Logo ARCHE

 Паталёгіі ў 4(5)-1999     .

0.gif (807 bytes)
ПАЧАТАК / ARCHE HomeГЭТЫ ПРАЕКТ / About ProjectНАВІНЫ / NewsРУБРЫКІ / TopicsЦАЛКАМ / Site ContentsІНШАЕ / Links

          да Зьместу 4(5)-1999

гісторыі


Iрвін Уэлш
Праз калідор


Iрвін Уэлш — шатляндзкі пісьменьнік, жыве ў Амстэрдаме. Нарадзіўся ў 1958 г. у М’юіргаўсе, прыгарадзе Эдынбургу, дзе і адбываецца дзеяньне ягонага самага вядомага раману Trainspotting, паводле якога Дэні Бойл зьняў фільм (у гэтым фільме Ўэлш сыграў дылера Мікі Форэстэра). Кнігі Ўэлша вельмі складаныя для перакладу, бо яны напісаныя фактычна на дзьвюх мовах: аўтарская мова — на цалкам якаснай літаратурнай ангельскай, а гутарка пэрсанажаў — на эдынбурскім дыялекце. Мова ва Ўэлша часам важнейшая за зьмест тэксту. Апошні раман Уэлша Filth (1999), апошняя экранізацыя — The Acid House (1999).

    15/2 Колінвуд
    калі я замест мэблі — вось што мяне дастае. ён на мяне глядзіць, як на служанку; ніколі нічога ня кажа. я не зьбіраюся ўсё жыцьцё рабіць сакратаркай, проста гляджу на гэта як на прыступку да чагось цікавейшага. пайду ў коледж, здам іспыты на аддзяленьне маркетынгу; натуральна, калі можна будзе дамовіцца аб гнуткім графіку, што таксама праблема, калі ў цябе такі начальнік. тым больш што можа нат ня будзе магчымасьці зь ім пра гэта пагутарыць. ён такі сэксіст і заўсёды любіць паказаць што ён начальнік а ты дурніца, разумееце. ня тое што Вы, містэр Гілеспі… прабачце, Фрэнк, так. я цябе засмуціла, фрэнк? бачыш, ня тое каб я была такая ўжо фэміністка, я фэмінізм падтрымліваю, але я нязгодная з тымі хто кажа што толькі мужыкі могуць быць агрэсіўнымі ўладалюбцамі, напрыклад паглядзі што Тэтчэр рабіла на Фальклэндзкіх выспах, проста я не хачу каб ты думаў, што ў мяне нейкае лесьбійска–кастрацыйнае стаўленьне да мужыкоў, бо гэта зусім ня так. я ведаю як задаволіць мужыка, фрэнк, і магу сама ад мужыка атрымаць асалоду, таму чаму б табе не паказаць мне што ты маеш фрэнк, чаму б табе ня даць яго мне мой мілы, чаму не, фрэнк? б’юся аб заклад што ён у цябе вялікі, так! гэта заўсёды можна вызначыць па тым як мужык сябе трымае… так, ён вялікі, і яму добра ў маёй руцэ, ён так пульсуе, але яму будзе нават лепш ува мне… фрэнк… зараз фрэнк… ААА, ТАААК! Так цудоўна, фантастыка, ты праўда… давай яшчэ так… я ўжо не магу трываць… гэта так... ААА… ААА… ААА

    15/8 Гілеспі
    для мяне гэта важна. нягледзячы на мой досвед і мой стаж у фірме, яны аддалі гэтае месца яму. я шчыра скажу: тут ня толькі мая думка, большасьць маіх калег гэтак жа лічаць; ён проста не пацягне такую працу. я тут нат не з–за грошай хвалююся, проста такія пэрспэктыўныя варыянты ў наш час рэдка трапляюцца. Вы не падумайце, мяне гэта ня так ужо й засмучае. усіх грошай не забярэш. як табе плоцяць, так і рабі — вось мая філязофія; а ў гэтай фірме чортавай плоцяць па мінімуме, так што і атрымліваюць яны ад мяне па мінімуме. ну, табе я б даў больш, Стэфані, ты б атрымала ад мяне не па мінімуме, але ты надзвычайны выпадак. даруй калі табе здаецца што я грубасьці кажу стэфані, я чалавек ня грубы, але калі я заведзены я кажу ўсё што адчуваю. я хачу каб ты ведала што я маю пачуцьці і што я не зьбіраюся паводзіць сябе як дзікун, я перш за ўсё бачу ў жанчыне асобу. калі мяне нехта прываблівае, я проста так і кажу. я можа й ня вельмі выкладваюся на працы апошнім часам, але калі вядзецца пра адносіны, асабліва пра сэксуальныя, мяне пакуль што ніхто не папракаў. я ведаю што ты хочаш, стэфані. ты ж гэтага хочаш? мне здаецца ты вельмі хочаш гэтага. ну дык што? табе такога вось хопіць? я ж бачыў што ты гэтага жадала, з самага пачатку, ня менш за мяне, я ж усё гэта бачыў… божачкі, якая ў цябе пяшчотная скура, ты такая прыгожая… я хачу трахнуць цябе стэфані… давай зробім гэта дзетанька… ААА, гэта так цудоўна, ой, божачкі, як файна, ой, БЛЯ… я… ПІЗЬДЗЕЦ ЯК ФАЙНА. ААА… ААА… ААА… ААА


 

 


Стэфані голая ляжала ў ложку, адчуваючы скарацечную асалоду поўнага спакою і задавальненьня. Але тая хвіліна ўжо сыходзіла; яна ведала, што хутка ў сэрцы будзе пуста, і яна зноў адчуе сябе скаванай і разгубленай, а ейная ўпэўненасьць у сабе пачне бурыцца па краёх, як прагнілая дамба. Яна адключыла вібратар, яшчэ мокры ад сокаў похвы, вылезла з ложку і скіравала ў душ.

Фрэнк пагледзеў на плястыкавую ляльку з гумавай похвай, поўнай ягонае спэрмы. Здавалася, лялька зьдзімаецца адначасова зь ягонай эрэкцыяй. Ягоныя геніталіі нагадвалі агідную нарасьць, якой трэба саромецца — абсалютна чужая рэч. Лялька цяпер выглядала тым, чым была насамрэч: кавалкам плястыку, які прыладжаны да гратэскнай галавы манэкена.

Крыху пазьней у той жа вечар Стэфані сустрэла Фрэнка ў калідоры. Яна ішла на “элітарны” фільм, ішла ў кіно адна. Ён вяртаўся з кітайскай ядальні зь вячэрай на вынас. Яны пачырванелі, пазнаўшы адно аднога; потым ён сарамліва пасьміхнуўся, і яна палахліва адказала тым жа. Ён пракашляўся. — На вуліцы дождж, — прамармытаў ён няўпэўнена.

— Праўда? — адказала Стэфані дрыжачым голасам.

— Даволі моцны, — прамямліў Фрэнк.

Яны стаялі і глядзелі адно на аднога пару пакутлівых сэкунд — у абодвух заняло мову. Потым яны пасьміхнуліся ў напружанай сынхроннасьці, і Фрэнк сышоў у свой пакой, а Стэфані рушыла далей па калідоры. Так яны зьніклі з вачэй адно аднога, абое напружаныя, нібы спрабуючы спыніць спазм, гэты пульс болю, сораму й пагарды да сябе.
 

Пераклаў з ангельскай Аляксей Знаткевіч паводле
Irvine Welsh. The Acid House. W.W.Norton&Co., 1994.

 

Галасуй за ARCHE :)

br.gis.com.by

ПАЧАТАК / ARCHE HomeГЭТЫ ПРАЕКТ / About ProjectНАВІНЫ / NewsРУБРЫКІ / TopicsЦАЛКАМ / Site ContentsІНШАЕ / Links

Паталёгіі ў ARCHE 4(5)-1999 .

Art ARCHE

да ЗЬМЕСТУ     да Пачатkу СТАРОНКІ


E-mail рэдаkцыі: analityka@yahoo.com   Web-майстар: mk
Чаkаем вашых мэйлаў з пытаньнямі або kамэнтарамі наkонт гэтага сайту
Copyright © 1999 ARCHE "Пачатаk" magazine
Апошняе абнаўленьне: 28-11-1999