A R C H E | S l o u n i k S v a b o d y | №
7 (12) – 2000 |
Пачатак Навіны Форум Пошук Аўтары Цалкам Іншае |
|
|
|
|||
|
Бог
Сяргей Шупа Слоўнік Свабоды пачнем з Бога. Бог — слова сваё, спрадвечнае, з тых часоў, калі людзі ў нас пачалі адчуваць сябе людзьмі — стварэньнямі Божымі. Амаль аднолькава гучыць гэтае слова ўва ўсіх славянскіх мовах. Але расейцы так і ня здолелі яго прызвычаіць да сваёй мовы і дагэтуль вымаўляюць яго па-беларуску, зь невыбухным „г“. Божа, Божухна, Божанька, Божачка, — зьвярталіся да Яго спрадвеку нашыя людзі. Бог бацька, казалі з пашанай. Бог даў — калі шчасьціла ў жыцьці. Бог дасьць — калі спадзяваліся на ўдачу. Дай Божа — просячы ласкі. Памажы Божа — зычылі працаўнікам. Сыць Божа — каб смачна елася. Радзі Божа — як сеялі жыта. Барані Божа — каб адвёў бяду. Дзякуй Богу — славячы ўладара Неба й зямлі. На Божай пасьцелі ляжыць той, хто канчае дні свае, аж пакуль ня скажуць: „Бог узяў“. У гэтым стагодзьдзі Беларусь разышлася з Богам, пачаўшы нават пісаць гэтае слова з малой літары. За гэта даводзіцца дорага плаціць. „На Беларусі Бог жыве“, — сказаў Караткевіч. Нам яшчэ давядзецца дарастаць да гэтай надзеі паэта. На канец нагадаю амаль забытае ў Беларусі сьветлае й шчырае разьвітаньне: з Богам!
|
Пачатак Навіны Форум Пошук Аўтары Цалкам Іншае | ||||
№ 7 (12) – 2000 |
|
|
Рэдаkцыя:
analityka@yahoo.com |