж, -жа, месн. -жы трэмала, нязм., н. трэмаліраваць, -рую
трэнер, -ра, месн. -ру трэніраваць, -рўю трэнірбўка трэпанацыя трэсці; трасём, трасяцё трэцеразрадны трэцеступённы трэцечаргбвы трэці, трэцяя, трэцяе трэціраванке трэціраваць, -рую трэцякласнік, -ка трэцясбртны трэшчы на
Ту-154
туалёт, -ту, (прыбіральня) -та тубдыспансёр, -ра, месн. -ры туберкулёз, -зу туберкулін, -ну тугаплаўкасць тулярэмія
тунгўс, -са; мн. тунгўсы, -саў тунёль, -ля, месн.. -лі тўпавугбльны тур, тўра тўрбабудаванне тўрбагенератар, -ра, месн. -ры тўрбакампрэсар, -ра, месн.. -ры тўрбарэактыўны турнір, -ру, месн. -ры турнэ, нескл., н.
турнэпс, -су, месн. -се турызм, -му турыстычны
турысцкі турэммы тустэп, -па тутавбдства тўфель, -фля, месн. -флі тўфлік, -а; мн. тўфлікі, -аў туш (фарба), ж. тв. тўшшу туш, муз., м. тўша тхор, тхара, аб тхары
тыгель, тыгля
тыгр, -ра, месн,. -ры тыднёвы
тыл, тылу, месн. тыле тыльда тым часам
тынкаваны тынкаваць, -кўю тып, тыпу, (чалавек) тыпа тыпагравюра
тыпаж, -жу, месн. -жы тыпалітаграфія тыпізаваны тыпізаваць, -зўю тыпбвасць
тырада, р. мн. -рад тыраж, -жў, месн. -жы тыран, -на, месн. -не тыранічны тысячагадбвы тысячагбддзе тысячнік, -ка
тытан, -на, (хімічны элемент) -ну тытанамагнетыт, -тыту тытаніт, -ту тытанічны
тытулаванне тытульны тытулярны тытўнь, -ню, месн. -ні тытукявбдства тыф, тыфу, аб тыфе тыфбзны тэадаліт, -та
тэакратыя тэалбгія
тэарэма, р. мн. тэарэм тэарэтызаванне тэарэтык, -ка тэарэтычны тэатр, -ра, месн. -ры тэатразнавец, -знаўца, месн.
-знаўцу
тэатразнаўства тэатралізацыя тэзіс, -са тэізм, -му тэкст, -ту, месн. -це тэксталбгія тэкстблаг, -га, месн.. -гу тэкстыль, -лю, месн. -лі тэктбніка
ТЭЛе... —першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам тэлеаб'ектыў, -тыва тэлеалбгія тэлебачанне тэлебінбкль, -ля, месн. -лі тэлевізар, -ра, месн. -ры тэлевізійны тэлевяшчанне
тэлеглядач, -гледача, месн. -гледачў
тэлеграма
тэлеграф, -фа, па тэлеграфе тэлеграфаванне тэлеграфаваць, -графўю тэлеграфіст, -та, месн. -сце тэлеграфна-тэлефбнны тэлеграфны; Тэлеграфнае агёнцтва Савёцкага Саюза (ТАСС)
тэлекінб, нескл., н.
тэлемётр, -ра, месн. -ры тэлемеханіка
тэлепатыя
тэлеперадача тэлескапія тэлескбп, -па тэлеспектраскоп, -па тэлестэрэаскбп, -па тэлетайпіст, -га тэлефанаграма тэлефанізаванне тэлефанізаваць, -зую тэлефаніраванне
тэлефаніст, -та тэлефанія тэлефатаграфія тэлефбн, -на, па тэлефбне тэлецэнтр, -ра, месн. -ры тэма
тэматыка
тэмбр, тэмбру, аб тэмбры
тэмп, тэмпу тэмпера тэмпераваць, -рўю тэмперамент, -ту тэмператўра тэмперацыя
тэнар (спявак) -ра, месн. -ру;
(голас) -ру, месн. -ры тэндэнцыйнасць
тэндэнцыя
тэндэр, -ра, месн. -ры
тэніс, -са
тэнісіст, -та
тэнісны
тэбрыя, р. мн. -рый
тэракбтавы
тэрапёўт, -та
тэрапія
тэрарызаваць, -зўю тэрарызм, -му тэрарый і тэрарыум тэрарысцкі
тэраса, р. мн. тэрас тэрмаантрацыт, -ту тэрмабарбметр, -ра, месн. -ры тэрмадынаміка тэрмаізаляцыя
тэрмакінэтыка тэрмамагнітны
тэрмарэгулятар, -ра, месн. -ры тэрмас, -са тэрматэрапія
тэрмахімія
тэрмаэлектрбн, -на тэрмаэлектрычнасць
т;}рмаэлемёнт, -та тэрмаядзерны тэрмідарыянства тэрміналбгія
тэрміт, -ту, (заал.) -та тэрмбметр, -ра, месн. -ры тэрбр, -ру, месн. -ры тэрцына тэрытбрыя тэстамёнт, -та тэт-а-тэт, нязм.
тэтрамётр, -ра, месн. -ры тэўтбны, -наў тэфтэлі, -ляў тэхвучбба тэхмінімум, -муму тэхніка-эканамічны тэхнік-інтэндант, тэхніка-інтэн-
данта
тэхнікум, -ма
тэхнблаг, -га, месн. -гу тэхперсанал, -лу тэхпрапаганда
У
у абдымку
у адпавёднасці (у адпавёднасці з загадам)
убакў, прысл., але: у бакў, наз. з прыназ.
уббк, прысл., але: у бок, наз. з прыназ.
уббр, -ру, месн. -ры уббства убрбд, прысл.
убрыкнўць
увабраць, убярў; уберацё увагнаны увагнаць, уганю увагнўтасць
увагнўць, увагнў, увагнёш увайсці, увайдў, увбйдзеш, увбй-
дзе
увасаблённе
уваскрасаць, зак. уваскрэснуць увассаць, незак. усысаць увасьмёх (толькі аб мужчынах ці толькі аб жанчынах)
увасьмярых (аб мужчынах і жанчынах разам і аб істотах н. роду)
увахбд, -ду, (дзверы і пад.) -да увачавідкі
уваччў
увёзці, увязў; увязём, увезяцё
увёрсе
увёрх
уверцюра, р. мн. -цюр
увёсну
увёсці, увядў; увядзём, уведзяцё увёчар
увіёлевы
увбгуле
увбз, -зу
увбсень
увянчаны
увярэднік, -ку, бат.
угавбр, -ру, месн. -ры
угалбп
угамбн, -ну
угары
углёдзецца
углёдзець
углыб, прысл., але: у глыб, наз. з прыназ.
углыбіню, прысл., але: у глыбіню, наз. з прыназ.
углядацца і углядвацца
угблас
угбн, -ну
угбру і угарў
ўгра-фінскі
угрэбці
удавёц, аб удаўцў
удалечыню, прысл., але: у далечыню, наз. з прыназ.
удалячынь, прысл., але: у далячынь, наз. з прыназ.
удар, -ру, месн. -ры удасканаленне (стан) удасканальванне (дзеянне) удаўжкі у даўжыню
удваіх (аб мужчынах і жанчынах разам і аб істотах н. роду)
удвайнё
удвўх (толькі аб мужчынах) уджаліць
удзвюх (толькі аб жанчынах)
удзевяцёх (толькі аб мужчынах уі толькі аб жанчынах)
удзевяцярых (аб мужчынах і жанчынах разам і аб істотах н. роду)
удзёл, -лу удзёнь
удзесяцёх (толькі аб нужчынах ці толькі аб жанчынах)
удзесяцярых (аб мужчынах і жакчынах разам і аб істотах н. роду)
удзёўбваць
удзычўць, незак. удзімаць
удбй, аб удбі удбсталь удбўж
удўшша, аб удўшшы
удых, удыху, аб удыху
удэгёец, -гёйца, месн. -гёйцу уёзд, -ду уёзджаны уёзджваць ужытак, -тку узадраны
узаема... — першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам
узаёмаабумбўлены узаёмааднбсіны, -сін, адз. няма узаёмапавага
узаёмападтрымка узаёмаправёрка узаёмапранікнённе узаёмаразумённе узаёмна звязаны узаёмна перпендыкулярны у заключэнне узаконьваць узамён узараць, узарў
узбагаціць, узбагачў, узбагаціш узбярэжжа, месн. -жжы узсалакаць узвар'явацца, -р’ююся узвёзці, узвязў; узвезяцё узвёсці, узвядў узвёяць узвбд, -да, (дзеянне) -ду узвышша, месн. -шшы узвяваць
узгадніць, узгадню, узгбдніш узгалбўе узгарвацца у згбдзе узгбрак, -рка узгбр’е, месн. -р’і узгрувашчваць уздбўж уздўцце уздым, -му
уздых, уздыху, аб уздыху уздыхнўць уз’ёзд, -ду уз’ёхаць, уз’ёду узімку узламаны і узлбманы узламаць, узламлю, узлбміш; не-
зак,. узлбмліваць; узламаў; заг. узламі
узлёгчы
узлёзці узлёсак, -ску узлёссе, месн. -ссі
узлёг, -ту узлбм, -му узлбмліваць узляцёць, узлячў, узляціш узмах, узмаху, аб узмаху узмбр’е, месн. -р’і узмужнёласць узнагарбджванне (дзеянне) узначальваць узнбс, -су узбр, -ру, месн. -ры узбрваць узрбвень, -рбўню, месн. -рбўні узрбст, -ту узрыў, узрыву узурпатар, -ра, месн. -ру узысці, узыдў, узыдзеш, узыдзе уз’юшаны уз’яднаны уз’язджаць
узяць, вазьмў, вбзьмеш, вбзьме; вбзьмем, вбзьмеце
указ, -за; Указ Прэзідыума Вярхбўнага Савёта
укалупнўць; укалупнём, укалупняцё
укапаны
укаранённе
укараніць, укараню, укарэніш укатчык, -ка уклад, -ду уклёены уклёіць укліньваць укляпаны укбл, -лу укбпваць укбрмліваць
укбс, -су
украінец, -нца, месн. -нцу украінізм, -ма
укрышыць, укрышў, укрышыш; укрышаць
укўс, укўсу, аб укўсе укусіць, укушў, укўсіш уладалюбства уладар, -ра, месн. -рў уладжваць
уладкаваць, -кўю; незак. уладкбўваць
уламаны і улбманы
уламаць, уламлю, улбміш; незак. улбмліваць; уламаў; заг. уламі уласнарўчны
уласнасць
улёва улёгцы улётку улік, -ку уліць, увалью, увальёш, увальё;
увальём, увальяцё улбмліваць
улбў, улбву, месн. -ве ультрагўк, -ку ўльтраімперыялізм, -му ўльтракарбткахвалевы ультрамарын, -ну ўл ьтрам і крас ка п і ч н ы ўльтрафіялётавы ультыматум, -му ультыматысцкі улюбёны
уляцёць, улячў, уляціш; уляцім, улеціцё
умалбт, -ту
умаўчаць (утаіць) умацаваны
умёрзнуць, умёрз, умёрзла у мбмант
умоўнарэфлектбрны умбўчаць (сцярпець) умярзаць, умёрз, умёрзла умяшчальнасць унаём і унаймы унакладку, прысл.
у наяўнасці
універмаг, -га, месн. -гу універсал, -ла універсалізм, -му універсальна-фрэзерны універсам, -ма універсітэт, -тэта універсітэцкі універсіяда
уніз, прысл., але: у ніз, наз. з прыназ.
унізе, прысл.
ўнікум, -ма
унітарызм, -му уніфікаваць, -кўю унічыю, прысл. уніяцкі унбчы і уначы ўнтэр-афіцэр, ўнтэр-афіцэра унўтраны унутры, прысл.
унутрывённы упадак, -дку упадніцкі упадніцтва упарадкаванасць У парў упасвіць, упасў упаўзці, -зў; мн. -зём, -зяцё упаўнаважаны упаўнаважыць, упаўнаважу упацёлы
упачатку, прысл., але: у пачатку, наз. з прыназ.
упёрад, прысл.
упёрадзе
уперамёжку (чаргуючыся) упершыню, прысл. упіхваць і упіхаць уплаў, прысл. уплыў, -лыву
упляскаць, упляшчў, уплёшчаш упбкат, прысл.
упбперак
упбр, -ру, месн. -ры упбравень, прысл. упбтай і упбтайкі упбцемку, прысл. упраўны упрошваць упрыгбжваць у прыдатак упрыкўску, прысл. упрысядкі, прысл. упрытык, прысл.
упрэгчы, упрагў, упражэш; упражбм, упражацё
упырскванне упэўнены упэўненне упэцканы упярэмешку (перамешваючыся) упяцёх (толькі аб мужчынах ці
толькі аб жанчынах)
упяцярых (аб мужчынах і жан* чынах разам і аб істотах н. роду)
ураган, -ну ураганны урад, -да; Савёцкі Урад ураджай, ураджаю, аб ураджаі ураджэнец, -нца, месн. -нцу урадбк, прысл., але: у радок, наз.
з прыназ.
ураз, прысл.
уразбіўку, прысл. уразброд, прысл. ураздрбб, прысл. уразлівасць уразрэз, прысл. урала-алтайскі уран, -ну урассыпнўю, прысл. урасцяжку, прысл. уратавацца, -тўюся уратрапін, -ну ураўнаважанасць
ураўнаважыць ураўнаваць, -нўю ураўнённе, мат. урач, -ча, месн. -чў урачыстасць, -ці урачэсна-кансультацыйны урачэбны урбанізм, -му урдў, нескл. (мбва урдў) у рбзніцу урбскідку урбссып, прысл.
урўк, -ку урукапашную уручнўю урэгуляваны урэгуляваць, -люю урэшце, урэшце-такі; але: у рэшце рэшт
у сапраўднасці
усведамляць, зак. усвядбміць, усвядомлю
усёагўльнасць усёагўльны усёамерыканскі усёармёйскі усёбакбва усёбакбвасць усёбакбвы усёбеларўскі усёдзець усёдлівы усёіндыйскі усёкітайскі усёлітасцівы
усемярых (аб мужчынах і жанчынах разам і аб істотах н. роду)
усёнарбдна усёнародны усёпланётны усёрасійскі усёсаслбўны
усёсаюзны; Усёсаюзны Лёнінскі Камуністычны Саюз Мбладзі (ВЛКСМ) усёславянскі усёўкраінскі усёўладны усёўладства усёяны усёяпбнскі усёяць усёабдымны усё аднб усёахбпны усёвёданне усёвёдны усёдазвбленасць усёдаравальны усёдараванне усё ж такі
усёзнайка, -кі, дав., месн. -ку, тв. -кам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -кай (-каю) усёзнайства усёзнішчальны усёмагўтнасць усёмагўтны усёпаглынальны усёпажыральны усёперамбжны усёпранікальны усё рбўна усёсакрушальны усё-такі ускаламўціць, -мўчу ускарабкацца, -каюся усквараны ускварыць ускідаць, -аюць
ускласці, ускладў, ускладзёш; ускладзём, ускладзяцё
ускбчваць, -ваю, -ваеш ускраек, -райку ускраіна
уславіць, услаўлю услёд, прысл. усляпўю, прысл. усмак, прысл.
усмёшка, дав., месн. -шцы усмбктванне усмбктваць усмятку, прысл.
усбл, -лу
успамін, -ну
успаўзці; успаўзём, успаўзяцё
усплёск, -ку успрыімлівасць успрымальнасць успўджаны уссядаць, зак. уссёсці устрымлівацца
устўп (уводзіны) -у, (выемка) -а усур’ёз усўтыч, прысл.
усухамятку, прысл.
усхваляваны усхліп, -пу усхбд, -ду; нарбды Усхбду усхбдазнавец, -наўца, месн.
-наўцу
усхбдазнаўства усхбджасць усхбджы усхбднеславянскі усхбднярўскі усчапіцца
усчаты
усчынаць
усынавіць, усынаўлю, усынавіш уся, усёй усявышні усякі і усялякі
усяляк
усямёх (толькі аб мужчынах ці толькі. аб жанчынах)
усянбчная
усясвётны
усясільны утапізм, -му утойваць уток, -ткў утбптваць
утраіх (аб мужчынах і жанчынах разам і аб істотах н. роду)
утрайнё
утрох (толькі аб мужчынах ці толькі аб жанчынах)
утрыманец, -нца, месн.. -нцу утрымліваць утўльваць утылізацыйны
у тылітарна-практычны утылітарнасць утылітарызм, -му утылітарысцкі
утыль, -лю, месн, -лі ухаластўю ухіл, -лу ухілізм, -му ухілісцкі уціск, -ку уцякаць
уцянляць учадзсць учарашні учарсцвёлы
учатырбх (толькі аб мужчынах ці толькі аб жанчынах)
учацвярых (аб мужчынах і жанчынах разам і аб істотах н. роду)
учбс, -су
учбт, учбту, аб учбце учынак, -нку ушанбўваць
ушасцёх (толькі аб мужчынах ці толькі аб жанчынах)
ушасцярых (аб мужчынах і жанчынах разам і аб істотах н. роду)
ушчамляць ушчуваць ушчыльнўю ушчыпнўць ушчэнт ушыркі у шырыню уюк, уюка уюн, уюна уюрок, уюрка уязджаць уязны
Ф
фабзавуч, -ча, месн. -чы фабзаўкбм, -ма фабліб, нескл., н.
фабрыка-кўхня, фабрыкі-кўхні фабрыкат, -ту фабрычна-завбдскі фаварытызм, -му фавбр, -ру, месн. -ры фагацытоз, -зу фаё, нескл., н.
фазіс, -су
фазбметр, -ра, месн. -ры фай, фаю, аб фаі файдэшын, -ну факір, -ра, месн. -ру факсіміле, нескл., н. факстрбт, -та факт, факта, аб факце фактаграфічны фактаграфія фактар, -ру, месн. -ры факулыатыўны факулыэт, -тэта факультэцкі фалькларыстыка фальклбр, -ру, месн. -ры фальсіфікацыя фальстарт, -ту
фальцэт, -ту фальш, фальшу, аб фальшы фальшывіць, -шыўлю фанабэрыцца фаналагічны фаналбгія фанатызм, -му фанатык, -ка фанёма
фанёра-запалкавы фанёра-мэблевы фанётыка
фанбметр, -ра, месн. -ры фантазёр, -ра, месн. -ру фантазіраваць, -рую фантазія фантастыка фарабн, -на фарватэр, -ру, месн. -ры фардьізм, -му
фармаваць, -мўю (надаваць форму)
фармакблаг, -га, месн. -гу фармалізм, -му фармалін, -ну фармалісцкі фармат, -ту фармацэўт, -та фармацэўтычны фарміраваць, -рўю (арганізоў-
ваць, камплектаваць) фармуляваць, -люю фарпбст, -та фарпбстны фарсіраваць, -рую фарс, фарса фартўх, -ха, месн. -хў фартысіма, нескл., н. фартыфікацыя фартэпіяна, нескл., н. фарфор, -ру, месн. -ры фарш, фаршу, аб фаршы фаршмак, -ку
фарынгіт, -ту
фарэль, тв. -ллю, ж.
фасад, -да фасгён, -ну фасоля фасбн, -ну фасфараскоп, -па фасфарасцэнцыя фасфарыт, -ту фасфат, -ту фатаграфавацца фатаграфічны фатаграфія фаталізм, -му
фата-маргана, фата-марганы фатбграф, -фа
фатбметр, -ра, месн. -ры фатум, -му фауна фашызм, -му фашыннік, -ку фашыствуючы фашысцкі фаэтбн, -на фаянс, -су феадалізм, -му феадальна-землеўласніцкі феадальна-прыгбнніцкі федэралізм, -му федэратыўны федэрацыя феервёрк, -ку фекаліі, -лій фсльд'ёгер, -ра, месн. -ру фельдфёбель, -ля, месн. -лю фельетбн, -на фёльчар, -ра, месн. -ру фёльчарскі фемінізм, -му фенаменалізм, -му фенатьіп, -пу фенбл, -лу фенбмен, -на
фёравальфрам, -му фёрамагнетьізм, -му ферамарганец, -нцу, месн. -нцы фёрасіліцый, -цыю, месн. -цыі ферасплаў, -лаву ферахрбм, -му фёрзевы, шахм. ферзь, ферзя, м.
фёрма, ферм фермёнт, -ту ферыт, -ту фестбн, -ну фестываль, -лю, месн. -лі фетр, фётру, аб фётры фетьіш, -ша, месн. -шы фетышызаваны фетышызм, -му фехтавальны фешэнёбельны
фён, фёну, (сушылка) -на фібраліт, -літу, месн. -ліце фібрбід, -ду фібрын, -ну фібрынагён, -ну
фіглі-міглі, фігляў-мігляў, адз.
няма
фідэізм, -му фіёрд, -да фізіёлаг, -га, месн. -гу фізіка-геаграфічны фізіка-матэматычны фізіка-тэхнічны фізіка-хімічны фізічны фізіялагічны фізіятэрапёўт, -та фізкўльт-ура (вокліч) фізкультўрна-масавы фізкультўрна-спартьіўны фіксаваць, -сўю фіксаж, -жу, месн. -жы фіксатуар, -ру, месн. -ры фіксатыў, -тыву
фікус, -са
філагенёз, -зу філатэлізм, -му філёй, -лёю, месн. -лёі філістэр, -ра, месн. -ру філістэрскі
філіял, -ла
філблаг, -га, месн. -гу
філбсаф, -фа фільдэпёрс, -су фільм-канцэрт, фільма-канцэрта фільтр, фільтра, аб фільтры фільтрат, -ту філянгбвы
фіміям, -му
фінаддзёл, -ла фінал, -лу фінальны фінансава-крэдьітны фінансаваць, -сўю фінансава-эканамічны фіна-угбрскі
фініш, -шу, мссн. -шы фінішаваць, -шўю
фінляндзец, -ндца, месн. -ндцу фірма, фірм фіхтэанства фіялётава-сіні фіялётавы
фіялка, р. мн. фіялак фіяска, нескл., н.
флаг-капітан, флаг-капітана флагштбк, -ка фламандскі фламастэр, -ра фламінга, нескл., м.
фланг, -га, дав., месн. -гу флангбвы фланелёт, -ту фларыстычны
флатавбдзец, -дца, месн. -дцу флатылія флегматызм, -му
флегматык, -ка флейтыст, -та флёксія, р. мн. -сій флігель-ад'ютант, флігель-ад’ю-
танта
флірт, флірту
флот; гандлёвага флбту, павётранага флбту, але: Чарнамбрскага флбта
флбцкі
флуарэсцэнцыя флюс, флюсу фок-мачта, фок-мачты фок-рэя, фок-рэі фбкус, -са фолькецінг, -га фон, фбну фбнаметрьічны фонд, фбнду фбндасховішча форма, р. мн. форм фбрмазмёна формаўтваральны форс, фбрсу
форс-мажбр, форс-мажбру, месн.
-ры
фбртэ, нязм., н.
фбрум, -му
фбсфар, -ру, месн. -ры фосфарнакіслы фбта, нескл., н. фбтааб'ектыў, -тыва фбтаапарат, -та фбтаатэльё фбтавітрына фбтавыстаўка фбтагазёта фдтагенічны фдтаздымак, -мка фдтакартка фдтакарэспандэнт, -та фдтакбнкурс, -су фотакдпія
фдталабаратдрыя
фдтамантаж, -жў, месн. -жы фдтанарыс, -са фдтабптыка фдтапапёра фдгаплёнка фдтарэклама фдтарэпартаж, -жу фдтарэпарцёр, -ра, месн. -ру фдтасінтэз, -зу фдтасфёра фдтатрапізм, -му фдтатыпія фдтатэлеграма фбтахрдніка фдтаэфёкт, -ту фдтаэцюд, -да фрагмёнт, -та фразеалагізм, -ма фракцыйны фракцыянёр, -ра, месн. -ру франка-вагбн, франка-вагбна франка-прўскі франкскі франтавік, -ка франтбнны франтыспіс, -са, месн. -се францўзскі францый, -цыю, месн. -цыі фронт, фрбнту; мн. франты; (калі
фрокт мае ўласную назву) -a: I Беларўскага фрбнта
фрыкадэлька фрыкасэ, нескл., н. фрыкатыўны фрэзераваць, -рўю фрэзербўшчык, -ка фрэйдызм, -му фрэйдысцкі фтор, фтбру, аб фторы фтбрыставадарбдны фундаментальны фундзіраваны
фундўк, -кў
фунікулёр, -ра, месн. -ры функцыяналізм, -му функцыяніраваць, -рую фураж, -жў, месн. -жы фур’ерызм, -му фур’ерыст, -та фурбр, -ру, месн. -ры фурункулёз, -зу футббл, -ла футляр, -ра фўтра, н.
футурызм, -му футурыстычны футурысцкі фуфаечны
фуфайка, дав., месн. -айцы; р. мн.
-аек
фэст, фэсту
фюзеляж, -жа, месн. -жы
X
хаатычны
хабар, -ру, месн.. -ры хадайніцтва
хаджалы хадзьба хакеіст, месн. -ісце хакёй, -кёя, месн. -кёі халадзёц, -дцў, месн.. -дцы халаднік, -кў халестэрын, -ну халмагбрскі халцэдбн, -ну хамелебн, -на
хабс (беспарадак), -су, аб хабсе
характар, -ру, месн. -ры характарызаваць, -зўю характарыстыка хараствб харч, харчу, аб харчы
харэаграфія харэічны
хата, р. мн. хат
хаўтўры, адз. няма
ха-ха-ха
хацёць, хачў, хбчаш хвалепадобны
хвалькб, -ка (ж. р., нескл.) хвалярэз, -за
хварббатвбрныя (мікрббы) хвасцёц, хвастца
хвасцізм, -му
хвбйнік, -ку
хвошч, хвашчў хіба што
хімізм, -му
хімікат, -кату, месн. -каце хіміка-фармацэўтычнь!
хіндзі, нескл., м.
хінін, -ну
хітрэц, -раца, месн. -рацў хлам, хламу
хлапёц, -пца, месн. -пцў хлапчаня і хлапчанё, -няці хлараваць, -рўю хларагідрат, -ту хларапласт, -ту хларафіл, -лу хларафбрм, -му хларнавацісты хлеб, хлёба
хлёбазавбд-аўтамат, хлёбазавбда-аўтамата
хлёбапякарня, р. мн. -рань і -рняў
хлебарббскі
хлебарббства
хлеб-сбль, хлёба-сблі, тв. хлёбам-сбллю
хлбпец, -пца, месн. -пцу хлор, хлбру, аб хлбры хлбрамін, -ну хлбрпікрын, -ну
хлбрыставадарбдны хляббк, -бка хмель, хмёлю, аб хмёлі хмелявбдства хмызняк, -кў
ход, хбду, (месца, дзверы) -да; мн. хады
хбдырам хадзіць хблад, -ду хбладаўстбйлівы хор, хбру; мн. хбры, хбраў і хары, харбў
хбрмайстар, -тра, месн. -тру хоць бы штб
храбрэц, -раца, месн. -рацў храмасбма, р. мн. храмасбм храматызм, -му храмацін, -ну хранаграма хранаграфічны храналагічны храналбгія хранікальна-дакументальны хранбграф, -фа хранблаг, -га, месн. -гу храп, храпу, (тэхнічнае) храпа храпці, храпў, храпёш, храпё;
храпём, храпяцё хром, хрбму хрбмавакіслы хрбмагравібра хрбмалітаграфія хрбманікелевы хрбмацынкаграфія хрбнаметраж, -жў, месн. -жы хрбнаметрычны хрбнаметрыя хрбнаскапічны хрусталь, -лю
хрыбёт, -бта, месн,. -бцё хрып, хрыпу хрысціць, хрышчў, хрысціш хрысціянін, -на
хрэн, хрэну хрэстаматыйны хрэстаматыя
хрэсьбіны, хрэсьбін, адз. няма хто б не (хто б не зацікавіўся гэтым!)
хто б ні (хто б ні зацікавіўся гэтым, кбжны...)
хто б там ні бьіў
хто ж бы
хто не (хто не працўе, той не есць)
хто-нёбудзь, кагб-нёбудзь
хто ні (хто ні гляне, кбжны...) хтб-ніхтб
хтбсьці, кагбсьці
хурал, -ла, месн. -ле хутчэй
хцівец, хціўца, аб хціўцу
ц
цабэрак, -рка
цагёльны (завбд)
цагліна, р. мн. цаглін
цагляны (зроблены з цэглы) цаджэнне
цадзілка, дав., месн. -лцы; р. мн.
-лак
цалаваць, -лўю
цалёўка, дав., месн. -лёўцы; р. мн. -вак
цаліна
цана, р. мн. цэн
цапільна, р. мн. -наў
царадвбрац, -рца, месн. -рцу царазаббйства
царква; мн. цэрквы, -ваў царкбўнапрыхбдскі
царысцкі
цацарка, дав., месн. -рцы цвердазём, -му цвердакаменны
цвердакрылыя цвердалббы
цвердамёр, -ра, месн. -ры цвердасплаўны цветалюб, -ба цвёрдахарактарны цвёрды цвік, цвіка цвіль, тв. цвіллю цвісці цвіцённе
цвырканне цвяліць
цвярдыня, р. мн. -дынь цвярбзы цёканне цёмень, тв. -нню цемнабрбвы цемнаваты цемнатвары цемрашал, -ла цемрашальства цемянны ценелюбівы цень, -ню ценявы цёплаабмён, -ну цёплааддача цеплавбз, -за цеплавозабудаванне цёплавыпрамёньванне цеплаёмістасць цёплазабеспячэнне цёплазмяшчальнасць цёплаізаляцыя цеплакрбўныя цёплалюбівы
цепламёр, -ра, месн. -ры цёпланепранікальны цёплапаглынальны цёплаперадача цёплаперахбд, -ду цёплаправбднасць
цёпларэгуляванне цеплатэхніка, дав., месн. -ніцы цёплаўтварэнне цеплафікаваць, -кўю цеплафікацыя цёплацэнтраль, тв. -ллю цёплаэлёктрацэнтраль, тв. -ллю цеплыня церассядзёлак, -лка церушыць, -шў, цярўшыш цёрці, тру цёстамясілка, дав., месн. -лцы;
р. мн. -лак цецерукбвыя цеціва цецярўк, цецерука цёшча, р. мн. цёшчаў цёзка, -кі, дав., месн. -ку; тв.
-кам; (у ж. р.) дав., месн. -цы, тв. -кай (-каю); р. мн. цёзак
цёмнабароды цёмнавалбсы цёмна-вішнёвы цёмна-гняды цёмна-зялёны цёмна-карычневы цёмна-рўсы цёмна-сіні цёмна-чырвбны цёрла, н., р. мн. цёрлаў цётка, дав., месн.. -тцы; р. мн.
цётак
ціп-ціп-ціп, выкл.
ЦІр, ш'ра
цірблец, -льца, месн. -льцу цісавыя
ціснённе ціхаакіянскі ціхенечка ціхенька
цкаваць, цкую цнатлівасць
цбкаль, -ля, месн. -лі
цытрус, -су
цўглі, -ляў, адз. няма
цыферблат, -лата, месн. -лаце
цуд, цўду
цыянізацыя
цудадзёйнасць
цыяніставадарбдны
цўкар, -кру, месн.. -кры
цьмяны
цўкарніца
цьфу!
цукёрка, р. мн. -рак
цэбар, -бра; мн. цэбры і цабры
цукраварня
цэгла-сырэц, цэглы-сырцў
цукразавбдскі
цэзўра
цукрбвабурачны
цэйтнбт, -ту
цукрыстасць
цэйхгауз, -за
цурчаць
цэлафан, -ну
цыбўк, -ка
цэлулбід, -ду
цыбўлепадббны
цэлюлбза
цыбўля
цэмёнт, -ту
цывілізацыя
цэментаванне
цыган, -на
цэментаваць, -тўю
цыгарэта, р. мн. -рэт
цэнаўтварэнне
цыгёйка, дав., месн. -гёйцы
цэнз, цэнзу
цыкада, р. мн. -кад
цэнзўра
цыкл, цыкла
цэнтнер, -ра, месн. -ры
цыклбіда
цэнтр, -ра, месн. -ры
цыкбрыя
цэнтрабёжны
цыліндрападббны
цэнтралізаваць, -зўю
цымбалы, -бал, адз. мяма
цэнтралізм, -му
цынандалі, нескл., н.
цэнтральны; Цэнтральны Камі-
цынізм, -му
тэт Камуністычнай партыі Са-
цынкаграфія
вёцкага Саюза (ЦК КПСС)
цынкбграф, -фа
цэнтрасфёра
цырата
цэнтрбўка
цырк, цырка
цэнтрысцкі
цыркавы
цэнтрыфўга
цыркуль, -ля, месн. -лі
цэнтрыфугаваць, -гўю
цыркулярка, р. мн. -рак
цэпелін, -на
цыркуляцыя
цэрэбральны
цырўльня, р. мн. -льняў
цэрэбраспінальны
цырыманіял, -лу
цэтлік, -ка
цырыманіяльны
цэхавы
цырымбнія
цэх-аўтамат, цэха-аўтамата
цыстэрна, р. мн. -наў
цэхкбм, -ма
цытаваць, цытўю
цэцэ, нескл., ж.
цытадэль, тв. -ллю
цюбецёйка, р. мн. -цёек
цытвбра, ж.
цюль, цюлю, аб цюлі, м.
цюльпан, -на цюркалбгія цюрколаг, -га, месн. -гу цюркскі
цюцелька ў цюцельку цягавітасць цягавіты цяганіна
цягач, цягача цяглб, н.
цяжар, -ру цяжкаатлёт, -та
цяжкаатлетычны
цяжкавагавы
цяжкаваты цяжкі
цяжэрны цялёсны цяля і цялё, -ляці цяляціна
цямніць, цямню, цёмніш
цяп-ляп
цярпёць, цярплю, цярпіш; 3 мн. цярпяць
цясак, цесака
цясляр, цесляра, аб цеслярў
Ч
чаббр, чабарў, аб чабары чагб-нёбудзь чагбсьці
чад, чаду чай, чаю чайнвбрд, -да чаканіць
чалавёка-дзёнь, чалавёка-дня чалавёцтва
чамадан, -на чамў-нёбудзь чамўсьці
чапялыіік, чапельніка чарада; мн. чарбды, чарбд
чарапаха, дав., месн. чарапасё чарвяк, -ка; мн. чэрві, чарвёй
і чарвякі, чарвякоў чарвятбчына
чарга, дав., месн. чарзё; мн. чэргі, чэргаў
чарльстбн, -на (танец) чарнабрбвы чарнавокі чарнагбрцы
чарназём, чарназёму
чарнаклён, -на (зборн., матэрыял) -ну
чарнамбрац, -рца,лесн. -рцу чарнасліў, -ліву
чарнасбценец, -нца, месн. -нцу чарнашэрсн ы
чарніла, мн. няма, н.
чарніліца, -цы чарнічнік, -ку чарнббыль, -лю, месн. -лі чарбмха чарбт, -ту чарсцвёць чартапалбх, -ху чартызм, -му чартысцкі чарцёж, -цяжа чарцяня і чарцянё, -няці чарчэнне
чарэнь, -ні, тв. чарэнню; р. мн. -ней
час ад часу часазлічэнне часнбк, -накў часбваабавязаны часбпіс, -са, месн. -се частакбл, -ла
частатамёр, -ра, месн. -ры часуча часціца
чатырнаццацігадбвы чатырнаццаць, тв. -ццаццю
чатырбхгадбвы чатырбхгбддзе, месн. -ддзі чатырбхкласны чатырбхмёсны чатырбхпблле, месн. -ллі чатырбхсбтгадбвы чатырбхсб'пбддзе чатырбхтбмны чатырыста
чацвёр, чацвярга, аб чацвяргў чацвёрты
чацвяртак, чацвертака чацвярык, чацверыка чаявбд, -да чаяпіцце, месн. -цці чвэртка, р. мн. чвэртак чвэрцьфінал, -лу член-карэспандэнт, члёна-карэспандэнта
чмель, чмяля, аб чмялі чмяліны
чдрнабарбды чбрна-бўры чбрнавалбсы чбрнараббчы чувашскі чуллівасць чутнб чуццё чуць-чўць чхнуць, незак. чхаць чыгўн, -нў, (пасудзіна) -на чый-нёбудзь, чыйгб-нёбудзь чыйсьці
чым папала чымсьці чырванадрэўшчык, -ка чырваназём, -му чырванакрылы чырванасцяжны чырванафлбцкі чырванашчбкі чырвбнаармёйскі
чырвбна-бўры
чырвбнагвардзёец, -дзёйца, месн.
-дзёйцу
чырвбна-карычневы чырвбна-сіні чысцюткі чэкісцкі чэмпіён, -на чэмпіянат, -ту чэрвеньскі чэркёс, -са чэрствы чэсны чэхаславацкі
чэчэнец, -нца, месн. -нцу чэшскі
Ш
шаблепадббны шаблбн (узор), -ну шавіёт, -ту шавіётавы шавінізм, -му шавялюра шакалад, -ду шалёнства
шалфёй, -фёю, месн. -фёі шампіньён, -на шантаж, -жў, месн. -жы шанцаваць
шапка-вушанка, шапкі-вушанк» шапялявы
шараваты
шарж, -жу, (малюнак) -жа шасі, нязм., н.
шаснаццаць
шасцёра, шасцярых шасціббр’е, месн. -р’і шасцівугбльнік, -ка шасцідзесяты шасцідзесяцігбддзе, месн. -ддзі шасцісбтгбддзе, месн. -ддзі
шасціствбльны
шасцярня, мн. шасцёрні, -рань і
-рняў шатландскі шаўкавбдсгва шаўкапрад, -да шаўкаткацкі шаўкбвы шаўрб, неск,л., н. шафёр, -ра, месн. -ру шах, (тытул) -ха, аб шаху шахматна-шашачны шахматы, шахмат, адз. няма шахматыст, -та шахскі шаша; мн. шашы шашлык, -кў шашэйны
швагер, -гра; мн. -грьі швёдскі швбран, -рна шкада, прысл. шкарлятына шкарпэткі, -так шкёльца шкілёт, -та
шкіпінар, -ру, месн. -ры шклаварны шклаграфічны шклаплаўшчык, -ка шкларэз, -за шклбварэнне шклбграф, -фа шклбзавбд, -да шклбфарфбршчык, -ка шкляны шкбда (нарабіць шкбды) шкбла, р. мн. школ шкбла-інтэрнат, шкблы-інтэрна-
та
шкўра (покрыва жывёлы) шлагбаум, -ма шлак, шлаку
шлакабетбн, -ну шлем, шлёма
шляхціц, -ца, мгсн. -цу шляя; мн. шлёі/шлей шматкалярбвы і шматкблерны шматкіламетрбвы шматкрбп’е, месн. -п’і шматмільённы шматпблле, месн. -ллі шматступёняы шматтысячны
шмат'ярусны шмуцтытул, -ла шніцэль, -лю, месн. -лі шблах, -ху шбрах, -ху шост, шаста, аб шасцё шоўк, шбўку шоўкападббны шоўк-сырэц, шбўку-сырцў шпагат, -ту
шпацыр, -ру, месн. -ры шпацыраваць, -рўю шпіён, -на шпіёнска-дывсрсійны шпіталізаваць, -зўю шпіталь, -ля, месн. -лі шпіянаж, -жу, месн. -жы шрбталіцёйны шрыфт, -ту штаб, р. мн. штаббў штаб-афіцэрскі штаб-кватэра, штаб-кватэры штабс-капітан, штабс-капітана штат, штата штатыў, -тыва
штогбд штогбдні
штодзёнь і штодня штодзённа што-кблсчы што-кбльвек штомёсячны
што-нёбудзь
шырбкадастўпны
што-ніштб
шырбкакалёйны
што папала
шырбкаўжывальны
штораз
шырокаэкранны
штораніцы
шырспажыў, -жыву
шторм, -му
шырыня
штбсьці
шыта-крыта
штотыдзень
шыфаньёр, -ра, месн. -ры
штотыднёва
шыфер, -ру, месн. -ры
штохвілінны
шыфбн, -ну
штрэйкбрэхер, -ра, месн. -ру
шыфр, -ру, месн. -ры
штурм, -му
шышняк, -кў
штурхнўць; штурхнём, штурх-
шыя, тв. шыяй
няцё
шэдэўр, -ра, месн. -ры
штык, штыка
шэпт, шэпту
штыль, -лю
шэравбкі
штэмпеляваць, -люю
шэраг, -га
шумок, -мкў
шэра-зялёны
шчаня і шчанё, -няці
шэра-карычневы
шчаслівы
шэрань, тв. -нню
шчасце
шэрсцепрадзільны
шчасціць
шэрсцяткацкі
шчаўе, аб шчаўі
шэсцьдзесят, шасцідзесяці
шчаўевакіслы
шэсцьсбг, шасцісбт
шчбдры
шэф-пбвар, шэф-іювара
шчблач, тв. -ччу

шчўпальцы, -льцаў; адз. шчў-
Э
пальца, н.

шчыпаць, шчыплю, шчыплеш.
эазбйскі
шчыпле
эаліт, -ту
шыбанўць; шыбанём, шыбаняцё
эвакуіраваны
шыварат-навыварат
эвалюцыйны
шызакрылы
эвалюцыянізм, -му
шыла, шыльца
эвалюцыяніраваць, -рую
шымпанзэ, нескл., м.
эгаізм, -му
шынёль, -няля, месн. -нялі, м.
эге-гё, выкл.
шыпшыннік, -ку
эдэльвёйс, -са, месн. -се
шыракалісты
эйнштэйній, -нію, месн. -ніі
шыракаплёчы
экалбгія, тв. -яй
шыракарадны
эканбміка-геаграфічны
шырата, геагр. -ты; мн. шырбты,
эканбмпалітыка
-рбт
экватар, -ра, месн. -ры
шырокасяшчальны
эквівалёнт, -ту
эквілібрыстыка экзамен, -ну экзаменатар, -ра, месн. -ру экзаменацыйны экзатычнасць
экземпляр, -ра, месн. -ры экзбтыка, дав., месн. -тыцы экіпіраваны эклектызм, -му экранізаваны экскаватар, -ра, месн. -ры экскурс, -су, месн. -се экскурсанцкі экскурсійны экслібрыс, -са экслібрысіст, месн. -це экспазіцыйны экспанаваць, -нўю экспанбметр, -ра, месн. -ры экспансіянізм, -му экспарт, -ту экспартаваць, -тўю экспедзіраваць, -рую экспедытар, -ра, месн. -ру экспёрт, -та, месн. -це экспёртны эксперыментаваць, -тўю эксперыментальна-даслёдчы эксплуатаваць, -тўю эксплуатацыйны экспрапрыіраваць, -рую экспрбмт, -та экспрэс, -са экспрэсіянізм, -му экстракт, -ту экстранны экстэр’ёр, -ру, месн. -ры экстэрн, -на экстэрнат, -ту эксцэс, -су экс-чэмпіён, экс-чэмпіёна электра...— першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам
электрааналіз, -зу электравакуумны электравбдалячэбніца электравбзабудаўнічы электрадынамбметр, -ра, месн.
-ры
электракамбайн, -на электракардыёграф, -фа электраліт, -літу, месн. -ліце электралямпа электрамагнетызм, -му электрамантаж, -жў, месн. -жы электраманцёр, -ра, месн. -ру электрапрайгравальнік, -ка электрапыласбс, -са электрасінтэз, -зу электрастатыка электратбк, -ку электратранспарт, -ту электратрапізм, -му электратэрапеўтычны электраэнергётыка электрбліз, -зу электрбнна-вылічальны электрафікаваць, -кўю электрыфікацыя элементарны эліксір, -ру, месн. -ры элінізм, -му эліпс, -са
элювій, элювію, аб элювіі эмацыянальны эмбарга, нязм., н. эмбрыён, -на эмбрыялбгія эмігрыраваць, -рырую эмігранцкі эмітаваць, -тўю эмпірызм, -му эмііірыякрытыцызм, -му эмпірыяманізм, -му эмульсін, -ну эндадэрма
эндшпіль, -лю, месн. -лі
энерга...— першая частка складаных слоў, пішацца заўсёды разам
энёргабаланс, -су энёргасістэма энергётык, -ка энтузіязм, -му эпас, -су эпідыяскбп, -па эпідэміёлаг, -га, месн. -гу эпізбд, -ду эпізбдзік, -ка эпікурэізм, -му эпілбг, -га эпітэлій, -лію, месн. -ліі эпітэт, -тэта, месн. -тэце эргатызм, -му эрудзіраваны эрудыт, -та эсёнцыя эскадрылля эскалатар, -ра, месн. -ры эскалацыя эскалбп, -пу эскартаваць, -тўю эскіз, -за эскорт, -ту эсперанта, нязм., н. эстэзіёметр, -ра, месн. -ры эстэтызм, -му эстэтыка
эсэр, -ра, месн. -ру эсэсавец, -ўца этажэрка, р. мн. -рак этап, -па этнагенёз, -зу этнаграфізм, -му этыка этыкёт, -ту этылён, -ну этымалагізаваць, -зўю этымблаг, -га, месн. -гу эўкаліпт, -та, (матэрыял) -ту
эўклідава тэарэма эўрыстыка эўфанічны эўфемізм, -ма эфёкт, -ту эфібпскі эфір, -ру, месн. -ры эфірна-валяр’янавы э-хе-хё эцюд, -да эшалбн, -на
Ю
юбілёй, -лёю, месн. -лёі юбіляр, -ра, месн. -ру ювелірны
ЮНЭСКА, нескл., ж. юніёр, -ра, месн. -ру юннат, юнната, аб юннаце іоннатаўскі юрыскбнсульт, -та юрыскбясульцкі юрыспрудэнцыя юстыцыя юсціраваць, -рую юхт, юхту, аб юхце юхтбвы
Я
яблык, -ка; р. мн. яблыкаў $іблынька, р. мн. -нек яблыня, р. мн. яблынь яблычны
явар, -ра, (драўніна, зборн.) -ру ягаднік, -ку ягамбсць, -ці, ж.
ягдташ, -ша, месн. -шы ягель, -лю, месн. -лі ягня і ягнё, -няці ягуар, -ра, месн. -ры яд, яду
ядахімікат, -ту ядзерка
ядзерна-рэактыўны ядзерны ядзершчык ядлаўцбвы
ядловец, -лбўцу, месн. -лбўцы яднанне яднаць ядбмы
ядрб; мн. ядры, ядраў яёчня язвенік, -ка язджалы
язмін, -ну языкаты язычніцкі язычніцтва яйцаклётка яйцб, -ца; мн. яйцы, яёц якабінец, -нца, месн. -нцу, гіст. яканне, н. як бачыш як бы як быццам
як жа, як жа ж які-нёбудзь якісьці як-кблечы
як мага як-нёбудзь як ні ў чым не бывала як-ніяк
як папала
якраз як слёд як тблькі ялавічына яліна, на яліне ялкавасць, -ці, тв. -сцю
ялчаць янотападббны янтар, -рў, месн. -ры япбназнаўства япбна-савёцкі япрўк, -ка япрукбвы яравізаваны яравізаваць, -зўю яравізацыя ярка-жбўты ярка-зялёны ярка-сіні ярка-фіялётавы ярка-чырвбны
ярмб, -ма; мн. ярмы, ярмаў яршысты
ярына, дав., месн. ярынё
ярыца
ясакар, -ра, (зборн., матэрыял) -ру
ясень, -ня, (зборн., матэрыял) -ню
яслі, -ляў, адз. няма ясянёвы ятвягі, ятвягаў ятрбўка, дав., месн. ятрбўцы яфрэйтар, -ра, месн. -ру яхант, -та, (матэрыял) -ту
яхтавы
яхт-клўб, яхт-клўба яхтсмён
ячмёнь, -ню, месн. -ні ячнішча
ячны
ячэісты (з многімі ячэйкамі) яшчарка, дав. яшчарцы яшчур, -ру, месн. -ры яшчурны яшчэ
НАЗВЫ ДЗЯРЖАЎ, IX СТАЛІЦ
I НАЙБОЛЬШ ЗНАЧНЫХ ГЕАГРАФІЧНЫХ АБ’ЕКТАЎ
A
Абакан, абаканскі
Абісінія, абісінскі
Абраў-Дзюрсб
Абў-Дабі (ст. Аб'ядн. Араб.
Эміратаў)
Абхазія
Абхазская АССР
Аб'яднаная Рэспўбліка Танзанія
Аб'яднаныя Арабскія Эміраты
Агаё, агайскі
Агінскае
Агінская Бурацкая аўтанбмная
акрўга
Аджарская АССР
Адлер, адлерскі
Адрыянопаль, адрыянбпальскі
Адрыятычнае мбра
Адыгёйская аўтанбмная вббласць
Адыгёя
Адыс-Абёба, адыс-абёбскі (ст.
Эфіопіі)
Адэн (ст. Нар. Дэм. Рэсп.
йемен )
Адэса, адэскі
Азарычы, азарыцкі
Азербайджан
Азербайджанская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка
Азія, азіяцкі
Азбрскія астравы
Азбў
Азбўскае мбра
Ай-Пётры, нязм.
Ака, бкскі
Акра, акрынскі (ст. Ганы)
Акцюбінск, акцюбінскі
Алаверды, алавёрдскі
Аландскія астравы
Алатау, алатаўскі
Алатыр, алатырскі
Албанія, албанскі
Алдан, алданскі
Александрыя, александрыйскі
Аленягбрск, аленягбрскі
Алеўцкія астравы
Алжыр (ст. Алжырск. Нар. Дэм.
Рэсп.)
Алжырская Нарбдная Дэмакратьічная Рэспўбліка
Алма-Ата, алма-ацінскі (ст. Казах. ССР)
Алтай, алтайскі
Алтайскія гбры
Альпы, альпійскі
Аляксандра-Нёўская лаўра
Аляска, аляскінскі
Амазбнка, амазбнскі
Амарыльё, нязм.
Амёрыка, амерыканскі
Амман, амманскі (ст. Іарданіі)
Амстэрдам, амстэрдамскі (ст.
Нідэрландаў)
Амудар’я, амудар’інскі
Амўр, амўрскі
Анадыр, анадырскі Ангара, ангарскі Англія, англійскі Ангбла, ангбльскі Андалўсія, андалўскі Андаманскае мбра Андбра, андбрскі Андбра-ла-В'ёха (ст. Андбры) Андыжан, андыжанскі Анёга, анёжскі
Анкара, анкарскі (ст. Турцыі) Антананарыву, антананарыўскі (ст. Мадагаскара)
Антарктьіда
Антарктыка, антарктычны Антарыо, нязм.
Антвёрпен, антвёрпенскі Антбпаль, антбпальскі Антыльскія астравьі Апеніны, апенінскі
Апіа, апійскі (ст. Заходняга Самоа )
Апбчка, апбчацкі
Апшэрбнскі паўвбстраў Арабская Рэспўбліка Егіпет Аравія, аравійскі Арагві, арагвійскі Арагбн, арагбнскі Аральскае мбра Арарат, арарацкі Аргенціна Аргенцінская Рэспўбліка Аргўнь, аргўнскі
Арджанікідзе (ст. Паўн.-Асец.
АССР)
Ардэны, ардэнскі
Арзамас, арзамаскі
Арктыка, арктычны Арлеан, арлеанскі Армавір, армавірскі Армёнія
Армянская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка
Арбл, арлбўскі
Артэк, артэкаўскі
Архангельск, архангельскі
Арынбка, арынбкскі
Арэнбўрг, арэнбўргскі
Арэса, арэскі
Арэхава-Зўева, арэхава-зўеўскі Асвёнцім, асвёнцімскі Асвёя, асвёйскі Асіпбвічы, асіпбвіцкі Асірыя, асірыйскі Астравёц, астравёцкі Астрахань, астраханскі Астэндэ, астэндскі Асуан, асуанскі
Асунсьён (ст. Парагвая)
Асцёр, асцёрскі
Атабаска, атабаскінскі
Атава, атаўскі (ст. Канады) Атлантычны акіян
Аўёда
Аўстралійскі Саюз
Аўстралія
Аўстрыйская Рэспўбліка Аўстрыя
Аўстэрліц, аўстэрліцкі Афганістан, афганскі Афіны, афінскі (ст. Грэцыі) Афрыка, афрыканскі Ахоцкае мбра Ашмяны, ашмянскі
Ашхабад (ст. Туркм. ССР) Аюдаг, аюдагскі
Б
Бабрўйск, бабрўйскі Баб-эль-Мандэбскі праліў Багамскія Астравы
Багата, багацінскі (ст. Калумбіі) Багдад, багдадскі (ст. Ірака) Багушэўск, багушэўскі Бадэн, бадэнскі
Базель, базельскі
Байкал, байкальскі
Байкала-Амўрская магістраль (БАМ)
Байканўр, байканўрскі
Бакў, бакінскі (ст. Азерб. ССР) Балагбе, балагбўскі Балатон, балатбнскі Балгарыя, балгарскі Балеарскія астравы Балівія, балівійскі Балканы, балканскі Балтыйскае мбра Балхаш, балхашскі
Бамакб, бамакбўскі (ст. Малі) Бамбёй, бамбёйскі
Бангі, бангійскі (ст. Цэнтральнаафрыканскай Рэсп.)
Бангкбк (ст. Тайланда) Бангладэш, бангладэшскі Бандар-Сёры-Бегаван (ст. Брунея)
Банджўл, банджўльскі (ст. Гамбіі)
Бандўнг, бандўнгскі Барадзінб, барадзі'нскі Баранавічы, баранавіцкі Баранцава мбра Барбадас, барбадаскі Бардб, бардбскі Баржбмі, баржбмскі Баркалабава, баркалабаўскі Барнаўл, барнаўльскі Барселбна, барселбнскі Барысаў, барысаўскі Баскунчак, баскунчакскі Бас-Тэр, бас-тэрскі (ст. Гвадэлупы)
Басфбр, басфбрскі Батнічны заліў Батсвана, батсванскі Батўмі, батўмскі (ст. Адж.
АССР)
Батэрст, батэрсцкі
Бафінава Зямля
Бахрзйн, бахрэйнскі
Бахчысарай, бахчысарайскі
Башкірская АССР
Башкірыя
Бейрўт, бейрўцкі (ст. Лівана)
Белавёжская пўшча
Бёлае мбра, беламбрскі
Беламбрска-Балтыйскі канал
Беларўская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка (БССР)
Беларўсь
Беластбк, беластбцкі Беластбччына
Бёлгарад, белгарбдскі
Белі'з, белізскі
Белуджыстан, белуджыстанскі
Бёльгія, белыійскі
Бельмапан (ст. Беліза)
Бёльцы, бёльцкі
Бенгазі, бенгазійскі
Бенгалія, бенгальскі
Бендэры, бендэрскі
Бенін, бенінскі
Беразінб, беразінскі Бераставіца, бераставіцкі Берлін, берлінскі (ст. ГДР) Бермўдскія астравы
Берн, бёрнскі (ст. Швейцарыі)
Бёрынгаў праліў
Бёседзь, бёседскі
Бешанкбвічы, бешанкбвіцкі
Більбао, більбаўскі
Бірабіджан (цэнтр Яўр. аўт. вобл.)
Бірмінгем, бірмінгёмскі
Бісау (ст. Гвінеі-Бісау)
Біскайскі заліў
Благавёшчанск, благавёшчанскі
Блізкі Усхбд, блізкаўсхбдні
Бон, ббнскі (ст. ФРГ)
Ббснія, баснійскі
Брагін, брагінскі
Бразавіль, бразавільскі (ст. Конга)
Бразіліа (ст. Бразіліі)
Бразілія, бразільскі
Брандэнбўрг, брандэнбўргскі
Бранск, бранскі
Браслаў, браслаўскі
Браўншвейг, браўншвёйгскі
Браціслава, браціслаўскі
Брацк, брацкі
Брно, брнёнскі
Брунёй, брунёйскі
Брунёй Дарусалам
Брусёль, брусёльскі (ст. Бельгіі)
Брыджтаун, брыджтаунскі (ст.
Барбадаса)
Брысталь, брыстбльскі
Брэст, брэсцкі
Брэстчыма
Брэтань, брэтанскі
Буг, бўгскі
Бўда-Кашалёва, бўда-кашалёўскі
Будапёшт, будапёшцкі (ст. Венгрыі)
Бужумбўра (ст. Рэсп. Бурундзі)
Бузулўк, бузулўкскі
Булаваё
Булбнь, булбнскі
Бурація
Бурацкая АССР
Бургўндыя, бургўндскі
Буркіна-Фасб
Бурўндзі, бурундзійскі
Бутан, бутанскі
Бухара, бухарскі
Бухарэст (ст. Румыніі)
Буэнас-Айрэс (ст. Аргенціны)
Быхаў, бьіхаўскі
Быцень, быценскі
Бягомль, бягомльскі
Бяла-Падляска, бяла-падляскі Бялград, бялградскі (ст. Югаславіі)
Бялынічы, бялыніцкі Бярдзічаў, бярдзічаўскі Бярбза, бярбзаўскі Бярэзіна, бярэзінскі
В
Вавілбн, вавілбнскі
Вадўц, вадўцкі (ст. Ліхтэнштэйна)
Вайгач, вайгацкі
Валгаград, валгаградскі Валгадбнск, валгадбнскі Валёта (ст. Мальты) Валбжын, валбжынскі Валынская вббласць Вандэя, вандэйскі Вануату, вануацкі Варна, варненскі Варбнеж, варбнежскі Варшава, варшаўскі (ст. Польшчы)
Васілёвічы, васілёвіцкі Васілішкі, васілішкаўскі Ватыкан, ватыканскі Ватэрлбо, ватэрлбўскі Ваўкавыск, ваўкавыскі Вашынгтбн (ст. Злуч. Штат. Амерыкі)
Везўвій
Вёлінгтан (ст. Новай Зеланоыі) Вёна, вёнскі (ст. Аўстрыі) Венгёрская Рэспўбліка Вёнгрыя
Венесуэла, венесуэльскі Венёцыя, венецыянскі Вёнтспілс, вёнтспілскі В'енцьян, в’енцьянскі (ст. Лаоса)
Вердэн, вердэнскі
Версаль, версальскі Верхнядзвінск, верхнядзвінскі Вест-Індыя, вест-індскі Вестфалія, вестфальскі Вётка, вёткаўскі В’етнам, в’етнамскі Вётранка, вётранкаўскі Вётрына, вётрынскі Відзы, відзскі Візантыя, візантьійскі
Віктбрыя, віктарыйскі (ст. Сейшэльскіх Астравоў)
Віла (ст. Вануату) Вілёйка, вілёйскі Вілія, вілійскі
Вільнюс, вільнюскі (ст. Літ.
ССР)
Віндхук, віндхўкскі (ст. Намібіі)
Вініпег, вініпёгскі Вінніца, вінніцкі Віргінскія асгравы Вісла, віслінскі Віцебск, віцебскі Віцебшчына Влтава, влтаўскі Вбгненная Зямля, вбгнезямёльскі
Вблагда, валагбдскі Вблга, вблжскі
Вблга-Данскі суднахбдны канал Вбранава, воранаўскі Высачаны, высачанскі Высбкае, высбкаўскі Вычагда, вычагбдскі
Вышні Валачбк, вышневалбцкі Вязынка, вязынскі Вязьма, вяземскі
Вялікабрытанія, вялікабрытанскі
Вялікае Гёрцагства Дюксембўрг Вялікае Мядзвёджае (возера), вялікамядзвёджанскі
Вялікае Нявбльніцкае (возера), вяліканявольніцкі
Вялікія Дбльцы, вялікадалёцкі Вятлўга, вятлўжскі
Г
Гаага, гаагскі
Габарбнэ, габарбнскі (ст. Бат.
сваны )
Габбн
Габбнская Рэспўбліка
Гавана, гаванскі (ст. Кубы)
Гагрскі хрыбёт
Гаіці, гаіцянскі
Галандыя, галандскі
Галіцыя, галіцыйскі
Галія, гальскі
Гальфстрым
Гамбія, гамбійскі
Гамбург, гамбургскі
Гамільтан (ст. Бермудскіх а-воў)
Гана, ганскі
Ганалўлу, ганалўльскі
Ганг, гангскі
Гандурас, гандураскі
Ганбвер, ганбверскі
Ганцавічы, ганцавіцкі Гарадзішча, гарадзішчанскі Гарадбк, гарадбцкі
Гарбна, гарбнскі
Гарынь, гарынскі
Гаскбнь, гаскбнскі
Гаўр, гаўрскі
Гаўрызанкар, гаўрызанкарскі
Гаяна, гаянскі
Гвадалквівір, гвадалквівірскі
Гвадэлўпа, гвадэлўпскі
Гватэмала (ст. Рэсп. Гватэмала)
Гвінёя, гвінёйскі
Гвінёйская Рэспўбліка
Г вінёя-Бісау
Гвіяна, гвіянскі
Гвіяна Францўзская
Гданьск, гданьскі
Геленджык, геленджыкскі
Гент, гёнцкі
Гёнуя, генуэзскі
Германская Дэмакратычная Рэспўбліка (ГДР)
Герцагавіна, герцагавінскі
Гжацк, гжацкі
Гібралтар, гібралтарскі
Гімалаі, гімалайскі
Гіндукўш, гіндукўшскі
Глазга, глазгаўскі
Глуск, глўскі
Глыббкае, глыббцкі
Гббі, габійскі
Гбмель, гбмельскі
Гбмельшчына
Гбркі (г. абласны), гбркаўскі
Гбркі (г. раённы), гбрацкі
Гбрна-Алтайск
Гбрна-Алтайская аўтанбмная вббласць
Гбрна-Бадахшанская аўтанбмная вббласць
Гбтхаб (ст. Грэнландыі)
Градзянка, градзянкаўскі
Гранада (горад)
Грбдзеншчына
Грбдна, гродзенскі
Грбзны (ст. Чэч.-Інгуш. АССР)
Грузінская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка
Г рўзія
Грэнада (дзяржава)
Грэнландыя, грэнландскі
Грэск, грэскі
Грэцыя
Грэчаская Рэспўбліка
Гудзбнаў праліў
Гулістан, гулістанскі
Гўр'еў, гўреўскі
Гусь-Хрустальны
Д
Давыд-Гарадбк, давыд-гарадбцкі
Дагестан
Дагестанская АССР
Дака, дакскі (ст. Бангладэш) Дакар, дакарскі (ст. Сенегала) Далёкі Усхбд, далёкаўсхбдні Далмацыя, далмацкі Даманавічы, даманавіцкі Дамаск, дамаскі (ст. Сірыі) Дамачбва, дамачбўскі Дамініка Дамініканская Рэспўбліка Данбас, данбаскі Данёц, данёцкі Данёцк, данёцкі Данія, дацкі Дарданёлы, дарданёльскі Дар-эс-Салам, дар-эс-саламскі
(ст. Танзаніі)
Даўрыя, даўрскі Даўгава, даўгаўскі Даўгаўпілс, даўгаўпілскі Даўгінава, даўгінаўскі Джакарта (ст. Інданезіі) Джалал-Абад, джалал-абадскі Джамалўнгма (Эверэст) Джамбўл, джамбўльскі Джбрджтаўн (ст. Гаяны) Джыбўці (ст. Рэсп. Джыбуці) Дзвіна, дзвінскі Дзвінск, дзвінскі Дзівін, дзівінскі Дзісна, дзісенскі
Дзюсельдарф, дзюсельдбрфскі Дзяржава Бахрэйн Дзяржава-гбрад Ватыкан Дзяржава Ізраіль
Дзяржава Кампучыя Дзяржава Катар Дзяржава Кувёйт
Дзяржава Маўрыкій Дзяржынск, дзяржынскі Дзятлава, дзятлаўскі Днепр, дняпроўскі Днепрагэс, днспрагэсаўскі Днёпрапятрбўск, днёпрапятрбўскі
Днестр, днястрбўскі
Дббруш, добрушскі
Дбкшыцы, дбкшыцкі
Дон, данскі
Дбха, дбхскі (ст. Катара)
Драгічын, драгічынскі Драгббыч, драгббыцкі Друскінінкай, друскінінкайскі Друць, дрўцкі Дрўя, дрўйскі
Дрыбін, дрыбінскі
Дрывяты, дрывяцкі
Дрысвяты, дрысвяцкі
Дрэздэн, дрэздэнскі
Дўблін, дўблінскі (ст. Ірландыі)
Дубна, дубнінскі
Дубрбўна, дубрбзенскі Дубрбўнік, дубрбўніцкі Дўбулты, дўбултаўскі Дўдзінка, дўдзінскі
Дунай, дунайскі
Дунілавічы, дунілавіцкі
Дуўр. дўўрскі
Душанбё, душанбінскі (ст. Тадж.
ССР)
Дьілі (ст. Усх. Тымора)
Дэлі, дэлійскі (ст. Індыі)
Дэмакратычная Рэспўбліка Мадагаскар
Дэмакратычная Рэспўбліка СанТамэ і Прынсіпі
Дэмакратычная Рэспўбліка Судан
Дэмакратычная Сацыялістычная Рэспўбліка Шры-Ланка
Дэтрбйт, дэтрбйцкі
F
Егіпет, егіпецкі
Езярышча, езярышчанскі Елгава, елгаўскі Ельск, ёльскі Енісёй, енісёйскі Епіфань, епіфанскі
Ерэван, ерэванскі (ст. Арм. ССР) Есентукі, есентўкскі Еўпатбрыя, еўпатарыйскі Еўразія
Еўрбпа, еўрапёйскі Еўфрат, еўфрацкі
Ж
Жабінка, жабінкаўскі Жабчыцы, жабчыцкі Жалезнавбдск, жалезнавбдскі Жалудбк, жалудбцкі Жлббін, жлобінскі
Жбўтае мбра
Журавічы, журавіцкі Жыгулі, жыгулёўскі Жыткавічы, жыткавіцкі Жытбмір, жытбмірскі Жэмайтэ, жэмайцкі Жэнёва, жэнёўскі
3
Забайкалле, забайкальскі Заблўдаў, заблўдаўскі Завблжа, завблжскі Заграб, заграбскі Заір, заірскі
Закарпацце, закарпацкі Закаўказзе, закаўказскі Замбія, замбійскі Запаляр’е, запалярны Запарбжжа, запарбжскі Заслаўе, заслаўскі
Зауралле, зауральскі
Захбдні Ірыян, захбднеірыянскі Захбдняе Самба Захбдняя Дзвіна Захбдняя Сахара Зеландыя, зеландскі Зеленаградск, зеленаградскі Зімбабве, зімбабвійскі Златапаль, златапальскі
Злўчанае Каралёўства Вялікабрытаніі і Паўнбчнай Ірландыі
Злўчаныя Штаты Амёрыкі (ЗША)
Зомба, збмбінскі Збндскія астравы Зэльва, зэльвенскі Зямля Франца-Ібсіфа
I
Іанічнае мора Іарданія
Іарданскае Хашыміцкае Каралёўства
Ібёрыя, іберыйскі
Іванава, іванаўскі
Івана-Франкбўск, івана-франкбўскі
Івацэвічы, івацэвіцкі Івянёц. івянёцкі Іерусалім, іерусалімскі Іжэўск, іжэўскі (ст. Удм. АССР) ізмаіл, ізмаільскі Ізраіль, ізраільскі Ізяслаў, ізяслаўскі Ільмень, ільменскі Ілья, ільянскі Індакітай, індакітайскі інданёзія, інданезійскі Індастан, індастанскі Індыя, індыйскі Іпуць, іпуцкі Ірак, іракскі
Іракская Рэспўбліка
іран, іранскі
Іркўцк, іркўцкі
Ірландская Рэспўбліка
Ірландыя, ірландскі
Іртыш, іртышскі
Ісламабад (ст. Пакістана)
Ісламская Рэспўбліка Іран
Ісламская Рэспўбліка Маўрытанія
кламская Рэспўбліка Пакістан
Ісландыя, ісландскі
Іспанія, іспанскі
Ісык-Куль, ісык-кўльскі
Італія
Італьянская Рэспўбліка
Іўе, іеўскі
Й
Йакаіці
Йакахама, йакахамскі
Йаханесбург, йаханесбургскі
Йашкар-Ала, (ст. Марыйск.
АССР)
Йёмен (Нарбдная Дэмакратычная Рэспўбліка Йёмен)
Йёменская Арабская Рэспўбліаа
Йёна, йёаскі
Йіглава, йіглаўскі
Йбрк, йбркскі
Йбркшыр, йбркшырскі
К
Кааператыўная Рэспўбліка Гаяна
Каба-Вэрдэ
Кабарда, кабардзінскі
Кабардзіна-Балкарская АССР
Кабўл, кабўльскі (ст. Рэсп. Афганістан )
Каёна (ст. Гвіяны Франц.)
Казань, казанскі
Казахская Савёцкая Сацыялістьічная Рэспўбліка
Казахстан, казахстанскі Казбёк, казбёкскі
Казлбўшчына, казлбўшчынскі Каір, каірскі (ст. Егіпта) Каканд, какандскі Какчэтаў, какчэтаўскі Каларада, каларадскі Калгўеў, калгўеўскі Калімантан, калімантанскі Калінін, калінінскі Калінінград, калінінградскі Калінкавічы, калінкавіцкі Каліфбрнія, каліфарнійскі Калмыкія Калмыцкая АССР
Калбмба (ст. Ш ры-Ланкі) Калўга, калўжскі Калўмбія, калумбійскі Калхіда, калхідскі
Калькўта, калькўцкі Кама, камскі Камарын, камарынскі Камббджа, камбаджыйскі Камень-на-Обі
Камерўн, камерўнскі Каморскія Астравы
Кампала, кампальскі (ст. Уганды)
Камчатка, камчацкі Камянёц, камянёцкі Камянёц-Падбльскі Канада, канадскі Канарскія астравы Канбёра, канбёрскі (ст. Аўстралійск. Саюза)
Канстанцінбпаль
Капаткёвічы, капаткёвіцкі Капснгаген (ст. Даніі) Капетдаг, капетдагскі Капры, капрыйскі
Капыль, капыльскі Кара-Багаз-Гол Караганда, карагандзінскі Карадар я, карадар'інскі Каракалпакія Каракалпакская АССР Каракас, каракаскі (ст. Венесуэлы )
Каракская аўтаномная акрўга Каракўмы, каракўмскі Каралёўства Бёлыія Каралёўства Бутан Каралёўства Данія Каралёўства Лесбта Каралёўства Марбка Каралёўства Нарвёі ія Каралёўсгва Непал Каралёўства Нідэрланды Каралёўства Саўдаўская Аравія Каралёўства Свазіленд Каралёўства Тайланд Каралёўства Тбнга Каралёўства Швёцыя
Карачаева-Чэркёская аўтанбмная вббласць
Кардыльёры, кардыльёрскі Карлавы Вары, карлаварскі Карма, кармянскі Карпаты, карпацкі Карскія Варбты Карфагён, карфагёяскі Карціна-д’Ампёца Каршы, каршынскі Карыбскае мбра Карынф, карынфскі
Карэйская Нарбдна-Дэмакратычная Рэспўбліка (КНДР)
Карэлічы, карэліцкі Карэльская АССР Карэя
Кастры (ст. Сент-Люсіі) Каспійскае мбра Кастрама, кастрамскі
Кастылія, кастыльскі Касцюкбвічы, касцюкбвіцкі Касцюкбўка, касцюкбўскі Катавіцы, катавіцкі Каталбнія, каталбнскі Катар, катарскі
Катмандў (ст. Непала) Каўказ, каўказскі Каўнас, каўнаскі Кахётыя, кахецінскі Кахінхіна, кахінхінскі Кашкадар’я, кашкадар’інскі Кейптаун, кейптаунскі Кёмбрыдж, кёмбрыджскі Кёмерава, кёмераўскі Кёнія, кенійскі Керч, кёрчанскі Кёльн, кёльнскі Кзыл-Арда, кзыл-ардзінскі Кігалі, кігальскі (ст. Руанды) Кіеў, кіеўскі (ст. УССР) Кінгісеп, кінгісёпскі Кінгстан (ст. Ямайкі)
Кінгстаун (ст. Сент-Вінсент і Грэнадзіны )
Кінешма, кіняшэмскі
Кіншаса, кіншаскі (ст. Заіра) Кіпр, кіпрскі Кіравабад, кіравабадскі Кіраваград, кіраваградскі Кіраў, кіраўскі Кіраўск, кіраўскі Кіргізія
Кіргізская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка
Кірыбаці
Кіславбдск, кіславбдскі Кіта (ст. Эквадора) Кітай, кітайскі
Кітайская Нарбдная Рэспўбліка (КНР)
Кішынёў, кішынёўскі (ст. Малд. ССР)
Клайпеда, клайпедскі Клецк, клёцкі Клімавічы, клімавіцкі Клічаў, клічаўскі Ключаўская сбпка Княства Ліхтэнштэйн Кббрыя, кббрынскі Кбзьмадзям'янск Кбльскі паўвбстраў Кбмі АССР
Кбмі-Пярмяцкая аўтанбмная акрўга
Кбнакры (ст. Гвінеі) Кбнга, кангалёзскі Кбпысь, кбпыскі Кбрсіка, карсіканскі Кбста-Рыка, кбста-рыканскі Кот-д'Івуар Кбханава, кбханаўскі Крамянчўг, крамянчўгскі Кранштат, кранштацкі Краснавбдск, краснавбдскі Краснадар, краснадарскі Краснаполле, краснапбльскі Краснаярск, краснаярскі Крўглае, круглянскі Крўпкі, крўпскі Крыварбжжа Крывічы, крывіцкі Крывы Рог, крыварбжскі Крым, крымскі Крыт, крыцкі Крычаў, крычаўскі Куала-Лўмпур (ст. Малайзіі) Кўба, кубінскі Кубань, кубанскі Кувёйт. кувёйцкі Кудымкар, кудымкарскі Кузбас, кузбаскі Кузнёцк, кузнёцкі Кўйбышаў, кўйбышаўскі Кукунбр, кукунорскі Куляб, кулябскі
Куньлўнь, куньлўньскі Кура, курынскі Куранёц, куранёцкі Курасіо, нязм., курасіўскі Курган, курганскі Курдыстан, курдыстанскі Курляндыя, курляндскі Курск, кўрскі Кўршчына Курыльскія астравы Кустанай, кустанайскі Кутаісі, кутаіскі
Кызыл, кызыльскі (ст. Тув.
АССР) Кяхта, кяхцінскі
Л
Ла-Валёта, ла-валёцкі Лагас, лагаскі (ст. Нігерыі) Лагішын, лагішынскі Лагбйск, лагбйскі Ладажскае вбзера Лазана, лазанскі Лакарна, лакарнскі Ла-Манш, ла-маншскі Ламбардыя, ламбардскі Ламэ, ламэйскі (ст. Тога) Лангедбк, лангедбкскі Лань, ланскі Лабс, лабскі
Лабская Нарбдна-Дэмакратычная Рэспўбліка
Лаперўза праліў Лапландыя, лапландскі Ла-Плата, ла-плацкі Латарынгія, латарынгскі Латвійская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка
Лёйпцыг, лёйпцыгскі Лёльчыцы, лёльчыцкі Лёна, лёнскі Лёніна, лёнінскі
Ленінабад, ленінабадскі
Ленінград, ленінградскі
Лёнінск, лёнінскі
Лёпель, лёпсльскі
Лесбта, лесбтаўскі
Лёзна, лёзненскі
Лётцы, лятчанскі
Лібёрыя, ліберыйскі
Лібрэвіль, лібрэвільскі (ст. Габона)
Лівадзія, лівадзійскі
Ліван, ліванскі
Ліванская Рэспўбліка
Ліверпул, ліверпўльскі
Лівія, лівійскі
Ліда, лідскі
Лідзіцэ, лідзіцкі
Ліепая, ліепайскі
Ліён, ліёнскі
Лілбнгве (ст. Малаві)
Ліль, лільскі
Ліма, лімскі (ст. Перу)
Лімбж, лімбжскі
Ліпецк, ліпецкі
Лісаббн, лісаббнскі (ст. Партугаліі)
Літва
Літбўская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка
Ліхтэнштэйн, ліхтэнштэйнскі
Лбваць, лбвацкі
Лодзь, лбдзінскі
Лбеў, лбеўскі
Лбмжа, лбмжынскі
Лбндан, лбнданскі (ст. Вялікабрытаніі)
Лос-Анджэлес, лос-анджэлескі
Лбсвіда, лбсвідскі
Луанда, луандскі (ст. Анголы)
Луганск, луганскі
Лужнікі, лужнікбўскі
Лукбмль, лукбмльскі
Лунінёц, лунінёцкі
Лусака, лусакскі (ст. Замбіі) Лусбн, лусбнскі
Луцк, лўцкі
Львоў, львбўскі
Любань, любанскі Любляна, люблйнскі Любча, любчанскі
Люксембўрг (ст. Герц. Люксембург)
Люцэрн, люцэрнскі Ляхавічы, ляхавіцкі
М
Маас, мааскі
Магадан, магаданскі
Магадыша, магадышскі (ст. Самалі)
Магеланаў праліў
Магілёў, магілёўскі Магілёў-Падбльскі Магілёўшчына Магнітагбрск, магнітагбрскі Мадагаскар, мадагаскарскі Мадрыд, мадрыдскі (ст. Іспаніі) Мазамбік, мазамбікскі Мазыр, мазырскі Майданак, майданкаўскі Майкбп. майкбпскі Майнц, майнцкі Македбнія, македбнскі Макёнзі, макёнзінскі
Малаба (ст. Экватар. Гвінеі)
Малаві, 'малавійскі
Маладзёчна, маладзёчанскі Малайзія, малайзійскі Малайскі архіпелаг Маларыта, маларыцкі Малая, малайскі
Малая Азія, малаазіяцкі Малдавія
Малдаўская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка (МССР)
Мале, малёйскі (ст. Мальдываў) Малі, малійскі Мальдывы, мальдыўскі Мальдыўская Рэспўбліка Мальта, мальтыйскі
Манагуа, манагуанскі (ст. Нікарагуа)
Манака, манакскі (ст. кн. Манака )
Манама, манамскі (ст. Бахрэйна)
Манблан, манбланскі Мангблія
Мангбльская Нарбдная Рэспўбліка (МНР)
Маніла, манільскі (ст. Філіпін) Манпельё, манпельёскі
Манрбвія, манравійскі (ст. Ліберыі)
Манрэгіль, манрэальскі Мантэвідэо (ст. Уругвая) Маньчжўрыя, маньчжўрскі Манчэстэр, манчэстэрскі Мапўту (ст. Мазамбіка) Маравія, мараўскі
Мардбвія
Мардбўская АССР
Map іна Горка, мар інагбрскі Мармурбвае мбра
Марбка, мараканскі
Марбні (ст. Каморскіх Астравоў) Марсэль, марсэльскі Марцініка, марцінікскі Марыінская вбдная сістэма Марыйская АССР Масандра, масандраўскі Масеру (ст. Лесота) Маскат (ст. Амана) Масква, маскбўскі Масква-рака, маскварэцкі Масква-Таварная Масты, мастбўскі Матачкін Шар (праліў)
Маўрыкій, маўрыкійскі Маўрытанія, маўрытанскі Махачкала (ст. Дагест. АССР) Мбабане, мбабанскі (ст. Свазіленда) Медэо, нязм. Мёкка Мекбнг, мекбнгскі Мёксіка
Мексіканскія Злўчаныя Штаты Меланёзія, меланезійскі Мёльбурн, мельбўрнскі Мёненг (ст. Науру) Месапатамія, месапатамскі Месінскі праліў
Мёхіка, мехіканскі (ст. Мексікі) Мётча, мётчанскі Міёры, міёрскі
Міжзёмнае мбра, міжземнамбрскі
Мікалаеўшчына, мікалаеўшчынскі
Мікашэвічы, мікашэвіцкі
Мілан, міланскі
Мілас, міласкі
Мінгрэлія, мінгрэльскі
Мінданао, мінданаўскі
Мінск, мінскі (ст. БССР)
Міншчына
Мір, мірскі
Міргарад, міргарадскі
Місісіпі, місісіпскі
Місўры, місурыйскі
Мічыган, мічыганскі
Мбнтэ-Карла, мбнтэ-карлінскі Мбра Лапцевых Мбрані
Мсціслаў, мсціслаўскі
Мукдэн, мукдэнскі
Мўрманск, мўрманскі
Мюнхен, мюнхенскі
Мядзведжагорск, мядзвсджагбрскі
Мядзел, мядзельскі Мязёнь, мязёнскі М'янма
Н
Навагрўдак, навагрўдскі Навадзвінск, навадзвінскі Наваёльня, наваёльнінскі Навапблацк, наваполацкі Нагбрна-Карабахская аўтанбмная вббласць
Нагбрны Карабах, нагбрнакарабахскі
Нагбя, нагойскі
Найрббі, наіірббскі (ст. Кеніі) Нальчык (ст. Каб.-Балк. АССР) Наманган, наманганскі
Намібія, намібійскі
Нанкін, нанкінскі
Нансі, нансійскі
Нант, нанцкі
Нара-Фамінск, нара-фамінскі Нарач, нарачанскі
Нарва, нарвскі
Нарвёгія, нарвёжскі
Нармандыя, нармандскі
Нарбдная Дэмакратычная Рэспўбліка Йёмен
Нарбдная Дэмакратьічная Рэспўбліка Эфібпія
Нарбдная Рэспўбліка Ангбла Нарбдная Рэспўбліка Бангладэш Нарбдная Рэспўбліка Бенін Нарбдная Рэспўбліка Кбнга Нарбдная Рэспўбліка Мазамбі к
Нарбдная Сацыялістычная Рэспўбліка Албанія
Нароўля, нараўлянскі
Нарымскі край
Нарын, нарынскі
Нар ян-Мар, нар ян-марскі
Наса, насаўскі (ст. Багамскіх Астравоў)
Наўру, наўрскі
Нахічэванская АССР
Нахічэвань (ст. Нахічэв. АССР) Нджамёна (ст. Рэспублікі Чад) Неапалітанскі заліў
Неапаль, неапалітанскі Негарэлае, негарэльскі
Нёнецкая аўтанбмная акрўга
Непал, непальскі
Нёрчынск, нёрчынскі
Нёман, нёманскі
Нігер, нігерскі
Нігёрыя, нігерыйскі
Нідэрланды, нідэрландскі
Ніжні Тагіл, ніжнетагільскі
Нізок, нізаўскі
Нікалаеў, нікалаеўскі Нікалаеўск-на-Амўры Нікарагуа, нікарагуанскі
Нікасія, нікасійскі (ст. Кіпра)
Ніл, нільскі
Ніцца, ніццкі
Ніягара, ніягарскі
Ніямёй, ніямёйскі (ст. Нігера)
Нбварасійск, нбварасійскі
Нбвасібірск, нбвасібірскі
Нбвая Гвінёя, нбвагвінёйскі
Нбвая Зеландыя, нбвазеландскі
Нбвая Зямля, новазямёльскі
Нбвая Каледбнія, нбвакаледбнскі
Нбвая Мыш, навамышскі
Нбўгарад, наўгарбдскі
Нбўка, нбўскі
Нуакшбт, нуакшбцкі (ст. Maypur аніі)
Нукуалбфа (ст. Тонга)
Нукўс (ст. Каракалп. АССР)
Нумёа (ст. Новай Каледоніі)
Нью-Йбрк, нью-йоркскі
Ньюфаўндлёнд, ньюфаўндлёндскі
Ньяса, ньяскі
Нясвіж, нясвіжскі
Няшчэрда, няшчэрдзінскі
О
Об, ббскі
Обаль, ббальскі
Одра, бдрынскі (у Польшчы і ЧССР)
Одэр, бдэрскі (у ГДР)
Оксфард, аксфбрдскі
Омск, бмскі
Оржыца, бржыцкі
Орша, аршанскі
Осака, бсакскі
Осла, бслаўскі (ст. Нарвегіі)
Ост-Індыя, ост-індскі
Охрыд, бхрыдскі
Ош, бшскі
Оя, 6ЙСКІ
п
Павблжа, павблжскі
Пага-Пага (ст. Усходняга Самоа)
Падмаскоўе, падмаскбўны
Падсвілле, падсвільскі
Падуя, падуанскі
Па-дэ-Калё
Пакістан, пакістанскі
Паланга, палангскі
Палата
Палёссе, палёскі
Палесціна, палесцінскі
Палех, палехскі
Палінёзія, палінезійскі
Палтава, палтаўскі
Памір, памірскі
Памбр е, памбрскі
Пампёі, пампёйскі
Панама, панамскі (ст. Рэсп. Панама)
Папакатэпетль
Папеэтэ (ст. Франц. Палінезіі) Папуа — Новая Гвінёя Парагвай, парагвайскі Парамарыба (ст. Сурынама) Партугалія
Партугальская Рэспўбліка
Парыж, парыжскі (ст. Францыі)
Парычы, парыцкі
Паставы, пастаўскі
Патсдам, патсдамскі
Паўднёва-Асецінская аўтанбмная вббласць
Паўднёва-Афрыканская Рэспўбліка
Паўднёва-Кітайскае мбра Паўднёвая Карэя Паўладар, паўладарскі Паўнбчна-Асецінская АССР Паўнбчнае мбра Паўнбчна-Казахстанская вббласць
Паўнбчная Амёрыка, паўнбчнаамерыканскі
Паўнбчная Асёція
Паўнбчная Букавіна
Паўнбчная Дзвіна
Паўнбчны Каўказ, паўнбчнакаўказскі
Паўнбчны Ледавіты акіян
Пекін, пекінскі (ст. Кітая)
П емонт, п'ембнцкі
Пёнза, пёнзенскі
Пенсільванія, пенсільванскі Перакбп, перакбпскі Перамышль, перамышльскі Пераслаўль, пераслаўскі Перм, пёрмскі Пёрсія, персідскі Перў, перуанскі
Першамайск, першамайскі
Петразавбдск (ст. Карэл. АССР) Петрапаўлаўск, петрапаўлаўскі
Петрапаўлаўск-Камчацкі Пётрыкаў, пётрыкаўскі Пецярбўрг, пецярбўргскі Пёчанга, пёчангскі Пікардыя, пікардыйскі Пінск, пінскі Піншчына
Пірэнёі, пірэнёйскі Пітсбург, пітсбургскі Пітэрсбург, пітэрсбургскі Плаёшці, плаёшцінскі Плёшчаніцы, плёшчаніцкі Пліса, пліскі Пльзень, пльзёнскі
Пнампёнь (ст. Камбоджы) Пбзнань, пазнанскі Пблацк, пблацкі Пблаччына
Пбльская Рэспўбліка Пбльшча
Пбразава, пбразаўскі Пбрта-Нбва (ст. Беніна) Порт-Артўр, порт-артўрскі Порт-Луі, порт-луіскі (ст. Маўрыкія )
Порт-Мбрсбі (ст. Папуа-Новай Г вінеі)
Порт-о-Прэнс (ст. Гаіці)
Порт-оф-Спёйн (ст. Трынідада і Табага)
Порт-Саід, порт-саідскі Праванс, праванскі Прага, пражскі (ст. Чэхаславакіі)
Прая (ст. Каба-Вэрдэ) Пржавальск, пржавальскі Прбня, прбнскі Пружаны, пружанскі Прўсія, прўскі Прут, прўцкі Прыамўр’е, прыамўрскі Прыбайкалле, прыбайкальскі Прыбалтыка, прыбалтыйскі
Прымбрскі край
Прыпяць, прыпяцкі
Прэсня, прэсненскі
Прэтбрыя (ст. Паўдн.-Афрык.
Рэсп.)
Пскоў, пскбўскі
Пуацьё, нязм.
Пўхавічы, пўхавіцкі
Пуціўль, пуціўльскі
Пуэрта-Рыка, пуэрта-рыканскі
Пхеньян, пхеньянскі (ст. КНДР) Пціч, пцічанскі
Пярпу, пярнускі
Пяцігбрск, пяцігбрскі
Пячбра, пячорскі
Р
Рабат, рабацкі (ст. Марока) Рагачбў, рагачбўскі
Радашкбвічы, радашкбвіцкі
Радунь, радунскі
Разо (ст. Дамінікі)
Ракаў, ракаўскі
Расійская Савёцкая Федэратыўная Сацыялістычная Рэспўбліка (РСФСР)
Расія, расійскі
Расказава, расказаўскі
Расбны, расбнскі
Расбха (рака), расбхінскі
Растбў-на-Дбне
Ратэрдам, ратэрдамскі
Раўбічы, раўбіцкі
Ржэў, ржэўскі
Рбна, рбнскі
Рбслаўль, рбслаўльскі
Рбўна, рбвенскі
Руан, руанскі
Руанда
Руандыйская Рэспўбліка
Рубікбн (рака)
Руб-Эль-Халі (пустыня)
Рўдзенск, рўдзенскі Рўдня, руднянскі Ружаны, ружанскі Румынія, румынскі Русь, рўскі Рыга (ст. Латв. ССР) Рыжскае ўзмбр'е Рым, рымскі (ст. Італіі) Рыо-дэ-Жанёйра, рыо-дэ-жанёйрскі
Рыўёра, рыўёрскі
Рэйк'явік, рэйк'явікскі (ст. Ісландыі)
Рэймс, рэймскі Рэйн, рэйнскі Рэспўбліка Афганістан Рэспўбліка Балівія Рэспўбліка Батсвана Рэспўбліка Бурўндзі Рэспўбліка Вануату Рэспўбліка Венесуэла Рэспўбліка Гаіці Рэспўбліка Гамбія Рэспўбліка Гана Рэспўбл іка Гандурас Рэспўбліка Гватэмала Рэспўбліка Гвінёя-Бісау Рэспўбліка Джыбўці Рэспўбліка Заір Рэспўбліка Замбія Рэспўбліка Зімбабве Рэспўбліка Інданёзія Рэспўбліка індыя Рэспўбліка Ісландыя Рэспўбліка Каба-Вэрдэ Рэспўбліка Калўмбія Рэспўбліка Камерўн Рэспўбліка Кёнія Рэспўбліка Кіпр Рэспўбліка Кірыбаці Рэспўбліка Кбста-Рыка Рэспўбліка Кот-д'Івуар Рэспўбліка Кўба
Рэспўбліка Лібёрыя
Рэспўбліка Малаві
Рэспўбліка Малі
Рэспўбліка Мальта
Рэспўбліка Нігер
Рэспўбліка Нікарагуа
Рэспўбліка Панама
Рэспўбліка Парагвай
Рэспўбліка Перў
Рэспўбліка Сан-Марына
Рэспўбліка Сейшэльскія Астравьі
Рэспўбліка Сенегал
Рэспўбліка Сінгапўр
Рэспўбліка Судан
Рэспўбліка Сурынам
Рэспўбліка Сьёра-Леонэ
Рэспўбліка Трынідад і Табага
Рэспўбліка Уганда
Рэспўбліка Філіпіны
Рэспўбліка Чад
Рэспўбліка Чылі
Рэспўбліка Эквадбр
Рэспўбліка Экватарыяльная Гвінёя
Рэспўбліка Эль-Сальвадбр
Рэчыца, рэчыцкі
Рэюньён, рэюньёнскі
С
Саарская вббласць Савбя, савбйскі Садрўжнасць Багамскіх астравбў
Садрўжнасць Дамінікі Сакбльнікі, сакбльніцкі Саксбнія, саксбнскі Салавёцкія астравы Саламонавы Астравы Салаўкі, салавёцкі Салехард, салехардскі Салігорск, салігбрскі Салікамск, салікамскі
Салбнікі, салбнікскі
Сальвадбр, сальвадбрскі
Самалі, самалійскі
Самалійская Дэмакратычная
Рэспўбліка
Самарканд, самаркандскі Самўр-Апшэрбнскі канал Сана, санінскі (ст. Немен. Араб.
Рэсп.)
Санга, сангінскі
Сангарскі праліў
Санкт-Пецярбўрг, санкт-пецярбўргскі
Сан-Марына (ст. Рэсп. Сан-Марына )
Сан-Паулу, сан-паульскі
Сан-Сальвадбр (сг. Эль-Сальвадора)
Санта-Дамінга (ст. Дамінік.
Рэсп.)
Сан-Тамэ (ст. Сан-Тамэ і Прынсіпі)
Сант яга, сант'ягскі (ст. Чылі) Сан-Францыска, сан-францыскі Сан-Хасэ, нязм. (ст. Коста-
Рыкі)
Сан-Хуан (ст. Пуэрта-Рыка)
Сапбцкін, сапбцкінскі
Сараева, сараеўскі
Саранск (ст. Мард. АССР)
Саратаў, саратаўскі
Сарббна, сарбонскі
Сардзінія, сардзінскі
Сарэнта, сарэнцкі
Саўдаўская Аравія
Сафія, сафійскі (ст. Балгарыі) Сахалін, сахалінскі
Сахара, сахарскі
Сацыялістычная Нарбдная Лівійская Арабская Джамахірыя
Сацыялістычная Рэспўбліка
В'етнам (СРВ)
Саюз М яііма
Саюз Савёцкіх Сацыялістычных Рэспўблік (СССР)
Свазіленд, свазілёндскі Сванётыя, сванёцкі Свёржань, свёржанскі Светлагбрск, светлагбрскі Свір, свірскі Свіслач, свіслацкі Свіцязь, свіцязьскі Свярдлбўск, свярдлоўскі Свяцілавічы, свяцілавіцкі Севастбпаль, севастбпальскі Севілья, севільскі Седан, седанскі Сейшэльскія Астравы Сёна, сёнскі
Сен-Дэні, сен-дэнійскі (ст. Рэюньёна)
Сенегал, сенегальскі Сент-Вінсент і Грэнадзіны Сент-Джбрджэс (ст. Грэнады) Сент-Люсія
Сёрбія, сёрбскі Сёрпухаў, сёрпухаўскі Сеўл, сеўльскі (ст. Паўдн. Карэі) Сібір, сібірскі Сідней, сіднейскі Сілёзія, сілёзскі Сімфербпаль
Сінгапўр, сінгапўрскі (ст. Рэсп.
Сінгапур)
Сірбціна, сірбцінскі
Сірыйская Арабская Рэспўбліка Сірыя
Сіхатэ-Алінь, сіхатэ-алінскі Сіцылія, сіцылійскі Сіянь, сіяньскі
Скандынавія, скандынаўскі Скідаль, скідальскі Скоп’е, скбп'еўскі Славёнія, славёнскі Слаўгарад, слаўгарадскі Слбнім, слбнімскі
Слуцк, слўцкі Случ, случанскі Слўччына Смалёнск, смалёнскі Смалёншчына Смалявічы, смалявіцкі Смаргбнь, смаргбнскі Снўды, снўдзенскі Сож, сбжскі
Сбльвычагбдск, сбльвычагбдскі Сбль-Ілёцк, сбль-ілёцкі Сбнечнагорск, сбнечнагбрскі Сочы, сбчынскі Спарта, спартанскі Спаскае-Лутавінава Стакгбльм. стакгбльмскі (ст.
Швецыі)
Сгамбўл, стамбўльскі
Старая Рўса, старарўсаўскі Старббін, старббінскі
Старыя Дарбгі, старадарбжскі Стаўрапаль, стаўрапбльскі Стблін, стблінскі Стбўбцы, стаўбцбўскі Страсбург, страсбургскі Стрэшын, стрэшынскі Стыр, стырскі
Сўва, сувійскі (ст. Фіджы) Судан, суданскі Судзёты, судзёцкі Судзіслаўль, судзіслаўскі Сўздаль, сўздальскі Сўкрэ, нязм. (ст. Балівіі) Султанат Аман Суматра, суматрынскі Сўмы, сумскі Сўраж, сўражскі
Сурхандар’я, сурхандар’інскі Сурынам, сурынамскі
Сухўмі, сухўмскі (ст. Абхаз.
АССР)
Суэц, суэцкі
Сцепанакёрт, сцепанакёрцкі
Сызрань, сызранскі Сыктыўкар (ст. Комі АССР) Сырдар'я, сырдар’інскі Сьёра-Лебнэ, сьёра-лебнскі Сялява, сяляўскі Сяміпалацінск, сяміпалацінскі Сянган, сянганскі (ст. Ганконга) Сяннб, сённенскі
Т
Тагалёзская Рэспўбліка Таганрбг, таганрбгскі Таджыкістан, таджыкістанскі Таджыкская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка
Тайвань, тайваньскі Тайланд, тайландскі Таймыр
Таймырская (Далгана-Нёнецкая) аўтанбмная акрўга
Талас, таласкі
Талачын, талачынскі Талды-Курган, талдьі-курганскі Талін, талінскі (ст. Эст. ССР) Тамань, таманскі
Тамашбўка, тамашбўскі Тамббў, тамббўскі Танжэр, танжэрскі Танзанія, танзанійскі
Тарава, тараўскі (ст. Кірыбаці) Тарту, тартускі
Тасманія, тасманскі Татарская АССР Татарыя
Татры, татранскі
Ташаўз, ташаўзскі
Ташкёнт (ст. Узбек. ССР) Тбілісі (ст. Груз. ССР) Тбга, тагалёзскі
Тбкіо, такійскі (ст. Японіі)
Томск, тбмскі Тбнга, танганскі Трабзбн, трабзбнскі Трбя, траянскі Трускавёц, трускавёцкі Трыёст, трыёсцкі Трынідад і Табага
Трыпалі, трыпалійскі (ст. Лівіі) Туапсэ, туапсінскі Тува, тувінскі Тувалу, нязм.
Тувінская АССР Тўла, тўльскі Тулбн, тулбнскі Туніс (ст. Туніск. Рэсп.) Туніская Рэспўбліка Тур, тўрскі Тура, турынскі Тўраў, тўраўскі Тургай, тургайскі Туркменістан, туркменістанскі Туркмёнія
Туркмёнская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка
Тўрцыя, турэцкі
Турэцкая Рэспўбліка Тхімпхў (ст. Бутана) Тыбёт, тыбёцкі Тыбр, тьібрскі Тыгр, тыгрскі Тымбр, тымбрскі
Тырана, тыранскі (ст. Албаніі)
Тьірнава, тырнаўскі Тырэнскае мбра
Тэгеран, тэгеранскі (ст. Ірана) Тэгусігальпа (ст. Гандураса) Тэль-Авіў, тэль-авіўскі (ст. /зраіля )
Тэмза, тэмзенскі Тэрмёз, тэрмёзскі
У
Уагадўгу, уагадўгскі (ст. Буркіна-Фасд)
Уаза, уазскі
Убарць, убарцянскі
Уваравічы, уваравіцкі
Уганда, угандыйскі
Удмўрція
Удмўрцкая АССР
Ужгарад, ўжгарадскі
Узбекістан, узбекістанскі
Узбёкская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка
Узда, уздзёнскі
Украіна
Украінская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка (УССР)
Ула, ўльскі
Уладзівастбк, уладзівастбцкі
Уладзімір, уладзімірскі Улан-Батар (ст. Манголіі) Улан-Удэ (ст. Бурацк. АССР) Ульянаўск, ульянаўскі
Умань, ўманскі
Унёча, унёцкі
Урал, уральскі
Уральск, уральскі
Урангеля вбстраў
Ургёнч, ургёнцкі
Уругвай, уругвайскі
Урэчча, урэцкі
Усўры, усурыйскі
Усхбдне-Казахстанская вббласць
Усхбдне-Кітайскае мбра
Усхбдне-Сібірскае мбра
Усхбдні Тымбр
Усхбдняе Самба
Усхбдняя Рэспўбліка Уругвай Усць-Абакан, усць-абаканскі
Усць-Ардынская Бурацкая аўтанбмная акрўга
Усць-Ардынскі
Усць-Каменагбрск, усць-каменагбрскі
Уфа, уфімскі (ст. Башк. АССР) Ушача (рака)
Ушачы, ушацкі Уэлён, уэлёнскі Уэльс, уэльскі
Ф
Фарынава, фарынаўскі Феадбсія, феадасійскі Федэральная Ісламская Рэспўбліка Камбрскія Астравы
Федэрагыўная Рэспўбліка Бразілія
Федэратыўная Рэспўбліка Германіі (ФРГ)
Федэратыўная Рэспўбліка Нігёрыя
Федэрацыя Малайзія Фергана, ферганскі Фермапілы, фермапільскі Фіджы, фіджыйскі Філадэльфія, філадэльфійскі Філіпіны, філіпінскі Фінляндская Рэспўбліка Фінляндыя
Фларэнцыя, фларэнційскі Фор-дэ-Франс (ст. Марцінікі) Франкфурт-на-Майне Франкфурт-на-Одэры Францўзская Рэспўбліка Францыя
Фрўнзе (ст. Кіргіз. ССР)
Фрытаўн, фрытаўнскі (ст. СьераЛеонэ)
Фунафўці (ст. Тувалу)
X
Хабараўск, хабараўскі
Хакасія
Хакаская аўтанбмная вббласць
Халбпенічы, халбпеніцкі
Халхін-Гол, халхін-гбльскі
Ханіяра, ханіярскі (ст. Саламон.
Астравоў)
Ханка (возера), ханкінскі
Ханой, ханбйскі (ст. В'етнама)
Ханты-Мансійск
Ханты-Мансійская аўтанбмная акрўга
Харарэ (ст. Зімбабве)
Харватыя, харвацкі
Харкаў, харкаўскі
Харбг, харбгскі
Хартўм, хартўмскі (ст. Судана)
Харэзмская вббласць
Хатынь, хатынскі Хахлама, хахламскі Хашымін, хашымінскі
Хёльсінкі, хёльсінскі (ст. Фінляндыі)
Херсбн, хсрсбнскі
Хібіны, хібінскі
Хірасіма, хірасімскі Хмяльніцкая вббласць Хмяльніцкі Хбйнікі, хбйніцкі Хбцімск, хбцімскі Хуанхэ, хуанхэйскі
Ц
Цалінаград, цалінаградскі
Цалінны край
Целяханы, целяханскі
Цёрак, цёрскі
Церахбўка, церахбўскі
Ціраспаль, ціраспальскі
Цірбль, цірбльскі
Ціса, ціскі Ціхвін, ціхвінскі Ціхі акіян, ціхаакіянскі Цусімскі праліў Цхалтўба, цхалтўбскі Цхінвалі, цхінвальскі Цымервальд, цымервальдскі Цэйлбн, цэйлбнскі Цэлебёскае мбра Цэнтральнаафрыканская Рэспўбліка
Цюмёнь, цюмёнскі Цюрынгія, цюрынгскі Цюрых, цюрыхскі Цяньцзінь, цяньцзіньскі Цянь-Шань, цянь-шаньскі Цярнопаль, цярнбпальскі
Ч
Чавусы, чавускі Чад, чадскі Чанстахбва, чанстахбўскі Чарапавёц, чарапавёцкі Чарджбў, чарджбўскі Чаркасы, чаркаскі Чарнагбрыя, чарнагбрскі Чарнаўцы, чарнавіцкі Чарнігаў, чарнігаўскі Чарнббыль, чарнббыльскі Чачэрск, чачэрскі Чашніхі, чашніцкі
Чбрнае мбра, чарнамбрскі Чувашская АССР
Чувашыя
Чудскбе вбзера
Чукбцкая аўтанбмная акрўга Чыкага, чыкагскі Чьілі, чылійскі Чымкёнт, чымкёнцкі
Чырвбнае мбра Чырвоная плбшча Чыта, чыцінскі
Чэбаксары (ст. Чуваш. АССР) Чэлябінск, чэлябінскі Чэрвень, чэрвенскі Чэркёск, чэркёскі Чэрыкаў, чэрыкаўскі Чэхаславакія
Чэчэна-Інгўшская АССР Чэчэна-Інгушэція
Ш
Шанхай, шанхайскі
Шарамёцьева, шарамёцьеўскі
Шарашбва, шарашбўскі
Шаркбўшчына, шаркбўшчынскі Шатландыя, шатландскі
Швейцарская Канфедэрацыя
Швейцарыя
Швёцыя, швёдскі
Шклоў, шклбўскі
Шпіцбёрген, шпіцбёргенскі
Шпрэ, шпрэйскі
Шры-Ланка, шры-ланкійскі
Штўтгарт, штўтгарцкі
Шуміліна, шумілінскі
Шўшанскае
Шчара, шчарынскі
Шчўчын, шчўчынскі
Э
Эвенкійская аўтаномная акрўга
Эгёйскае мбра
Эквадбр, эквадбрскі Экватарыяльная Гвінёя
Эліста, элісцінскі (ст. Калм.
АССР)
Эль-Аюн (ст. Зах. Сахары)
Эльба, эльбінскі
Эльбрўс, эльбрўскі
Эльзас-Латарынгія, эльзас-латарьінгскі
Эль-Кувёйт (ст. Кувейта)
Эль-Мансўра, эль-мансўрскі
Эрзурўм, эрзурўмскі
Эр-Рыяд (ст. Саудаўскай Аравіі)
Эстбнія
Эстбнская Савёцкая Сацыялістычная Рэспўбліка (ЭССР)
Эфібпія, эфіопскі
Ю
Югаславія, югаслаўскі
Юкан, юканскі
Юкатан, юкатанскі
Юлійская Крайна
Юра, юрскі
Юрацішкі, юрацішкаўскі
Юрмала, юрмальскі
Ютландыя, ютландскі
Я
Ява, яванскі
Якўція
Якўцк (ст. Япуцк. АССР)
Якўцкая АССР
Ялта, ялцінскі
Ямайка, ямайскі
Ямал, ямальскі
Ямала-Нёнецкая аўтанбмная акРўга
Ямусўкра (ст. Кот-д'івуара)
Янавічы, янавіцкі
Янгіёр, янгіёрскі
Янгбн (ст. Саюза М'янма)
Япбнія, япбнскі
Яраслаўль, яраслаўскі
Ясельда, ясельдзінскі
Ясень, ясенскі
Ясная Паляна, яснапалянскі
Яундэ, яундскі (ст. Камеруна) Яўрэйская аўтанбмная вббласць Яя, яйскі
ПРОЗВІШЧЫ*
Абразцбў
Астрбўскі
Бёрбанк
Абўхаў
Астўжаў
Біёшу, нязм.
Авагадра
Асцьё дэ ля Віжэры
Біё
Авенарыус
Ауэзаў
Бізэ, нязм.
Авіцэна
Афанасьеў
Бікчэнтаеў
Авяр’янаў
Ахлбпкаў
Бічэр-Стбў
Агарбў
Багалёпаў
Бію Франсуа
Адбеўскі
Багалюбаў
Біянкі, нязм.
Ады Эндрэ, нязм.
Багамблец
Благанраваў
Ажэшка Эліза
Багарбдскі
Благбй
Альмінскі
Багданбвіч
Ббгаяўлёнскі
Аляб’еў
Баграціён
Ббжыдар Лаўрыч
Амаду Жбржы
Бадуэн дэ Куртэнэ
Бонч-Бруёвіч
Амерыга Веспўчы
Байран, аб Байране
Ббцеў
Андрэа дэль Сарта
Бакачыо Джавані
Брадзіхін
Андэрсэн-Нэксэ Мар-
Балакіраў
Брант
цін
Бальмбнт, аб Баль-
Браўн
Аненкаў
мбнйе
Бржазбўскі
Антыкайнен
Баляслаўскі
Брулбў
Арбёлі, нязм.
Бамаршэ П’ер Агю-
Брўна Джардана
Арбўзаў, Арбўзаву
стэн Карбн
Брўсаў
Арджанікідзе Сяргб,
Барадзін
Брыль, аб Брылю
нязм.
Барадўля, дав., месн.
Брэдэль
Аркадзьеў, Аркадзь-
Барадўлю
Брэхт Бэртальт
еву
Баратьінскі
Буалб Нікала
Арнбльдзі
Барб'ё, нязм.
Бўбнаў
Арсёньеў
Барклай дэ Тблі
Бубянноў
Арыёста, нязм.
Баўэр, аб Баўэру
Будзённы
Арыстаў
Бацвіннік
Бўдны Сымбн
Арыстафан
Бацюшкаў
Буйлб Канстанцыя
Арыстбцель, аб Ары-
Безымёнскі
Бурдэнка
стбцелю
Белавўсаў
Бўтлераў
Асаф’еў
Бенуа, нязм.
Буш’ё, нязм.
Асіпёнка
Бергбльц
Бушыла, Бушылу
Астравіцянаў
Берліёз Гектбр
Бырлэдзяну Аляксандру
Астравўмаў
Бёрнал
Бэкан
Астраглазаў
Бетхбвен
Бюлаў
Астраградскі
Бёхцераў
Бюфбн
* У Слоўнік уключаны прозвішчы, якія выклікаюць пэўныя цяжкасці пры напісанні.
Бяда, Бядзё
Віярдб Паліна
Гельмгольц
Бялінскі
Вблкаў
Гёндэль
Бялбў
Воўк-Леванбвіч
Гебргіеўскі
Бял ыніцкі-Бірўля
Вунт
Геракл
Бяляеў
Вучэціч
Герасімаў
Бярьінда Памва
Высбцкі
Гёрцэн
Вадапянаў
Вышалёскі
Гесіёд
Ваздзвіжанскі
Вышаслаўскі
Гётэ Іаган Вольф-
Вазнясёнскі
Вэрдзі, нязм.
ганг
Вайнанен
Вяземскі
Гі дэ Мапасан
Вайцяхоўскі
Вярнадскі
Гільдэбрант
Валкбнскі
Вярстбўскі
Гірландайо Дамёніка
Валчэцкая Алёна
Вяршыгара
Гіяцынтаў
Вальга Святаславіч і
Вярыга-Дарэўскі
Глёбка, Глёбку
Святаслававіч
Вярэйскі
Гліёр
Вальтэр
Вяснін
Г нёдзіч
Ван Гог
Г абрыелян
Гблсуарсі, нязм.
Ван Дэйк
Гайдн
Гойя Франсіска
Ван дэр Мёйлен
Г алакціёнаў
Графціо, нязм.
Ван Эйк
Галаўня, Галаўні
Грбтэваль
Вараб'ёў
Галілёй Галілёо
Грыгбр'еў
Варэс
Гальдэнвёйзер
Гўмбальт
Васільеў
Галянішчаў-Кутўзаў
Г урыёлі
Васільчанка
Гамёр. аб Гамёру
Гўтэнберг
Васка да Гама
Гандзі Раджыў
Гюё Раймон
Васкрасёнскі
Гарагляд
Дабралюбаў
Васняцбў
Г арлахвацкі
Дабранраваў
Ватўцін
Гарсіа, нязм.
Давідэнка
Ваўчбк Марка
Гартны Цішка
Давыдаў
Вашчыла, Вашчьілу
Гарыбальдзі
Давыдзёнка
Вашынгтбн Джордж
Гастэла Мікалай, Га-
Дадыяні
Ваян-Куцюр ё, нязм.
стэлу Мікалаю
Дадэ Альфбнс
Ведзянёеў
Гаўптман
Далгарўкаў
Венецыянаў
Гаўс
Далгіх, нязм.
Вёнцлава Антанас
Гацьё
Дальтбн
Венявіцінаў
Г ашак
Дамаскін Іаан
Верасасў
Геаргадзе, нязм.
Дантэ Аліг’ёры, нязм
Верашчагін
Геаргіу-Дэж
Даргамыжскі
Вербк’ё, нязм.
Гедымін
Джаваньёлі, нязм.
Весялбўскі
Гей-Люсак
Джоўль
Вівальдзі
Гёйнэ
Дзегцярбў
Вікёнцьеў
Гёкель
Дзідрб Дэні, нязм.
Вільямс
Гельвёцый
Дзікенс
Дзімітраў
Зэгерс
Касцюшка
Дзмітэрка
Зялінскі
Кауцкі
Дзыбі, нязм.
Іагансбя
Кацюбінскі
Дзюба, Дзюбе
Ібарўры Далбрэс
Кашавбй
Дзюклб, нязм.
Ібн Сіна
Квінтыліян
Дзюрынг
Ібсен Гёнрык
Кёнэдзі, нязм.
Дзядзюшка, Дзя-
Іванаў Усёвалад
Кёрэс
дзюшку
Іванбў
Кетлінская
Дзякаў
Ільін-Жэнёўскі
Кім Ір Сэн
Дзямёнцьеў
Ільінскі
Кірылаў
Дзям’янаў
Ілья Мўрамец
Клаўзевіц, аб Клаў-
Дзяржавін
ібфэ, нязм.
зевіцу
Дзярж ынскі
Ірасек Албіс
Клёлча, дав. Клёпчу
Дбўнар-Запбльскі
Ісаакян
Клімёнцьеў
Дрбжджын
Йакуббніс
Клімўк, аб Клімукў
Дўндзіч Алёка
Йамёлі, нязм.
Ключэўскі
Дўнін-Марцінкёвіч
Йожэф Атыла
Кляўчэня, Кляўчэні
Дурнавб, нязм.
Йбрданс
Кбйвіста Мауна,
Дыягён
Йбтуні, нязм.
нязм.
Дэбюсі, нязм.
Йоўкаў Йардан
Кбнан Дбйл Артур
Дэкарт
Йбхані, нязм.
Кбсмадзямянская
Дэ Кастэр Шарль
Кавалёнак, аб Кава-
Кбстычаў
Дэмакрьіт
лёнку
Крамскбй
Дэніс
Кавеньяк
Крашаніннікаў
Дэфб Даніёль
Кажадўб, аб Кажа-
Кржыжанбўскі
Жаліб-Кюры, нязм.
дўбе
Крупёня, Крупёні
Жалтбўскі
Казьма Гіруткбў
Крывашэеў
Жалябаў
Каіігарбдаў
Кузьма Чбрны, Кузь-
Жалязнбў
Какінакі, нязм.
мё Чбрнаму
Жамчўжнікаў
Камёйша, Камёйшу
Куінджы, нязм.
Жарэс
Кампанёла Тамаза
Кўйбышаў
Жблудзеў
Канабёеўскі
Кукрыніксы, -саў
Жуль Верн, Жўля
Канапля, Канаплі
Кўпер Джэймс Фені-
Вёрна
Кандрат Крапіва,
мбр
Журба, Журбё
Кандрату Крапівё
Кўусінен
Жусьё, нязм.
Кандрацьеў
Куцьін, Куцьінў
Жыскар д'Эстэн Ва-
Каралёнка
Кушчэўскі
леры
Карвалан Луіс
Кюўё, нязм.
Заўялаў
Карнавўхаў
Кюхельбёкер
Захарыядыс
Карняйчўк
Лавуазьё, нязм.
Звягінцаў
Карпёнка-Кары
Лажэчнікаў
Зізаній Лаўрэнцій
Кастаньё Андрэа
Лазараў
Златавўст
Кастра Рус Фідэль
Ланавбй
Ландау, нязм.
Мёлеж, аб Мслежу
Някрасаў
Лаўрэнцьеў
Мендзялёеў
Обручаў
Лафантэн
Меражкбўскі
Ожагаў
Леанарда да Вінчы,
Мерацкбў
Озераў
нязм.
Мерымэ Праспёр
Осіпаў
Леанідаў
Метрэвёлі, нязм.
Оўэн Рбберт
Лёбедзеў
Мешчанінаў
Паладзін
Ле Карбюзьё, нязм.
Мешчаракбў
Палзунбў
Лёмешаў
Мікеланджэла
Палтарацкі
Лепяшынскі
Міклўха-Маклай
Палявбй
Лінёй Карл
Мікўла Селянінавіч
Панцялёеў
Ліліенталь
Міхбэлс
Пападдзін, Пападдзінў
Л ітвінаў
Мбрзэ, нязм.
Парахня, Парахні
Лбпэ дэ Вэга, нязм.
Мбцарт Вольфганг
Пастэр Луі
Лугаўскбй
Амадэй
Патабня
Лукрэцый
Мўсаргскі
Паустоўскі
Лумўмба Патрыс
Мюнхгаўзен
Перавёрзеў
Лявіцкі
Мюнцэр
Перавбшчыкаў
Лявбнцьеў
Мянжынскі
Персіянінаў
Ляскбў
Наваі Алішэр
Песталбцці
Маерава
Навасільцаў
Пёсцель
Мазачча, нязм.
Навўменка
Петрашэўскі
Майбарада, дав.
Нагнібеда
Пёцёфі Шандар
Майбарадзе
Надзёждзін
Пікасб Пабла
Макаранка
Налбандзян
Піятрбўскі
Макравўсаў
Нансен Фрыцьёф
Піятухбвіч
Малчанаў
Напалебн
Плаціні, нязм.
Малышаў
Насэр Гамаль Абдэль
Пляханаў
Мальёр Жан Баціст
Наўгарбдцаў
Пляшчэеў
Мамін-Сібірак
Невяльскбй
Праабражэнскі
Манізер
Нёедлы Здэнак
Пракбф’еў
Мантэвэрдзі, нязм.
Немірбвіч-Данчанка
Пржавальскі
Мантэск'ё, нязм.
Несмяянаў
Пыр'еў, Пыр'еву
Мардвінаў
Нёсцераў
Пяроўская
Мартьінаў
Нідэрле, нязм.
Пятрўсь Брбўка,
Марцінкявічус
Нікіцін
Петрусю Брбўку
Марэсьеў
Нбвапалянскі
Рабеспёр
Матэйка
Новікаў-Прыббй
Рагбйша, Рагбйшу
Мдывані, нязм.
Ныотан
Радзішчаў
Медавараў
Нэні П ётра
Раждзёственскі
Меерхбльд
Нэру, нязм.
Разенцвэйг, аб Ра-
Межэлайціс Эдуар-
Нэрўда Пабла
зенцвэйгу
дас
Няжданава
Ракасбўскі
Ралан Рамэн
Спёнсер Гёрберт
Тыцыян
Расіні, нязм.
Сразнёўскі
Тычына Паўлб, Ты-
Рассбхін
Сталётаў
чыне Паўлў
Расстрыхін
Страдывары, нязм.
Уайльд Аскар
Растрэлі, нязм.
Стрўвэ, нязм.
Уат Эдвард
Рафаэль Санці
Студзіцкі
Уат Джэймс
Рббсан Поль
Стўруа, нязм.
Увядзёнскі
Рбшчын
Стшалёцкі
Уітмен Ублт
Румянцаў
Стыль Андрэ
Уладамірскі
Русб Жан Жак
Стэндаль
Уладзіміраў
Руставёлі Шата
Стэфенсан
Уладзімірскі
Рыкарда
Суббцін
Уладзіслаўскі
Рымсхі-Кбрсакаў
Сўдрабкалн
Уладьісік
Рытхэу
Сунь Ятсён
Уладычанка
Рьіхтэр Святаслаў
Сухавб-Кабылін
Уласаў
Рэмбрант
Сўхэ-Батар
Уласенка
Рэнтгён
Суэцін
Уленшпігель Тыль
Рэфармацкі
Сцюарт
Ульянаў
Савіных
Счыталкін
Умаў
Сакалбў
Сырамблатаў
Урангель, аб Уран-
Салаўхін
Сэрвантэс
гелю
Салаўёў-Сядбй
Сядбў
Урўбель
Салтыкоў-Шчадрын
Сядых, нязм.
Урублёўскі
Саракалётаў
Сямёнаў-Цян-Шанскі
Усевалбжскі
Сартр
Сяргсеў-Цэнскі
Усясвяцкі
Сар'ян Марцірбс
Табідзе, нязм.
Уэлс Гёрберт
Саўрасаў
Тактагўл Сатылганаў
Уюн
Свярдлбў
Талстбй
Фадзёеў
Севяргін
Тальёні, нязм.
Фальканэ Эцьён
Сен-Сімбн
Тальяці, нязм.
Фарадзй, аб Фара-
Серада, Серадзё
Тарле, нязм.
дэю
Сёчанаў
Тарычэлі, нязм.
Фёдзін
Скабяльцьпі
Тарэз Марыс
Феербах, аб Феер-
Скаварада, Скава-
Тацішчаў
баху
радзё
Твэн Марк
Фейхтвангер Ліёя
Скарападскі
Традзьякбўскі
Ферўчы, нязм.
Скарына Францыск,
Тракёў
Філіп Жэрар
Скарыне Фран-
Траццякбў
Фірдаусі Абулькасім
цыску
Траякўраў
Флабэр Гюстаў
Скіба, Скібе
Траяпбльскі
Фліёр
Скбрабагатаў
Трубяцкбй
Фукідзід
Смётана Бёдржых
Трыгўбаў
Фур е Шарль
Сбнцаў, Сбнцава
Турсўн-Задэ, нязм.
Фядбтаў
Хаджа Насрэдзін
Чарвякбў
Шчўкін
Хаджы-Мурат
Чаркасаў
Шчэрба, аб Шчэрбе
Хакслі, нязм.
Чарных, нязм.
Шырма Рыгбр, Шыр
Халтўрын
Чарнышбў
ме Рыгбру
Хасэ Марці, нязм.
Чарнышэўскі
Шэварднадзе, нязм.
Хаям Амар
Чарняхбўскі
Шэкспір Вільям
Хёердал
Чурлёніс
Шэлі, нязм.
Хемінгуэй Эрнэст
Чыбурданідзе
Шэнгёлія, -ліі
Хемніцэр
Чынгісхан
Шэньё, нязм.
Хітравб, нязм.
Чычэрын
Эдысан
Хмяльніцкі
Чэбышаў
Эйве Макс
Хо Шы Мін
Чэхаў
Эйнштэйн
Хрысціянбвіч
Шалаўраў
Энгельгарт
Хрэннікаў
Шалгунбў
Эндзэлін
Цвірка
Шаляпін, аб Шаля-
Эндыкат
Цвэйг Стэфан
пінс
Эпімах-Шыпіла
Церпігбраў
Шамякін, аб Ша-
Эразм Ратэрдамскі
Цімашэнка
мякіне
Эрнесакс Гўстаў
Ціміразеў
Шапенгаўэр
Эрэнбўрг
Ціта, Іосіф Броз
НІапэн Фрыдэрык
Эўклід
Ціта
Шарамёцьеў
Эўрыпід
Цітоў
Шарстабітаў
Юр'еў
Ціхаміраў
Шастакбвіч
Яблачкаў
Ціханаў
Шастапалаў
Якабсан Аўгуст
Цыцэрбн
Шатабрыян
Якббі, нязм.
Цыялкбўскі
Шаумян
Якўб Кблас
Цэдэнбал
Шаўчэнка
Янка Купала, Янку
Цэрэтэлі, нязм.
Шахаўскбй
Купалу
Цюмёнеў
Шміт
Ярмблава
Цютчаў
Шблам-Алёйхем
Ярмбленка
Цюцюннік
Шоў
Ярбменка
Цяпінскі Васіль
Штраус
Ярўгін
Цярэнцьеў
Шчадрын
Ярузёльскі Вбйцех
Цярэшчапка
Шчакаціхін
Яршбў
Чаадаеў
’Шчарбіна, Шчарбіне
Ясёнін
Чайбалсан
Шчасліўцаў
Ясёнскі Брўна
Чантўрыя, -рыі
Шчасны
Яфімаў
Чарвбненка
Шчбгалеў
Яшчарыцын
АСАБОВЫЯ ІМЁНЫ*
МУЖЧЫНСКІЯ ІМЁНЫ
Авяр'ян (Авяр’янавіч, Авяр’янаўна)
Агафон (Агафонавіч, Агафонаўна)
Агёй (Агёевіч, Агёеўна)
Адам (Адамавіч, Адамаўна)
Адрыян (Адрыянавіч, Адрыянаўна)
Азар (Азаравіч, Азараўна) Азарый (Азар’евіч, Азар’еўна) Акім (Акімавіч, Акімаўна) Акінф (Акінфавіч, Акінфаўна) Аксён (Аксёнавіч, Аксёнаўна) Алёг (Алёгавіч, Алёгаўна) Алфёрый (Алфёрыевіч, Алфёрыеўна)
Альбёрт (Альбёртавіч, Альбёртаўна)
Аляксандр (Аляксандравіч, Аляксандраўна)
Аляксёй (Аляксёевіч, Аляксёеўна)
Амбрбс (Амбрбсавіч, Амбросаўна)
Амбрбсій (Амбрбсьевіч, Амбрбсьеўна)
Амбс (Амосавіч, Амбсаўна)
Анатблій (Анатбльевіч, Анатбльеўна)
Анатбль (Анатблевіч, Анатблеўна)
Андрыян (Андрыянавіч, Андрыянаўна)
Андрэй (Андрэевіч, Андрэеўна)
Анісім (Анісімавіч, Анісімаўна)
Антбн (Антбнавіч, Антбнаўна)
Анўфрый (Анўфрыевіч, Анўфрыеўна)
Анцімон (Анцімбнавіч, Анцімбнаўна)
Анціп (Анціпавіч, Анціпаўна)
Апалінар (Апалінаравіч, Апалінараўна)
Апалінарый (Апалінар’евіч, Апалінар’еўна)
Апалон (Апалднавіч, Апалбнаўна)
Апанас (Апанасавіч, Апанасаўна)
Афанасій (Афанасьевіч, Афанасьеўна)
Аркадзій (Аркадзьевіч, Аркадзьеўна)
Аркадзь (Аркадзевіч, Аркадзеўна)
Арсён (Арсёнавіч, Арсёнаўна)
Арсёній (Арсёньевіч, Арсёньеўна)
Архіп (Архіпавіч, Архіпаўна)
Арцёмій (Арцёмевіч, Арцём’еўна)
Арцём (Арцёмавіч, Арцёмаўна) Арэст (Арэставіч, Арэстаўна) Астап (Астапавіч, Астапаўна) Аўдзёй (Аўдзёевіч, Аўдзёеўна) Аўксёнцій (Аўксёнцьевіч, Аўксёнцьеўна)
Афінагён (Афінагёнавіч, Афінагёнаўна)
Баляслаў (Баляслававіч, Баляславаўна)
* У Слоўнік уключаны асабовыя імёны, якія распаўсюджаны сярод насельніцтва Беларусі, сустракаюцца ў мастацкай літаратуры і псрыядычным друку. Пры мужчынскіх імёнах у дужках даюцца ўтвораныя ад іх імёны па бацьку.
Баніфацій (Баніфацьевіч, Баніфацьеўна)
Барыс (Барысавіч, Барысаўна)
Бенядзікт (Бенядзіктавіч, Бенядзіктаўна)
Браніслаў (Браніслававіч, Браніславаўна)
Бярнард (Бярнардавіч, Бярнардаўна)
Вадзім (Вадзімавіч, Вадзімаўна)
Валёрый (Валёр'евіч, Валёреўна)
Валянцін (Валянцінавіч, Валянцінаўна)
Валярян (Валяр'янавіч, Валярянаўна)
Варлаам (Варлаамавіч, Варлаамаўна)
Васілій (Васільевіч, Васільеўна^
Васіль (Васілевіч, Васілеўна)
Вацлаў (Вацлававіч, Вацлаваўна)
Веньямін (Веньямінавіч, Веньямінаўна)
Венядзікт (Венядзіктавіч, Венядзіктаўна)
Вікёвцій (Вікёнцьевіч, Вікёнцьеўна)
Віктар (Віктаравіч, Віктараўна)
Вінцэнт (Вінцэнтавіч, Вінцэнтаўна)
Вісарыён (Вісарыёнавіч, Вісарыёнаўна)
Віталій (Вігальевіч, Вітальеўна)
Віталь (Віталевіч, Віталеўна)
Вітбльд (Вітбльдавіч, Вітбльдаўна)
Вбйцех (Вбйцехавіч, Вбйцехаўна)
Вбсіп (Вбсіпавіч, Вбсіпаўна)
Вячаслаў (Вячаслававіч, Вячаславаўна)
Галакціён (Галакціёнавіч, Галакціёнаўна)
Гапёй (Гапёевіч, Гапёеўна)
Гардзёй (Гардзёевіч, Гардзёеўна)
Гаўрыіл (Гаўрыілавіч, Гаўрыілаўна)
Гаўрыла (Гаўрылавіч, Гаўрылаўна)
Генадзій (Генадзьевіч, Генадзьеўна)
Генадзь (Генадзевіч, Генадзеўна)
Гёнрых (Гёнрыхавіч, Гёнры-
хаўна)
Гебріій (Гебргіевіч, Гебргіеўна)
Герасім (Герасімавіч, Герасімаўна)
Гёрман (Гёрманавіч, Гёрманаўна)
Глеб (Глёбавіч, Глёбаўна) Гўрый (Гўревіч, Гўреўна) Давыд (Давыдавіч, Давыдаўна) Дамінік (Дамінікавіч, Дамінікаўна)
Данііл (Даніілавіч, Даніілаўна) Даніла (Данілавіч, Данілаўна) Дарафёй (Дарафёевіч, Дарафёеўна)
Дзмітрый (Дзмітрыевіч, Дзмітрыеўна)
Дзямёнцій (Дзямёнцьевіч, Дзямёнцьеўна)
Дзямід (Дзямідавіч, Дзямідаўна)
Дзям’ян (Дзям'янавіч, Дзям’янаўна)
Дзяніс (Дзянісавіч, Дзянісаўна) Елізар (Елізаравіч, Елізараўна) Елісёй (Елісёевіч, Елісёеўна) Емяльян (Емяльянавіч, Емяльянаўна)
Ерамёй (Ерамёевіч, Ерамёеўна)
Ерафёй (Ерафёевіч, Ерафёеўна) Ермалай (Ермалаевіч, Ермалаеўна)
Еўдакім (Еўдакімавіч, Еўдакімаўна)
Еўсцігнёй (Еўсцігнёевіч, Еўсцігнёеўна)
Засім (Засімавіч, Засімаўна) Захар (Захаравіч, Захараўна) Захарый (Захар’евіч, Захар’еўна)
Зіновій (Зіноўевіч, Зіноўеўна) Іван (Іванавіч, Іванаўна) Ігнат (Ігнатавіч, Ігнатаўна) Ігнацій (Ігнацьевіч, Ігнацьеўна) Ізмаіл (Ізмаілавіч, Ізмаілаўна) Ізяслаў (Ізяслававіч, Ізяславаўна)
Іларыён (Іларыёнавіч, Іларыёнаўна)
Ілья (Ільіч, Ільінічна)
Інакёнцій (Інакёнцьевіч, Інакёнцьеўна)
Ібсіф (Іосіфавіч, Іосіфаўна) Іпаліт (Іпалітавіч, Іпалітаўна) Іраклій (Іракліевіч, Іракліеўна) Ісай (Ісаевіч, Ісаеўна)
Ісафат (Ісафатавіч, Ісафатаўна)
Казімір (Казіміравіч, Казіміраўна)
Кандрат (Кандратавіч, Кандратаўна)
Кандрацій (Кандрацьевіч, Кандрацьеўна)
Канстанцін (Канстанцінавіч, Канстанцінаўна)
Капітон (Капітонавіч, Капітонаўна)
Карнёй (Карнёевіч, Карнёеўна) Карп (Карпавіч, Карпаўна) Касьян (Касьянавіч, Касьянаўна)
Кірыл (Кірылавіч, Кірылаўна)
Кірыла (Кірылавіч, Кірылаўна)
Клімёнт (Клімёнтавіч, Клімёнтаўна)
Клімёнцій (Клімёнцьевіч, Клімёнцьеўна)
Кузьма (Кузьміч, Кузьмінічна)
Купрыян (Купрыянавіч, Купрыянаўна)
Ларыён (Ларыёнавіч, Ларыёнаўна)
Лаўрын (Лаўрынавіч, Лаўрынаўна)
Лаўрэнцій (Лаўрэнцьевіч, Лаўрэнцьеўна)
Лсанард (Леанардавіч, Леанардаўна)
Лсанід (Леанідавіч, Леанідаўна)
Леапбльд (Леапольдавіч, Леапбльдаўна)
Леў (Львбвіч, Львбўна)
Лука (Лукіч, Лукінічна)
Лук'ян (Лук’янавіч, Лук'янаўна)
Людвіг (Людвігавіч, Людвігаўна)
Лявон (Лявонавіч, Лявонаўна)
Лявбнцій (Лявонцьевіч, Лявбнцьеўна)
Мадзёст (Мадзёставіч, Мадзёстаўна)
Макар (Макаравіч, Макараўна)
Макарый (Макар’евіч, Макар’еўна)
Максім (Максімавіч, Максімаўна)
Марк (Маркавіч, Маркаўна)
Маркёл (Маркёлавіч, Маркёлаўна)
Марцін (Марцінавіч, Марцінаўна)
Мацвёй (Мацвёевіч, Мацвёеўна)
Мечыслаў (Мечыслававіч, Мечыславаўна)
Мікалай (Мікалаевіч, Мікалаеўна)
Мікіта (Мікітавіч, Мікітаўна)
Міласлаў (Міласлававіч, Мілаславаўна)
Мінай (Мінаевіч, Мінаеўна)
Міраслаў (Міраслававіч, Міраславаўна)
Мірбн (Міронавіч, Мірбнаўна)
Мітрафан (Мітрафанавіч, Мітрафанаўна)
Міхаіл (Міхайлавіч, Міхайлаўна)
Міхёй (Міхёевіч, Міхёеўна)
Мсціслаў (Мсціслававіч, Мсціславаўна)
Мяфбдзій (Мяфбдзьевіч, Мяфбдзьеўна)
Навўм (Навўмавіч, Навўмаўна)
Назар (Назаравіч, Назараўна)
Неафіт (Неафітавіч, Неафітаўна)
Нёсцер (Нёсцеравіч, Нёсцераўна)
Нікадзім (Нікадзімавіч, Нікадзімаўна)
Нікандр (Нікандравіч, Нікандраўна)
Ніл (Нілавіч, Нілаўна)
Ніфант (Ніфантавіч, Ніфантаўна)
Нічыпар (Нічыпаравіч, Нічыпараўна)
Няфёд (Няфёдавіч, Няфёдаўна)
Павел (Паўлавіч, Паўлаўна)
Палікарп (Палікарпавіч, Палікарпаўна)
Памфіл (Памфілавіч, Памфілаўна)
Панкрат (Панкратавіч, Панкратаўна)
Панкрацій (Панкрацьевіч, Панкрацьеўна)
Панцеляймон (Панцеляймбнавіч, Панцеляймонаўна)
Панцялёй (Панцялёевіч, Панцялёеўна)
Парамбн (Парамбнавіч, Парамбнаўна)
Парфён (Парфёнавіч, Парфёнаўна)
Парфён (Парфёнавіч, Парфёнаўна)
Патап (Патапавіч, Патапаўна) Пахбм (Пахбмавіч, Пахомаўна) Пётр (Пятрбвіч, Пятрбўна) Піліп (Пілі'павіч, Піліпаўна) Пімен (Піменавіч, Піменаўна) Платбн (Платонавіч, Платбнаўна)
Пракеп (Пракопавіч, Пракопаўна)
Пракбпій (Пракоп евіч, Пракбп’еўна)
Пратас (Пратасавіч, Пратасаўна)
Пратасій (Пратасьевіч, Пратасьеўна)
Прбхар (Прбхаравіч, Прбхараўна)
Радзівбн (Радзівбнавіч, Радзівонаўна)
Радзім (Радзімавіч, Радзімаўна)
Радзімір (Радзіміравіч, Радзіміраўна)
Радзіслаў (Радзіслававіч, Радзіславаўна)
Рамуальд (Рамуальдавіч, Рамуальдаўна)
Расціслаў (Расціслававіч, Расціславаўна)
Ратмір (Ратміравіч, Ратміраўна)
Роберт (Рббертавіч, Рббертаўна)
Руслан (Русланавіч, Русланаўна)
Рыгбр (Рыгбравіч, Рыгбраўна)
Савёлій (Савёльевіч, Савёльеўна)
Сазбн (Сазбнавіч, Сазбнаўна)
Самсбн (Самсбнавіч, Самсбнаўна)
Самуіл (Самуілавіч, Самуілаўна)
Сафбн (Сафбнавіч, Сафбнаўна)
Сафрбн (Сафрбнавіч, Сафрбнаўна)
Святаслаў (Святаслававіч, Святаславаўна)
Ссвасцьян (Севасцьянавіч, Севасцьянаўна)
Серафім (Серафімавіч, Серафімаўна)
Сідар (Сідаравіч, Сідараўна)
Спірыдбн (Спірыдбнавіч, Спірыдбнаўна)
Станіслаў (Станіслававіч, Станіславаўна)
Сцяпан (Сцяпанавіч, Сцяпанаўна)
Сямён (Сямёнавіч, Сямёнаўна) Сяргёй (Сяргёевіч, Сяргёеўна) Тарас (Тарасавіч, Тарасаўна) Трафім (Трафімавіч, Трафімаўна)
Трыфан (Трыфанавіч, Трыфанаўна)
Уладзімір (Уладзіміравіч, Уладзіміраўна)
Уладзіслаў (Уладзіслававіч, Уладзіславаўна)
Улас (Уласавіч, Уласаўна)
Ульян (Ульянавіч, Ульянаўна)
Усёвалад (Усёваладавіч, Усёваладаўна)
Усцін (Усцінавіч, Усцінаўна)
Усяслаў (Усяслававіч, Усяславаўна)
Фадзёй (Фадзёевіч, Фадзёеўна)
Фама (Фаміч, Фамінічна)
Феакціст (Феакціставіч, Феакцістаўна)
Феафан (Феафанавіч, Феафанаўна)
Феафіл (Феафілавіч, Феафілаўна)
Фёлікс (Фёліксавіч, Фёліксаўна) Фёдар (Фёдаравіч, Фёдараўна) Філарэт (Філарэтавіч, Філарэтаўна)
Філаг (Філатавіч, Філатаўна)
Філімбн (Філімбнавіч, Філімбнаўна)
Фларыян (Фларыянавіч, Фларыянаўна)
Флор (Флбравіч, Флораўна)
Фбка (Фбкіч, Фокічна)
Францыск (Францыскавіч, Францыскаўна)
Фрол (Фрблавіч, Фролаўна)
Фядбс (Фядбсавіч, Фядбсаўна) Фядбт (Фядбтавіч, Фядбтаўна) Харламп (Харлампавіч, Харлампаўна)
Харытон (Харытонавіч, Харытбнаўна)
Цімафёй (Цімафёевіч, Цімафёеўна)
Ціт (Цітавіч, Цітаўна)
Ціхан (Ціханавіч, Ціханаўна)
Цярэнцій (Цярэнцьевіч, Цярэнцьеўна)
Эдуард (Эдуардавіч, Эдуардаўна)
Эпімах (Эпімахавіч, Эпімахаўна)
Эраст (Эраставіч, Эрастаўна)
Юлій (Юльевіч, Юльеўна)
Юльян (Юльянавіч, Юльянаўна) Юрый (Юр'евіч, Юр’еўна)
Ягбр (Ягбравіч, Ягораўна) Якаў (Якаўлевіч, Якаўлеўна) Якім (Якімавіч, Якімаўна) Якўб (Якўбавіч, Якўбаўна) Яраслаў (Яраслававіч, Яраславаўна)
Яўгён (Яўгёнавіч, Яўгёнаўна)
Яўгёній (Яўгёньевіч, Яўгёньеўна)
Яўмён (Яўмёнавіч, Яўмёнаўна) Яўмёній (Яўмёньевіч, Яўмёнь-
еўна)
Яўсёй (Яўсёевіч, Яўсёеўна)
Яўстафій (Яўстаф'евіч, Яўстаф'еўна)
Яўхім (Яўхімавіч, Яўхімаўна)
Яўцёй (Яўцёевіч, Яўцёеўна) Яфім (Яфімавіч, Яфімаўна) Яфрэм (Яфрэмавіч, Яфрэмаўна)
ЖАНОЧЫЯ ІМЕНЫ
Агафія, Агаф'я
Ванда
Іраіда
Агнёса
Варвара
Ірына
Агнія
Васіліса
Ірэна
Агрыпіна
Вёра
Ія
Ада
Вераніка
Калёрыя
Аксана
Віктбрыя
Каліса
Аксіння
Вілёна
Канстанцыя
Акуліна
Вірынёя
Капіталіна
Ала
Вбльга
Караліна
Алёся
Галіна
Кацярына
Алёна
Ганна
Кіра
Аліна
Генрыёта
Клара
Альбіна
Глафіра
Клаўдзія
Аляксандра
Глікёрыя
Ксёнія
Аляўціна
Глбрыя
■Ларыса
Амалія
Дар’я
Леакадзія
Анастасія
Дзіяна
Леальгіна
Анжэліка
Дбмна
Леаніла
Анісся
Еўдакія
Лідзія
Антаніда
Ефрасіння
Лізавёта
Антаніна
Жанна
Л ілія
Анфіса
Жульёта
Ліліяна
Арына
Зарына
Л ія
Арыядна
Зінаіда
Ліяна
Аўдбцця
36я
Луіза
Браніслава
Іна
Лукёр’я
Валёрыя
Інга
Люббў, род. -бві
Валянціна
Інёса
Людміла
Малання
Пелагёя
Ульяна
Мальвіна
Праскбўя
Усціння
Маргарыта
Раіса
Фаіна
Марфа
Рыма
Фаціна
Марыёта
Рэгіна
Фёя
Марына
Рэната
Фёкла
Марыя
Сабіна
Флбра
Матрбна
Святаслава
Фядбра
Мая
Святлана
Фядбсся
Мілана
Серафіма
Хрысціна
Міласлава
Сільвія
Эла
Міраслава
Сбфія, Сбф'я
Элеанбра
Мўза
Станіслава
Эльвіра
Надзёя
Стэла
Эма
Нана
Сцепаніда
Эмілія
Настасся
Сцяфанія
Юзэфа, Юзафіпа
Наталля
Сюзанна
Юлія
Неаніла
Таіса, Таісія
Юльяна
Ніна
Тамара
Ядвіга
Нінёль
Таццяна
Яніна
Нбна
Тэрэза
Яраслава
Паліна
Уладзіслава
Яўгёнія
ЗМЕСТ
Прадмова да шостага выдання 3
Беларускі алфавіт 6
Прынятыя ў слоўніку скарачэнні 7
Асноўныя правілы правапісу 8
Ужыванне вялікай літары (8). Правапіс галосных (15). Правапіс зычных (20). Правапіс мяккага знака і апострафа (24). Правапіс канчаткаў (26). Аб напісанні разам і праз злучок (32). Складаныя словы (40). Складанаскарочаныя словы
J42). Літарныя абрэвіятуры (42). Правілы пераносу (44). Слоўнік 47
Назвы дзяржаў, іх сталіц і найбольш значных геаграфічных аб’ектаў 221
Прозвішчы 243
Асабовыя імёны 249
Справочное нзданне
ЛОБАН Ннколай Павловмч
СУДННК Мнханл Романовнч ОРФОГРАФМЧЕСКНЙ СЛОВАРЬ
Мннск, нздательство «Народная асвета»
Н а белорусском языке
Даведачнае выданне
ЛОБАН Мікалай Паўлавіч СУДШК Міхаіл Раманавіч
АРФАГРАФІЧНЫ СЛОУНІК
Загадчык рэдакцыі М. П. Станкевіч. Рэдактар В. М. Захарэвіч. Мастак I. I. Боый. Мастацкі рэдактар Н. Л. Шаўшукова. Тэхнічны рэдактар С. 1. Ліцкевіч. Карэктары В. С. Бабеня, I. С. Яромчык.
НБ № 2867
Здадзена у пабор 31.05.89. Падпісана ў друк 09.04.90. Фармат 84 X 1О8’/з2Папера друк. № 2. Гарнітура літаратурная. Высокі друк з ФПФ. Умоўн. друк. арк. 13,44. Умоўн. фарба-адбіт. 13,65. Ул.-выд. арк. 11,67. Тыраж 200 000 экз. Заказ 2586. Цана 60 к. Выдавентва «Народная асвета» Дзяржаўнага камітэта БССР па друку. 220600, Мінск, праспект Машэрава, 11. Мінскі ордэна Працоўнага Чырвонага Сцяга паліграфкамбінат МВПА імя Я. Коласа. 220005, Мінск, Чырвоная, 23.