| |
Людка Сільнова
Чарадзейны Полацак
…І знайду навобмацак: Валацуга Полацак. Па лясох бадзяецца, Дзіўных птушак слухае, Воўчым адгукаецца Плачам… ці зязюлькаю…
Горад-прывід, прыхадзень, Як нябёсаў прыхамаць, Падарунак волатаў… А ці склеп каханаму: Напалову з лотаці, Напалову з каменю.
Дрыжыкі цымбальныя: На Паўночным балі я… На стале з напоямі - Стравы крутабокія, Паміж імі - Полацку Пірагі высокія.
З мора вазьму мару я - Перакулю чару я. На абрус адбелены Кроў мая абернецца - Ў горад, вечна верны мне, Ў Менск мой дух ня вернецца!
←вярнуцца ў Анталёгію
|