Мексіканская выведка лічыла яго кубінскім агентам, праслухоўвала яго тэлефон, а таксама сачыла за яго перамяшчэннямі з моманту, калі Маркес разам з сям’ёй пераехаў на пастаяннае жыхарства ў Мексіку (1967). Падазрэнні спецслужбаў былі заснаваныя на сяброўстве аўтара “Ста гадоў адзіноты” з Фідэлем Кастра, а таксама на яго “левых” поглядах. У адпаведнасці з дакументамі, надрукаванымі ў газеце El Universal, назіранне за Габрыэлем Гарсіем Маркесам, або Габо, як яго называюць у Паўднёвай Амерыцы, цягнулася прынамсі да 1985 году, дакументы ж наступных гадоў дагэтуль засакрэчаныя.

Паводле запісу размовы Маркеса з дырэктарам кубінскага агенцтва навінаў “Prensa Latina”, пісьменнік кажа, што перадаў правы на свой раман “Хроніка абвешчанай смерці” камуністычнаму ўраду Кубы.

“Дадзены факт даказвае, што Габрыэль Гарсія Маркес, акрамя таго, што з’яўляецца пракубінскім і прасавецкім, ёсць агентам прапаганды службы выведкі гэтай краіны”, – гаворыцца ў дакуменце 1982 году. У той самы год Маркес стаў лаўрэатам Нобелеўскай прэміі па літаратуры.

Мексіканскія спецслужбы таксама сачылі за пісьменнікамі: Актавіё Пасам, нобелеўскім лаўрэатам 1990 году, і Сальвадорам Нова.

Васьмідзесяцідвухгадовы Габрыэль Гарсія Маркес і цяпер жыве між Мехіка і калумбійскім горадам Картагена, дагэтуль наведвае Кубу і падтрымлівае сяброўскія стасункі з Фідэлем Кастра.