Сёння і ў сеціве, і на кухнях шмат разваг на конт таго, што пратэсты “выдыхаюцца”, што трэба нешта мяняць і “не разбягацца”, што мірны супраціў нелегітымнай уладзе ня мае шанцаў.Ну вось, напрыклад, дастаткова тыповая...
Спрабуючы адрэфлексаваць перадумовы працэсаў 2020 года, тады яшчэ толькі кавідных, у красавіку я накідаў у ФБ невялікую нататку пад назвай “Персанальныя спекуляцыі аб памяркоўнасці, кавідзе і экзістэнцыі”. У тым тэксце я разважаў аб тым,...
фрагмэнты кнігі “Веданта на далоні” Звычайна чалавека апісваюць ў двух ракурсах, — функцыянальным і структуралісцкім. Што гэта азначае?Першая альбо функцыяналісцкая мадэль цьвердзіць, што чалавек, хоць і мае біялягічную прыроду, аднак, сутнасна зьяўляецца прадуктам соцыюму....
Думка Акудовіча разгортваецца як а-тапон, гэта значыць па-сакратаўску: ня супадаючы з наяўным становішчам спраў (наяўнай дыспазіцыяй-апазіцыяй), яна шукае магчымасць новага абгрунтавання нацыянальнага пытання, спалучаючы ў сабе, як і належыць, вельмі правакатыўную эленктыку з вынаходлівай маеўтыкай.
Мой главный тезис – и связанная с ним хвала Акудовичу – состоит в том, что его онтология не только открыла новые горизонты для понимание нашей, беларусской идентичности, или нашего (пост)национального сообщества, но и позволила беларусской философии переместиться в новую эпоху – после постмодерна и, следовательно, новых постгуманистических, неатропоцентричных и горизонтальных онтологий.
Калі ў беларусаў пытаешся, хто тут у вас ёсць філосафам, амаль гарантавана пачуеш у адказ – дык вось Акудовіч! – з абавязковым гарэзлівым дадаткам: “але Яго няма”.
Шалік на шыі, цыгарэта ў жмені. Магутная постаць на тле сьвятла з-за сьпіны. Так я ўбачыў яго ўпершыню.
Упершыню – на свае вочы. Завочнае знаёмства адбылося за гадоў дзесяць да таго, і не было прыемным.
У дзьвюхмоўных беларускіх слоўніках “розум” служыць перакладам адразу ўсіх органаў разуменьня, разрозьненьне якіх адбылося ў самых пачатках вялікіх філасафічных традыцыяў. Якое беларускае слова магло бы быць тым другім розумам? І якім розумам выявіцца ў такім разе той першы розум, калі зьявіцца другі?
Ластаўкі ў стрэсе. Мясцовыя практыкі культурных катастроф
Беларусь. Краіна Dream
Сучасны беларускі палітычны і культурны дыскурс факусуецца на ідэі вяртання ў Еўропу. Ідэя гэтая прэзентуецца настальгічным мітам беларускасці, перарваным, але не знішчаным савецкім эксперыментам: колькі стагоддзяў краіна не існавала на еўрапейскай мапе ў якасці самастойнай дзяржавы.
На культуру нельга кінуць абсалютна збочаны, аб’ектыўны позірк, бо інтэндаванасьць гэткага позірку неўнікова стаецца ўгрунтаванай у інтэндаваным, г. зн. усё роўна ў культуры.
Мы глядзім на Расею, будучы абцяжаранымі гістарычным балястам. Але ці ж расейцы ня гэтаксама абцяжараныя гістарычным балястам, калі глядзяць на Польшчу?
Падрыхтоўка і кваліфікацыя Зразумела, Рэальнасьць, пра якую кажа Веданта, – покуль толькі гіпотэза. Звычайная (навуковая) веда і мысьленьне Яе не адкрываюць. Але ёсьць шлях, кажа Веданта. Найлепшы варыянт, канешне, гэта – калі маем настаўніка,...
