Ігар Лосік
Каля Сафійскага сабору

---

Размаўлялі на мове замежжа
Два браты, кожны зь іх беларус,
І Дзьвіна, і лядачая вежа
Пільна слухалі гэты хаўрус.
Прыпыніў нечакана размовы
І журботна працяў храмаў звон.
Мо абразіўся іхняе мовы,
Прыгадаўшы пятроўскі палон.
І у Богам пазначаным краі,
Быццам прадзедаў стогн, гэты звон
Засмуціўся ў малітве-адчаі
Напамінам пра лёс і прыгон.

←вярнуцца ў Анталёгію