3–2000
» да Зьместу «

Габрэйскі нумар

тэма

Гірш Рэлес
Такая доля

---

Даўно ўжо дом пакінуў свой падмурак.
Даўно ніхто наўкола не жыве.
А дрэвы ў засені аблокаў хмурых
Стаяць зьдзічэла па сукí ў траве.

Пячэ сьпякота іх, сячэ залева,
Даймаюць беспрытульных халады.
Адно ўбаку стаіць самотна дрэва,
Ды да яго вядуць усе сьляды.

Яму сукí выкручваюць, як рукі.
У ход ідуць і камяні й кіі.
А дрэва помніць маладыя гукі,
Калі былі малыя салаўі.

Чаму ў яго такая злая доля,
Чаму за ўсіх пакуты церпіць так,
Чаму ўцячы адсюль ня можа ў поле?
У яблыкаў ягоных райскі смак...

Пераклад зь ідыш Рыгора Барадуліна