Абвесткі

Не Загульвайцеся
На Вулiцах!

Дажджыстае надвор’е гэтага лета ўсiм абрыдла. Таму, як здарыцца пагодны вечар, дык усе радыя, высыпаюць на вулiцы i гуляюць там, балазе днi цяпер даўгiя. Але тут забываюцца, што з прычыны трывожнага часу хадзiць можна толькi да 21–ае гадзiны. Таму ўсiм нашым чытачом раiм старацца на гэтую гадзiну быць ужо ў хаце.
 

Менскiя Навiны.
Газавая Камара.

Пачатая будова паказальнае газавае камары ў гор. Менску пры Менскай паветавай вэтэрынарнай лякарнi (якая знаходзiцца пры Грушаўскай вулiцы). Пабудова гэтае газавае камары павiнна быць закончаная ў верасьнi месяцы сёлета. Газавая камара разьлiчаная на лячэньне на каросту хворае жывёлы навейшым мэтадам — абкурваньнем сярнiчастым газам, якое дае вельмi хуткае i радыкальнае лячэньне. Лячэньне будзе праводзiцца пад кiраўнiцтвам загадчыка Менскае паветавае вэтэрынарнае лякарнi, добрага спэцыяльнага вэтэрынарнага лекара Ўладзiмера Аляксандрава.

К. Пракаповiч.
 

Паведамленьне
Да ведама Гаспадароў Жывёлы

У дадатак да распараджэньня Гаспадарскага аддзелу Менскага Гарадзкога Камiсарыяту ад 15.II.1943 г. аб забароне продажу i забою жывёлы без дазволу Гарадзкога Камiсару даводзiцца да ведама ўсiх гаспадароў жывёлы, што ў выпадку, калi жывёла здохла, труп ейны павiнен абавязкова быць здадзены на Мылаварны зав. Менскага Гарадзкога Камiсарыяту (Завальная вул., 8) i квiтанцыя аб здачы пададзеная ў гаспадарскi аддзел Менскага Гарадзкога Камiсарыяту (пакой №17) для зьняцьця з урахунку.
Асобы, якiя не здадуць трупу здохлае жывёлы, будуць аштрафаваныя.

28.IV.43 г.         Гаспадарскi Аддзел Менскага Гарадзкога Камiсарыяту.
 

 
Беларускiя Палiцыянты, Памятайце:

Што апрача бальшавiкоў ня меншым вашым ворагам зьяўляецца алькаголь,

Што п’янствам вы атручваеце сваё цела i душу i ганьбiце сваё iмя палiцыянта перад сваiм народам,

Што сумленна могуць выканаць свае ганаровыя абавязкi палiцыянта ў змаганьнi з бальшавiзмам i ў службе народу толькi цьвярозыя людзi.

Што iнтарэсы беларускай нацыi вымагаюць у гэтай вайне быць у саюзе зь немцамi,

Што Вы зьяўляецеся першымi беларускiмi жаўнерамi,

Што праз Вашае сумленнае выкананьне абавязкаў палiцыянта, як змаганьне з бандытызмам, вартавай службай i да г.п. народ бярэ ўдзел у гэтай вайне.

Што Вы — косьць ад касьцi i кроў ад крывi Беларускага Народу;

Што Вы павiнны быць дзеля гэтага ягонымi найлепшымi абаронцамi, дарадчыкамi i апекунамi ў кажнай патрэбе;

Што кажны Ваш добры цi благi ўчынак можа заважыць на лёсах вашага народу i Бацькаўшчыны.

Што вы служыце вашай Бацькаўшчыне — Беларусi,

Што няма на сьвеце рэчы важнейшай, прыгажэйшай i больш ганаровай, як служыць сваёму народу,

Што найвышэйшым выразам гэтае службы, якая акрывае людзей несьмяротнай славай, — аддаць жыцьцё за свой народ i Радзiму.

Што дысцыплiна — гэта сумленнае выкананьне сваiх абавязкаў,

Што моц народу залежыць ад дысцыплiны ягоных грамадзян,

Што незалежнасьць могуць здабыць толькi народы дысцыплiнаваныя.

Нацыянальныя абрады — гэта ёсьць праяўленьне душы народу на вонкi.

Чым багацейшая народная абраднасьць, тым вышэйшая духоўная культура народу.

Любiць i шанаваць свае нацыянальныя абрады — гэта любiць i шанаваць свой народ.

ГУМАР

— Ваша маршалкаўская вялiкасьць, — паведамляе камандзiр чырвонае армii Сталiну, — нашая дывiзыя перайшла да немцаў.
— Расстраляць дзьве з тых, што засталiся, — загадаў Сталiн.

Спаткалiся аднаго разу два чужаземныя прадстаўнiкi i разгаварылiся. Амэрыканскi прадстаўнiк кажа: “Ах, якi генiяльны наш Рузвэльт, ён адвучыў жыхарства Злучаных Штатаў пiць гарэлку”.
“Ну што ж тут такога”, — зьдзiвiўся савецкi прадстаўнiк. — “Наш Сталiн даўно ўжо адвучыў народ есьцi, i гэтым у нас нiхто ня хвалiцца”.
Далей той жа самы чужаземец пытае: “А што азначае СССР?”
“Тры Срулi i Адзiн Рускi”, — адказвае савецкi прадстаўнiк.

Узрост Сталiна
У першай клясе народнае савецкае школы настаўнiк, расказваючы аб вонкавым выглядзе Сталiна, пытае дзяцей:
— Хто ведае, якога ўзросту Сталiн?
— Я ведаю, — адказвае адзiн хлопчык, — сто шэсьцьдзесят тры сантымэтры.
— Адкуль ты гэта ведаеш? — зьдзiўляецца настаўнiк.
— Я зьмерыў.
— Як, ты зьмерыў Сталiна?
— Не, тату. Мой тата заўсёды кажа, што Сталiн яму вось так. — Пры гэтым хлопчык правёў сабе рукой па горле.

Жаўнер уваходзiць да аднае сялянскае хаты i, пабачыўшы шмат дзяцей, пытае гаспадыню: “Чаму ў цябе, гаспадынька, так шмат дзяцей? Цi ж гэта так прыемна iх узгадоўваць?” Запытаная адказвае: “Узгадоўваць то ня вельмi прыемна, але… але прадукцыя дзяцей мне вельмi падабаецца”.

У Слонiмскай акрузе адзiн зьвяз беларускага батальёну сустрэўся з партызанскiм атрадам. Пачалася перастрэлка. У вынiку яе партызаны з клiчам: “Гура, за Сталiна, за Родзiну”, кiнулiся ўцякаць.

Тры Мовы
Мацi — да сына, якi служыць у палiцыi: — Як ты размаўляеш з “партызанамi–бандытамi”?
Сын: — На трох мовах: куляй, гранатай, штыхом, залежна ад далечынi!

На вулiцы ў Менску “беднае дзiцянё”: “Спадару, дайце капеечку. Я хачу пайсьцi да мамкi”.
Спадар, даючы паўмаркi, пытае: “А дзе ж твая мамка?” — “Мамка з суседам пайшла ў кiно”.
 

Ад Рэдакцыi

У №4 нашага часапiсу ў “Песьнi жаўнера” Мiхася Кавыля закралася памылка. У другой страфе з гары ў другiм вершы замест: — у жаўнера ў сэрцы шэра… належыць чытаць: — у жаўнера ў сэрцы вера…
 

Загад
Усiм настаўнiкам усiх школ Беларусi

Беларуская Нацыянальная Самапомач хоча арганiзаваць дапамогу дзецям-школьнікам так, каб яны ў 10 гадзін даставалі сьнеданьне, якое будзе складацца з кавалка хлеба — 100 грамаў, памазанага павідлам, ці патакай, ці чым іншым, што будзе пад рукой.

Таму загадываю ўсім настаўнікам памагаць у гэтай акцыі ворганам БНС, а калі б такога воргану, гуртка ў вёсцы, дзе ёсьць школа, дагэтуль не было, дык запрапанаваць свае сілы да помачы цэнтрам БНС праз раённыя ці акруговыя аддзелы БНС і ўзяць на сябе арганізацыю гуртка БНС.

Справа гэтая вельмі паважаная, і таму загадваю аднесьціся да яе з максымальнай энэргіяй і ахвотай.

За Гэнэральнага Камісара Беларусі      Кіраўнік Інспэктарыяту Беларускіх Школ
з даручэньнем                                             пры Гэнэральным Камісары Беларусі
Др. ВЭБЭР                                                   СІВІТЦА.

Падрыхтаваў Анатоль Прасаловіч
паводле “Беларускай газэты”, часопісаў “Беларус на варце”, “Беларуская школа” і “Жыве Беларусь” за 1941—1944 гады пры ўдзеле Юрася Бушлякова..